Tatiana Zaszkowska 3 I 2002
Ćwiczenie nr 34
Temat: Wyznaczanie długości fali odpowiadającej żółtej linii sodu za pomocą bipryzmatu Fresnela.
Teoria
Fale świetlne polegają na rozchodzeniu się zmiennych pól: elektrycznego i magnetycznego. Natężenia tych pól opisują wektory prostopadłe do siebie. W zjawisku interferencji światła, polegającym na nakładaniu się fal świetlnych, wektory fal składowych dodają się.
Rozważmy dwa promienie, które interferują ze sobą. W wyniku tego powstaje różnica dróg optycznych. Gdy wynosi ona ![]()
, następuje maksymalne wzmocnienie promienia. Natomiast w przypadku gdy jest równa ![]()
, fale maksymalnie się wygaszają. Maksima i minima występują symetrycznie względem maksimum centralnego.
Wyprowadzenie wzoru roboczego:
Różnica dróg promieni wynosi: ![]()
. Aby otrzymać maksimum natężenia, musi być spełniony warunek: ![]()
. Z rysunku widać, że ![]()
, dla małych kątów. Wiadomo również, że ![]()
jest kątem odchylenia pryzmatu. Podstawiając wszystko do warunku maksimum natężenia i przekształcając, otrzymujemy:
![]()
Obliczenia
![]()
SZACOWANIE NIEPEWNOŚCI POMIARU
Niepewność całkowita dla x:


![]()
Niepewność całkowita dla p i d:

Niepewność całkowita dla ![]()
:

Niepewność całkowita dla n:

Wartości pochodnych cząstkowych ![]()
względem poszczególnych zmiennych:
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
Niepewność całkowita dla ![]()
:

Niepewność rozszerzona ( dla ![]()
=0,95 k=2 ) wynosi:
![]()
Ostateczny wynik :
![]()