Psychologia rozwojowa i osobowości

Wykład 1 i 2

14 marzec 2008

Rozwój psychiczny - to przeobrażanie prostych form psychicznych, z którymi przychodzimy na świat w formy bardzie złożone

Rozwój psychiczny pozwala na:

Przez całe życie w rozwoju psychicznym zachodzą zmiany ilościowe i jakościowe

Czynniki kształtujące rozwój psychiczny:

Rozwój psychiczny trwa:

Kryteria określające etapy rozwoju psychicznego człowieka (3):

  1. sposób i poziom orientacji w otoczeniu

  2. główny rodzaj działalności (podstawowa działalność)

  3. charakterystyczne metody i formy wychowawcze

OKRESY ROZWOJU PSYCHICZNEGO

  1. Okres niemowlęcy

  1. przyswajanie się do nowego środowiska (działanie układu nerwowego)

  2. bardzo szybki rozwój motoryczny

  3. opanowanie sztuki chodzenia

  1. Okres poniemowlęcy

  1. pojawia się zabawa manipulacyjna

  2. włącza się naśladowanie dorosłych

  3. dziecko uczy się społecznej funkcji przedmiotu

  4. pierwsze przejawy myślenia konkretnego

  1. Okres przedszkolny

  1. zaczyna się zabawa twórcza (na określony temat z podziałem na role)

  2. pojawia się ochota badania przyczyn zjawisk

  3. kontakty z rówieśnikami (obrażanie się dzieci, rozróżnianie płci)

  1. Okres szkolny

  1. pojawia się nauka

  2. pojawiają się zainteresowania abstrakcyjne

  3. ochota/przyjemność w pokonywaniu trudności

  1. Okres dorastania

  1. dojrzewanie społeczne

  1. Okres młodzieńczy

  1. nauka

  2. wrastanie w świat dorosłych

  1. Okres dorosłości

4 fazy rozwoju psychicznego:

  1. Faza stabilizacji planu życia
    stabilizacja życia, konkretyzacja zainteresowań i dążeń

  2. Faza wzrostu ekspansji życiowej
    „najważniejsze rzeczy mam przed sobą” „punkt kulminacyjny jest przede mną”

  3. Faza obniżenia ekspansji życiowej
    rozpoczęcie myślenia przeszłościowego, wszystko co najlepsze jest już za nami, zaczyna się podsumowywanie życia

  4. Faza starości
    zaczyna się, gdy jesteśmy wyłączeni z głównego nurtu naszej działalności np. pracy zawodowej (emerytura), pogarszanie się stanu fizycznego, bilansowanie życia (to było białe a to czarne-bez szarości), konflikty między starymi rodzicami a dorosłymi dziećmi, skłonność do refleksyjności, pomysły, które nie pasują do życia dorosłych dzieci.

4 cechy dojrzałości człowieka dorosłego:

  1. Stabilizacja myślowo-działaniowa
    możemy przewidzieć, jak się zachowamy w danej sytuacji; inni też przewidują jak się możemy w danej sytuacji zachować co nie zawsze jest miłe

  2. Realne planowanie życia
    człowiek opiera się na faktach, na konkretach; potrafimy dokładnie określić swoje uzdolnienia i możliwości

  3. Zahartowanie i wytrwałość
    umiemy wyciągać wnioski ze swoich błędów i porażek (i z cudzych też), potrafimy przewidywać trudności, przeszkody i niedogodności, bogactwo psychiczne

  4. Świadoma odpowiedzialność za własne działanie
    tzw. wyrzuty sumienia; sami planujemy swoje życie