LABORATORIUM FIZYKOCHEMII SPALANIA I WYBUCHÓW
KOMPANIA II	PLUTON II
Ćwiczenie: 6 Temat: Oznaczanie temperatury zapalenia tworzyw sztucznych.	Imię i nazwisko: Turkiewicz Rafał Podoluk Marek
data 06-05-1998	podpis:

1. Cel ćwiczenia

Celem ćwiczenia jest oznaczenie temperatury zapalenia tworzywa sztucznego według polskiej normy PN-69/C-89022.

2. Metoda pomiaru

Odważyć cztery próbki badanego tworzywa o masie 1 ± 0,1 g oraz umieścić je w gilzach. Kolejno wstawiać do bloku grzejnego. Jest on ogrzewany elektrycznie. Podgrzać blok do temperatury o 10 stopni niższej niż spodziewana temperatura zapalenia . Spróbować za pomocą palnika o długości płomienia ok. 10 mm zapalić gazy wydzielające się przez otwór gilzy. Podnosząc temperaturę bloku ponawiać próby zapalenia aż do momentu uzyskania płomienia utrzymującego się przez co najmniej 5 s. Temperaturę wskazywaną w tym momencie zanotować jako temperaturę zapalenia danego tworzywa.

3. Zestaw aparatury do oznaczania temperatury tworzyw sztucznych

a) blok aluminiowy,

b) probówki ze stali kwasoodpornej,

c) termopary,

d) palnik,

e) woltomierz,

f) autotransformator

4. Spostrzeżenia i wnioski

Oznaczanie temperatury zapalenia przeprowadziliśmy dla próbki poliestrowej i dla mączki budyniowej. W obu przypadkach w czasie ogrzewania zaczynały się topić i pienić przed procesem wydzielania takiej ilości gazów palnych, przy której nastąpiłby zapłon produktów rozkładu termicznego badanych substancji. Bardzo obfite pienienie uniemożliwiało wykonanie oznaczenia mimo zmniejszania masy próbki. Względy te powodują, że przeprowadzenie pomiaru wspomnianą metodą dla danych próbek nie było możliwe.

Poliester - przedstawiciel polimerów termoutwardzalnych - podlega skomplikowanemu rozkładowi, w wyniku którego powstają różnorodne gazowe produkty zdolne do dalszego rozpadu i pozostałość zwęglona zawierająca trudno zapalający się węgiel pirolityczny. Obserwując zachowanie się próbki doszliśmy do następujących wniosków :

• początkowa faza rozkładu PES objawiała się intensywnym wydzielaniem produktów lotnych o zbyt niskiej zawartości gazów palnych ( brak zapłonu )

• faza druga - rozpoczyna się proces topienia i pienienia ( wydzielanie ciekłych produktów rozkładu )

• faza końcowa ( tylko dla próbki z mączką budyniową ) uwidaczniała się tym, że otwór wylotowy przykrywy cylindra zastawał zapchany pozostałościami zwęglonymi co prowadziło do szybkiego wzrostu ciśnienie wewnątrz cylindra i w wyniku gwałtownego rozprężania gazów następował wyrzut pokrywy wraz ze zwęgloną zawartością.