Madonna na lwach ze Skarbimierza:

• 1370-80

• Warsztat: kościół Marii Magdaleny we Wrocławiu

• Polichromowana, złocona z przodu

• Funkcja rzeźby niejasna

• Cechy specyficzne kręgu madonn na lwach:

• Podobne draperie obcisłych szat

• Specyficznie skrzyżowane nogi

• Dworskość

• Gest prezentacji

• Linearyzm

• Madonna ze Skarbimierza jest najlepszą i wzorową rzeźbą z całego kręgu, jako jedyna pełnoplastyczna

• W kręgu wyróżniamy 2 typy madonn: stojące i tronujące, ze Skarbimierza tronująca

• Rzeźba pełnoplastyczna, opracowana szczegółowo ze wszystkich stron

• Proporcje zaburzone, rzeźba 2 razy większa niż to przewiduje kanon naturalistyczny

• Poza wąskością, poprawność anatomiczna, naturalność postawy, ruchu

• Pełne wrażenie przestrzeni w rzeźbie- diagonale szat, wieloplanowość kompozycji, okrągłe głowy

• Artysta zastosował techniki malarskie dla wrażenia większej głębi:

• Perspektywiczne ujęcie ławeczki, kierunki równoległe szat, madonna siedzi bokiem, specyficzny układ nóg, głębokie opracowanie szaty(światłocień)

• Barki równolegle z linią ławki, głowa i bogi w ¾

• Klasyczny kanon twarzy

• Symetria i rytmizacja

• Postać bliska antycznemu studium postaci

• Dobrze opracowany tył rzeźby, ale bez złoceń

• Relacja madonna- dzieciątko:

• Brak kontaktu

• Sztywny gest dworskiej prezentacji

• Centrum kompozycji jest Maria, nie dziecko

• Lwy: pod stopami- pokonane piekło, jako zwierzę królewskie ma podkreślać pochodzenie Chrystusa od Dawida lub tron Salomona.