Prawo wyznaniowe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Skocz do: nawigacji, szukaj

Prawo wyznaniowe - to gałąź prawa, która reguluje prawa i obowiązki obywateli ze względu na wyznanie religijne oraz określa zasady tworzenia i ramy działania Kościołów i innych związków wyznaniowych. Normuje ono stosunek państwa do religii w wymiarze indywidualnym i zbiorowym. Wytycza rzeczywisty zakres istniejącej w danym państwie wolności religijnej, a tym samym zakres swobód obywatelskich i praw człowieka gwarantowanych w Konstytucji.

Prawo wyznaniowe zajmuje się takimi kwestiami, jak:

• relacje państwo - Kościół (związki religijne),

• pojęcie wolności religijnej,

• osobowość prawna Kościołów i innych związków wyznaniowych,

• ochrona uczuć religijnych,

• prawo małżeńskie (przeszkody prawne do zawarcia małżeństwa; uznanie skutków cywilnych małżeństwa wyznaniowego, uznanie nieważności małżeństwa),

• szkolnictwo wyznaniowe i nauczanie religii,

• duszpasterstwo wojskowe, więźniów, chorych,

• finansowanie i opodatkowanie kościołów i innych związków wyznaniowych,

• sprawy majątkowe związków wyznaniowych, w tym sprawa rewindykacji ich mienia,

• cmentarze wyznaniowe.

• ubezpieczenia społeczne i zdrowotne osób duchownych.