analiza relacji telewizji i innych rzeczywistości Bourdieu - heteronomia, która polega na ocenianiu autorytetów przez ludzi nieposiadających do tego kompetencji i ustanawiają standardy oceny

ontologiczne bezpieczeństwo - telewizja je zapewnia odbiorcom, gdyż jej praca jest uporządkowana i w dużym stopniu przewidywalna

współczesny świat jest zbudowany wokół ryzyka - Giddens, Beck

Bourdieu - indywidualizm, Beck - anty - stanowi ona formę zależności od rynku we wszystkich dziedzinach życia. powstające formy egzystencji są osamotnionym, nieświadomym masowym rynkiem i masową konsumpcją sztampowo zaprojektowanych mieszkań i sposobów ich urządzania (POKOLENIE IKEA)

indywidualizacja ludzi stawia na zewnętrzne sterowanie i zewnętrzną standaryzację

wg Becka dochodzi do homogenizacji społeczeństwa, któremu brakuje krytycyzmu wobec rzeczywistości

Anthony Giddens - rutynowe działania ludzkie stabilizują system społeczny szczególnie w czasach systemowego rozchwiania rzeczywistości

kultura transparencji - Marek Krajewski - coraz więcej obszarów życia społecznego i prywatnego jest upublicznionych, przez co wywierają one wpływ na doświadczenia jednostki; pozwala się ludziom na uczestniczenie w wydarzeniach, do których wcześniej nie mieli dostępu - dzieje się tak dzięki mediom, ale to nie oznacza, że więcej wiemy

perspektywa konstruktywistyczna - odpowiedniość świata rzeczywistego oraz telewizyjnego, ale nie ich identyczność

koncepcja hiperrzeczywistości i symulacrum - przeczy perspektywie konstruktywistycznej - metafora mapy i terytorium, najpierw była mapa, później terytorium

precesja symulakrów - mapa rodzi terytorium - rzeczywistość telewizji staje się autonomiczny bytem, która może inspirować realny świat

fazy unicestwienia i zaniku relacji między telewizją, a światem rzeczywistym:

1. odzwierciedlenie głębokiej rzeczywistości

2. wypaczenie

3. nieobecność

4. brak

treści i obrazy telewizyjne stały się samodzielne

koncepcja hiperrealności mediów - całkowicie niezależny byt, który nie potrzebuje żadnych punktów odniesienia

Zygmunt Bauman - realna rzeczywistość upodabnia się do telewizyjnej

Luhmann - teoria realności mass mediów

1. systemy autopojetyczne

2. ich realność jest realnością operacji pierwszego stopnia - czytanie, nadawanie, drukowanie, odbieranie, oglądanie

drugi stopień obserwacji - co dla niej lub poprzez nią innym jawi się jako realność

rozpuszczenie życia w telewizji i rozpuszczenie telewizji w życiu

spojrzenia - codzienności i mediów

rzeczywistość telewizyjna jest odrębnym bytem, które jednak koresponduje z rzeczywistością

POPULARNE DYSKURSY TELEWIZYJNE

dyskurs - wywód, rozmowa na naukowy temat

coraz trudniej zaklasyfikować do jakiegoś gatunku

dyskurs - charakter epoki i warunki społeczeństwa, całokształt tekstów znajdujących się w obiegu społeczeństwa

krytyczna analiza dyskursu:

1. stanowi działanie społeczne

2. poprzez działanie społeczne konstruuje rzeczywistość

3. ma wpływ na kształtowanie świata

medium dynamiczne

dyskurs rywalizacji - podstawą jest symboliczny spór

dyskurs stylu życia

dyskurs autoreferencyjny - self-television, własna rzeczywistość telewizji, zaplecze, przygotowywanie programów

dyskurs scientyfikacyjny - wartość wiedzy, charakter popularyzatorski

dyskurs deliberatywny - interwencyjne, społeczne, polityczne, ekonomiczne, informacyjne

dyskurs rozrywki - wszystko

konstrukt rzeczywistości, a nie jej odbicie, bo wybiera elementy życia, a nie je odbija

obiektywizacja polega na ciągłym wytwarzaniu i reprodukowaniu porządku społecznego

digitalizacja telewizji - zapewnia jej kompatybilność z innymi narzędziami tego systemu

FUNKCJE TELEWIZJI:

1. dostarcza i wytwarza treści, którymi jest zapełniania choćby przestrzeń internetu

2. hegemon w produkcji treści

3. dynamicznie ulega przeobrażeniom pod wpływem bodźców i wyzwań nowych mediów

4. znajduje się w ewolucyjnym procesie od nadawania analogowego do przekazu cyfrowego

przyspieszony rozwój mediów

innowacyjność produktów technologicznych

telemorfoza od analogu do digitalizacji - zmiany technologiczne głównie w zakresie nadawania treści, które mają konsekwencje społeczne i kulturowe

mediamorfoza

przejściem z analogowej TV na cyfrową zajmuje się KRRiT oraz Urząd Komunikacji Elektronicznej

hipertrofia telewizji, która znajduje nowe przestrzenie, w których są eksponowane i przedstawiane treści

formaty są wykulturowione

telewizje fantomowe

Potem spyta o to kiedy obraz jest czystym symulakrem samego siebie (nie ma związku z rzeczywistością- tu ona podała nam przykład, z Prawa Agaty i Magdy M, seriali, które zakłamują zawód adwokata, jego pracę oraz zachowanie w sądzie)

Potem spyta o Luhmanna i powiedziała nam, że Gackowski go uwielbia i, że na bank będzie na egzaminie (chodzi głównie o te jego 2 poziomy realności, spyta jeszcze co to jest autopojetyczność

Potem spyta o definicję słowa dyskurs ( to według niej sposób mówienia o jakimś zjawisku, tekst w kontekście, to nie tylko język, ale również obrazy i dźwięki, discursus (łac. rozbiegany)

potem spyta o cechy dyskursu z tekstu ze strony 26 (tam jest , że dyskurs ma charakter procesualny, strukturalny etc.)

LOKUCJA- forma, wypowiedź, którą słyszymy/widzimy

ILLOKUCJA- strefa intencji nadawcy

PERLOKUCJA- efekt działania, wpływ na odbiorcę