Peter Petersen - Model szkoły strukturalnej
Owidiusz Decroly - Model szkoły funkcjonalnej
Maria Montessori - Model szkoły humanistycznej
Dziecko jest już od urodzenia przesiąknięte boskim potencjalem i rozwija się ku najwyższym wartościom (piękno, dobro, prawda) oraz żyje w środowisku biologicznym i społecznym.
Dziecko poznaje świat poprzez polaryzację uwagi na poszczególnych fazach wrażliwości.
Fazy wrażliwości - polaryzacja uwagi (obserwacja i naśladownictwo), naturalne skupienie uwagi skierowane na:
faza od urodzenia do 6 r.ż
język mówiony i pisany, ruch, poządek, zachowania społeczne
faza 7 - 12 lat
moralność, sprawiedliwość, dobro i zło, uczucia religijne, różne dziedziny wiedzy naukowej, studiowanie całości poprzez badanie detalu
faza 13 - 18 lat
godność osobista, wiara we własne siły, odpowiedzialność
Rozwój społeczny.
Dziecko jako bezradna istota od urodzenia jest skazana na kontakty społeczne. Najpierw z matką, która buduje bezpieczeństwo, potem dopasowywuje się do warunków otoczenia. Wchłania wszystko co się wokół niego dzieje i wytwarza modele własnego zachowania, czyli osobowość. Buduje samego siebie w różnych wymiarach.
Dorosły powinien organizować otoczenie zgodnie z fazami wrażliwości.
Wolność: biologiczna, społeczna, pedagogiczna, moralna, metodyczna
CEL: Stworzyc warunki do naturalnego rozwoju dziecka.
"Pomóż mi to zrobić samemu"
Treści kształcenia:
praktyczne ćwiczenia dnia codziennego
kształcenie zmysłów
edukacja matematyczna
edukacja językowa
wychowanie kosmiczne
wychowanie religijne
Organizacja kształcenia:
Organizowanie środowiska dziecka
Przedmioty wynikające z faz wrażliwości dziecka, same przykuwajace uwagę.
Odpowiednio pomyślane środki dydaktyczne (przyciągające uwagę).
Otoczenie rozwojowe powinno być zorganizowane w aspekcie materialnym, dynamicznym i osobowym:
aspekt materialny
aspekt strukturalno - dynamiczny
zasada budowania otoczenia dla dziecka
zasada pracy ze środkami dydaktycznymi
zasada pażadku i wolności
aspekt osobowy
jacy ludzie otaczają dziecko: rodzice, rówieśnicy, nauczyciel
Jak odbywa sie edukacja:
faza nazwania, asocjacji
faza przypoządkowania
faza kontroli
Ocenianie ucznia
nie ma klasycznego oceniania
Ocenianie diagnozujące! - ma pomóc w pracy z dzieckiem
rozpoznanie potencjału dziecka
diagnozowanie systematyczne jego zainteresowań
Nauczyciel
pomaga mądrze w naturalnym, indywidualnym rozwoju każdego dziecka
tworzy warunki do tego rozwoju
nie przeszkadza, nie szkodzi i nie ingeruje w rozwój dziecka
dostrzega zainteresowania, nazywa je
Celestyn Freinet - Model szkoły interpetatywnej
Dziecko ma taką samą naturę jak człowiek dorosły i jest ona tak samo ważna. Jest istotą działającą.