RYTUAŁY POLITYCZNE, RETORYCZNE I OBYWATELSKIE

10.1 SYMBOLIKA PAŃSTWA I WŁADZY; RYTUAŁY PRZEMÓWIEŃ I CEREMONII POLITYCZNYCH; WYBORY I ZAANGAŻOWANIE POLITYCZNE JAKO RYTUAŁ

Autor opiera się na książce „Negara” aut: Ggeertza, który badał „teatr polityczny” na Bali

Rytualność Bali:

-zhierarchizowany system państwowy

-każdy szczebel władzy odzwierciedlały z formie rytualnej: stroje, ozdoby, architektura, rzeźba, zasady dziedziczenia, wyrażania respektu, zachowania, rodzaje parad i defilad.

-teatralne ceremonie wymagające wielomiesięcznych przygotowań i dużego zaangażowania, także wyrażały ową hierarchię władzy państw.

- ceremonie miały wyrażać rzeczywistość

Zatem na Bali dramaturgia władzy jest jej działaniem, a nie czymś zewnętrznym wobec jej działania. Owa ekspresja i rytuały oddają i konstytuują hierarchię.

Zbiór form symbolicznych w ośrodku w politycznym( zbiory opowieści, ceremonie, insygnia, formalności oraz akcesoria) wyraża i potwierdza prawomocność rządów

Bennet: rytuał polityczny stanów zjednoczonych:

Oprócz okoliczność o charakterze pragmatycznym i strategicznym towarzyszących tworzeniu przemówień politycznych istnieją także ograniczenia o charakterze rytualnym.

Zatem działanie człowieka ma charakter symboliczny, tak jak symboliczna jest forma działania. (podaje różne przykłady wydarzeń politycznych, które mogą być traktowane jako proces rytualny, ale ich nie omawia). Logika rytuału wpływa na strukturę działań konkurujących partii oraz dostarcza struktur służących przedstawieniu ich idei.

Baker: propozycja interpretowania procesów Polit. Poprzez ich czytanie- traktowanie tych procesów jak tekstu i rytuału. Kampanie wyborcze jako rytuały, streszczają w sobie obyczaje, tradycje i wzorce, a głosowanie- symbol naczelny- zawiera w sobie szereg znaczeń publicznych. Nie ważne są więc cele polityków, ale to jak wyglada kampania, np.

parady i zebrania na modłę wojskowa, są skuteczne gdyż jednostka stapia się z grupą, sama staje się środkiem ekspresji

Schudson: współczesne wybory w stanach zjednoczonych należy uznać za rytuał a zatem ekspresje statusu obywatela

Element ceremonialny można odnaleźć w każdej działalności politycznej. Ważne są jego 2 aspekty:

1.elem. ceremon. Wymaga pewnej logiki religijnej

2. politykę należy uprawiać jako rodzaj odświętnej komunikacji, przystosowanej do wymagań uroczystości

10.2 RYTUAŁY RETORYCZNE I RETORYKA RYTUALNA

Epideiktikon- klasyczna (arystotelesowska) kategoria retoryki, „uroczysta mowa popisowa” dzisiaj zanaczenie jego jest związane z retoryką pochwalną lub uroczystą. Np.:

-euloge- mowy wprowadzające

- mowy wygłaszane podczas wręczania nagród

Często jego charakter i funkcje pokrywają się z rytuałem, ale nie należy ich utożsamiać.

Cechy retoryki rytuału (Hoban):

1) syntezuje doświadczenie subiekt. I obiekt, nastawienia jednostkowe i zbiorowe. „ich celem jest doprowadzenie do wzajemnego przenikania się obiektywnego pokazu i subiektywnego doświadczenia”.

2) są aktami o charakterze instrumentalnym jak i normatywnym. ”wypełniają się znaczenie, przystosowującym je do celów pozostających poza nimi, w stosunku do których posiadają status środków, a także spełnieniem cennym wyłącznie ze względu na nie same”.

3) przywiązuje dużą wagę do estetyki

4) ideały w niej przedstawiane wierzący przyjmują bez zastrzeżeń

10.3 UROCZYSTOŚCI I CEREMONIE PUBLICZNE

Rytuały w zwykłym życiu społ. Obywatelskiego: parady, rocznice, zjazdy imprezy sportowe. Często służą podtrzymaniu i celebrowaniu zróżnicowania kulturowego. Owe wydarzenia mogą posiadać funkcje społeczne tylko ze na ich znaczenie komunikacyjne.