Test mięśnia podłopatkowego

Wykonanie: Test ten po odwróceniu może być stosowany do oceny mięśni;

podgrzebieniowego. Przy nie w pełni zbliżonym do tułowia stawie łokciowym po równuje się w obu stawach ramiennych bierną rotację zewnętrzną, a następnit czynną rotację wewnętrzną wbrew oporowi.

Interpretacja: Zwiększona, w porównaniu z drugą stroną, bierna rotacja ze wnętrzna świadczy o uszkodzeniu mięśnia podlopatkowego; nie jest ona znaczna gdy uszkodzona jest tylko górna jego część.

Główną przyczyną wzrostu rotacji zewnętrznej jest utrata funkcji mięśnia pod-łopatkowego, a nie samo jego uszkodzenie.

Choroby mięśnia podlopatkowego objawiają się osłabieniem sily rotacji we­wnętrznej oraz dolegliwościami bólowymi. Osłabienie siły z niewielkimi dolegli­wościami bólowymi świadczy raczej o przerwaniu; przy większych bólach, w więk­szości przypadków, różnicowanie między obecnością i brakiem przerwania mięśnia nie jest możliwe.

Specyficznym testem dla mięśnia podłopatkowego jest wykonanie czynnej rota­cji wewnętrznej za plecami, przy czym kończyna górna jest zgięta w stawie łokcio­wym do 90° i odciągana w kierunku grzbietowym od części lędźwiowej kręgosłupa. Bierna rotacja wewnętrzna zależy od ruchów w stawie ramiennym i łopatkowo-piei-siowym i można ją ocenić określając, który z wyrostków kolczystych kręgosłupa piersiowo-lędźwiowego chory jest w stanie dotknąć swoim kciukiem.