Romantyzm rozwijał się w 1 połowie 19 w, w tym czasie obserwujemy kryzys zaufania w moc rozumu, kryzys ten spowodował iż
inaczej zaczęto patrzeć na naturę która dość często wymykała się spod władzy człowieka, ciągle pamiętano wybuch Wezuwiusza
z 1731 oraz trzęsienie ziemi w Lizbonie z 1755, człowiek czół się zagrożony nie pewny nie ważny w świecie poddany siłom przyrody,
owa bezradność przytłaczała go, w romantyzmie klasyczny umiar już nie wystarczał nowe czasy wymagały znalezienia
nowego języka przekazu, romantyzm sięga do sztuki średniowiecznej podporządkowanej funkcji ekspresyjnej, romantyzm sięga do
ludowości, historia stała się dla Rom źródłem natchnienia, szeroko pojęta sztuka Rom miała pełnić funkcję moralną:
*zadawała dramatyczne pytanie o sens walki cierpień śmierci *sławiła wolność jednostki i narodu, Rom opierał się na indywidualizmie
tzn przybierał różne formy w zależności od sytuacji w danym kraju i upodobań twórcy, romantyzm odrzucał formalizm kontrole
i intelektualną dyscyplinę klasycyzmu, dla Rom najważniejszymi stały się uczucie intuicja subiektywizm, romantyzm wytworzył nowy typ
pejzażu dominowały w nim skaliste góry rozpadliny skalne rozszalałe fale morskie nastrój grozy niesamowitość, dzieła Rom są pełne
niepokoju i ruchu, Rom kieruje uwagę ku temu co nie skończone potężne groźne nie wytłumaczalne ku potędze natury Boga,
wzniosłość stała się jednym z wyznaczników estetyki romantycznej.
Realizm rozwijał się w 2 połowie 19 w, kierunek w sztuce i literaturze, przeciwstawiał się romantyzmowi i akademizmowi, twórcy
dążyli do wiernego obiektywnego przedstawiania typowych przejawów codziennego życia społecznego, Real bardzo często
byli krytyczni wobec aktualnej sytuacji społecznej dzieła realia bardzo często zaskakiwały wymowę moralno obyczajową,
Real przedstawiali najczęściej sceny rodzajowe np życie chłopów i niższych sfer społecznych, malowali także pejzaże
oraz portrety, Real odrzucał wielowiekowe tradycje artystyczne utrwalone przez akademizm, zakładał wierne i bezpośrednie
odtwarzanie rzeczywistości, przedkładał prawdę nad piękno prawda stanowiła o wartości dzieła, realiści ukazując pospolite
strony życia dążyli do nadania godności prostym ludziom, obrazy realistyczne mają dynamiczne kompozycje, w malarstwie
widać swobodne operowanie kolorem
klasycyzm- Kierunek w sztuce literaturze muzyce nawiazujacy do wzorów antycznych, rozwijał sie na przełomie XVII i XVIII (literatura XVIII w. sztuka od konca XVII do pierwszej połowy XIXw.)
okreslenie klasyczne wystepuje bardzo czesto w funkcji wartosciowej i oznacza doskonałosc i nieskazitelnosc.
Rzezba klasycyzmu:1rzezbiarze poszukuja nieskazitelnej lini harmoni proporcji, ideału piękna, doskonałosci 2rzezbiarze porzucaja sztuczność i przesadna ozdobność baroku i rococa 3rzezba grecka i rzymska była wzorcową 4rzezbiarze bardzo chętnie powtarzali antyczne kompozycje np. posąg konny marka Aureliusza stał się pierwowzorem dla 18 wiecznych pomników konnych5 rzezbiarze najczesciej stosowali marmur 6 w klasycyzmie mamy rzezbę; figuralna o tematyce np. mitologicznej, rzezbe architektoniczna; fryzy tympanony.
Malarstwo klasycyzmu:-malarze szukali inspiracji Rzeźbach
greckich i rzymskich poniewaz byla znikoma ilosc materialu
malarskiego z antyku
Najwazniejszym tematem obrazow stala sie historia heroiczna
przeszlosc udokumentowac zdarzenia wspolczesne
-Malarstwo obejmowalo rowniez tematyke mitologiczna
chciano ukazac pojecia Państwo naród wolnosc charakterystycznym
rysem malarstwa klasycyzmu jest jego wdziek
malarizatorsko-dydaktyczny(malarstwo bardzo czesto laczylo
ideologie oswieceniowa z wydarzeniami historycznymi
-swiatlo jest chlodne-kompozycja zamknieta,przejrzysta
-doskonalosc rysunku-kolor podporzadkowano rysunkowi