Zestaw 3
Systematyka i nazewnictwo ćwiczeń tułowia 95,106,107
Systematyka zwisów - wymienić przykłady zwisów 173
Metodyka nauczania przerzutu bokiem 141
Kształtowanie siły na lekcji gimnastyki 77-78, 92,102,111
1.ĆWICZENIA TUŁOWIA:
w płaszczyźnie strzałkowej:
* skłony : w przód i w tył
* opady : w przód z postawy, w tył z klęku
w płaszczyźnie czołowej:
*skłony :w bok, w klęku, w leżeniu tyłem i przodem
*opady w bok
w płaszczyźnie poprzecznej:
* skręty tułowia
w kilku płaszczyznach (ćw. złożone):
* skrętoskłony
2.
ZWISY MIESZANE:
* postawy i pozycje zwieszone
* postawa zwieszona przodem, tyłem, bokiem
* półprzysiad, przysiad, klęk, siad zwieszony
* zwis postawny przodem, tyłem, bokiem, łukiem, na jednym podudziu, na obu podudziach
ZWISY WOLNE:
* zwis na rękach
* zwis na podudziach
* zwis przewrotny przodem, tyłem, okroczny
* zwis przerzutny przodem, tyłem, okroczny przerzutny
* zwis w oparciu na ramionach.
3.METODYKA NAUCZANIA PRZERZUTU BOKIEM:
Nauka przerzutu bokiem powinna być poprzedzona opanowaniem stania na rękach. Przerzut bokiem wykonuje się z postawy przodem z miejsca lub rozbiegu z kolejnym oparciem nóg i rąk w jednej linii i tułowiu wyprostowanym z lądowaniem do postawy rozkrocznej.
Błędy:
- opieranie 2 nóg jednocześnie
- uginanie nóg lub też ich łączenie
- brak odepchnięcia z rąk
- wykonanie nie ,, w linii `'
Ćwiczenia przygotowawcze:
- w skłonie podpartym wysokie przeskoki z nogi na nogę
- przeskoki zawrotne nad ławeczką gimnastyczną lub górą częścią skrzyni, nogi w szerokim rozkroku, lądowanie na nogę zamachową
- przerzut bokiem z pochylni lub podwyższenia
- przerzut bokiem z pomocą współćwiczącego
4.KSZTAŁTOWANIE SIŁY NA LEKCJI GIMNASTYKI:
Rodzaje sprawności siłowej:
1) sprawność czysto siłowa-siła statyczna: ćwiczenia izometryczne-wytrzymania (stania na rękach, wagi itd.)
2) sprawność szybkościowo-siłowa, siła dynamiczna koncentryczna i ekscentryczna.
Skoczność (siła eksplozywna) w gimnastyce kształtowana jest głównie poprzez skoki akrobatyczne (przerzuty, salta) i skoki przez przyrządy. W gimnastyce skoczność jest na ogół rozwijana na specjalnym amortyzującym podłożu (odskocznie, ścieżki akrobatyczne, siatki podrzutowe - batuty).
Stosunek siły mięśniowej do masy ciała ćwiczącego w dowolnym ruchu stanowi podstawę podziału siły na:
1) siłę absolutną, rozwijaną przez ćwiczącego w dowolnym ruchu niezależnie od ciężaru ciała
2) siłę względną = siła absolutna: masa ciała.
W gimnastyce duże znaczenie ma siła względna, pozwalająca na swobodne przemieszczanie masy ciała na przyrządach. Np. swobodne wykonanie wymyku na drążku zależne jest od posiadanej siły względnej, a nie absolutnej i dlatego wielu potężnie zbudowanych osobników (o dużej masie ciała) ma trudności z wykonaniem tego ćwiczenia.
Gimnastykę cechuje rozwijanie siły poprzez wykorzystanie:
* własnej masy ciała, np. unoszenie nóg lub tułowia w siadzie lub w leżeniu w celu wzmacniania mięśni tułowia: brzucha lub grzbietu
* masy ciała partnera, np. dźwigania, przenoszenia, przeciągania, mocowania itp.
* masy i funkcji przyboru, np. rzuty i inne ćwiczenia z piłkami lekarskimi, ćwiczenia z ciężarkami
* funkcji przyrządów: drabinek, lin, ławeczek, kółek, poręczy, drążków stałych i przenośnych
Ćwiczenia kształtujące siłę:
* ugięcia i wyprosty ramion z piłką w postawie, klęku lub leżeniu
* wznosy piłek w postawie, klęku lub leżeniu
* unoszenie piłki nogami (przytrzymywanej stopami) w siadach i leżeniach.
Ćwiczenia z piłkami z użyciem przyrządów: drabinek, ławeczek, skrzyni, unoszenie piłek rękami lub nogami w postawach zwieszonych, zwisach, w leżeniu przodem lub tyłem.