Inscenizacja pt.: ,,STARY I NOWY ROK” w wykonaniu dzieci 5-letnich przygotowana przez mgr Renatę A. Gumowską CCele operacyjne: Dziecko - - potrafi wygłaszać z pamięci wiersz, - - potrafi wspólnie z kolegami zaśpiewać piosenki: ,, Śnieg pada”, ,,Zima, zima, zima”, ,,Biały walczyk”, - - potrafi tańczyć walca, - -potrafi wyrazić mimiką, gestem i ruchem swoją kwestię, Metody: - - Czynna, - - Słowna. Formy: - - Zbiorowa, - - Indywidualna. Pomoce: Kas Kaseta magnetofonowa z nagraniem piosenki pt. ,,Biały walczyk”, dzwoneczki, rekwizyty dla miesięmiesięcy z wiersza pt. ,,Jak miesiące Nowy Rok obdarowały”, czapka konduktora , gwizdek ,tron, confet confetti, szarfy z nazwami miesięcy, tło do inscenizacji. Przebieg inscenizacji: Dzieci wbiegając na scenę śpiewają piosenkę pt.: ,,Śnieg pada, śnieg pada”, dziecko będące w inscenizacji konduktorem dmucha w gwizdek po czym mówi : Konduktor :Proszę wsiadać! Pojazd czeka Podróż piękna i daleka Dz.1: Dokąd ? Dz.2: Czy za oceany? Dz.3: Na pustynię? Dz.4: W lasów mrok? Konduktor: Nie ruszamy w kraj nieznany Który zwie się Nowy Rok. Wszyscy: Nowy Rok !?- dzieci wyrażają zdziwienie i zaskoczenie. Ustawiają się w pociągi truchcikiem obiegają scenę śpiewając dwie zwrotki piosenki pt.: ,,Zima, zima, zima” Zima, zima, zima, Pada, pada śnieg Jadę, jadę w świat sankami Sanki dzwonią dzwoneczkami Dzyń, dzyń , dzyń, }x9 Zasypane pola W śniegu cały świat Biała droga hen przed nami Sanki dzwonią dzwoneczkami Dzyń , dzyń , dzyń)x9 Dzieci siadają po turecku na scenie ,wstają aby wygłosić swoja kwestię Dz.5: Czy wiecie dzieci , że ... O jednej porze , raz do roku W zimowej nocy , ciemnym mroku, Gdzieś , gdzie nie sięga ludzki wzrok Schodzi się z rokiem rok Wszyscy: Tak wiemy Dz.6: Jeden jest wielki z siwa brodą Dz.7: Drugi jest mały z buzią młodą Dz.8: Czyli by rzec innymi słowy: Jeden jest stary , drugi nowy Dzieci przedstawiające Stary i Nowy Rok wychodzą na środek sceny , za pomocą pantomimy przedstawiają wygłaszaną kwestie przez dz. 9 i 10
Dz.9: Gwiazdy jak świeczki lśnią na niebie A oni stoją obok siebie , Coś sobie mówią patrząc w oczy Ale nikt nie wie o czym Dz.10: Potem w ciemności słychać kroki... To się rozchodzą oba roki W całkiem przeciwne idą strony Stary znużony i zmęczony... Dz.11 wybiega na scenę i mówi : ...a Nowy Rok bal wielki wydaje Mnóstwo gości prosi. Każdy miesiąc przed nim staje, Podarek przynosi. Dzieci-miesiące recytując swoje kwestie składają w darze dla Nowego Roku (siedzącego na tronie) adekwatne rekwizyty. Dz.11: Styczeń płaszcz futrzany suty. Dz.12: Luty wręcza buty. Dz.13: Marzec, że deszcz często pada, parasol mu składa. Dz.14: Kwiecień pęk sasanek. Dz.15: Maj konwalii białych. Dz.16: Czerwiec niby młody panek, niesie jagód dzbanek. Dz.17: Lipiec mąkę na placuszki. Dz.18: Sierpień znakomite gruszki. Dz.19: wrzesień kosz wziął na ramiona, są tam jabłka, winogrona. Dz.20: październik różowe wrzosy. Dz.21: listopad parę kaloszy. Dz.22: grudzień starzec siwiuteńki pióro kładzie mu do ręki, mówiąc: piórem tym kochanie opisz swoje panowanie. Nowy Rok: Dziękuję wam moi mili, Żeście cudne dary mi złożyli. Wszystkim życzę uśmiech, Niech od stycznia po grudzień Uśmiechają się ludzie. Wszyscy: No a dzieciakom!? Nowy Rok: Ach, dzieciom życzę z całą ochota W zimie-śniegu jak srebro W lecie- piasku jak złoto W szkole- stopni najlepszych W domu-szczęścia najwięcej No i, żebyście dzieci miały zdrowe rumieńce. Wszystkie dzieci śpiewają i tańczą w rytm piosenki pt. :,,Biały walczyk”, a nauczycielka obsypuje je confetti. Kłaniają się i schodzą ze sceny. |