Nowa Fala-zrodziła się pod wpływem załamania ponad dwudziestoletniej prosperity w wielu wysoko rozwiniętych ,przodujących krajach. Pojawiły się nowe potęgi: Japonia ,Korea Południowa, Tajwan
Singapur. Na tle trudności jednych firm szczególnie zaczęły się odznaczać sukcesy innych. Kryzys praktyki stał się kryzysem teorii ,a szacunek dla zarządzania akademickiego ustąpił miejsca fascynacji doświadczeniami firm osiągających najlepsze rezultaty. Takie przesunięcie akcentów zaowocowało zwrotem ku podejściu sytuacyjnemu i studiowaniu przypadków( case studies).
Założenia propagatorów „nowej fali”:
-obserwacja i analiza przypadków ,które sprawdziły się w praktyce jako skuteczne, przynoszące sukces,
-twierdzili, że w „doskonałych” organizacjach liczą się jednostki wybitne zarówno na szczycie piramidy organizacyjnej ,jak i indywidualności na jej niższych szczeblach, gdyż to właśnie niepowtarzalne jednostki przesądzają o sukcesie organizacji,
-doskonałe firmy lub firmy mające historię obfitującą w sukcesy robią pewne rzeczy w sposób systematyczny, odróżniający je od innych firm,
Petrs i Waterman zastosowali formułę siedem-w poszczególnych firmach koncertowali się na następujących 7 elementach systemu zarządzania:
-strategii,
-strukturze formalnej,
-sformalizowanych procedurach,
-pracownikach,
-stylu i strukturze zarządzania,
-kwalifikacjach, umiejętnościach, talentach menadżerów i firm
- podstawowych ideałach ,wartościach ,normach i celach dominujących w organizacji i wpajaniu ich uczestnikom.
Według tych badaczy podstawowy zespół cech, który prowadzi do doskonałości obejmuje:
-terminowe załatwienie spraw, ścisły kontakt z klientem, popieranie autonomii i przedsiębiorczości, maksymalizacja wydajności pracy, wykorzystanie bezpośredniego podejścia do kierowania, zajmowania się tym na czym firma zna się najlepiej, utrzymanie prostej, mało rozczłonkowanej struktury organizacyjnej, popieranie jednocześnie decentralizacji, jak i centralizacji.
Waterman wyróżnił 8 najważniejszych charakterystyk systemu zarządzania-czynników odnowy, które w opinii autora mają podstawowe znaczenie w skierowaniu przedsiębiorstwa na nowe tory.Należą do nich:
-poinformowany oportunizm-założenie, że informacja jest najważniejszym atrybutem przewagi strategicznej ,a elastyczność jej główną bronią,
-praca zespołowa, zaufanie, polityka i władza,
-kierowanie i upoważnienie-menedżerowie muszą delegować swoje uprawnienia w dół piramidy organizacyjnej ,aby uzyskać efekty, za które sami odpowiadają,
-„stabilizacja ruchu”-pomimo zmian, które zachodzą, konieczna jest pewna kontynuacja zasad i reguł działania,
-przyjazne fakty-inteligentne systemy kontroli, cały czas trzeba obserwować bieg wydarzeń,
-postawi i zaangażowanie-wspólne opracowywanie przez zespoły kierownicze i wykonawcze zadań do wykonania,
-wielość zwierciadeł-odnawiające się firmy muszą być otwarte na nowe doświadczenia
-wielkie sprawy i zaangażowanie-zaangażowanie wypływa ze zdolności menedżerów do przekładania wielkich spraw na małe działanie, tak aby wszyscy mogli przyczynić cię do osiągnięcia podstawowych celów