 | Pobierz cały dokument zdolnosc.prawna.i.zadolnosc.do.czynnosci.doc Rozmiar 35 KB |
ZDOLNOŚĆ PRAWNA I ZADOLNOŚĆ DO CZYNNOŚCI PRAWNYCH
Zdolność prawna osoby fizycznej
1. Istota zdolności prawnej osoby fizycznej. Zdolność prawna osoby fizycznej polega na tym, że ona może być podmiotem praw i obowiązków, może występować w charakterze podmiotu w stosunkach cywilnoprawnych (np. w ramach umowy sprzedaży może wystąpić w charakterze sprzedawcy albo kupującego).
Zdolność prawna osoby fizycznej jest wyrazem występującego w prawie cywilnym założenia, iż każdemu człowiekowi przysługuje ochrona jego praw osobistych i jego praw o charakterze majątkowym. Przyjmując to założenie nie przesądza się wprost o tym, czy rzeczywiście dana konkretna osoba fizyczna ma jakieś prawa lub obowiązki.
Każdemu człowiekowi przysługuje zdolność prawna z mocy prawa i to w takim samym zakresie. Dlatego każdy człowiek w równej mierze może być podmiotem cywilnych praw i obowiązków dostępnych według obowiązującego systemu prawa dla osób fizycznych. Zdolność prawna przysługuje człowiekowi bez względu na anomalia fizyczne i psychiczne, a także bez względu na rasę, narodowość, religię i obywatelstwo.
2. Początek zdolności prawnej. Kodeks cywilny stanowi wprost, że każdy człowiek od chwili urodzenia ma zdolność prawną (art. 8 kc). Człowiekiem jest każda istota żywa, bez względu na to, czy jest normalna, czy też fizycznie lub psychicznie upośledzona, której rodzicami są ludzie.
Urodzenie, od którego rozpoczyna się zdolność prawna człowieka, następuje na skutek odłączenia dziecka od ciała matki. Dla uzyskania przez człowieka zdolności prawnej nie jest konieczna zdolność do życia, natomiast warunkiem jest, by dziecko urodziło się żywe. Dlatego, jeżeli dziecko przyjdzie na świat martwe, wówczas nie uzyskuje zdolności prawnej. Kodeks cywilny w art. 9 zawiera domniemanie prawne formalne, w myśl którego w razie urodzenia się dziecka domniemywa się, że przyszło ono na świat żywe. Jest ono domniemaniem wzruszalnym.
3. Ustanie zdolności prawnej. Zdolność prawna człowieka (osoby fizycznej) zawsze ustaje z chwilą jego śmierci. Formalnym dowodem śmierci człowieka jest akt zgonu, który to dokument sporządza urząd stanu cywilnego na podstawie karty zgonu wystawionej przez lekarza. Czymś innym jest sądowe stwierdzenie zgonu, które wymaga wydania przez sąd postanowienia stwierdzającego zgon danej osoby.
 | Pobierz cały dokument zdolnosc.prawna.i.zadolnosc.do.czynnosci.doc rozmiar 35 KB |