ODPŁYW PĘCHERZOWO-MOCZOWODOWY

• to zjawisko patologiczne polegające na występowaniu wstecznego prądu moczu do moczowodów i miedniczek

• wyróżnia się odpływy pierwotne i wtórne

1. Odpływy pierwotne

• niedojrzałość (niewydolność) mechanizmu zastawkowego w ujściu moczowodu do pęcherza

• wada ujścia moczowodu do pęcherza (ektopia moczowodu, zdwojenie moczowodu, uchyłek pęcherza); N=stożek, wada=podkowa lub dołek golfowy

• występują najczęściej u dzieci najmłodszych (noworodki i niemowlęta)

• często (45%) występują rodzinnie - dziedziczone w sposób autosomalny dominujący

• największe uszkodzenie nerek w refluksie - pierwsze 5 lat życia

2. Odpływy wtórne

• zwiększone ciśnienie wewnątrzpęcherzowe (pęcherz neurogenny, wady z utrudnieniem odpływu moczu z pęcherza

• nasilone i przewlekłe zmiany zapalne ściany (zmiany zapalne podśluzówkowego odcinka moczowodu zmniejszające jego podatność na ucisk)

• interwencje chirurgiczne (zabiegi w okolicy ujścia moczowodu do pęcherza)

Klasyfikacja odpływów p-m

I stopień - odpływ do moczowodu (części)

II stopień - do moczowodu i nie zmienionej miedniczki

III stopień - do nieznacznie poszerzonych moczowodu i miedniczki

IV stopień - do krętego i poszerzonego moczowodu, miedniczka poszerzona, kształt większości kielichów zachowany

V stopień - do bardzo szerokiego i krętego moczowodu, miedniczka poszerzona ze zniekształconymi kielichami (brak zarysów brodawek)

• CYSTOGRAFIA MIKCYJNA

Ustępowanie - z wiekiem

• Leczenie

• I,II - leczenie zachowawcze - niezależnie od wieku - 1-5 lat (Furagin 1 mg/kg mc. lub Biseptol 6 mg/kg mc. w 1 dawce na noc)

• III - obserwacja

• IV,V - operacja