Scenariusz lekcji w klasie drugiej gimnazjum

Czas: 45 min.

Temat: W mitycznej krainie - „ Tajemnice labiryntu króla Minosa”

CELE GŁÓWNE

Odbiór tekstów kultury i umiejętność wyszukiwanie wiadomości w tekście.

Przypomnienie wiadomości o mitach i rozwinięcie wiedzy z tej dziedziny.

Poznanie mitu o labiryncie kreteńskim.

CELE OPERACYJNE:

Uczeń:

• przygotowuje głośne czytanie tekstu z podziałem na role, ćwiczy czytanie

• analizuje tekst literacki i niewerbalny

• wykonuje zadania

• współpracuje w grupie

• analizuje i wnioskuje

• rozpoznaje i formułuje problem nadrzędny

• zabiera głos w dyskusji

• poszerza słownictwo mitologiczne

• wyszukuje odpowiednie fragmenty w tekście i formułuje krótkie wypowiedzi pisemne

ŚRODKI DYDAKTYCZNE:

1. „To lubię!”, Teksty i zadania, klasa II, s. 92-95

2. Arkusz papieru dla każdej pary z pytaniami do tekstu.

3. Tekst scenki dramatycznej dla trzech osób.

4. Słownik W. Kopalińskiego, Słownik mitów i tradycji kultury.

METODY:

- analizy i interpretacji dzieła literackiego;

- przekład intersemiotyczny;

- dramy

Przebieg lekcji:

Fazy Wprowadzenie	TOK LEKCJI Rozmowa z uczniami o poznanych przez nich mitach, np. przypomnienie mitów o: Syzyfie, Dedalu i Ikarze, Prometeuszu, Heraklesie, wojnie trojańskiej. Rozważania o naturze mitu, czym różni się od innych opowiadań? Zapisanie tematu lekcji.	Uwagi Upewnienie się, co uczniowie wiedzą już na ten temat.
Rozwinięcie	Uczniowie czytają tekst zamieszczony na s. 92, pozostali uważnie słuchają. Nauczyciel przechodzi do analizy tekstu, pytając o czas, miejsce akcji i bohaterów. Rozdaje kartki z pytaniami dla każdej uczniowskiej pary (trzy wersje pytań-możne wprowadzić podział klasy na trzy rzędy ławek). Uczniowie w ciągu pięciu minut szukają na nie odpowiedzi i zapisują je. Odczytujemy wypowiedzi. Proszę do siebie trzy osoby, którym wręczam tekst krótkiej scenki dramatycznej, instruując ich jak powinna zostać przedstawiona. Pozostali uczniowie w tym czasie zastanawiają się nad odpowiedzią na kolejne pytanie umieszczone na poprzednich kartach pracy. Prezentacja dramy. Redagowanie wniosków oraz zapisanie ich: czym jest nić Ariadny, heros, labirynt w oparciu o słownik. Analiza obrazów umieszczonych w podręczniku: pałac w Knossos oraz amfora attycka. Rozmowa - bóg Dionizos oraz inni bogowie, jaki był stosunek człowieka do boga i boga do człowieka w starożytności.	To ćwiczenie ma przybliżyć uczniom znajomość tegoż mitu, jest zmieniona formą tworzenia tradycyjnego planu wydarzeń. Drama została wprowadzona w celu urozmaicenia toku lekcji. Zbieżna tematycznie z tematem mitu. Porównanie z tekstem literackim. Łączenie dziedzin - język polski i historia.
Zakończenie	Podsumowanie zebranych wiadomości, czym jest mit, powtórzenie poznanego słownictwa, oraz opowiedzeniu mitu po raz kolejny.

Karty pracy:

I. Odpowiedzcie na pytania szukając konkretnych informacji w tekście.

1.Kim był Minotaur ?

2.Kim była Ariadna?

3.O czym śnił Tezeusz?

Zastanówcie się i poszukajcie informacji w tekście czym jest:

- nić Ariadny;

- heros;

- labirynt.

Powodzenia

II. Odpowiedzcie na pytania szukając konkretnych informacji w tekście.

1.Jaki był cel wyprawy Tezeusza?

2.Jak wyglądał Minotaur?

3.O czym zapomniał Tezeusz i co to spowodowało?

Zastanówcie się i poszukajcie informacji w tekście czym jest:

- nić Ariadny;

- heros;

- labirynt.

Powodzenia

III. Odpowiedzcie na pytania szukając konkretnych informacji w tekście.

1. Co miały symbolizować białe, a co czarne żagle na statku Tezeusza?

2. W jaki sposób Tezeusz wydostał się z Labiryntu?

3. Skąd wzięła się nazwa Morze Egejskie?

Zastanówcie się i poszukajcie informacji w tekście czym jest :

- nić Ariadny;

- heros;

- labirynt.

Powodzenia

Scenariusz scenki dramatycznej:

Tezeusz śpi /na krześle/. Pojawia się nad nim Dionizos. Nachyla się i mówi:

Dionizos: Tezeuszu, Tezeuszu nie możesz zabrać ze sobą Ariadny. Przeznaczyłem ją bowiem dla siebie, nie wolno sprzeciwiać się woli bogów. Zostaw ją na wyspie.

Dionizos odchodzi. Tezeusz się budzi.

Tezeusz: Czy to mi się śniło? Nie, nie mogę tego uczynić. Kocham Ariadnę. O! bogowie! Lecz sprzeciw oznacza śmierć. Co począć?

Wchodzi Ariadna.

Ariadna: Kochany Tezeuszu widzę, że coś cię trapi? Skąd ta pochmurna mina?

Tezeusz milczy, zastanawia się.

Ariadna: Proszę, odezwij się do mnie!

Tezeusz: Moja Pani, życie skłania nas do podejmowania ciężkich decyzji. I właśnie taką podjąłem. Żegnaj na zawsze!

Wybiega, Ariadna zaś zrozpaczona szlocha.

Ariadna: O ja nieszczęśliwa!

Wchodzi Dionizos.

Dionizos: Nie płacz o piękna. Teraz ja się tobą zaopiekuję!

1