myślenie grupowe.

Myślenie grupowe to tendencja do jednomyślności w grupie i unikanie krytyki wewnątrzgrupowej.

Myślenie grupowe prowadzi do fałszywej oceny sytuacji i błędnych decyzji.

Syndrom myślenia grupowego (I.Janis) pojawia się w grupach o wysokim poziomie spójności.

Poczucie bezpieczeństwa (brak obaw przed karą) i anonimowość wyrażania opinii zmniejsza stopień ulegania naciskom.

Problem kreowania sposobów głosowania gremiów decydujących o sprawach społecznych (ława przysięgłych, komitety, rady nadzorcze etc.).

Przyjęcie szeregu błędnych założeń w wyniku złudzeń:

1. Złudzenie bezpieczeństwa skłania grupę do akceptowania ryzykownych działań, przy całkowitym zaniechaniu troski o negatywne skutki działań; złudzenie to prowadzi do nadmiernego optymizmu w ocenie niepewnych zdarzeń. Występuje poczucie siły grupy.

2. błędna stereotypizacja ludzi spoza grupy, skłania do jednostronnego ocenienia przeciwnika i osób spoza grupy,

3. samocenzurowanie się członków grupy, unikanie wypowiadania opinii niezgodnych z większością

4. złudzenie jednomyślności milczenie uważa się za zgodę,

5. bezpośrednia presja na członków grupy , którzy wyrażają opinie niezgodną z większością

Okoliczności sprzyjające powstawaniu zjawisku grupowego myślenia:

1. spoistość grupy; gdy członkowie grupy znają się, lubią, dążą do zgody i harmonii

2. izolacja grupy od świata zewnętrznego, sprzyja niedopuszczaniu opinii przeciwnych

3. silny stres, ważna decyzja, złożona decyzja (manipulowanie faktami), krótki czas decydowania

4. silne dyrektywne, charyzmatyczne kierownictwo.

Konsekwencje grupowego myślenia: w jaki sposób dochodzi do fiaska podejmowanych decyzji?

1. niekompletna badanie alternatywnych możliwości

2. niekompletna analiza celów

3. Selektywne badani i przyjmowanie informacji

4. Pomijanie ryzyka związanego z wybieraną opcją