ZARZĄDZANIE I KOMUNIKACJA SPOŁECZNA

Wykład 28.10.2007

Cechy instytucji medialnych:

• Skomplikowane urządzenia techniczne i wysokie nakłady

• Liczny i wykwalifikowany personel

• Schemat organizacyjny

• Prawne ramy działania

2 ustawy medialne:

• Ustawa prawo prasowe z roku 1984:

• Ustawa o radiofonii i telewizji z 1992 roku (powstała Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji)

• Organ państwowy powołany do monitorowania, kontroli radia i telewizji)

• Udzielanie koncesji na nadawanie naziemną dystrybucje przekazu

• Powoływanie rad nadzorczych mediów publicznych (rady powołują zarządy)

Status nadawcy wskazuje, jakie są sposoby finansowana nadawcy, związane jest to z zasadami i obowiązkami nadawcy

Trzy rodzaje nadawców:

• Nadawca publiczny finansowany z trzech źródeł

• Abonament

• Działalność gospodarcza

• Dotacje budżetowe

• Nadawca komercyjny finansowany tylko i wyłącznie z działalności gospodarczej i działający na podstawie koncesji

• Nadawca społeczny finansowany z dobrowolnych datków osób fizycznych i prawnych

Publiczność masowa

Dwoisty charakter jako źródło zróżnicowania definicji

1. Publiczność masowa jako zbiorowość uformowana w odpowiedzi na media

2. Publiczność masowa jako niezależnie istniejąca grupa społeczna

Publiczność masowa jako zbiór:

• Ogół odbiorców mediów

• Publiczność masowa jako masa społeczna

• Publiczność masowa jako rynek

• Publiczność masowa jako masa społeczna

Ogół odbiorców mediów widzowie, słuchacze, internaucii

• Publiczność potencjalna

• Publiczność aktualna audytorium - rzeczywiście korzystają z danego medium

• Publiczność konkretnego przekazu - rejestrują treść konkretnego przekazu

• Publiczność internalizująca treść przekazu - pozostaje pod rzeczywistym wpływem treści przekazu

Publiczność masowa jako masa społeczna:

• Ogromny rozmiar

• Heterogeniczność zróżnicowana pod względem cech socjodemograficznych

• Homogeniczność zainteresowań zróznicowana pod względem jednej cechy (zainteresowani konkretnym przekazem)

• Rozproszenie nie zajmuje konkretnej przestrzeni

• Anonimowość nie występują żadne związki i interakcje

• Brak społecznej organizacji skład ulega ciągłym zmianą

• Płynna i nietrwała kompozycja

Publiczność masowa jako rynek

Podwójne znaczenie dla mediów:

• Zbiór potencjalnych konsumentów produktu

• Publiczność reklamy, która jest źródłem przychodów mediów

Publiczność masowa jako grupa społeczna - niezależnie od mediów …………………….. nie jest przez media warunkowane:

• Publiczność poinformowana - poszukuje informacji w różnych mediach z racji swojej aktywności społecznej i zawodowej

• Publiczność zaangażowana - osoby będące zwolennikiem opcji światopoglądowej, które mają skłonność korzystania mediów z podobnymi opcjami

• Publiczność lokalna - publiczność mediów lokalnych

• Publiczność wyspecjalizowana - mediów specjalizacji całkowitej publiczność ludzi, które mają pewne zainteresowania lub hobby

Przekaz w komunikowaniu masowym

• Seryjność i standaryzacja produkcji - przekaz, który jest przekazem w sposób ciągły i seryjny

• Publiczny charakter - dostępny jest każdemu, kto chce się z tym zapoznać

• Zwielokrotnienie przekazu - mechanizm reprodukcji, powielanie przekazu

• Cykliczność (periodyczność) - udostępniane jest odbiorcą w określonych odstępach czasu

• Schematyczność - przekaz ma stałe z góry wyznaczone miejsce w ramówce telewizyjnej lub radiowej lub w ramówce gazety

• Redundancja - przewidywalny nadmiar przewidywania

• Uniwersalność - powszechnie zrozumiały

• Szeroki kod - kod językowy, proste wypowiedzi

• Anonimowość - tworzony przez wielu ludzi

KOMUNIKOWANIE MIĘDZYNARODOWE

Komunikowanie międzynarodowe to:

• Ciągły i nieuchronny proces komunikacji społecznej w świecie, w którym uczestniczą wszystkie rodzaje środków przekazu, ludzie, narodowe i ponadnarodowe struktury instytucjonalne, organizacje międzynarodowe i korporacje transnarodowe, dzieła sztuki i wytwory materialne (narzędzia, artykuły przemysłowe itp.)

• Komunikowanie międzykulturalne

Schemat komunikowania międzynarodowego pomiędzy różnymi narodami wg Davisona:

ELITY / RZĄDY ELITY / RZĄDY

KRAJ KRAJ

A B

SPOŁECZEŃSTWO SPOŁECZEŃSTWO

Dwa rodzaje komunikowania międzynarodowego:

• Instytucjonalne formy oddziaływania

• Zadanie opiniotwórcze

• Realizacja przekazywanie, informacje

• Cele organów rządowych

• Cele pozarządowych środków przekazu

• Komunikowanie interpersonalne

• Niejednoznaczny cel

• Mały zakres oddziaływania

Obie formy występują zawsze komplementarnie i stanowią mechanizm kształtowania międzynarodowej opinii.

Czynniki decydujące o pobudzeniu zainteresowania narodem:

• Obszar kraju i jego położenie

• Zasoby bogactw naturalnych

• Stopień uprzemysłowienia kraju

• Tradycje i historie

• Religie i normy prawne

Instrumenty komunikowania międzynarodowego:

• Agencje informatyczne: prasowe i telewizyjne

• Międzynarodowe rozgłośnie radiowe i telewizyjne

• Internet

Komunikacja międzykulturowa:

Pojęcie:

• Treść komunikacji międzykulturanej - porozumiewanie się ludzi różnych kultur

• Komunikacja międzykulturowa - akt rozumienia i bycia rozumianym przez audytorium o innej kulturze

• Analiza komunikowanie miedzykulturowego - pod kątem partnerów i pod kątem przebiegu

Dwa rodzaje komunikacji:

• Cross cultural - cechy właściwe danych kultur, których członkowie biorą udział w komunikacji; podejście kulturowo - porównawcze; komunikacja różnych grup wewnątrz kultury narodowej

Cel: poznanie różnic między charakterem komunikacji różnych ludzi

• Intercultural - proces komunikacji, czyli zachodzą pomiędzy uczestnikami ………………………………………….

Kultura jako źródło barier:

• Etnocentryzm - skłonność do wydawania negatywnych sądów o obcej kulturze; odwołanie się do standardów obowiązujących w kulturze rodzinnej

• Megalomanie narodowe - przekonanie o niezwykłości własnego narodu o jego centralnym miejscu w świecie, o pochodzeniu od słusznych w historii ludów o wyższości własnego języka, o wyższości własnych obyczajów, o szczególnym stosunku Boga do własnego kraju

• Uprzedzenia

• Trzymanie się z góry przyjętych wyobrażeń na temat jednostki, grupy nawet przeczących im informacji

• Opiera się bardziej na pogłoskach niż na bezpośrednich dowodach

• Wyraża emocjonalny stosunek do innych

• Stereotypy

• W. Lippmen - naturalna skłonność ludzkiego poznania do tworzenia schematów pojęciowych, które kierują procesem poznania, obszar w naszej głowie

• Uproszczony i zabarwiany emocjonalnie obraz rzeczywistości przyjęty w drodze socjalizacji

• Niepewność

• Towarzyszy nam przez całe życie, dotyczy nie tylko jednostki

• Kultura nastawiona jest na osłabienie niepokoju, radzenie sobie z sytuacjami niepewnymi jest zjawiskiem kulturowym

• Osoba należąca do innej kultury źródło niepokoju

• Mylne interpretacje w komunikacji niewerbalnej

• Proksemika - używanie przestrzeni i terytorialności

• Kinestyka - gesty, język ciała, wyraz twarzy

• Prajęzyk -niewerbalne elementy mowy

• Haptyka - stosowanie dotyku w komunikacji

• Ubiór i wygląd zewnętrzny

• Język

• Brak wystarczającej znajomości języka, w którym prowadzona jest komunikacja międzykulturowa ( idiomy, zdrobnienie, inne znaczenie podobnie brzmiących słów)

• Polityczna poprawność

4