Rys. 4a. Zgrzewa

Zgodnie z wytycznymi DV S 2203, część 2, doraźna próba rozciągania przeprowadza-^ na jest w temperaturze 20°C. Materiał ule­ga jednak tak znacznemu wydłużeniu, że słabe miejsca w połączeniu zgrzewanym nie przejawiają swego oddziaływania w pełnym wymiarze. Wyniki tej próby nie stanowią podstawy do jednoznacznej oceny. Przyczy- i nę pękania po długim okresie eksploatacji stanowi zazwyczaj pojawienie się krucho­ści materiału. Ten wzrost kruchości (sztucz­ne starzenie) symulowany jest w niskotem­peraturowej próbie rozciągania.

W celu zaostrzenia warunków badania podczas niskotemperaturowej próby rozcią­gania temperatura próbki obniżona zostaje do -40°C, w odróżnieniu od zwykłej próby, zgodnej z wytycznymi DVS 2203, część 2. Poprzez obniżenie temperatury badania próbki, próbka staje się bardziej krucha i wy­raźniej reaguje na wady zgrzeiny. Współ­czynniki zgrzewania mogą przez to ulec ob­niżeniu o 20%. Zyskuje się jednak znacz­nie wiarygodniejsze wyniki badań.

W porównaniu tym uwzględniono połą­czenia elementów o średnicy od 63 do 225 mm zgrzewane podczerwienią oraz płytą grzejną. W całym zakresie podanych wymia­rów uzyskuje się wymienione w tabeli śred­nie wartości oraz odchylenia standardowe.

Odchylenie standardowe stanowi dobrą

Zgodnie z wytycznymi DV S 2203, częśćdoraźna próba rozciągania przeprowadza-^ na jest w temperaturze 20°C. Materiał ule­ga jednak tak znacznemu wydłużeniu, że słabe miejsca w połączeniu zgrzewanym nie przejawiają swego oddziaływania w pełnym wymiarze. Wyniki tej próby nie stanowią podstawy do jednoznacznej oceny. Przyczy- i nę pękania po długim okresie eksploatacji