Leki przeciwpadaczkowe

Celem leczenia farmakologicznego jest zlikwidowanie napadów i zapobieganie im.

• Stosowane leki mają za zadanie:

• hamowanie wzmożonej pobudliwości komórek nerwowych

• hamowanie rozprzestrzeniania się nieprawidłowych pobudzeń

Leki muszą być stosowane przez długi czas. Dawki ustala się indywidualnie przez stopniowe zwiększanie ilości podawanego leku, aż do ustąpienia napadów.

• Najważniejszą sprawą w leczeniu jest:

• ciągłość,

• regularność

• systematyczność

Leczenie nieregularne jest nieskuteczne. Gwałtowne odstawienie leków grozi zawsze wystąpieniem napadu padaczkowego.

• Działania niepożądane:

• odczyny alergiczne

• objawy neurotoksyczne

• powikłania hematologiczne

• niedobór witaminy K i skłonność do krwawień (spada krzepliwość krwi)

• niedobory witaminy D (dzieci - krzywica; dorośli - osteomalacja czyli rozmiękanie kości)

Preparaty:

1. Pochodne Hydantoiny:

Działanie:

• Działają depresyjnie na neurony ruchowe kory mózgowej nie wpływając praktycznie na neurony czuciowe.

• Hamują szybkość rozprzestrzeniania się nieprawidłowych pobudzeń w mózgu.

Preparat:

Fenytoina - „Phenytoinum”, „Phenydantin”

2. Barbiturany

Fenobarbital - „Luminal”

Benzobarbital - „Benzonal”

Metylofenobarbital - „Prominalum”

3. Pochodne Benzodiazepiny:

Preparaty:

Diazepam - „Relanium”

Działa:

przeciwlękowo, uspokajająco i przeciwdrgawkowo. Działa ośrodkowo kojąco. Zmniejsza napięcie mięśni szkieletowych. Ułatwia zasypianie. Zmniejsza pobudliwość, drażliwość i agresywność.

Mechanizm działania:

Hamuje ogniska drgawko-rodne i rozprzestrzenianie się nieprawidłowych pobudzeń w mózgu. Hamuje odruchy polisynaptyczne w rdzeniu kręgowym oraz aktywność tworu siatkowatego.

Zastosowanie:

• stany lękowe połączone z pobudzeniem ruchowym i agresywnością

• zaburzenia somatyczne związane ze stanami pobudzenia i niepokoju

• stan padaczkowy

• zaburzenia psychosomatyczne

• nerwice

• premedykacja

• zespół majaczenia alkoholowego.

Działania niepożądane:

• senność i zmęczenie

• pogorszenie sprawności psychofizycznej

• bóle i zawroty głowy

• niedociśnienie i skłonność do omdleń

• zależność lekowa

• depresja ośrodka oddechowego po podaniu dożylnym

• alergia

• czasami objawy paradoksalne:

• pobudzenie psychoruchowe

• bezsenność

• nadmierne pocenie

• halucynacje (szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku)

Interakcje:

• nasila działanie środków wpływających depresyjnie na OUN (barbiturany i neuroleptyki)

Klonazepam - „Clonazepam”, „Rivotrin”

Karbamazepin - „Amizepin”

4. Pochodne mocznika

Preparaty:

Primidon - „Mizodin”

Trimetadion - „Tioksal”

5. Kwas walproinowy i jego pochodne

„Dipronal”, „Depamid”, „Convulex”

6. Inne leki

Acetazolamid - „Diuramid”

Jest sulfonamidem działającym moczopędnie. Powoduje zakwaszenie ustroju i podwyższa próg pobudliwości neuronów OUN.

Sultiam - „Ospolot”

Sulfonamid o działaniu przeciwdrgawkowym.

Klometiazol - „Hemineurine”

Lek stosowany w leczeniu stanu padaczkowego.

Leki stosowane w stanie padaczkowym:

• Diazepam i.v. w dawkach 5-10 mg (nie więcej niż 20 mg)

• Fenytoina 15 mg/kg m.c. (nie więcej niż 1g)

• Fenobarbital i.v. 25-50 mg/min (do dawki ogólnej 1g)

• Hemineurine w dożylnym wlewie kroplowym

40-100 ml 0,8% roztworu - do ustąpienia drgawek

• wywołanie przedłużonej śpiączki barbituranowej

• Tiopental

• najpierw bolus 5mg/kg m.c.

• następnie kroplowy wlew dożylny 1-3 mg/kg m.c./ godz.

• wywołanie całkowitego zwiotczenia mięśni

• Suksametonium i.v. 10-50mg