BLOK II
Przedstaw konsumentów usług turystycznych:
Turysta - podróżny spędzający min. 24 godziny poza miejscem swojego stałego zamieszkania, przy założeniu dobrowolności decyzji wyjazdu i swobody wyboru celu podróży, konsumpcja usług turystycznych przez turystę wynika z potrzeb i motywów turystycznych. Wg Światowej Organizacji Turystycznej - dodatkową cechą charakteryzującą turystę jest spędzanie przynajmniej jednej nocy w obiekcie noclegowym w odwiedzanym kraju czy miejscowości. Socjolog E. Cohen zdefiniował w 1972 cztery typy turystów:
Zorganizowany turysta masowy - zorganizowany wyjazd z grupą;
Indywidualny turysta masowy - bardziej elastyczny, luźny pakiet wakacyjny, zezwalający na większą swobodę, np. własny dojazd, wybór środka lokomocji;
Podróżnik odkrywca - samodzielnie ustala grafik podróży, przemieszcza się celowo unikając kontaktu z innymi turystami, pewien poziom komfortu i bezpieczeństwa;
Wędrowiec - bez zaplanowanego rozkładu dnia całego pobytu, miejsce docelowe wybiera pod wpływem chwili;
Przedstaw proces zakupu usługi turystycznej:
Zakup usługi turystycznej dokonywany jest:
Pod wpływem impulsu
Poprzedzony długim procesem podejmowania decyzji.
W obydwu przypadkach jest wyrazem świadomego bądź nieświadomego dążenia do zaspokojenia potrzeb fizjologicznych, ekonomicznych lub społeczno - psychicznych;
Fazy nabycia i konsumpcji usług turystycznych:
Uświadomienie potrzeby - np. w celu utrzymaniu optymalnego stanu równowagi fizykochemicznej miedzy człowiekiem a środowiskiem, np. zmierzające do redukcji stresu, napięć, poprawy zdrowia psychofizycznego.
Identyfikacja sposobów zaspokojenia potrzeby - powody uprawiania turystyki: informacja o nowych usługach turystycznych, ujawnienie się nowych potrzeb pod wpływem obserwacji innych, pojawienie się nowych możliwości, głównie finansowych; zmiany oczekiwań w stosunku do produktu;
Ocena możliwości wyboru - turysta bierze pod uwagę miejsce, termin i długość pobytu, markę firmy, nazwę imprezy, pułap cenowy, skład koszyka usług, jakość usług, wygodę zakupu, zabezpieczenie praw konsumenta.
Zakup usługi turystycznej i jej kompleksowa ocena
Przedstaw kryteria i procedury segmentacji rynku:
Segmentacja rynku usług turystycznych - podział ogólnego rynku np. wszystkich turystów lub sektorów rynku, na względnie jednorodne podgrupy, czyli segmenty; w ramach poszczególnych segmentów znajdują się konsumenci, którzy ze względu na podobieństwo cech ujawniają podobny popyt; segmentacja jest podziałem całego rynku na grupy ludzi o podobnym zapotrzebowaniu na produkt w celu opracowania mieszanki marketingowej, która pasuje precyzyjnie do potrzeb jednostek w segmencie; W wyniku procesu segmentacji podmiot turystyczny:
Ma możliwość rozpoznania określonych wymagań klientów;
Uzyskuje informację, jak liczne są grupy tworzące rynki cząstkowe,
Uzyskuje informacje, jaką siłą nabywczą dysponuje każdy z segmentów
Ma możliwość wyboru profilu i rozmiaru przedsiębiorstwa
Dostosowuje odpowiednie strategie i narzędzia marketingowe;
Kryteria segmentacji na rynku turystycznym:
Cechy nabywców - wiek, status gospodarstwa domowego, miejsce zamieszkania, poziom dochodów, wyznanie religijne, styl życia;
Sposobów zachowań nabywców - oczekiwanych lub poszukiwanych korzyści z uczestnictwa w turystyce lub motywów tego uczestnictwa, sposoby korzystania z oferty i postaw wobec oferty;
Procedury w segmentacji rynku:
Segmentacja a priori - wybór kilku interesujących kryteriów np. wiek turysty, dochody, oczekiwania, korzyści i na ich podstawie dzieli nabywców na segmenty rynku;
Segmentacja post hoc [segmentacja wiązkowa] - niehierarchiczny dobór powiązanych ze sobą kryteriów i następnie pogrupowanie nabywców w segmenty, w których przeciętne podobieństwo jest wysokie, a podobieństwo nabywców w innych grupach niskie.
Uproszczone procedury segmentacyjne, wg E.J. McCarthy'ego:
Wszechstronne określenie segmentacji rynku, aktualny lub potencjalny obszar działania przedsiębiorstwa;
Sformułowanie listy potrzeb potencjalnych nabywców;
Określenie segmentów poprzez tworzenie kombinacji potrzeb zaspokajanych na danym rynku - jest to wstępne wyodrębnienie segmentów rynku, oparte na intuicji, wiedzy i obserwacji postępowania konsumentów
Wyodrębnienie i usunięcie cech wspólnych, które nie pokazują zasadniczych różnic między segmentami;
Nazwanie segmentów rynku, które można wyodrębnić stosowaniem nazw;
Dokonanie pogłębionej charakterystyki poszczególnych segmentów, w oparciu o wiedzę i kryteria demograficzne, społeczno - ekonomiczne, psychograficzne, itp.
Określenie relatywnej wielkości segmentów, skonfrontowanej z aktualnymi informacjami statystycznymi.
2