6 wykład

3. Koncepcja sytuacyjna - uznaje się, że w zależności od konkretnej sytuacji każdy ze stylów przywództwa może być dobry.

Czynniki sytuacyjne np.:

• rodzaj kultury organizacyjnej

• stopień dojrzałości zespołu

Styl przywódcy

Duży nacisk na Duży nacisk na

stosunki mały na zadania Duży na

zadania stosunki

III II

Mały nacisk Duży nacisk na zadania
na zadania mały na stosunki

i na stosunki

IV najlepszy I

ZESPÓŁ O WYSOKIEJ ZESPÓŁ O ŚREDNIEJ ZESPÓŁ O NISKIEJ

DOJRZAŁOŚCI DOJRZA ŁOŚCI DOJRZAŁOLŚCI

Są dwa rodzaje dojrzałości:

1. techniczna - zespół posiada doświadczenie, kwalifikacje, wykształcenie

2. społeczna - lojalność, umiejętność współdziałania w zespole, utożsamianie się z grupą,

Koncepcja sytuacyjna - 3 sposoby realizacji.

1. identyfikacja czynnika sytuacyjnego mającego wpływ na zachowania przywódcze

2. dobrać do tego czynnika najbardziej odpowiedni styl

3. dobór odpowiednich ludzi ( styl do sytuacji , sytuacja do stylu)

4.Koncepcja przywództwa BILLA REDDINA

BILL REDDIN - oparł swoją koncepcję na siatce Bleka i Moutona

III Szef towarzyski	II Szef zintegrowany
IV Szef separujący	I szef poświęcający

W ramach tych podstawowych stylów Redin zauważył że istnieją niższe style efektywności kierowania

III Szef misjonarz	II Szef kompromista
IV Szef dezerter	I Szef autokrata

Cztery style o wyższej efektywności kierowania Redina

III Szef rozwojowiec	II Szef administrator
IV Szef biurokrata	I Szef Życzliwy autokrata

Siatka kierowania (koncepcja) wg feldmarszałka Helmuta von Moltke

Podzielił ludzi na cztery kategorie wg pracowitości i inteligencji..

III Posyłał na front (najlepsza sytuacja)	II Kierował do sztabu
IV Kumpel do baru	I Boże chroń mnie przed nimi

inteligentni

głupcy
leniwi pracowici

Miarą wielkości szefa jest jego następca.

Dobry szef to taki który potrafi najpełniej wykorzystać potencjał podwładnych.

Miarą przywództwa jest to co potrafią jego pracownicy.

OCENIANIE PRACOWNIKÓW

Są dwa cele oceniania:

- ocenianie ma charakter organizacyjny - związany jest z pozyskiwaniem informacji w celu podjęcia decyzji kadrowych tj. przyjęcie do firmy, karanie, nagradzanie itp.

- ocenianie ma charakter psychospołeczny - związany jest z kształtowaniem określonych postaw, zachowań przez udzielenie pracownikom informacji zwrotnej co robią dobrze a co źle.

Ocenianie jest jednym z ważniejszych zobowiązań szefa. Brak oceny jest też oceną. Ocenianie musi tworzyć zorganizowany system, nie może być chaotyczne.

Na ocenianie składa się kilka elementów systemu:

1. cele oceniania - po co oceniamy pracowników?

2. kryteria oceny - co oceniamy

3. podmiot - kto ocenia- to zależy od celu (może oceniać szef, kierownik)

4. przedmiot oceny - kogo oceniamy - oceniać powinno się wszystkich

5. technika oceny - jak oceniamy

6. częstotliwość oceny - kiedy, jak często

- oceny ustawiczne

- oceny okresowe

Kryteria oceny:

1. kryteria kwalifikacyjne - obejmują całość wiedzy , doświadczenia, wykształcenie, zdrowie, umiejętności.

2. kryteria efektywnościowe - obejmujące wyniki pracy w ujęciu rzeczowym albo wartościowym ilość, jakość, terminowość przy ocenie przydatności zawodowej

3. kryteria behawioralne - służą do oceny zachowań, dąży się do tego aby stworzyć wzorca zachowań na danym stanowisku pracy, wytrwałość, pracowitość, lojalność, a następnie bada się czy osiągnęło się pożądane zachowania

4. kryteria osobowościowe - tam gdzie osobowość pracownika rzutuje na rodzaj wykonywanej pracy np. w policji.

Zasady oceniania:

1. systematyczność - związane z częstotliwością

2. powszechność - oceniać wszystkich , pracowników ale i kierowników

3. elastyczność - konieczność stosowanie technik i kryteriów do celów oceniania, musi oceniać specjalista

4. prostota - narzędzia do oceny powinny być proste, zrozumiałe dla oceniającego i dla ocenianego.

Ocenianie jest elementem kontrolowania.

Błędy w ocenianiu innych ludzi:

- efekt „halo” - ocenę jednej cech danego człowieka przypisuje się innym jego cechom,

- błąd pobłażliwości lub surowości

- efekt pierwszego wrażenia - kształtuje się w ciągu 90 sek. Pierwsze wrażenie jest najtrwalsze

- błąd atrybucji - przypisywanie ludziom o których nic nie wiemy, cech na podstawie zasłyszanych informacji

3