26.05.2009

AUTOREWALIDACJA

• Proces mobilizacji sił jednostki, jej możliwości, włączenia jednostki do pracy nad sobą

• Proces mobilizacji zewnętrznej, po to by jednostka potem lepiej radziła sobie z problemami

• Realizuje się na poziomie:

- emocjonalnym

- działalnościowym

- świadomościowym

• Dokonuje się przez:

1. emocje

2. kształtowanie zachowań społecznie akceptowanych

3. kształtowanie świadomości osób z niepełnosprawnością

1. emocje:

pozytywne - wzmocnienie, nie mają charakteru doraźnego, budują motywację, charakter perspektywiczny; nasilenie emocji pozytywnych ma większe znaczenie , odgrywają zdecydowanie większą rolę we wszystkich typach niepełnosprawności.

negatywne - działają, pobudzają do czegoś, charakter doraźny, stanowią powściąg, sięgamy po nie, gdy pozytywne nie dają rezultatu, są swego rodzaju potrząśnięciem by osoba zobaczyła, że jest coś nie tak, stosujemy je gdy inne drogi nic nie pomagają.

By ich odpowiednio używać należy bardzo dobrze poznać osobę, a dobór metod i środków w wychowaniu dostosować do danego przypadku indywidualnie.

2. poziom behawioralny (działaniowy)

zmierza do zmian, kształtowania zachowań społecznie akceptowanych,

dana osoba zmienia nastawienie do innych osób ze środowiska.

3. poziom świadomościowy

budowanie przez wychowanka koncepcji samego siebie;

uświadomienie jego problemu i pokazanie, że sam musi sobie z tym poradzić, doprowadzenie do tego by zobaczył, że też ma perspektywy i może budować swoją przyszłość.

Osoby upośledzone - wzbudzenie emocji pozytywnych

kształcenie zachowań

kształcenie świadomości - najtrudniejsze

Zaburzenia społecznego funkcjonowania - najtrudniej poziom działalnościowy

poziom świadomościowy

emocje

wytwarza się zamknięty krąg, osoba myśli, że nie ma wyjścia z sytuacji, w której się znajduje, należy do nich dotrzeć z zewnątrz.

Jeżeli chodzi o emocje to wiele osób z zaburzeniami broni się przed emocjami pozytywnymi bo występuje lęk przed nimi gdyż uważane są za słabość.

Osoby niewidzące - świadomości najłatwiej, później działalnościowy, a najtrudniej emocjonalny. Uważają, że problemy, które mają to ich wina.

PODMIOTOWOŚĆ:

• Uwzględnianie indywidualności w procesie dydaktycznym/wychowania danej, konkretnej osoby - najważniejszy aspekt

• Drugi wymiar podmiotowości

uświadomienie sobie jej sprawności,

to od Ciebie zależy jak pokierujesz swoim życiem

• Oznacza, że człowiek jest kimś, jest osobą, to do niego należy aktywność

• Dotyczy możliwości kreowania życia, przejmowania odpowiedzialności za swoje życie

Tak kształtować jednostkę, by osoba zaczęła iść przez życie samodzielnie, by brała życie w swoje ręce;

Nasz udział stopniowo się zmniejsza, choć nie znikamy z jej życia.

• Jest to także posiadanie wpływu na otaczającą rzeczywistość, nie tylko na własną osobę

• Możliwość kształtowania stosunków międzyludzkich, to jak nas postrzegają inni ludzie zależy głównie od nas samych

• Jest potencjałem rozwojowym człowieka

(przez aktywny udział rozszerzamy swój potencjał)

Potencjał zależy od warunków zewnętrznych, realizuje się sam.

• Jest drogą do kształtowania, do poczucia odpowiedzialności za siebie, później za rodzinę i własne potomstwo.