PODSTAWY ELEKTROKARDIOGRAFII

Prawidłowy skurcz mięśni serca warunkowany jest odpowiednią czynnością elektryczną jego elementów składowych (analiza elektrycznej czynności serca jest podstawą szeroko stosowanego w medycynie zapisu EKG – elektrokardiografii).

Spróbujmy przeanalizować podstawowe elementy zapisu EKG przedstawione na

rysunku numer 3.

Na początku zapisu występuje mały załamek P, oznacza on elektryczne pobudzenie przedsionków. Odcinek P-Q stanowi przerwę czasową w jakiej bodziec elektryczny przechodzi z poziomu przedsionków do komór. Następnie występuje duży zespół QRS oznaczający pobudzenie elektryczne dużej masy mięśni komór. I to jest koniec pobudzeń danego cyklu pracy serca. Ostatni załamek T oznacza po prostu odzyskanie 'sprawności elektrycznej" serca i umożliwieniu mu wejście w następny cykl pracy.

Ten ostatni odcinek zapisu EKG szczególnie odzwierciedla wszelkie zaburzenia ukrwienia serca i zmienia się znamiennie w trakcie jakiegokolwiek niedokrwienia. Oznacza to, że podstawowym znakiem niedokrwienia mięśnia sercowego będzie właśnie zaburzenie normalnego przebiegu odcinka zapisu pomiędzy zespołem QRS a załamkiem T (odcinek ST - T). Ten to odcinek będzie więc dowodem na upośledzenie dopływu krwi do serca.

A ten dopływ warunkują dwie duże tętnice wychodzące z aorty - tętnicy głównej, zwane tętnicami wieńcowymi.

Poszczególne tętnice wieńcowe (prawą i lewą) przedstawia schematycznie rysunek numer 4.