Pytania - pulmunologia

• Mięśnie wydechowe właściwe to:

1. przepona

2. miesienie międzyżebrowy zewnętrzne

3. miesienie międzyżebrowy wewnętrzne

4. mięśnie brzucha

• Mięśnie wdechowe właściwe to:

1. mięsień zębaty przedni

2. miesienie międzyżebrowy zewnętrzne

3. miesienie międzyżebrowy wewnętrzne

4. mięśnie brzucha

• Mięśnie wdechowe pomocnicze to:

1. mięsień prosty brzucha

2. miesienie międzyżebrowy zewnętrzne

3. miesienie międzyżebrowy wewnętrzne

4. mięsień piersiowy mniejszy

• Mięśnie wydechowe pomocnicze to:

1. mięsień piersiowy mniejszy

2. miesienie międzyżebrowy wewnętrzne

3. miesienie pochyłe

4. mięsień prosty brzucha

• Do mięsni oddechowych nie należą:

1. mięsień piersiowy mniejszy

2. miesienie międzyżebrowy wewnętrzne

3. mięsień piersiowy większy

4. mięsień prosty brzucha

• Mięśnie wdechowe właściwe to:

1. przepona

2. przepona i mięśnie międzyżebrowe wewnętrzne

3. przepona i mięśnie międzyżebrowe zewnętrzne

4. mięśnie międzyżebrowe zewnętrzne

• W spirometrii objętość TV to objętość powietrza:

1. która pozostaje w płucach po największym wydechu

2. którą badany wydycha z płuc w czasie maksymalnego wydechu, mierzona od szczytu spokojnego wydechu do szczytu maksymalnego wydechu

3. którą badany może wprowadzić do płuc w czasie maksymalnego wdechu, mierzona od szczytu spokojnego wdechu do szczytu maksymalnego wdechu

4. wdychanego i wydychanego podczas jednego spokojnego cyklu oddechowego

• W spirometrii objętość IRV to objętość powietrza:

1. która pozostaje w płucach po największym wydechu

2. którą badany wydycha z płuc w czasie maksymalnego wydechu, mierzona od szczytu spokojnego wydechu do szczytu maksymalnego wydechu

3. którą badany może wprowadzić do płuc w czasie maksymalnego wdechu, mierzona od szczytu spokojnego wdechu do szczytu maksymalnego wdechu

4. wdychanego i wydychanego podczas jednego spokojnego cyklu oddechowego

• W spirometrii objętość ERV to objętość powietrza:

1. która pozostaje w płucach po największym wydechu

2. którą badany wydycha z płuc w czasie maksymalnego wydechu, mierzona od szczytu spokojnego wydechu do szczytu maksymalnego wydechu

3. którą badany może wprowadzić do płuc w czasie maksymalnego wdechu, mierzona od szczytu spokojnego wdechu do szczytu maksymalnego wdechu

4. wdychanego i wydychanego podczas jednego spokojnego cyklu oddechowego

• W spirometrii objętość RV to objętość powietrza:

1. która pozostaje w płucach po największym wydechu

2. którą badany wydycha z płuc w czasie maksymalnego wydechu, mierzona od szczytu spokojnego wydechu do szczytu maksymalnego wydechu

3. którą badany może wprowadzić do płuc w czasie maksymalnego wdechu, mierzona od szczytu spokojnego wdechu do szczytu maksymalnego wdechu

4. wdychanego i wydychanego podczas jednego spokojnego cyklu oddechowego

• Objętość RV w warunkach prawidłowych wynosi około:

1. 25% TLC

2. 25% VC

3. 25% FRC

4. 25% FEV₁

• W skład pojemności TLC wchodzą następujące objętości:

1. TV + IRV,

2. TV + IRV + ERV

3. TV + IRV + ERV + RV

4. ERV + RV

• W skład pojemności VC wchodzą następujące objętości:

1. TV + IRV,

2. TV + IRV + ERV

3. TV + IRV + ERV + RV

4. ERV + RV

• W której z poniższych pozycji ciała najbardziej utrudniony jest wdech:

1. pozycja Trendelenburga

2. leżenie tyłem

3. siad

4. pozycja stojąca

• W której z poniższych pozycji ciała najbardziej ułatwiony jest wdech:

1. pozycja Trendelenburga

2. leżenie tyłem

3. siad

4. pozycja stojąca

• Długotrwały kaszel:

1. sprzyja powstaniu rozedmy płuc

2. sprzyja powstaniu odmy opłucnej

3. upośledza wypełnianie się krwią prawego przedsionka

4. prawidłowe są odpowiedzi a, b i c

• Objawem niewydolności oddechowej jest:

1. hipoksemia

2. duszność

3. sinica

4. wszystkie są prawdziwe

• Przeciwwskazania do oklepywania klatki piersiowej to:

1. zaleganie wydzieliny w drzewie oskrzelowym

2. wiek podeszły i osteoporoza

3. stany wzmożonego napięcia mięśniowego

4. prawidłowe są b i c

• Postać obturacyjna zaburzeń wentylacji płuc powstaje w następstwie:

1. przewlekłego zapalenia oskrzeli, astmy oskrzelowej, rozedmy płuc

2. astmy oskrzelowej, POCHP, wysiękowego zapalenia opłucnej

3. gruźlicy płuc, odmy opłucnej, nacieków zapalnych tkanki płucnej

4. rozstrzeni oskrzeli, zniekształceń klatki piersiowej, zwłóknienia płuc

• Fizjoterapia oddechowa w postaci ograniczającej ma na celu:

1. wzmocnienie mięśni klatki piersiowej

2. naukę kontroli odruchu kaszlu

3. nauczenie chorego oddychania torem górnożebrowym i rozciągnięcie mm. kl. piersiowej

4. nauczenie efektywnego, wydłużonego wydechu wraz z oddychaniem torem przeponowym

• Stosunek wdechu do wydechu w czasie ćwiczeń oddechowych powinien wynosić:

1. 0,5 : 1

2. 1 : 1

3. 1 : 3

4. 1 : 5

• Prężność (ciśnienie parcjalne) tlenu w powietrzu w pęcherzykach płucnych wynosi:

1. 100 mmHg

2. 80 mmHg

3. 60 mmHg

4. 40 mmHg

• Prężność (ciśnienie parcjalne) tlenu we krwi żylnej wynosi:

1. 57 mmHg

2. 47 mmHg

3. 37 mmHg

4. 27 mmHg

• Postać zaburzeń wentylacji w której zdolność rozszerzania się płuc jest zmniejszona, natomiast drożność oskrzeli - prawidłowa to postać:

1. obturacyjna

2. restrykcyjna

3. utajona

4. jawna

• Postać zaburzeń wentylacji w której drożność oskrzeli jest ograniczona to postać:

1. obturacyjna

2. restrykcyjna

3. utajona

4. jawna

• Do zaburzeń oddychania typy restrykcyjnego należą:

1. skolioza w odcinku piersiowym i przewlekłe zapalenie oskrzeli,

2. skolioza w odcinku piersiowym i klatka piersiowa lejkowata

3. klatka piersiowa lejkowta i przewlekle zapalnie oskrzeli

4. rozstrzenie oskrzeli i skolioza w odcinku piersiowym

• Do zaburzeń oddychania typu obturacyjnego należą:

1. wysiękowe zapalenie opłucnej i przewlekłe zapalenie oskrzeli

2. wysiękowe zapalenie opłucnej i skolioza w odcinku piersiowym

3. przewlekłe zapalenie oskrzeli i skolioza w odcinku piersiowym

4. przewlekłe zapalenie oskrzeli i astma oskrzelowa

• W zaburzeniach typu restrykcyjnego obserwujemy:

1. wzrost VC

2. brak zmiany VC

3. spadek VC

4. spadek RV

• W zaburzeniach obturacyjnych obserwujemy:

1. spadek VC

2. wzrost TV

3. spadek RV

4. wzrost RV

• Objętość powietrza pęcherzykowego nie biorącego udziału w wymianie gazów nazywamy:

1. przestrzenią bezużyteczną anatomiczną

2. przestrzenią bezużyteczną fizjologiczną

3. przestrzenią bezużyteczną pęcherzykową

4. przestrzenią bezużyteczną martwą

• Sytuacja w której powietrze dochodzi do pęcherzyków płucnych pozbawionych przepływu krwi na skutek zmian w naczyniach włosowatych to:

1. jawna niewydolność oddechowa

2. utajona niewydolność oddechowa

3. przeciek włośniczkowy

4. wentylacja daremna

• Sytuacja w której krew przepływa przez naczynia włosowate pęcherzyków płucnych, do których nie dotarło powietrze na skutek przeszkody oskrzelach to:

1. jawna niewydolność oddechowa

2. utajona niewydolność oddechowa

3. przeciek włośniczkowy

4. wentylacja daremna

• Anatomiczna przestrzeń bezużyteczna to powietrze wypełniające:

1. oskrzela i pęcherzyki płucne

2. oskrzela i tchawicę

3. pęcherzyki płucne i tchawicę

4. pęcherzyki płucne i krtań

• Hiperkapnia to stan w którym:

1. wzrasta prężność O₂ i spada prężność CO₂

2. wzrasta prężność CO₂

3. spada prężność O₂

4. spada prężność tlenu i wzrasta prężność CO₂

• Prawidłowy stosunek wentylacji pęcherzykowej do przepływu krwi przez naczynia włosowate płuc wynosi:

1. od 0,2 do 0,4

2. od 0,4 do 0,6

3. od 0,6 do 0,8

4. od 0,8 do 1,0

• Celem ćwiczeń oddechowych jest poprawa czynności układu oddechowego przez:

1. pobudzenie do efektywnego kaszlu

2. zwiększenie ruchomości klatki piersiowej i przepony

3. zwiększenie siły mięśni oddechowych

4. wszystkie odpowiedzi są prawidłowe

• Odgłos opukowy bębenkowy występuje:

1. nad zdrowymi płucami

2. nad płucami nadmiernie powietrznymi

3. nad płucami bezpowietrznymi

4. w wysięku opłucnej

• Szmer oskrzelowy stwierdzamy:

1. nad zdrowymi płucami

2. nad bezpowietrzną tkanką płucną

3. w przypadku dużej ilości płynu w jamie opłucnej

4. żadna z powyższych odpowiedzi nie jest prawidłowa

• Szmer pęcherzykowy stwierdzamy:

1. nad zdrowymi płucami

2. nad bezpowietrzną tkanką płucną

3. w przypadku dużej ilości płynu w jamie opłucnej

4. żadna z powyższych odpowiedzi nie jest prawidłowa

• Chory odczuwa duszność, gdy rezerwa oddechowa spada poniżej:

1. 90% wentylacji minutowej

2. 80% wentylacji minutowej

3. 70% wentylacji minutowej

4. 60% wentylacji minutowej

• Zgłaszana przez pacjenta duszność podczas szybkiego marszu po płaskim lub pod górę lub na I piętro wskazuje na:

1. MRC-1

2. MRC-2

3. MRC-3

4. MRC-4

Zgłaszana przez pacjenta duszność podczas dotrzymywania kroku w marszu

• po terenie płaskim osobie zdrowej w tym samym wieku wskazuje na:

1. MRC -I

2. MRC-II

3. MRC-III

4. MRC-IV

• Zgłaszana przez pacjenta duszność podczas marszu po terenie płaskim, we własnym tempie wskazuje na:

1. MRC-I

2. MRC-II

3. MRC-III

4. MRC-IV

• Zgłaszana przez pacjenta duszność odczuwana w spoczynku wskazuje na:

1. MRC-III

2. MRC-IV

3. MRC-V

4. MRC-VI

• Sinica pojawia się

• wówczas, gdy ilość odtlenowanej hemoglobiny we krwi naczyń włosowatych skóry i błon śluzowych przekracza:

1. 1 g%

2. 3 g%

3. 5 g%

4. 7 g%

46. Liczba powtórzeń ćwiczeń oddechowych w 1 serii nie powinna przekraczać:

1. 1 - 2

2. 3 - 4

3. 5 - 6

4. 7 - 8

47. Prawidłowa ilość oddechów na minutę u osoby dorosłej w spoczynku wynosi:

1. 8-10

2. 12-18

3. 20-24

4. 26-30

48. W przypadku diagnozy tachypnea stwierdza się następującą ilość oddechów w spoczynku:

1. >8

2. >12

3. >16

4. >24

49. W przypadku diagnozy bradypnea stwierdza się następującą ilość oddechów w spoczynku:

1. <10

2. <16

3. <20

4. <24

50. Prawidłowa wartość MVV wynosi:

1. 20-80 litrów/minutę

2. 90-190 litrów/minutę

3. 200-290 litrów/minutę

4. 350-650 litrów/minutę

51. Wykonywanie maksymalnie głębokich i szybkich oddechów w czasie 15 sekund jest typowe dla próby:

1. MV,

2. MVV,

3. FEV1

4. MEF₇₅

52. Prawidłowa wartość FEV₁ wynosi:

1. 30-50% VC

2. 50-70% VC

3. 70-90% VC

4. 100%VC

53. Wskaźnik FEV1 oznacza:

1. natężoną objętość wydechową pojedynczego wydechu

2. natężoną pojemność wydechową pierwszosekundową

3. natężoną pojemność wdechową pierwszosekundową

4. całkowitą pojemność wydechową w przeliczeniu na 1 sekundę

54. Prawidłowa wartość PEF wynosi:

1. 20-80 litrów/minutę

2. 90-190 litrów/minutę

3. 200-290% litrów/minutę

4. 350-650 litrów/minutę

55. Wartości parametrów MEF₂₅, MEF₅₀, MEF₇₅ zależą od:

1. siły mięśni wdechowych

2. siły mięśni wydechowych

3. drożności drobnych oskrzeli o średnicy < 3 mm

4. drożności dużych oskrzeli o średnicy > 3 mm

56. Wartość saturacji SaO₂ na poziomie 92% oznacza:

1. zbyt niskie wysycenie krwi tętniczej tlenem

2. prawidłowe wysycenie krwi tętniczej tlenem

3. zbyt wysokie wysycenie krwi tętniczej tlenem

4. świadczy o stosowaniu tlenoterapii u pacjenta

57. Podczas próby gaszenia zapałki pacjent powinien:

1. zasznurować usta i napiąć mięśnie gardła

2. otworzyć szeroko usta i napiąć mięśnie gardła

3. zasznurować usta i rozluźnić mięśnie gardła

4. otworzyć szeroko usta i rozluźnić mięśnie gardła

58. Wysiękowe zapalenie opłucnej jest najczęściej powikłaniem:

1. zapalenia płuc i zawału płuca,

2. procesu nowotworowego i gruźlicy,

3. gorączki reumatycznej,

4. urazów klatki piersiowej

59. W wysiękowym zapaleniu opłucnej w okresie przewlekłym układamy pacjenta na boku chorym w celu:

1. zapobieżenia wytworzeniu się zrostów po stronie chorej

2. wykonania ćwiczeń oddychania torem żebrowym po stronie chorej

3. uzyskania wzmożenia pracy przepony po stronie chorej

4. uzyskania rozciągnięcia ściany klatki piersiowej po stronie chorej

60. W wysiękowym zapaleniu opłucnej w okresie ostrym układamy pacjenta na boku zdrowym w celu:

1. wykonania ćwiczeń oddychania torem żebrowym po stronie zdrowej

2. wykonania ćwiczeń oddychania torem żebrowym po stronie chorej

3. uzyskania wzmożenia pracy przepony po stronie chorej

4. zapobieżenia wytworzeniu się zrostów po stronie chorej

61. W wysiękowym zapaleniu opłucnej w okresie ostrym układamy pacjenta:

1. na boku zdrowym

2. na boku chorym

3. w leżeniu tyłem

4. w pozycji Trendelenburga

62. W wysiękowym zapaleniu opłucnej w okresie przewlekłym układamy pacjenta:

1. tylko na boku zdrowym

2. tylko na boku chorym

3. na boku zdrowym oraz na krótko na boku chorym celem wykonania ćwiczeń
   oddechowych torem przeponowym,

4. na boku chorym oraz na krótko na boku zdrowym celem wykonania ćwiczeń oddechowych torem przeponowym,

63. W wysiękowym zapaleniu opłucnej w okresie przewlekłym w pozycji siedzącej pacjent powinien wykonywać:

1. zgięcie boczne tułowia w stronę chorą

2. zgięcie boczne tułowia w stronę zdrową

3. tylko symetryczne ćwiczenia oddechowe

4. pacjent nie powinien ćwiczyć w pozycji siedzącej

64. Uporczywy kaszel i napadowe odkrztuszanie dużej ilości śluzowo-ropnej cuchnącej wydzieliny to objawy charakterystyczne dla:

1. przewlekłego zapalenia oskrzeli

2. rozstrzeli oskrzeli

3. rozedmy płuc

4. wysiękowego zapalenia oskrzeli

65. W czasie drenażu płatów środkowych płuc stół należy ustawić:

1. płasko

2. tak, aby nogi stołu od strony kończyn dolnych były uniesione o 10cm

3. tak, aby nogi stołu od strony kończyn dolnych były uniesione o 30cm

4. tak, aby nogi stołu od strony kończyn dolnych były uniesione o 50cm

66. W rozstrzeniach oskrzeli chory pozostaje w pozycji drenażowej:

1. przez 20 minut 2-3 razy dziennie

2. przez 60 minut 2-3 razy dziennie

3. przez 20 minut 4-5 razy dziennie

4. przez 60 minut 4-5 razy dziennie

67. W leżeniu przodem (płasko) wykonujemy drenaż dolnych płatów płuc w segmentach:

1. podstawowych przednich

2. podstawowych bocznych

3. podstawowych tylnych

4. szczytowych

68. Pozycję drenażową z uniesieniem nóg łóżka od strony kończyn dolnych stosuje się w przypadku drenażu:

1. segmentów szczytowych, dolnych płatów płuc

2. segmentów podstawowych przednich, dolnych płatów płuc

3. segmentów tylnych, górnych płatów płuc

4. segmentów szczytowych, górnych płatów płuc

69. Pozycję drenażową w leżeniu tyłem (płasko) stosuje się w przypadku drenażu:

1. segmentów szczytowych, dolnych płatów płuc

2. segmentów przednich, górnych płatów płuc

3. segmentów tylnych, górnych płatów płuc

4. segmentów szczytowych, górnych płatów płuc

70. Wskaż prawidłową kolejność postępowania w rozstrzeniach oskrzeli:

1. drenaż, oklepywanie, inhalacje, kaszel,

2. oklepywanie, inhalacje, kaszel, drenaż,

3. inhalacje, drenaż, oklepywanie, kaszel,

4. inhalacje, kaszel, drenaż, oklepywanie

71. W POChP (typ „pink puffer”) obserwuje się:

1. beczkowate ustawienie klatki piersiowej,

2. zwiększenie napięcia mięśni międzyżebrowych wewnętrznych

3. odkrztuszanie znacznej ilości wydzieliny

4. nadwagę lub otyłość

72. W POChP (typ „blue bloater”) obserwuje się:

1. beczkowate ustawienie klatki piersiowej,

2. zwiększenie napięcia mięśni międzyżebrowych zewnętrznych

3. kaszel z wyraźnym odkrztuszaniem

4. utratę masy ciała

73. W rozedmie płuc wykonuje się:

1. naukę krótkiego wdechu i wydłużonego wydechu bez parcia

2. naukę długiego wdechu i krótkiego wydechu

3. ćwiczenia wzmacniające mięśnie międzyżebrowe zewnętrzne

4. ćwiczenia oddechowe z podtrzymaniem wdechu

74. W rozedmie płuc klatka piersiowa jest ustawiona:

1. wdechowo i przybiera kształt beczkowaty

2. wydechowo i przybiera kształt beczkowaty

3. wdechowo i przybiera kształt lejkowaty

4. wydechowo i przybiera kształt lejkowaty

75. Wg spirometrycznej klasyfikacji POChP diagnozuje się gdy stosunek FEV1/FVC wynosi

1. 1

2. <0,9

3. <0,7

4. <0,5

76. Stadium ciężkie POChP. (III) diagnozuje się w przypadku pojawienia się następujących objawów:

1. duszność wysiłkowa, może występować kaszel + odkrztuszanie plwociny

2. nasilone

1. objawy jak w „a” oraz mniejsza wydolność wysiłkowa, częstsze

2. zaostrzenia

3. nasilone objawy jak w „b” oraz duszność spoczynkowa + objawy serca płucnego

4. przewlekły kaszel + odkrztuszanie plwociny

77. Stadium umiarkowane POChP. (II) diagnozuje się w przypadku pojawienia się następujących objawów:

1. duszność wysiłkowa, może występować kaszel + odkrztuszanie plwociny

2. nasilone

3. objawy jak w „a” oraz mniejsza wydolność wysiłkowa, częstsze zaostrzenia

4. c. nasilone objawy jak w „b” oraz duszność spoczynkowa + objawy serca
   płucnego

5. przewlekły kaszel + odkrztuszanie plwociny

78. Umiarkowane stadium POChP (II) określamy gdy wartość FEV1 u pacjenta wynosi:

1. 100%

2. >80%

3. 50-80%

4. 30-50%

79. Ciężkie stadium POChP (III) określamy gdy wartość FEV1 u pacjenta wynosi:

1. >80%

2. 50-80%

3. 30-50%

4. <30%

80. Chirurgiczne wycięcie pęcherzy rozejmowych w POChP to:

1. bullektomia

2. laminektomia

3. tracheotomia

4. sternotomia

81. Zespół serca płucnego charakteryzują poniższe objawy, z wyjątkiem:

1. niewydolności lewokomorowej

2. występowania ciastowatych obrzęków na obwodzie ciała

3. powiększenia wątroby

4. wypełnienia żył szyjnych

82. Przeprowadzając test marszowy 6-cio minutowy wydasz pacjentowi następujące polecenie:

1. proszę zatrzymać się po przejściu wyznaczonego odcinka korytarza

2. proszę iść w tempie 60 kroków na minutę

3. proszę iść w swoim własnym tempie

4. proszę iść tak szybko jak to jest możliwe

83. Zakres normy w teście marszowym 6-cio minutowym wynosi:

1. 100-400m

2. 400-700m

3. 700-1000m

4. 1000-1300m

84. Do głównych objawów podczas napadu astmy należy:

1. duszność,

2. świszczący oddech,

3. uczucie ściskania w klatce piersiowej,

4. wszystkie odpowiedzi są prawidłowe

85. Stopień dobowej zmienności PEF wskazujący na rozpoznanie astmy wynosi

1. >5%

2. >20%

3. >70%

4. >90%

86. Która z poniższych form aktywności fizycznej jest przeciwwskazana dla pacjenta z astmą oskrzelową:

1. cykloergometr w pomieszczeniu zamkniętym

2. biegi narciarskie,

3. kajakarstwo,

4. zespołowe gry sportowe (np. koszykówka)

87. Astmę oskrzelową cechują poniższe elementy z wyjątkiem:

1. postępowanie od odcinków proksymalnych do dystalnych oskrzeli,

2. uczucie ściskania w klatce piersiowej w czasie napadu,

3. świszczący oddech

4. niska odwracalność zwężenia oskrzeli pod wpływem zastosowanego leczenia,

88. Astmę oskrzelową cechują:

1. znaczna odwracalność zwężenia oskrzeli pod wpływem zastosowanego leczenia,

2. brak zmiany wartości PEF w przebiegu zastosowanego leczenia

3. postępowanie od odcinków dystalnych do proksymalnych oskrzeli,

4. odkrztuszanie znacznej ilości wydzieliny

89. Czasie napadu astmy oskrzelowej pacjent powinien:

1. przyjąć odpowiednią pozycję drenażową

2. wykonywać wdechy wspomagane ruchami kończyn górnych

3. wykonywać szybkie i nasilone wydechy

4. siedzieć na krześle zwrócony twarzą do jego oparcia, opierając na nim swoje

1. przedramiona

90. Fizjoterapia oddechowa w astmie oskrzelowej w czasie wolnym od napadu jest zbliżona do stosowanej u chorych na:

1. wysiękowe zapalenie opłucnej

2. POChP, typ „pink puffer”

3. POChP, typ „blue bloater”

4. rozstrzenie oskrzeli

91. Pomieszczenie do ćwiczeń pacjenta z astmą oskrzelową powinno być:

1. ogrzane i o znacznym wysyceniu parą wodną

2. schłodzone i o znacznym wysyceniu parą wodną

3. ogrzane i o niskim wysyceniu parą wodną

4. schłodzone i o niskim wysyceniu parą wodną

92. Diagnozę obturacyjnego bezdechu sennego potwierdza następująca ilość bezdechów (trwających dłużej niż 10 sekund) na 1 godzinę snu:

1. >3

2. >5

3. >8

4. >12

93. Który z poniższych objawów występuje najczęściej u pacjenta z obturacyjnym bezdechem sennym w nocy:

1. bóle wieńcowe,

2. kołatanie serca,

3. wzmożona potliwość,

4. nykturia

94. Na powstanie obturacyjnego bezdechu sennego narażeni są mężczyźni, u których:

1. zawartość tkanki tłuszczowej w organizmie wynosi 25%

2. obwód szyi wynosi 44 cm

3. obwód pasa wynosi 94 cm

4. wynik badania za pomocą skali EPWORTH wynosi 6

95. Na powstanie obturacyjnego bezdechu sennego narażeni są mężczyźni, u których:

1. zawartość tkanki tłuszczowej w organizmie wynosi 35%

2. obwód szyi wynosi 41 cm

3. obwód pasa wynosi 94 cm

4. wynik badania za pomocą skali EPWORTH wynosi 6

96. Na powstanie obturacyjnego bezdechu sennego narażeni są mężczyźni, u których:

1. zawartość tkanki tłuszczowej w organizmie wynosi 25%

2. obwód szyi wynosi 41 cm

3. obwód pasa wynosi 94 cm

4. wynik badania za pomocą skali EPWORTH wynosi 14

97. W leczeniu zachowawczym obturacyjnego bezdechu sennego powinno się uwzględnić w szczególności:

1. stosowanie pozycji drenażowych

2. ćwiczenia mięśni wydechowych

3. ćwiczenia oddychania torem brzusznym

4. odchudzanie

98. Wynik 14 w skali EPWORTH:

1. wskazuje na potwierdzenie diagnozy obturacyjnego bezdechu sennego

2. wyklucza diagnozę obturacyjnego bezdechu sennego

3. wskazuje na potwierdzenie diagnozy astmy oskrzelowej

4. wyklucza diagnozę astmy oskrzelowej