1. Porównać RIPv1 i v2

Rip v1	Rip v2
Protokół klasowy	Protokół bezklasowy.
Nie wysyła informacji o maskach	Wysyła informacje o maskach
Nie obsługuje VLSM	Obsługuje VLSM
Nie obsługuje sieci nieciągłych	Obsługuje sieci nieciągłe
Rozgłasza na adresie 255.255.255.255	Aktualizacje tras są rozsyłane grupowo za pośrednictwem adresu klasy D 224.0.0.9, co zwiększa wydajność rozsyłania
Nie ma uwierzytelniania	Jest możliwość uwierzytelniania

2. Czym charakteryzują się protokoły routingu klasowego?

Protokoły klasowe - nie ogłaszają one maski podsieci razem z adresem sieci. Router odbierający może zastosować maskę z własnego interfejsu, jeśli interfejs ma adres IP z tej samej sieci głównej, co sieć ogłaszana. Protokoły klasowe nie obsługują masek różnej długości (VLSM) - brak obsługi sieci nieciągłych (protokoły takie jak RIPv1 i IGRP)

Protokoły bezklasowe - rozgłaszają maskę podsieci razem z adresem sieci. Główną zaletą i powodem używania w większości dzisiejszych sieci jest wsparcie dla VLSM. (RIPv2, EIGRP, OSPF, IS-IS, BGP).

3. Czym różni się przełączanie pakietów w trybie klasowym od bezklasowego?

W trybie klasowym jeśli zostanie znaleziona trasa 1 poziomu i wewnątrz niej nie zostanie dopasowana żadna trasa podrzędna to wtedy pakiet zostaje odrzucony i router nie będzie szukał mniejszego dopasowania poza trasami podrzędnymi , jeżeli włączony jest tryb bezklasowy to w takim wypadku przeszukiwanie jest kontynuowane i zostają przeszukane supersieci 1 poziomu albo pakiet zostaje wysłany trasą domyślną, z którą nie musi się zgadzać żaden bit, bo maska jest /0.

4. Co stanowi metryki w protokołach: RIP, EIGRP, OSPF.

RIP - liczba skoków

EIGRP - Metryka jest to kombinacje czterech miar: opóźnienia, pasma , obciążenia (1- 255) i niezawodności (1-255). =10000000/szerokość pasma + (suma opóźnień/10)*256

OSPF - koszt (100000000/szerokość pasma)

5. Kiedy w sieciach wykorzystujących OSPF wybierany jest router desygnowany?

Wybieranie routerów DR i BDR odbywa się zaraz po tym, jak pierwszy router, na którego interfejsie włączono protokół OSPF, stanie się aktywny w sieci wielodostępowej. Może to nastąpić po włączeniu zasilania routera albo po skonfigurowaniu polecenia network dla tego interfejsu.

Jako DR wybierany jest router z najwyższym priorytetem lub z najwyższym ID. BDR to drugi co do wartości priorytet lub ID.

Zbieżność (ang. convergence) ma miejsce wtedy, gdy tablice routingu wszystkich routerów mają spójną zawartość Sieć osiągnęła stan zbieżności, kiedy wszystkie routery mają pełne i dokładne informacje o sieci.

Zapobieganie pętlom:

-czas wstrzymywania aktualizacji - aktualizacja jest odrzucana jeżeli metryka jest taka sama lub gorsza od obecnej
-podzielony horyzont - router nie powinien ogłaszać sieci z interfejsu, na którym odebrał aktualizację z informacją o tej sieci.
-zatrucie trasy - używane do oznaczenia routera jako nieosiągalnego w aktualizacjach tras wysyłanych do innych routerów. Nieosiągalność jest określana jako metryka z wartością maksymalną.
-podzielony horyzont z zatruciem wstecz - wysyłając aktualizacje z określonego interfejsu, wszystkie sieci, o których router dowiedział się przez ten interfejs, należy oznaczyć jako nieosiągalne

Cechy protokołu RIP

RIP to protokół routingu wektora odległości,

RIP jako jedynej metryki przy wyborze drogi używa liczby skoków,

trasy ogłaszane z licznikiem skoków powyżej 15 są uznawane za nieosiągalne,

komunikaty odpowiedzi (aktualizacje tablicy routingu) są wysyłane jako rozgłoszenie co 30 sekund.

Router(config-router)# passive-interface typ-interfejsu numer-interfejsu

To polecenie zatrzymuje wysyłanie aktualizacji routingu na określonym interfejsie. Jednak sieć, do której ten interfejs należy, nadal będzie ogłaszana w aktualizacjach routingu, które są wysyłane z innych interfejsów.

Trasa 1. poziomu (ang. level 1 route) to trasa z maską podsieci równą lub krótszą niż domyślna maska adresu sieciowego.

Trasa nadrzędna 1. poziomu to trasa sieciowa, która nie ma adresu IP następnego skoku ani interfejsu wyjściowego do sieci.

Supersieć - adres sieciowy z maską krótszą od domyślnej maski

Trasa ostateczna to taka, która zawiera jeden lub oba poniższe elementy:

-adres IP następnego skoku (kolejną trasę),

-interfejs wyjściowy.

Protokół RTP (Reliable Transport Protocol) jest używany przez EIGRP do dostarczania i odbierania pakietów EIGRP. EIGRP zaprojektowano jako protokół routingu niezależny od warstwy sieci.

System autonomiczny (ang. autonomous system) to zbiór sieci pod administracyjną kontrolą jednego podmiotu

Sukcesor (ang. successor) to sąsiedni router, który jest używany do przesyłania pakietów i stanowi następnik najkorzystniejszej trasie do sieci docelowej. Adres IP sukcesora jest widoczny we wpisie tablicy routingu zaraz po słowie via.

Dopuszczalna odległość (ang. feasible distance, FD) to najniższa obliczona metryka trasy do sieci docelowej. Jest to metryka widoczna we wpisie w tablicy routingu jako druga liczba w nawiasie kwadratowym.

Warunek dopuszczalności zostaje spełniony wtedy, gdy odległość ogłaszaną do sieci przez sąsiada (ang. reported distance) jest mniejsza niż dopuszczalna odległość lokalnego routera do tej samej sieci docelowej.

Dopuszczalny sukcesor (ang. feasible successor) to sąsiad, który ma wolną od pętli trasę zapasową do tej samej sieci co sukcesor i spełnia warunek dopuszczalności.

Pakiety OSPF

1. Hello - pakiety hello służą do tworzenia i podtrzymywania przyległości z innymi routerami OSPF. Protokół hello został szczegółowo omówiony w następnym podrozdziale.

2. DBD - opis bazy danych (ang. database description), pakiet zawiera skróconą listę bazy danych stanu łącza routera wysyłającego i jest używany przez odbierające routery do sprawdzania lokalnej bazy danych stanu łącza.

3. LSR - routery odbierające mogą zażądać dodatkowych informacji o dowolnym wpisie z opisu DBD, wysyłając żądanie Link-State Request (LSR).

4. LSU - pakiety aktualizacji Link-State Update (LSU) są używane do odpowiadania na LSR i do ogłaszania nowych informacji. Pakiety LSU zawierają ogłoszenia jedenastu różnych typów LSA. Pakiety LSA i LSU zostały krótko omówione w dalszej części tego rozdziału.

5. LSAck - po odebraniu pakietu LSU router wysyła potwierdzenie Link-State Acknowledgement (LSAck), aby potwierdzić odbiór pakietu LSU

---