1. Wystąpienie działań niepożądanych po zastosowaniu digoksyny może być uwarunkowane:
A. hipokaliemią
B. świeżym niedokrwieniem mięśnia sercowego
C. nadczynnością tarczycy
D. hiperkalcemią
E. A,B,C i D
2. U pacjenta z wieloletnią niewydolnością krążenia (NYHA III), współistniejącą z umiarkowaną niewydolnością nerek (poziom kreatyniny w surowicy 2,5 mg/dl), dopuszcza się stosowanie następujących leków moczopędnych:
A. Hydrochlorotiazyd
B. Indapamid
C. Torasemid
D. Furosemid
E. C i D
3. Kojarzenie spironolaktonu z perindoprilem u pacjentów z umiarkowaną niewydolnością krążenia może powodować:
A. hipoglikemie
B. hiperkalemie
C. hiperglikemie
D. hiperkalcemie
E. A i D
4. U pacjentki z wieloletnim nadciśnieniem tętniczym leczoną dotychczas – Enalaprilem i Bisoprololem – nie osiągnięto zadawalającego wyrównania ciśnienia tętniczego. Dołączenie do dotychczasowej terapii Amlodypiny może spowodować:
A. pojawienie się łagodnych obrzęków podudzi
B. poliurię
C. spadek poziomu potasu w surowicy
D. spowodować bradykardię
E. A, B, C i D
5. U pacjenta po przebytym zawale mięśnia sercowego dotychczas leczonego: Bisoprololem, Perindoprilem, Simwastatyną, kwasem acetylosalicylowym dochodzi w ostatnim miesiącu do wzrostów ciśnienia tętniczego (do wartości 160/95). Które z leków nie powinny być dołączone do aktualnej terapii:
A. Hydrochlorotiazyd
B. Amlodypina
C. Nifedypina
D. A i B
E. Wszystkie wymienione leki mogą być zastosowane
6. W grupie pacjentów leczonych Warfaryną, równoległe stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych może powodować:
A. wzrost INR
B. spadek INR
C. wzrost APTT
D. spadek APTT
E. nie obserwuje się żadnych zmian wartości INR i APTT
7. Bradykardię może spowodować:
A. Amlodypina
B. Karwedilol
C. Hydrochlorotiazyd
D. Perindopryl
E. A, B, C i D
8. W politerapii hipotensyjnej nie należy kojarzyć:
A. Ramiprilu z Hydrochlorotiazydem
B. Enarenalu z Karwedilolem
C. Werapamilu z Bisoprololem
D. Furosemidu z Preindoprilem
E. A i D
9. Największe ryzyko spadku poziomu potasu w surowicy występuje po zastosowaniu:
A. Hydrochlorotiazydu
B. Torasemidu
C. Indapamidu
D. Furosemidu
E. Chlortalidonu
10. W umiarkowanej niewydolności krążenia (NYHA II) zaleca się zastosowanie następujących leków beta-adrenolitycznych:
A. Karwedilolu
B. Propranololu
C. Indapamidu
D. Leki beta-adrenolityczne są przeciwwskazane w niewydolności krążenia
E. Wszystkie powyższe leki beta-adrenolityczne mogą być zastosowane
11. U pacjenta po przebytym zawale mięśnia sercowego, z wieloletnim nadciśnieniem tętniczym, leczonego dotychczas Bisoprololem 1x10mg, Enalaprilem 2x10mg, Kwasem acetylosalicylowym 1x75mg, Simwastatyną 1x20mg; pojawiły się obrzęki kończyn dolnych, ograniczenie tolerancji wysiłku. Badanie echokardiograficzne wykazało zmniejszenie frakcji wyrzutowej (w porównaniu z badaniem wykonanym 12 miesięcy wcześniej). W proponowanym schemacie leczenia zastosujesz:
A. dołączenie do dotychczasowej terapii Hydrochlorotiazydu oraz Digoksyny
B. zwiększenie dawek Bisoprololu oraz Enalaprilu o połowę
C. dołączenie do dotychczasowej terapii Werapamilu
D. zamianę Enalaprilu na Ramipryl w maksymalnej tolerowanej dawce
E. dołączenie do dotychczasowej terapii Losartanu
12. Umiarkowane przyspieszenie rytmu zatokowego może spowodować:
A. Digoksyna
B. Iwabradyna
C. Nebiwolol
D. Amlodypina
E. A, B i C
13. U pacjenta z wieloletnią dną moczanową, ze skłonnością do ataków stwierdzono nadciśnienie tętnicze, wymagające wdrożenia terapii hipotensyjnej. Najbezpieczniejszym lekiem będzie:
A. Hydrochlorotiazyd
B. Losartan
C. Perindopril
D. Chlortalidon
E. Wszystkie z powyższych mogą być zastosowane
14. Sotalol to lek beta-adrenolityczny o następujących cechach:
A. nieselektywny
B. przeciwarytmiczny
C. naczynioskurczowy
D. A i B
E. A, B i C
15. Dla zwolnienia rytmu zatokowego możemy zastosować iwabradynę. Najczęstsze jej działanie niepożądane to:
A. podwyższenie stężenia amiodaronu w osoczu
B. zaburzenie widzenia
C. obrzęki podudzi
D. rumień obrączkowy
E. niedokrwistość hemolityczna
16. U pacjenta z wieloletnią niewydolnością krążenia (NYHA III), licznymi pobudzeniami dodatkowymi pochodzenia komorowego, z niską frakcją wyrzutową (40%) w terapii przeciwarytmicznej zastosujesz:
A. Werapamil
B. Amiodaron
C. Digoksynę
D. Bisoprolol
E. C i D
17. Pacjent po przebytym zawale mięśnia sercowego przed 3 laty. Z towarzyszącym nadciśnieniem tętniczym aktualnie leczony: Perindopril 1x5mg, Bisoprolol 1x5mg, Kwas acetylosalicylowy 1x75mg. W ostatnich 3 latach 4-krotnie wykonywany lipidogram – cholesterol całkowity nie przekraczał 180 mg/dl, LDL-cholesterol nie przekraczał 95 md/dl, trójglicerydy nie przekraczały 130 mg/dl, HDL-cholesterol zawsze utrzymywał się powyżej 50 mg/dl. Właściwe postępowanie nakazuje:
A. dołączyć do dotychczasowej terapii Fenofibrat
B. dołączyć do dotychczasowej terapii Simwastatynę
C. nie ma potrzeby modyfikacji dotychczasowej terapii (prawidłowy lipidogram)
D. dołączyć leczenie hipolipemiczne, jeśli w kolejnych badaniach lipidogramu zostaną przekroczone normy parametrów lipidowych
E. A i B
18. Pacjent z dusznością, tachykardią, tachypnoe, bólem w klatce piersiowej oraz krwiopluciem. W EKG i echokardiografii stwierdzono cechy przeciążenia „prawego serca”. W badaniu angio – TK tt płucnych potwierdzono wcześniej zatorowość płucną. W terapii uwzględnisz w pierwszej kolejności:
A. Heparyny i leki fibrynolityczne
B. Azotany
C. Leki β-adrenolityczne
D. Leki blokujące kanał wapniowy
E. Żaden z powyższych
19. Monitorowanie czasu APTT jest konieczne w trakcie terapii:
A. Heparyną
B. Hirudyna i jej analogami
C. Enoksaparyną
D. Warfaryną
E. A i B
20. Monitorowanie wskaźnika INR jest konieczne w trakcie terapii:
A. Heparyną
B. Tkankowym aktywatorem plazminogenu
C. Enoksaparyną
D. Warfaryną
E. żadnym z powyższych
21. Do działań niepożądanych przewlekłej terapii Heparynami należą:
A. osteoporoza
B. małopłytkowość
C. hypokaliemia
D. przejściowy wzrost aminotransferaz
E. A, B, C i D
22. Obecnie najczęściej preferowana dawką klopidogrelu w ostrych zespołach wieńcowych jako dawką nasycającą (szczególnie u osób do 65 rż) jest dawka:
A. 75 mg
B. 150 mg
C. 300 mg
D. 600 mg
E. 1200 mg
23. Pacjentka lat 50, z nadciśnieniem tętniczym RR 180/110 oraz otyłością. W badaniach laboratoryjnych podwyższone wartości glikemii: 116mg%, w teście obciążenia glukozą po 2 h 194mg%. W terapii hipotensyjnej zastosujesz poniższe schematy, z wyjątkiem:
A. ramipril + amlodypina
B. Losartan + amlodypina
C. atenolol + hydrochlorotiazyd
D. atenolol + amlodypina
E. żaden z powyższych
24. Kwas acetylosalicylowy znalazł zastosowanie w leczeniu choroby wieńcowej ponieważ jako inhibitor cyklooksygenazy hamuje agregacje płytek.
A. oba twierdzenia są prawdziwe, lecz nie ma między nimi związku przyczynowego
B. oba twierdzenia są prawdziwe i pozostają ze sobą w związku przyczynowym
C. pierwsze twierdzenie jest prawdziwe, drugie twierdzenie jest fałszywe
D. pierwsze twierdzenie jest fałszywe, drugie jest prawdziwe
E. oba twierdzenia są fałszywe
25. Lekiem z wyboru w dławicy Prinzmetala jest:
A. lek beta0adrenolityczny
B. kwas acetylosalicylowy i lek beta-adrenolityczny
C. lek blokujący kanał wapniowy
D. azotyn i kwas acetylosalicylowy
E. lek beta-adrenolityczny i azotyn krótkodziałający
26. Udokumentowaną skuteczność w prewencji wtórnej po zawale serca mają:
A. nitraty i blokery kanału wapniowego
B. kwas acetylosalicylowy i blokery receptora beta
C. diuretyki i nitraty
D. amiodaron i diuretyki
E. żadne z wymienionych leków
27. Inhibitory konwertazy angiotensyny zwiększają stężenie potasu w ustroju, ponieważ zmniejszają one wytwarzanie aldosteronu.
A. oba twierdzenia są prawdziwe i jest między nimi związek przyczynowy
B. oba twierdzenia są prawdziwe, lecz nie ma między nimi związku przyczynowego
C. pierwsze twierdzenie jest prawdziwe, drugie twierdzenie jest fałszywe
D. pierwsze twierdzenie jest fałszywe, drugie jest prawdziwe
E. oba twierdzenia są fałszywe
28. U chorego z astma oskrzelową oraz napadowym migotaniem przedsionków lekiem antyarytmicznym z wyboru będzie:
A. werapamil
B. propranolol
C. bisoprolol
D. lidokaina
E. fenoterol
29. Niekorzystne działanie dopaminy, podawanej w większych dawkach w leczeniu wstrząsu polega na:
A. zwiększeniu przepływu nerkowego i trzewnego
B. dodatnim działaniu inotropowym na serce
C. ujemnym działaniu batmotropowym
D. zwiększeniu oporu obwodowego
E. zmniejszeniu całkowitego oporu obwodowego
30. W obrzęku płuc z dużym zwężeniem zastawki mitralnej i podwyższonym ciśnieniem tętniczym najskuteczniejszym leczeniem jest podanie w pierwszym rzędzie:
A. Nifedypiny s.l. i Dopaminy i.v.
B. Furosemidu i .v. i Nitrogliceryny i.v.
C. Digoksyny i.v.
D. Digoksyny i.v. i Dopaminy i.v.
E. Nawodnienie 0,9% NaCl
31. Choremu ze świeżym zawałem serca, nieoznaczalnym ciśnieniem tętniczym, z miarowa akcją serca 110/min, ze słyszalnym zastojem w krążeniu małym – należy podać:
A. Nitroglicerynę i.v.
B. Furosemid i.v.
C. Dopaminę i.v.
D. Digoksynę i.v.
E. Digoksynę i.v. i Furosemid i.v.
32. Klinicznie wskaźnikiem reperfuzji po podaniu streptokinazy w świeżym zawale serca jest:
A. szybkie ustąpienie bólu
B. normalizacja uniesionego odcinka ST
C. wystąpienie arytmii komorowej
D. wczesny szczyt kinazy kreatynowej
E. A, B, C i D
33. U chorego na nadciśnienie tętnicze wywołane zwężeniem obu tętnic nerkowych, można spowodować niewydolność nerek podając:
A. prazosyne
B. nifedypine
C. klonidyne
D. kaptopryl
E. metoprolol
34. 69 – letni mężczyzna z nawracającymi napadami częstoskurczu komorowego skarży się na bóle stawów i mięśni, zmęczenie (mające związek z anemią hemolityczną) oraz rumienie skórne. Pacjent zażywa wiele leków nasercowych. Prawdopodobną przyczyna tych objawów jest:
A. digoksyna
B. prokainamid
C. dizopiramid
D. minoksydyl
E. rezerpina
35. W nadciśnieniu tętniczym w ciąży najbardziej wskazane są następujące leki:
A. hydrochlorotiazyd, kaptopryl, enalapryl
B. dihydralazyna, metyldopa, labetalol
C. rezerpina, guanetydyna, prazosyna
D. kaptopryl, labetalol, guanetydyna
E. nifedypina, oksprenolol, amiloryd
36. Do powikłań leczonych amiodaronem nie należy:
A. zwłóknienie płuc
B. zwiększenie krzepliwości krwi
C. niedoczynność tarczycy
D. bradykardia
E. wydłużenie odcinka QT
37. Leczenie przeciwzakrzepowe znajduje zastosowanie w:
1. napadowym migotaniu przedsionków
2. migotaniu przedsionków utrwalonym
3. tętniaku rozwarstwiającym aorty
4. kardiomiopatii rozstrzeniowej
5. zatorowości płucnej
A. 1, 2, 3, 4, 5
B. 1, 2, 3, 4
C. 1, 5
D. 3, 5
E. 1, 2, 5
38. Lekiem z wyboru w leczeniu bólu towarzyszącego świeżemu zawałowi serca jest:
A. pentazocyna
B. morfina
C. buprenorfina
D. fentanyl
E. petydyna
39. Podejrzewając zawał serca podasz kwas acetylosalicylowy w jednorazowej dawce:
A. 25-50 mg
B. 75-100 mg
C. 300-500 mg
D. 750-1000 mg
E. >2 g
40. Wskazaniem do podania atropiny jest:
A. omdlenie z towarzysząca tachykardia
B. omdlenie z towarzyszącą bradykardią
C. omdlenie z towarzyszącym migotaniem przedsionków z szybka akcją komór (120-150/min)
D. A i C
E. żadne z wymienionych sytuacji klinicznych nie są wskazaniem do podania atropiny
41. Po dłuższym stosowaniu glikozydów nasercowych obserwujemy następujące cechy zapisu EKG:
A. skrócenie odcinka PQ
B. przedłużenie odcinka QT
C. obniżenie odcinka ST
D. B i C
E. A, B i C
42. U pacjenta 70-letniego z utrwalonym migotaniem przedsionków, z niewydolnością krążenia (NYHA III), z tendencją do szybkiej akcji komór (ok. 110/min), z towarzyszącą przewlekłą obturacyjną chorobą płuc, w terapii zmierzającej do zwolnienia akcji serca należy zastosować:
A. Metoprolol
B. Bisoprolol
C. Digoksynę
D. Amlodypinę
E. wszystkie powyższe odpowiedzi są prawidłowe
43. U pacjenta chorującego na wieloletnią astmę oskrzelową, chorobę niedokrwienną serca, nadciśnienie tętnicze utrzymuje się tendencja do tachykardii zatokowej (90 – 120/min). W terapii zmierzającej do zwolnienia akcji serca zastosujesz:
A. Bisoprolol
B. Propranolol
C. Iwabradynę
D. Losatran
E. Wszystkie powyższe odpowiedzi są prawidłowe
44. 49-letnia kobieta, leczona propranololem z powodu nadciśnienia tętniczego, skarży się na zaostrzenie przewlekłej obturacyjnej choroby płuc. Terapia zastępcza może obejmować wszystkie podane leki, z wyjątkiem:
A. Diltiazemu
B. Werapamilu
C. Nikardypiny
D. Nadololu
E. Furosemidu
45. U pacjenta w przebiegu zapalenia płuc pojawił się kaszel produktywny. W terapii przeciwkaszlowej należy zastosować:
A. Kodeinę
B. Dekstrometorfan
C. Ambroksol
D. Okseladynę
E. Wszystkie powyższe odpowiedzi są prawidłowe
46. Leki stosowane w dychawice oskrzelowej, mogące powodować hipopotasemię to:
A. teofilina
B. salbutamol
C. amiodaron
D. bisoprolol
E. kromogen disodowy
47. Do leków o najwyższej sile działania rozkurczającego oskrzela u pacjenta z astmą oskrzelową nie należy:
A. cyclesonid
B. flutikazon
C. formoterol
D. salmeterol
E. nedokromil
48. U chorego z napadem astmy oskrzelowej i znacznego stopnia pobudzeniem ruchowym najbezpieczniejszym lekiem uspakajającym będzie:
A. diazepam
B. midazolam
C. chlorpromazyna
D. hydroksyzyna
E. cyklobarbital
49. W astmie aspirynowej można zastosować bez obawy wywołania napadu duszności następujący lek przeciwbólowy:
A. indometacyna
B. salicylamid
C. ibuprofen
D. paracetamol
E. ketoprofen
50. Przeciwwskazaniem do stosowania formoterolu jest:
A. astma atopowa
B. astma aspirynowa
C. komorowe zaburzenia rytmu serca
D. ciąża
E. wszystkie powyższe odpowiedzi są prawidłowe
51. Który z leków stosowanych w astmie jest szczególnie przydatny w tzw. Astmie nocnej:
A. cyclesonid
B. aminofilina
C. bromek ipratropium
D. zafirlukast
E. montelukast
52. Przeciwciałem stosowanym w leczeniu astmy alergicznej jest:
A. infliksimab
B. omalizumab
C. entanercept
D. anakinra
E. abciksimab
53. Zwiększenie wrażliwości tkanek na działanie insuliny powoduje:
A. Metformina
B. Gliklazyd
C. Fenofibrat
D. A i C
E. A, B i C
54. Kamica pęcherzyka żółciowego jest przeciwwskazanie do zastosowania:
A. Simwastatyny
B. Fenofibratu
C. Metforminy
D. Ezetimibu
E. A, B, C i D
55. W terapii otyłości leczenie sibutraminą może spowodować:
A. zaburzenia rytmu serca
B. wzrost ciśnienia tętniczego
C. pobudzenie psychoruchowe
D. niedoczynność tarczycy
E. A, B, i C
56. Wzrost stężenia HDL nawet o 30% można osiągnąć po zastosowaniu:
A. fibratów
B. kwasu nikotynowego
C. żywic jonowymiennych
D. ezetymibu
E. statyn
57. Które stwierdzenie na temat glitazonów jest nieprawdziwe:
A. obniżają stężenie glukozy we krwi
B. zwiększają wrażliwość tkanki mięśniowej na insulinę
C. obniżają stężenie triglicerydów w osoczu
D. zwiększają stężenie cholesterolu w osoczu
E. zwiększają stężenie insuliny w osoczu
58. Do typowych działań niepożądanych bisfosfonianów nie należy:
A. niewydolność nerek
B. odczyny gorączkowe
C. owrzodzenia przełyku
D. zapalenie trzustki
E. martwica kości szczęki i żuchwy
59. W wykonanych dodatkowych oznaczeniach stwierdzono obniżony poziom frakcji HDL-cholesterolu: 17 mg%, LDL-cholesterolu: 160 mg%, cholesterol całkowity: 290 mg%, trójglicerydy: 180 mg%. W pierwszej kolejności zastosujesz:
A. ezetimib
B. atorwastatynę
C. orlistat
D. fenoterol
E. żywice jonowymienne
60. Wskaż nieprawidłowe stwierdzenie. Orlistat może powodować:
A. biegunki i stolce tłuszczowe
B. spadek cholesterolu i poziomu LDL
C. wzrost RR i tachykardię
D. zmniejszenie ryzyka rozwoju cukrzycy
E. obniżenie TC i LDL
61. Wśród leków stosowanych w leczeniu otyłości do zaburzeń lękowych i depresji prowadzi zastosowanie:
A. fluwoksaminy
B. orlistatu
C. fluoksetyny
D. zonisamidu
E. rimonabantu
62. Waptany to nowa grupa diuretyków o następujących właściwościach:
A. antagonizm względem receptora dla angiotensyny II
B. zastosowanie kliniczne w hiponatremii hipowolemicznej
C. punkt uchwytu w kanaliku bliższym
D. B i C
E. Brak poprawnej odpowiedzi
63. Diuretyki pętlowe i tiazydowe różnią się wpływem na wydalanie z moczem:
A. potasu
B. wapnia
C. kwasu moczowego
D. glukozy
E. B i C
64. W leczeniu hiperkalcemii znajdują zastosowanie wszystkie poniższe związki z, z wyjątkiem:
A. chlortalidonu
B. furosemidu
C. bisfosfonianów
D. kalcytoniny
E. mitramycyny
65. Lekami nasilającymi GERD ( chorobę refluksową) będą:
A. trójcykliczne leki przeciwdepresyjne
B. leki blokujące kanał wapniowy
C. azotany
D. metyloksantyny
E. A, B, C i D
66. Efektem klinicznym łączącym Erytromycynę, Metoclopramid i Baclofen jest:
A. działanie przeciwzapalne
B. efekt przeciwdrgawkowy
C. działanie prokinetyczne w obrębie przewodu pokarmowego
D. działanie przeciwwymiotne
E. efekt przeciwbólowy
67. U chorego z zaawansowaną marskością wątroby największe ryzyko encefolopatii stwarza zastosowanie:
A. Metronidazolu
B. Amoksycyliny
C. Probiotyków
D. Streptomycyny
E. Ornityny
68. Pacjent gorączkujący z obrzękiem prawego stawu kolanowego, okresowymi zaburzeniami przewodzenia pod postacią intermitującego bloku AV – II st. Typu Mobitz I jest w trakcie eradykacji Helicobacter pylori z powodu chłoniaka typu MALT. Ze względu na wysokie miano przeciwciał w klasie IgM przeciw krętkom borrelli oraz dodatni wynik PCR w schemacie leczenia eradykacyjnym nie można pominąć:
A. Tetracykliny
B. Fluorochinolonu
C. Kotrimoksazolu
D. soli bizmutu
E. Sulfasalazyny
69. Preparaty enzymów trzustkowych (np. Kreon, Panzytrat) maja zastosowanie w leczeniu:
A. ostrego zapalenia trzustki
B. przewlekłego zapalenia trzustki
C. choroby wrzodowej
D. GERD
E. Brak poprawnej odpowiedzi
70. Analogi AVP (arginino – wazopresyny) np. Terlipresyna maja zastosowanie w leczeniu krwawień do przewodu pokarmowego. Z działań niepożądanych trzeba pamiętać o:
A. zaostrzeniu choroby niedokrwiennej serca
B. zaburzeniach rytmu
C. wzroście RR
D. depresji
E. A, B, C i D
71. Wskazaniami do zastosowania metoklopramidu są wszystkie poniższe, z wyjątkiem:
A. refluksu żołądkowo-przełykowego
B. czkawki
C. pooperacyjnego nieżytu jelit
D. mlekotoku
E. wymiotów po chemioterapii
72. W leczeniu niedoczynności przysadki u chorego poddanego hipofyzektomii uzasadnione jest podawanie wszystkich wymienionych leków, z wyjątkiem:
A. hydrokortyzonu
B. tyroksyny
C. testosteronu
D. aldosteronu
E. dezaminoargininowazopresyny
73. Wyłączne stosowanie estrogenów bez progesteronów w hormonalnej terapii zastępczej jest związane z udowodnionym wzrostem zapadalności na raka:
A. szyjki macicy
B. trzonu macicy
C. pochwy
D. jajowodu
E. A, B, C i D
74. Selektywne modulatory receptora estrogenowego (tamoksyfen, raloksyfen) maja zastosowanie w terapii:
A. osteoporozy
B. raka sutka
C. zakrzepicy żył głębokich
D. A i B
E. A, B i C
75. Wskazaniem do stosowania glikokortykosteroidów jest:
A. małopłytkowość
B. niewydolność nerek w przebiegu tocznia układowego
C. niedokrwistość autoimmunohemolityczna
D. żadne z wyżej wymienionych
E. w każdej z wyżej wymienionych należy podawać glikokortykosteroidy
76. W leczeniu nadciśnienia tętniczego u chorych z zespołem Conna, najbardziej uzasadnione jest podawanie:
A. eplerenonu
B. spironolaktonu
C. propranololu
D. A i B
E. A, B i C
77. U chorego leczonego z powodu choroby Gravesa-Basedowa, w trakcie terapii wystąpiła agranulocytoza. Który z wymienionych leków mógł spowodować jej wywołanie:
A. propranolol
B. diazepam
C. propylotiouracyl
D. prednizon
E. A, B, C i D
78. Które ze stwierdzeń dotyczących działania jatrogennego leków jest nieprawidłowe:
A. amiodaron może powodować nadczynność tarczycy
B. moksonidyna może powodować niedoczynność przytarczyc
C. hydrokortyzon może powodować zanik nadnerczy
D. amiodaron może wywoływać niedoczynność tarczycy
E. sole litu mogą powodować moczówkę prostą
79. U 42-letniej pacjentki z nadciśnieniem spowodowanym guzem chromochłonnym, lekarz zmuszony był odstawić fenoksybenzaminę z powodu objawów ubocznych tego leku. W miejsce fenoksybenzaminy włączył do leczenia propranolol. Postępowanie lekarza było:
A. słuszne, ponieważ u pacjentów z guzem chromochłonnym, stwierdza się wysoki poziom amin katecholowych
B. słuszne, ponieważ jednym z częściej spotykanych zaburzeń u tych chorych jest upośledzona tolerancja węglowodanowa lub pełnoobjawowa cukrzyca, zaś leki beta- adrenolityczne wykazują korzystny wpływ na zaburzenia gospodarki węglowodanowej
C. słuszne, ponieważ u chorych z guzem chromochłonnym często występują zaburzenia rytmu serca pochodzenia komorowego, a leki beta-adrenolityczne są lekami z wyboru w terapii tych zaburzeń
D. błędne, gdyż może spowodować wystąpienie chromania przestankowego, często stwierdzanego u chorych z guzem chromochłonnym leczonym lekami beta-adrenolitycznymi
E. błędne, gdyż włączenie propranololu u tego chorego może spowodować wzrost ciśnienia tętniczego
80. Analogi somatostatyny znajdują wykorzystanie w leczeniu:
1. nowotworów przysadki
2. wyspiaków trzustki
3. oftalmopatii naciekowej w chorobie Gravesa-Basedowa
4. cukrzycy młodzieńczej
A. 1 i 2
B. 2 i 3
C. 1 i 3
D. 1 i 4
E. 1, 2, 3, 4
81. U chorego na pierwotną niedoczynność nadnerczy w przebiegu choroby Addisona, leczonego hydrokortyzonem rozwinęło się masywne zapalenie płuc. W takim przypadku oprócz zastosowania antybiotyku o szerokim spektrum działania należy:
A. 2-3 krotnie zwiększyć dawkę hydrokortyzonu
B. zmniejszyć dawkę hydrokortyzonu o połowę
C. czasowo odstawić hydrokortyzon
D. utrzymać dotychczasową dawkę hydrokortyzonu
E. zastąpić hydrokortyzon prednizonem, podawanym w równoważnej dawce
82. Który z leków hipoglikemicznych znajduje zastosowanie w leczeniu zespołu policystycznych jajników:
A. metformina
B. glibenkiamid
C. akarboza
D. repaglinid
E. A i B
83. Występowanie hiperglikemii na czczo, poprzedzonej hipoglikemia w godzinach nocnych u chorego leczonego insuliną budzi podejrzenie:
A. istnienia insulinooporności i jest wskazaniem do zwiększenia wieczornej dawki insuliny o pośrednim działaniu
B. występowania zjawiska Somogyi (reaktywna hiperglikemia) i jest wskazaniem do redukcji wieczornej dawki insuliny o pośrednim działaniu
C. istnienia neuropatii cukrzycowej i przemawia za celowością dołączenia inhibitora reduktazy aldozowej
D. uczulenia na stosowaną insulinę i jest wskazaniem na przejście na insulinę ludzką
E. działania hepatotoksycznego insuliny i nakazuje konieczność zastąpienia insuliny doustnymi środkami hipoglikemicznymi
84. Insulina analogowa Lis-Pro od insuliny krystalicznej różni się:
A. działa dłużej
B. stwarza znacznie mniejsze ryzyko hipoglikemii
C. zdolnością indukowania przyrostu masy ciała
D. A, B, C
E. Brak poprawnej odpowiedzi
85. Tigecyklina jest:
A. nową pochodna tetracykliny
B. aktywna wobec szczepów MRSA
C. aktywna wobec Pseudomonas
D. A i B
E. A, B i C
86. Najdłużej utrzymujące się minimalne stężenie terapeutyczne antybiotyku występuje w przypadku stosowania:
A. penicyliny prokainowej
B. fenoksymetylopenicyliny
C. benzylopenicyliny benzatynowej
D. amoksycyliny z kwasem klawulanowym
E. amoksycyliny
87. W zakażeniach wywołanych przez Pseudomonas aeruginosa skuteczność wykazuje:
A. karbenicylina
B. piperacylina
C. tikarcylina
D. karfecylina
E. A, B, C i D
88. Penicyliną naturalną do stosowania doustnego jest:
A. penicylina prokainowa
B. benzylopenicylina
C. fenoksymetylopenicylina
D. amoksycylina
E. azlocylina
89. Aktywność wobec Mycoplasma pneumoniae jest charakterystyczna dla:
A. azytromycyny
B. amoksycyliny z kwasem klawulanowym
C. cefradyny
D. mezlocyliny
E. A, B, C, i D
90. Aktywność wobec wirusa cytomegalii wykazuje:
A. interferon alfa
B. gancyklowir
C. amantadyna
D. lamiwudyna
E. A, B, C i D
91. Rifaksymina jest antybiotykiem stosowanym w:
A. zakażeniach przewodu pokarmowego
B. zapaleniu płuc
C. zakażeniach układu moczowego
D. zapaleniu gruczołu krokowego
E. zapaleniu ucha środkowego
92. Antidotum w zespole cholinergicznym mogącym pojawić się jako powikłanie terapii choroby Alzheimera jest:
A. flumazenil
B. nalorfina
C. nalokson
D. atropina
E. esmolol
93. W przypadku wystąpienia zaburzeń psychotycznych u osoby z chorobą Alzheimera najlepszym wyborem spośród wymienionych będzie zastosowanie:
A. elektrowstrząsów
B. ritalinu
C. kwetiapiny
D. alprazolamu
E. psychoterapii
94. Lekiem z wyboru stosowanym w celu rozpoczęcia terapii padaczki z napadami typu grand mal jest:
A. Fenobarbital
B. Etosuksymid
C. Diazepam
D. Karbamazepina
E. Felbamat
95. Z pośród wymienionych najbardziej specyficznym lekiem dla terapii padaczki z napadami typu petit mal jest:
A. fenytoina
B. gabapendyna
C. etosuksymid
D. primidon
E. lamotrygina
96. Wygodną formą podawania leków przeciwparkinsonowskich jest droga przezskórna. W ten sposób można podawać:
A. ropinirol
B. lewodopę
C. rotygin
D. stalewo
E. amantadynę
97. Monitorowanie stężenia leku we krwi jest wskazane w czasie terapii padaczki przy zastosowaniu:
A. Okskarbazepiny
B. Gabapendyny
C. Wigabatryny
D. Kwasu walproinowego
E. Levetiracetamu
98. Pacjent jest długotrwale leczony z powodu padaczki przy pomocy karbamazepiny. W celu zwiększenia skuteczności terapii dołączono kwas walproinowy. Po pewnym czasie pojawiły się neurologiczne objawy niepożądane (ataksja, dyzartria, diplopia). Prawdopodobnym wytłumaczeniem jest:
A. nasilenie metabolizmu karbamazepiny przez kwas walproinowy
B. zmniejszenie metabolizmu karbamazepiny przez kwas walproinowy
C. nasilenie metabolizmu kwasu walproinowego przez karbamazepinę
D. zmniejszenie metabolizmu kwasu walproinowego przez karbamazepinę
E. interakcja na poziomie wydalania przez nerki
99. Złośliwy zespół neuroleptyczny może się rozwinąć w wyniku:
A. nagłego odstawienia klozapiny
B. nagłego odstawienia haloperidolu
C. nagłego odstawienia L-DOPY
D. przedawkowania citalopramu
E. przedawkowania fluwoksaminy
100. W zapobieganiu wymiotom po cis-platynie zaleca się stosowanie:
A. antagonistów receptora 5-HT3
B. metoklopramidu
C. kortykosteroidy
D. łączne podawanie A i C
E. łączne stosowanie B i C
101. Najbardziej charakterystycznym działaniem niepożądanym antybiotyków cytostatycznych jest:
A. hepatotoksyczność
B. neurotoksyczność(!!!)
C. kardiotoksyczność
D. neurotoksyczność(!!!)
E. Mielotoksyczność
102. Leki biologiczne (anty – TNF) jak np. Infliksimab mają zastosowanie w terapii:
A. choroby Crohna
B. RZS i łuszczycowego zapalenia stawów
C. ZZSK
D. Choroby wrzodowej
E. A, B i C
103. Kwas foliowy jest niezbędnym lekiem w profilaktyce polekowej anemii megaloblastycznej w przebiegu leczenia:
A. Sulfasalazyną
B. Metotreksatem
C. niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi
D. A i B
E. brak poprawnej odpowiedzi
104. Interakcja pomiędzy L-DOPA a nieselektywnymi antagonistami MAO powoduje, że należy:
A. wskazane jest łączne stosowanie wymienionych leków, bo można zmniejszyć dawkę L-DOPA
B. na 7 dni przed zastosowaniem lewodopy odstawić nieselektywnych antagonistów MAO
C. na 14 dni przed zastosowaniem lewodopy odstawić nieselektywnych antagonistów MAO
D. nieselektywnych antagonistów MAO należy stosować jedynie po rozpoczęciu terapii L-DOPA
E. ograniczyć dawkę obydwu substancji, ponieważ nasilają swoje działanie lecznicze
105. Pacjentka przyjmuje przewlekle prednizon. Z powodu nowo zdiagnozowanej padaczki wprowadzono fenytoinę. Po dwóch tygodniach chora zgłosiła się twierdząc, że od czasu wprowadzenia fenytoiny doszło do pogorszenia choroby podstawowej. Przyczyną jest zapewne:
A. interakcja obydwu leków na poziomie wchłaniania i spadek dostępności prednizonu
B. osłabienie przez fenytoinę dystrybucji prednizonu do tkanek
C. nasilenie przechodzenia prednizonu do tkanki tłuszczowej i zmniejszenie jego stężenia we krwi
D. przyspieszenie metabolizmu prednizonu w wątrobie
E. przyspieszenie wydalania prednizonu z moczem
106. Z powodu występujących interakcji działanie kumaryny osłabiają leki, z wyjątkiem:
A. fenofibratu
B. fenytoiny
C. cymetydyny
D. rifampicyny
E. B i C
107. U chorego leczonego gliklazydem hipoglikemia może wystąpić po podaniu:
A. rifampicyny
B. fenytoiny
C. doksycykliny
D. cymetydyny
E. C i D
108. Potencjalne osłabienie działania klopidogrelu u chorych z wszczepionymi stentami DES może spowodować lek, który ma zmniejszyć ryzyko krwawienia z górnego odcinka przewodu pokarmowego. Jest to:
A. sukralfat
B. omeprazol
C. siemię lniane
D. maalox (zasadowy kompleks wodorotlenku glinu i magnezu)
E. mizoprostol
109. Zastosowanie którego z leków pobudza cytochrom CYP 3A4 do metabolizmu innych leków:
A. karbamazepina
B. wyciąg z dziurawca
C. flukonazol
D. A i B
E. A, B i C
110. Jednorazowa dawka naloxonu podawana w przypadku zatrucia morfina to:
A. 0,004 - 0,01 mg
B. 0,4 – 1 mg
C. 4 – 6 mg
D. 0,5 – 1 mg
E. 4 –5 mg
111. Gatrany to nowe leki przeciwkrzepliwe działające na:
A. czynnik Xa
B. protrombinę
C. trombinę
D. fibrynogen
E. A i C
112. W której grupie pacjentów czas działania cetyryzyny ulega wydłużeniu:
A. u chorych z niewydolnością nerek
B. u chorych z upośledzoną funkcja wątroby
C. u osób starszych
D. u dzieci
E. A i C
113. Przerost gruczołu krokowego jest przeciwwskazaniem do stosowania:
A. loratydyny
B. cetyryzyny
C. feksofenadyny
D. difenhydraminy
E. C i D
114. Fenazolina:
A. jest lekiem przeciwparkinsonowskim
B. podawana w ostrych stanach alergicznych
C. może powodować senność
D. B i C
E. A, B i C
115. Objawem ostrego zatrucia lekami przeciwhistaminowymi I generacji nie jest/nie są:
A. zwężenie źrenic
B. niewydolność oddechowa
C. hipertermia
D. drgawki
E. A i D
116. Wspólnym, często występującym działaniem niepożądanym tyreostatyków i klozapiny jest:
A. leukopenia
B. osteopenia
C. miastenia
D. miopatia
E. A, B, C i D
117. W grupie pacjentów po przebytym zawale mięśnia sercowego nie zaleca się stosowania:
A. Amlodypiny
B. Walsartanu
C. Dipirydamolu
D. B i C
E. Wszystkie powyższe odpowiedzi są prawidłowe
118. II stopień drabiny analgetycznej to połączenie:
A. Morfiny + Pentazocyny
B. Paracetamolu + Kodeiny
C. Tramadolu + Fentanylu
D. Metamizolu + Paracetamolu
E. Wszystkie powyższe odpowiedzi są prawidłowe
119. Działanie klasycznej heparyny można zahamować stosujac:
A. siarczan protaminy
B. cyklonaminę
C. kwas traneksamowy
D. A i B
E. A, B i C
120. Objawy rzekomobłoniastego zapalenia jelit wskutek przewlekłej antybiotykoterapii mogą pojawić się po zastosowaniu:
A. Klindamycyny
B. Amoksycyliny
C. Cefuroksymu
D. Piperacyliny
E. A, B, C i D
ΩΩΩ