Laboratorium z mechaniki gruntów.

Temat ćwiczenia:

OZNACZANIE STOPNIA ZAGĘSZCZENIA GRUNTU NIESPOISTEGO.

Opis teoretyczny.

Stan zagęszczenia gruntów niespoistych określa się na podstawie stopnia zagęszczenia

gdzie:

emax- wskaźnik porowatości maksymalnej otrzymany najluźniejszym ułożeniu ziaren

emin- wskaźnik porowatości minimalnej otrzymany przy najgęściejszym ułożeniu ziaren

e -wskaźnik porowatości naturalnej

Wskaźniki porowatości oznacza się w specjalnym cylindrze z tłoczkiem.

Z gruntu przeznaczonego do badań należy pobrać próbkę o objętości co najmniej 600 cm3 i wysuszyć ją do stałej masy w temp. 105-110C.

Wskaźnik porowatości przy najluźniejszym ułożeniu ziaren oblicza się ze wzoru:

gdzie:

ρs- gęstość właściwa szkieletu gruntowego

ρdmin- gęstość objętościowa szkieletu gruntowego przy najluźniejszym ułożeniu ziaren

gdzie:

ρdmax- gęstość objętościowa szkieletu gruntowego przy najściślejszym ułożeniu

Wskaźnik porowatości naturalnej e wyznacza się na próbce o naturalnej strukturze pobranej w terenie cienko ściennym cylindrem o objętości 1 dcm3, przy ściśle pionowym prowadzeniu. Po pobraniu próbki należy wyznaczyć wilgotność naturalną w i gęstość objętościową ρ gruntu, a następnie obliczyć gęstość objętościową szkieletu gruntowego ρd i wskaźnik porowatości naturalnej.

Zależności od wartości stopnia zagęszczenia rozróżnia się stany zagęszczenia: luźny , średnio zagęszczony , zagęszczony , bardzo zagęszczony.