W długiej sali, na której ścianach wisiały półki wypełnione opasłymi tomami, słojami pełnymi przeróżnych preparatów, przyrządami alchemicznymi i magicznymi, w równo ustawionych ławach siedzieli uczniowie. Siedzieli i czekali, aż ich nauczycielka łaskawie przyjdzie na wykład.Wtem drzwi się otwarły i do sali wszedł stary czarodziej.

- Witam państwa. Nazywam się Arkandor Brimbaug. Będę na wasze nieszczęście uczyć was w zastępstwie profesor Hermy tak długo, jak będzie chora... I zapewniam was, będę wyjątkowo upierdliwy...
- A teraz przejdźmy do rzeczy. Temat dzisiejszego wykładu to znaki taumaturgiczne. Dobrze ... kogo my tu mamy - powiedział czarodziej z uwagą rozglądając się po klasie i dostrzegając spojrzenia szybko zagłębiające się pod ławy - Panie Maksymilianie von Briksen, nie mylę się nieprawdaż, co znaczy słowo "taumaturgiczne".
- Ehh, wydaje mi się...
- Nie ma ci się wydawać. Jesteś już na drugim roku akademii. Ty masz wiedzieć, wiedzieć! Rozumiesz?
- Tak, tak... No więc ... słowo thaumaturgia wywodzi się ze starożytnego elladzkiego i znaczy "mieć moc czynienia cudów lub moc magiczną"
- Dobrze... Tak więc inaczej mówiąc "znaki taumaturgiczne" to " znaki magiczne" nazywane niekiedy "formami magicznymi". W zakres waszego szkolenia wchodzą cztery podstawowe: pentagram, koło, kwadrat i trójkąt. Ci nieliczni, którzy zmienią fakultet na czwartym roku, będą mieli okazję poznać jeszcze trzy, tzw. klatkę, strażnika i barierę, ale nie są one tematem dzisiejszej lekcji.
Znaki kreślimy zwykle na płaskiej powierzchni, zaś w linie znaku, wpisuje się runiczny zapis zaklęć, jakie chcemy zawrzeć w formie. Następnie umieszczamy rytuały i czary w znaku, poprzez wypowiedzenie odpowiednich formuł i powiązanie ich energią magiczną z zapisem runicznym. Na koniec zamykamy rytuał rysowania znaku, wzmacniając jego trwałość odpowiednią dawką energii. Przy tworzeniu symbolu magicznego mogą uczestniczyć również inni czarodzieje, i tak między innymi powstały największe znaki ochronne naszej akademii, przy udziale całej rady Gildii.
Zacznijmy od symboliki... Jak się nazywasz, młoda damo? Zresztą nieważne... Jaka jest symbolika koła?

- Koło jest symbolem bóstwa, praformy, świata zjawisk, Kosmosu, nieskończoności, absolutu, doskonałości, precyzji i kompletności, a także ochrony przed zewnętrzynym bezkształtem chaosu. W tradycji kołu przypisuje się zdolność chronienia czarodzieja, kapłana, grobowca, świątyni lub miasta przed nieprzyjaciółmi, demonami, żywiołakami, duchami i upiorami. Stąd koło stało się ulubionym motywem jubilerskim. Mamy więc obrączki, bransolety, naszyjniki, pasy, korony... Koło symbolizuje także pierwiastk żeński, panie profesorze...
- Hm - odchrząknął czarodziej z trudem odrywając oczy od kokieteryjnie uśmiechniętej studentki - bardzo dobrze się pani nauczyła poprzedniej lekcji. Koło rzeczywiście służy nam do ochrony, ale nie tylko. Jest to podstawowy znak taumaturgiczny. Zgromadzone w tej formie czary lub rytuały uwalniane są, za każdym razem, gdy granicę znaku przekroczy istota posiadająca duszę. Zaznaczam, że tyczy się to również demonów i niektórych ożywieńców, takich jak wampiry, upiory i golemy...
Innym znakiem, według mnie, bardziej użytecznym, choć o podobnym zastosowaniu jest kwadrat. Jak pewno pani profesor wam wspominała, kwadrat symbolizuje absolut, świat materii, cztery żywioły, porządek, organizację, konstrukcję, solidność, ustaloną wiedzę i wytrwałość. Używamy go podobnie jak koła, jednakże kwadrat poddaje się woli swojego twórcy. Formuła znaku jest tak skonstruowana, że przekroczyć jego linie nie uwalniając czaru może zarówno czarodziej, jak i wszystkie istoty którym na to pozwoli. Oczywiście formuła kwadratu jest trudniejsza od koła, zawiera ona bowiem powiązanie eteryczne z laską czarodzieja, tak aby dotykając nią jego linii, mógł rozkazywać znakowi.
- Przepraszam, panie profesorze - przerwał student z ostatniej ławki - czy to znaczy, że za pomocą, dajmy na to, laski Pana profesora mogę zdezaktywować kwadrat, który chroni komponenty magiczne w składzie Bronarda ?
- He, he - zaśmiał się Brimbaug - a co z twoją empiryczną pasją Wilhelmie? Chociaż z drugiej strony ostrzegam cię, że zawarłem w tym kwadracie wyjątkowo paskudne czary... A wracając do pytania, pamiętajcie, że laska jest połączona waszym prywatnym runem z wami samymi. Nikt inny nie może jej właściwie używać, więc problem o który kolega pytał ma wymiar czysto abstrakcyjny.

A teraz przejdźmy do kolejnej formy, czyli trójkąta. Jak podaje "Glosarium Symbolicari" trójkąt jest uznawany za prastare narzędzie magii obronnej. Przykład zastosowania poda wam każda matka, zawieszająca trzcinowy trójkąt nad kołyską dziecka. Jeśli chodzi o symbolikę, figurze tej przypisuje się wyobrażenie światła, życia, ruchu, nieskończonośi i płodności ziemi. Dodatkowo symbolika trójkąta pokrywa się w znacznej mierze ze znaczeniem liczby trzy, czyli liczby magicznej, syntezy jedynki i dwójki. Trójkąt oznacza również jedność i równowagę ciała, umysłu i duszy, trzech pierwiastków człowieka, równowagę niezbędną dla dobrego czarodzieja.
Symbolem trójkąta posługujemy się, jak się już pewno domyśliliście, w celach obronnych. Każdy czar wpisany w znak staje się kontr-zaklęciem. Oczywiście zarówno zapis runiczny wpisujemy jak i inkatację wypowiadamy od tyłu, zgodnie z Prawidłami Rozpraszania. Każdy czar, wchodząc w kontakt ze znakiem, który napotka swoje kontr-zaklęcie zostaje natychmiast rozproszony. Oczywiście jeśli chcemy aby dany trójkąt rozproszył więcej na przykład "kul ognia", musimy rzucić więcej kontrzaklęć "aingo luk". Trzeba przyznać, że jest to wyjątkowo męczące zajęcie.
- Czy jeśli zużyjemy już wszystkie przygotowane wcześniej kontr-zaklęcia znak przestanie działać? - zapytał nieśmiało student siedzący pod oknem.
- Oczywiście - potwierdził Brimbaug - ale przynajmniej pozostaje inskrypcaj znaku, gotowa do powtórzenia rytuału aktywacji znaku.
- Został nam tylko jeden znak, z którym się już spotkaliście, podczas lekcji Żywiołów. No może faktycznie była to jego pomniejsza forma, ale nie zmnienia to sytuacji. Tak to oczywićscie... - Pentagram - odkrzyknęli chórem studenci - przyjaciel każdego czarodzieja!!!
- Dosyć, dosyć - fuknął Brimbaug - nie cierpię sloganów w edukacji. Skoro jesteście tacy mądrzy, proszę o znaczenie pentagramu . Ty, albo nie, ty!
- Ehh pentagram to ehh tego...

- Dziękuję, siadaj. Zgłosisz się do sprzątania pracowni po zajęciach. Wracając do tematu... pentagram oznacza doskonałość, Wszechświat i człowieka. Jest w tradycji powszechnie uznawany za znak ochronny przeciwko siłom nieczystym ect. ect.
W rzeczywistości pięcioramienna gwiazda chroni nas przed istotami magicznymi, kryterium "nieczysości" jest określeniem czysto subiektywnym. Używamy go do odstraszenia demonów i żywiołaków, jak również jako zabezpieczenie podczas rytuałów przywołania. Istota demoniczna czy elementalna nie może przekroczyć linii aktywnego pentagramu, jak również nie może wyrządzić komukolwiek krzywdy zarówno w rozumieniu fizycznym jak i magicznym. Pentagramu możemy używać w dwojaki sposób. Albo aby chronić siebie podczas przywołania, lub by zamknąć przywoływaną istotę w penagramie. Oczywiście nikomu nie polecam przywoływać żywiołaków bez pentagramu. Może się to skończyć bardzo nieprzyjemnie nie tylko dla niego ale i dla mienia Akademii.
- Jeżeli zaraz nie przestaniesz mi przeszadzać, Borhaldzie, uczynię zaraz z ciebe przykład, co robi żywiołak, gdy się wymknie spod kontroli i zapewnia cię, że nie pomoże ci twój wuj Wielki Komandor Zakonu Złotej Kity !
- Złotego Pióropusza - poprawił z bezczelnym uśmiechem Borhald - nic mi Pan profesor nie może zrobić. Jestem baardzo wysoko urodzony.

- Wracając do lekcji - wymruczał zbity z pantałyku Brimbaug - wyróżniamy trzy stopnie znaków. Pomniejsze, Większe i tzw. Starsze. Pomniejsze to najprostrze formuły, które dzisiaj na ćwiczeniach będziecie przepisywać w bibliotece. Większe są oczywiście trudniejsze, ekonomiczniejsze, jeśli chodzi o zużycie energii w stosunku do czasu działania, a poza tym można je zmazywać, aby uczynic je niemożliwymi do wykrycia. Oczywiście taki zabieg bardzo skraca trwałość znaku, niemniej jest bardzo użyteczny. Znaki Starsze to takie, jakie stworzyła Gildia w naszej Akademii, są prawie niezniszczalne i będą działały w nieskończoność. Oczywiście nikt z was nie zostanie dopuszczony do opisu tych wielkich dzieł magii. Dobrze, to by było na tyle. Po południu każdy ma przepisać w bibliotece Pomniejszy Pentagram i Pomniejsze Koło. Colloqium z formuł będzie w Bezahltag. A pan panie Borhald pójdzie ze mną...

 

Fragment zaczerpnięty ze zbiorów biblioteki wydziału Magii Wojennej w Altdorfie:

(Z dzieła "Krainy Magii" profesora Kena Rolstona)

Pomniejsze Koło

P oziom: Rytuał magii prostej
Czas przygotowania rytuału: 1K6+3 rundy; +3 rundy za każdy wpisany run czaru
Punkty magii: 4 + 4 za każde dodatkowe 24 godz.
Czas trwania: 24 godziny (na każde 4 PM)
Teren działania: 2 metry kwadratowe na 3 metry w górę
Składniki: uncja Soli Chaosu
Czarodziej może wpisać w Koło znane sobie czary i rytuały, zaś znak przechowa ich działanie, uruchamiając je tylko wtedy gdy linie zanku przekroczy żywa osoba.
Stworzenie formy wymaga:
I narysowania znaku
II wpisanie w znak runów odpowiednich czarów i runów znaku
III rozpoczęcia rytuału znaku, rzucenia czarów bądź rytuałów, które mają być w znaku zawarte i na koniec zakończenia rytuału znaku taumaturgicznego.
Historia: znak odkryty przypadkiem w 2025 roku przez Kropfilda Heriungbrofera, maga i nauczyciela geometrii na Uniwersytecie w Nuln. Opisanie odkrycia w dziele "Der Geometer Magich" zapoczątkowało powstanie nauki zwanej taumatorologią.

Pomniejszy Pentagram

Poziom: Rytuał magii prostej
Czas przygotowania rytuału: 1K6+3 rundy
Punkty magii: 4 + 4 za każde dodatkowe 24 h
Czas trwania: 24 godziny (na każde 4 PM)
Teren działania: 2 metry kwadratowe na 3 metry w górę
Składniki: uncja Soli Chaosu, Ekstrakt Żywiołów
Chroni czarodzieja przed żywiołakami i demonami, które nie posadają więcej niż 25 PM. Przyzwanie bez pentagramu wymaga testu Kontroli z mod. - 50.
Historia: opisany przez Zygfryda von Bruckburg, ucznia Kropfilda Heriungbrofera. Pomysł rytuału zaczerpnięto z wierzeń ludowych i opisów doświadczeń z pentagramami w dziele "Znaki Ahometa" arabskiego uczonego Alego Ibn Vicenny, słynnego na wschodzie z licznych udanych przywołań dżinów.

Pomniejszy Kwadrat

Poziom: Rytuał 1 poziomu magii wojennej
Czas przygotowania rytuału: 1K6+3 rundy; +3 rundy za każdy wpisany run czaru
Punkty magii: 4 + 4 za każde dodatkowe 24 h
Czas trwania: 24 godziny (na każde 4 PM)
Teren działania: 2 metry kwadratowe na 3 metry w górę
Składniki: uncja Soli Chaosu
Czarodziej może wpisać w Koło znane sobie czary i rytuały, zaś znak przechowa ich działanie, uruchamiając je tylko wtedy gdy linie zanku przekroczy żywa osoba. Dotykając magiczną laską linii kwadratu czarodziej może pozwolić przejść osobie nie powodując wyzwolenia czaru.
Historia: rytuał nieznanego odkrywcy, odnaleziony w piwnicach bibloteki Altdorfskiej i przywrócony do ponownych studiów w 2459.

Pomniejszy Trójkąt

Poziom: Rytuał 1 poziomu magii wojennej
Czas przygotowania rytuału: 1K6+3 rundy; +3 rundy za każdy wpisany run czaru
Punkty magii: 4 + 4 za każde dodatkowe 24 h
Czas trwania: 24 godziny (na każde 4 PM)
Teren działania: 2 metry kwadratowe na 3 metry w górę
Składniki: uncja Soli Chaosu
Czarodziej może wpisć w znak kontr-zaklęcia znanych mu czarów (mówione wspak). Każdy czar, który wchodząc w kontakt z aktywnym znakiem napotka swoje kontr-zaklęcie, zostanie całkowicie rozproszony, redukując jednocześnie potenciał znaku o jedno kontr-zaklęcie.
Historia: znak wprowadzony do środowiska scholastycznego przez Hilde Klepher w 2320. Jak wspominają niektórzy kronikarze Gildii Hilda Klepher miała być samorodnym talentem magicznym. Nieudokumentowana tradycja przekazuje jednak, że adeptka Klepher była zwykłą czarownicą, która używała formy trójkąta w celach ochronnych.

Większy Pentagram

Poziom: Rytuał 2 poziomu magii wojennej
Czas przygotowania rytuału: 2K6+3 rundy
Punkty magii: 6 + 4 za każde dodatkowe 24 h
Czas trwania: 24 godziny (na każde 4 PM)
Teren działania: 4*4 metry na 3 metry w górę
Składniki: uncja Soli Chaosu, Ekstrakt Żywiołów
Forma taumaturgiczna tworzy magiczną barierę broniącą dostępu przed demonami i żywiołakami mającymi do 100 PM. Za każde dodatkowe 4 PM czas działania wydłuża się o 24 godziny. Linie i runy znaku mogą zostać przez czarodzieja starte, co uniemożliwi wykrycie ich za pomocą wzroku, jednakże czas trwania znaku skróci się do 4 godzin.
Historia: znak wynaleziony na drodze eksperymentów nad jego słabszą wersją przez Bernarda de Brion, który został w 2395 skazany przez Inkwizycję na spalenie na stosie pod zarzutem uprawiania demonologii. Znak był przez długi czas zakazany przez Gildię, gdyż ułatwia wzywanie i kontrolę bardzo potężnych demonów. W 2467 usunięto go z indeksu Gildii na wniosek katedry elementalistów.

Większe Koło

Poziom: Rytuał 3 poziomu magii wojennej
Czas przygotowania rytuału: 2K6+3 rundy +3 rundy za każdy wpisany run czaru.
Punkty magii: 6 + 4 za każde dodatkowe 24 h
Czas trwania: 24 godziny (na każde 4 PM)
Teren działania: 4*4 metry na 3 metry w górę
Składniki: uncja Soli Chaosu
Mocniejsza wersja Pomniejszego Koła, podobnie umożliwiająca zapisanie znanych czarodziejowi czarów w magicznej matrycy znaku. Dodatkowo linie i runy znaku mogą zostać przez czarodzieja starte, co uniemożliwi wykrycie ich za pomocą wzroku, jednakże czas trwania znaku skróci się do 4 godzin.
Historia: znak powstał w wyniku badań prowadzonych przez marienburskich czarodziejów, którzy przygotowywali się na obronę miasta podczas wojny z Rzeszą w 2429 (na wypadek gdyby armia cesarska zwyciężyła). Mimo, że zagrożenie zostało odsunięte badań dokończono. W późniejszym okresie formuła najprawdopodobniej za sprawą cesarskich służb wywiadowczych trafiła do biblioteki Altdorfskiej.

Większy Kwadrat

Poziom: Rytuał 4 poziomu magii wojennej
Czas przygotowania rytuału: 2K6+3 rundy +3 rundy za każdy wpisany run czaru.
Punkty magii: 6 + 4 za każde dodatkowe 24 h
Czas trwania: 24 godziny (na każde 4 PM)
Teren działania: 4*4 metry na 3 metry w górę
Składniki: uncja Soli Chaosu
Mocniejsza wersja Pomniejszego Kwadratu. Czary zgromadzone w znaku są wyzwalane gdy linie kwadratu przekroczy osoba posiadająca duszę. Czarodziej może zdezaktywować swoją laską magiczną jedną lub wszystkie boki kwadratu (kładąc na boku laskę wyłącza go). Gdy laska zostanie zabrana znak staje się ponownie w pełni aktywny. Linie i runy znaku mogą zostać przez czarodzieja starte, co uniemożliwi wykrycie ich za pomocą wzroku, jednakże czas trwania znaku skróci się do 4 godzin.
Historia: znak stanowił pośrednie ogniwo w badaniach Kapituły Gildii Magicznej nad zabezpieczeniem Akademii (ufundowanej przez Dietera IV) i tajnych siedzib Gildii. Tak więc stanowi słabszą wersję tzw. Starszego Kwadratu Mocy.

Większy Trójkąt

Poziom: Rytuał 4 poziomu magii wojennej
Czas przygotowania rytuału: 2K6+3 rundy +3 rundy za każdy wpisany run czaru.
Punkty magii: 6 + 4 za każde dodatkowe 24 h
Czas trwania: 24 godziny (na każde 4 PM)
Teren działania: 4*4 metry na 3 metry w górę
Składniki: uncja Soli Chaosu
Mocniejsza wersja Pomniejszego Trójkąta, podobnie umożliwiająca zapisanie czarodziejowi kontr-zaklęć znanych czarów w magicznej matrycy znaku. Kontakt zaklęcia z odpowiednim kontr-zaklęciem całkowicie (a nie tylko w trójkącie) rozprasza efekt magiczny. Dodatkowo linie i runy znaku mogą zostać przez czarodzieja starte, co uniemożliwi wykrycie ich za pomocą wzroku, jednakże czas trwania znaku skróci się do 4 godzin.
Historia: jak podaje tradycja wskazówki co do formy tego znaku pozostawiła żyjąca w XXIV wieku Hilda Klepher. Znak został jednak opisany przez samouka, estalijskiego czarodzieja Don Huernado Ervanteza.

 

DO GÓRY