Cudna to kraina

Ta Polska kochana

Od północy morzem

Od północy morzem

Bałtyckim skąpana

Od południa wstęgą

Karpat przepasana

A przez środek Wisłą

A przez środek Wisłą

Srebrzystą oblana.

Wiele miast i wiosek

Na niej się rozsiadło

I serc ludzkich wiele

I serc ludzkich wiele

W darze jej przypadło.

Mel. Wojenko, wojenko cóżeś ty za pani…