Miejsce wspólnoty religijnej w społeczeństwie (środowisko zewnętrzne)

	Oficjalnie uznane kościoły	Inne akceptowane kościoły	Inne wspólnoty religijne	Nielegalne wspólnoty religijne
Miejsce w społeczeństwie	Posiadają swobodę działania; Cieszą się pełnia przywilejów; Mogą prowadzić edukacje religijna w szkołach, posiadać kapelanów wojskowych; Korzystać ze specjalnych zasad opodatkowania; Nierzadko mają dostęp do funduszy państwowych; Mogą mieć podpisaną specjalna umowę z państwem (konkordat);	posiadają swobodę działania; cieszą się ograniczonymi przywilejami; stosunek do tego typu wspólnot religijnych warunkowany jest tradycją i kultura danego społeczeństwa;	Posiadają ograniczona swobodę działania i w istocie cieszą się niewielkimi przywilejami, czasami tylko zgoda na organizowanie spotkań z nauczycielami, rozpowszechnianie literatury religijnej itp	Nie posiadają swobody działania, najczęściej funkcjonują w ukryciu, a ich działalność spotyka się ze sprzeciwem społecznym; Źródłem szykan mogą być organy państwowe nie aprobujące danej wspólnoty w określonym państwie jak i samo społeczeństwo.
cele	Utrzymanie „statutu quo”; Podejmowanie próby zwiększenia swobody działania i zakresu posiadanych przywilejów; Krytyka i walka ze wspólnotami religijnymi (zwłaszcza sektami i kultami) traktowanymi jako zagrożenia dla uprzywilejowanej pozycji;	akceptacja „status quo”; działania mające na celu ugruntowanie tradycji stanowiącej gwarancję posiadanej pozycji; próby rozszerzenia zakresu przywilejów;	Zmiana „statusu quo”; Dążenie do podniesienia statusu, wpisywania się w tradycję i kulturę danego kraju; Pozyskiwanie zwolenników lub powiększenie liczby osób neutralnych; Nagłośnienie wyroków sądowych korzystnych dla tego typu wspólnot;	Zmiana „status quo”; Prowadzenie działalności pod szyldem organizacji cieszących się aprobatą społeczeństwa w oczekiwaniu na zmianę „klimatu” dla ich funkcjonowania