WIADOMOŚCI Z TEKTONIKI PODŁOŻA, FORMY UŁOŻENIA WARSTW GRUNTOWYCH
DEFORMACJE CIĄGŁE – deformacje skał, przy których ciągłość warstw nie ulega przerwaniu; deformacje tektoniczne powstające w wyniku naprężeń w tektonosferze, za stan tych naprężeń odpowiadają procesy zachodzące w płaszczu Ziemi; po przekroczeniu wartości krytycznej skały zaczynają się deformować.
Deformacje ciągłe:
Fałdy
Płaszczowiny
Skiby
Antyklinoria
Synklinoria
TEKTONIKA – dział geologii, zajmujący się przyczynami powstania deformacji skorupy ziemskiej.
Fałd składa się z:
Antyklina – w niej warstwy wygięte są ku górze; w jądrze występują warstwy starsze; oś zanurza się w kierunku zamknięcia granicy geologicznej
Synklina – w niej warstwy tworzą zagłębienia; w jądrze występują warstwy młodsze; w kierunku zamknięcia granicy geologicznej oś wynurza się
WYSOKOŚĆ FAŁDU – odległość między grzbietem antykliny i dnem synkliny, mierzona w kierunku równoległym do powierzchni osiowej
SKRZYDŁO FAŁDU – zespoły części warstw synkliny i antykliny nachylone w jednym kierunku
RODZAJE FAŁDÓW:
Pod względem nachylenia skrzydeł:
Symetryczny – warstwy w skrzydłach nachylone są pod tym samym kątem
Asymetryczny – gdy upady skrzydeł różnią się od siebie
Pod względem nachylenia powierzchni osiowej:
Stojące
Pochylone
Obalone
Leżące
Przewalone
Pod względem wyglądu:
Izoklinalne
Skrzynkowe(kuferkowe)
Wachlarzowe
Ciągnione
Szeroko promienne
USKOKI TEKTONICZNE:
Są to deformacje nieciągłe, gdy przemieszczenie następuje wzdłuż powierzchni pionowej lub nachylonej.
Wyróżniamy uskoki:
Zrzutowe – przemieszczenie skał w kierunku pionowym, mamy uskoki normalne, odwrócone, pionowy; w tym przypadku mogą powstawać zręby i rowy tektoniczne
Zrzutowo – przesuwcze
Zawiasowe
Nożycowe
Uskoki występują grupami, tworząc systemy uskokowe.
Uskoki mogą ulegać odmładzaniu, tzn. uaktywniać się po swym powstaniu, a ruch wzdłuż powierzchni uskokowej może być odmienny niż w momencie powstania uskoku.
LINIA BIEGU WARSTWY –linia przecięcia płaszczyzny warstwy z płaszczyzną poziomą.
LINIA UPADU WARSTWY – linia prostopadła do linii biegu, leżąca na powierzchni warstwy
BIEG WARSTWY – kąt zawarty między kierunkiem północy a linią biegu, mierzony w kierunku ruchu wskazówek zegara
UPAD WARSTWY – kąt zawarty pomiędzy płaszczyzną poziomą a płaszczyzną warstwy, mierzony w płaszczyźnie prostopadłej do linii biegu
KIERUNEK UPADU – kierunek(względem stron świata) w którym nachylona jest linia upadu warstwy
Pomiary parametrów położenia warstw prowadzi się za pomocą busoli geologicznej.