Parwowiroza psów

Właściwości parwowirusa psów

Wytrzymałość parwowirusa psów typ-2

-Niezwykle oporne, wytrzymuje:

--pH od 3-11

--w 70°C 30 minut

--w kale w temperaturze pokojowej 6 m-cy

--zimą dłużej

Dezynfekcja przy parwowirozie

-Nieliczne środki i długi czas działania

--2% NaOH - 30 minut

--1% aldehyd glutarowy - 30 minut

--1% Virkon - 30 minut

--Domestos (podchloryn sodu) - 1 godzina

Wrażliwość na CPV-2

-Tylko psy i psowate

-Na CPV-2a i CPV-2b także koty

-Człowiek niewrażliwy

-Psy wrażliwe niezależnie od wieku, rasy, płci

-Rottweilery szczególnie wrażliwe (gorzej się uodparniają)

-Większość dorosłych psów odporna (od szczepień lub infekcji)

-Choroba więc głównie w wieku 6 tygodni - 6 miesięcy

Źródła zakażenia CPV-2

-Psy - kał chorych przez 7-10 dni ma wirusa (także wymiociny)

-Brak długotrwałego nosicielstwa

-Ale w biegunce ogromne ilości wirusa

1 g kału - miliard wirionów (bardzo wytrzymałych) co może zakazić milion psów

-Do tego dochodzą bezobjawowe infekcje (25-50%)

-W efekcie środowisko powszechnie skażone

Drogi wniknięcia zarazka / zakażenia CPV-2

-Kontakt bezpośredni (droga alimentarna kałowo-pokarmowa)

-Bardzo często drogi pośrednie

--Buty!!! (chować buty przed szczeniętami)

--Ręce

--Ubranie

--Gryzonie

--Stawonogi

--Suka itp.

Tu „wykres” patrz końcowa strona.

Śmiertelność przy parwowirozie psów (leczonych)

-30-40% [USA]

-Zwłaszcza w wieku 6 tygodni - 6 miesięcy

-Zwłaszcza zarobaczone

-Zwłaszcza przy innych infekcjach (Coronavirus i inne)

-Rottweilery ponad 50%

Odporność po infekcji CPV-2

-Jest i jelitowa (skuteczna ale krótkotrwała)

-I ogólna (przeciwciała surowicze >1-2 lata)

-Więc szczenię po przechorowaniu odporne przynajmniej 20 miesięcy a chyba i dożywotnio

-Miano HI od 1:80 chroni

-Szczenięta odpornych matek chronione biernie przez około 6-12 tygodni

Szczepionki przeciw parwowirozie

-Z wirusem osłabionym (atenuowanym) żywym

-Z wirusem inaktywowanym

-Można szczepić żywym

-Pojedyncze

-Mieszane

-Można szczepić mieszanymi

-Z CPV-2

-Lub z CPV-2a

-„Klasyczne” zawierające CPV-2 chronią też przed chorobą wywołaną przez CPV-2a lub CPV-2b można szczepić CPV-2

-Kiedy szczepić?

Czynniki wpływające na kalendarz szczepień (szczeniąt)

-Wiek szczenięcia

-Stan zarobaczenia (immunosupresja)

-Pochodzenie

-Zmiana właściciela (stres)

-Wartość psa i zasobność właściciela

-Masa ciała (szybko rosnące szybciej spada odporność bierna)

-Przyszłe użytkowanie

Czas trwania odporności przeciw parwowirozie

Bardzo różny (też w obrębie miotu)

Najczęściej w wieku:

4 tygodnie: pojedyncze szczenięta są już wrażliwe na chorobę

6 tygodni: 50-60% szczeniąt wrażliwych

8 tygodni: prawie wszystkie

+ luka immunologiczna takie miano przeciwciał które jest zbyt małe na to aby chronić przed chorobą i zbyt duże aby po szczepieniu doszło do uodpornienia. W przypadku parwowirozy to 1:20 HI ujawniające się w wieku około 2-3 tygodni.

Zalecenia do szczepień szczeniąt przeciw parwowirozie

-Odrobaczenie !!! (najlepiej do 2 tygodni przed szczepieniem)

-Surowica zamiast pierwszego szczepienia w momencie kiedy szczeniak nie jest odrobaczony

-Szczepionki „żywe” raczej niż „zabite”

-Wczesne szczepienie: preparatem o dużej koncentracji wirusa szczepionkowego

10³ = 1000 wirionów

10⁷ = 10000000 wirionów

Dawka 10⁷ uodparnia około 70% szczeniąt z mianem poniżej 1:80, a więc praktycznie eliminuje lukę immunologiczną

-Przechowywanie szczepionek

-Ostatnie szczepienie przynajmniej po skończeniu 12 tygodnia

-Rottweilery (dobermany, labradory) słabiej się uodparniają i ciężej chorują (dodatkowe szczepienie)

Czy doszczepiać psy przeciw parwowirozie co rok?

Po ponad 2 latach od ostatniego szczepienia 93,7% psów ma jeszcze w surowicy poziom przeciwciała chroniący przed zachorowaniem (>1:80 HI)

Niszczone przez sterylizację

Hemaglutynacja

krótkie zabezpieczenie, około 10 dni, należy więc w ciągu tego okresu odrobaczyć i zaszczepić

Epi4-02

- 1 -