1.ACTA- Anti-Counterfeiting Trade Agreement, ACTA (pol. Umowa handlowa dotycząca zwalczania obrotu towarami podrabianymi) – porozumienie wielostronne, mające ustalić międzynarodowe standardy w walce z naruszeniami własności intelektualnej. Przedmiotem regulacji są kwestie obrotu podrabianymi dobrami, zasady handlu lekami generycznymi oraz problem rozpowszechniania dzieł prawnie chronionych poprzez Internet (tzw. piractwo medialne).

Na treść umowy ACTA składa się preambuła oraz przepisy prawne podzielone na sześć rozdziałów

Skutki - przyjęcie ACTA może prowadzić do blokowania legalnych treści obecnych w sieci, co w efekcie prowadziłoby do ograniczenia wolności słowa.

- Poważne wątpliwości budzą też postanowienia ACTA dotyczące postępowania celnego, które przewidują co do zasady m.in. możliwość przeprowadzania na granicach przeszukiania bagażu podręcznego w poszukiwaniu przedmiotów nruszających prawa własności intelektualnej (poszczególne kraje mogą takie przeszukania wyłączyć, ale tylko na mocy wyraźnych postanowień w prawa).

- ACTA może zdaniem wielu organizacji pozarządowych wymusić na dostawcach usług internetowych oraz podmiotach świadczących usługi w internecie stałe monitorowanie działań swoich klientów.
-całe 1 pyt. Zasada kopiuj wklej.

2. funkcje państwa w syst BN i cele

- 4 stany bezp wg Daniela Frei’a : stan braku bezp, stan obsesji, stan fałszywego bezp, stan bezp.

Rodzaje bezp wg R. Zięby: przestrzenne: lokalne , regionalne , globalne; kryterium organizacyjne: indywidualne, równowagi sił, syst. Blokowy, bezp. Zbiorowe; kryterium czasowe: proces, stan

*bezpieczeństwo dotyczy człowieka jako jednostki wymagającej obrony

*dotyczy grup ludzi sformalizowanych lub nie

* dotyczy różnych organizacji tworzonych przez ludzi ( działających politycznie lub nie)

*sformalizowanych struktur terytorialnych (gmina powiat)

Realizując te funkcje państwo realizuje postulaty bezp.

- podstawowy cel bezp -> przetrwanie /zapewnienie integralności terytorialnej

-zapewnienie niezależności politycznej
- jakość życia(standard materialny) prestiż/ interes
- narodowy- fizyczne trwanie/ swoboda rozwoju

>> z notatek z zeszytu

3. Zagrożenia dla bezp społecznego

-naruszenie praw człowieka w celu dystrybucji ograniczonych dóbr

- manipulowanie informacjami

- nacjonalizm/szowinizm/ksenofobia

- patologie społeczne – alkoholizm narkomania prostytucja przestępczość sekty; wszystko co odbiega od normy

- migracje

- zanikanie własnej kultury

- upadek wartościmoralnych

- przemoc i brutalizacja życia

- bezrobocie ubóstwo bezdomność

>> z zesztu

4.postanowienia konstytucji w zakresie bezp społecznego

Mówi o tym 2 rozdział Konstytucji RP ‘’ WOLNOŚCI, PRAWA I OBOWIĄZKI CZŁOWIEKA I OBYWATELA’’

..

Typy gwarancji bezp społecznego:
1. Typ materialno kulturowy – gwarantuje zaspokajanie potrzeb ekonomicznych/ socjalnych/ kuluturowych

2. typ polityczny – prawa i wolności obywatelskie/ prawa polityczne/ wypowiadania myśli / wolność światopoglądowa/ zakaz pracy niewolniczej/

Grupy regulacji prawnych dot bezp społ:

-regulacje w zakresie pomocy społecznej (2004 r. umowa o pomocy społ); pracówki opiekuńczo wychowawcze, domy dla bezdomnych

- ochrona zdrowia psychicznego – udzielanie pomocy, zapobieganie chorób, kształtowanie pomocy

- prawo pracy – kodeks pracy ’74 rok ze zmianami
- promocja zatrudnienia, łagodzenie skutków bezrobocia
- ochrona rodziny – pomoc materialna dla rodzin, alimenty
- dot. ubezpieczeń społecznych,

- dot. opieki nad osobami niepełnosprawnymi

- syst. Emerytalny

>> zeszyt

5. istota i cele bezp społecznego

Głównym celem jest przetrwanie ; dobrobyt , zrównoważony rozwój godna jakośc życia, ; piramida Masłowa – na szczycie potrzeby duchowe na dole socjalne – kwestie bytowe

7)Istota i cele bezpieczeństwa ekologicznego


Celem tej dziedziny jest zachowanie przyrody ożywione i nieożywionej
Definicja Światowej Komisji ds. środowiska i rozwoju mówi, że zrównoważony rozwój to rozwój w którym potrzeby obecnego pokolenia mogą być zaspokajane bez umniejszenia szans przyszłych pokoleń na ich zaspokojenie.
Z dokumentu "Strategia Bezpieczeństwa Narodowego Rzeczypospolitej Polskiej" (2007 r.) wynika że nadrzędnym celem naszego państwa w zakresie bezpieczeństwa ekologicznego jest podjęcie szeregu działań mających na celu zmniejszenie zagrożeń. Cele te będą osiągnięte poprzez;

-Zapewnienie obywatelom warunków do lepszego życia w zdrowym środowisku poprzez ochronę przyrody, w tym stymulowanie procesów zrównoważonego rozwoju.

Osiągniecie tego wymagać będzie w szczególności pełnego wdrożenia standardów europejskich w sferze polityki ekologicznej, a zwłaszcza w odniesieniu do kompletności i stabilności regulacji prawnych, spójności i efektów działań w zakresie monitoringu i kontroli, zakresu i efektów działań edukacyjnych oraz opracowywania i realizowania przez grupy i organizacje pozarządowe projektów na rzecz ochrony środowiska. W gospodarce należy tak kształtować makroekonomiczne wskaźniki, aby sprzyjały one przybliżaniu rozwoju kraju do modelu rozwoju zrównoważonego. Finansowanie ochrony środowiska będzie realizowane ze źródeł oraz za pomocą mechanizmów określonych w Polityce Ekologicznej Państwa.

Polska będzie kontynuować działania na rzecz ochrony środowiska, tak aby zachowywać równowagę przyrodnicza oraz trwałość podstawowych procesów przyrodniczych w biosystemie. Szczególnie ważnymi zadaniami są; poprawa czystości wód, zmniejszenie zanieczyszczenia powietrza, zapobieganie degradacji gleb, a także ograniczanie ryzyka wystąpienia katastrof ekologicznych, wywołanych przyczynami naturalnymi bądź spowodowanych przez człowieka oraz minimalizacja ich skutków poprzez rozwój ratownictwa chemicznego i ekologicznego. Realizacji tych zadań posłuży kompleksowa polityka ekologiczna zgodna w swych założeniach z odpowiednimi regulacjami i programami UE oraz prowadzona z wykorzystaniem środków własnych i unijnych. Polska będzie nadal angażować sie w regionalna i globalna współprace międzynarodowa na rzecz ochrony środowiska, w tym w przeciwdziałanie efektowi cieplarnianemu

8)Cele organizacji i partii ekologicznych
Podstawowe cele ruchów ekologicznych to poznanie problemów środowiska, uświadomienie ich społeczeństwu, działanie na rzecz ochrony środowiska, wywieranie wpływu na władzę, powodowanie zasadniczej zmiany stosunku do przyrody.

Do najbardziej znananej organizacji ekologicznej należy Greenpeace założony w 1971 roku w Kanadzie. Głównym celem Greenpeace jest walka o zatrzymanie zmian klimatycznych na naszej planecie. Szczególne miejsce w działaniach organizacji zajmuje ochrona przyrody - głównie lasów i oceanów oraz walka z wielorybnictwem. Organizacja podejmuje też działania na rzecz popularyzowania otrzymywania energii odnowialnej, natomiast zdecydowanie protestuje przeciwko wykorzystywaniu energii atomowej. Sprzeciw działaczy Greenpeace budzą też eksperymenty związane z inżynierią genetyczną a także powszechne użycie trujących związków chemicznych.

Greenpeace jest znany przede wszystkim z organizowania spektakularnych akcji, z reguły nagłaśnianych przez media, co jest w istocie celem, gdyż w ten sposób dociera się do szerokiej opinii publicznej i podnosi się w znacznym stopniu skuteczności działań.

Polskie organizacje ekologiczne

Biuro Wspierania Lobbingu Ekologicznego

Liga Ochrony Przyrody

Klub Gaja

harcerski Ruch Ochrony Środowiska

Instytut na rzecz Ekorozwoju

Polski Klub Ekologiczny

pracownia na Rzecz Wszystkich Istot

Towarzystwo Przyrodnicze „Bocian”

Zielone Brygady

9) Grupy regulacji prawnych prawa krajowego i międzynarodowego w zakresie bezp. Ekologicznego

I ) Przepisy regulujące ochrone dziedzictwa naturalnego – Prawo ochrony środowiska 2001r
II) Prawo dot. Działań na rzecz poprawy jakości środowiska
III) Przepisy dot. Zrównoważonego wykorzystania surowców wód i energii
IV) Prawo dot. Przeciwdziałaniem zmianom klimatu
V) Przepisy karne w zakresie bezp. Ekolog.

Dla regulacji prawnej podejmowanych działań w Polsce, nasze państwo wydało szereg aktów prawnych mających na celu regulację systemu bezpieczeństwa kraju a w nim i bezpieczeństwa ekologicznego. Są nimi;

Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (DzU nr 78, poz. 483):

Art. 68. Władze publiczne są obowiązane do [...] zapobiegania negatywnym dla zdrowia skutkom degradacji środowiska.

Art. 74. Władze publiczne prowadzą politykę zapewniającą bezpieczeństwo ekologiczne współczesnemu i przyszłym pokoleniom. Ochrona środowiska jest obowiązkiem władz publicznych. Każdy ma prawo do informacji o stanie i ochronie środowiska.

Bezpieczeństwo pożarowe - ochrona przeciwpożarowa, która ma na celu ochronę życia, zdrowia, mienia lub środowiska przez pożarem, klęską żywiołową lub innym miejscowym zagrożeniem:

ustawa z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz.U z dnia 11 września 1991 r. nr 81, poz. 351 ze zm.),

rozporządzenie MSWiA z dnia 29 grudnia 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad organizacji krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego ochrony przeciwpożarowej (DzU nr 111, poz. 1311 ze zm.).

Bezpieczeństwo powodziowe - ochrona przeciwpowodziowa:

ustawa z dnia 24 października 1974 r. Prawo wodne (DzU z 1980 r. nr 3, poz. 6 ze zm.),

rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 11 marca 1997 r. w sprawie ochrony przed powodzią (DzU z dnia 31 marca 1997 r. nr 10, poz. 39 ze zm.),

ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (DzU z 2001 r. nr 115, poz. 1229), weszła w życie 1 stycznia 2002 r.

Bezpieczeństwo ekologiczne - ochrona środowiska przed nadzwyczajnymi zagrożeniami:

ustawa z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (DzU z 1994 r. nr 49, poz. 196 ze zm.),

ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo o ochronie środowiska (DzU z dnia 20 czerwca 2001 r. nr 62, poz. 627), wchodzi w życie na zasadach określonych w ustawie z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy Prawo o ochronie środowiska, ustawy o odpadach oraz zmianie niektórych ustaw (DzU z 2001 r. nr 100, poz. 1085),

ustawa z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227),

ustawa z dnia 20 lipca 1991 r. o Państwowej Inspekcji Ochrony Środowiska (DzU nr 77, poz. 335),

ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (DzU nr 89, poz. 415),

ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (DzU nr 89, poz. 414).

Bezpieczeństwo radiologiczne - ochrona radiologiczna:

ustawa z dnia 10 kwietnia 1986 r. Prawo atomowe (DzU nr 12, poz. 70 ze zm.),

ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe (DzU z dnia 18 stycznia 2001 r. ), weszła w życie 1 stycznia 2000 r.

Bezpieczeństwo ekologiczne - ochrona przed klęskami żywiołowymi:

dekret z dnia 23 kwietnia o świadczeniu w celu zwalczania klęsk żywiołowych (DzU z dnia 24 kwietnia 1953 r. nr 23, poz. 93 ze zm.);

rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 14 lipca 1953 r. w sprawie wykonania art. 5 dekretu o świadczeniach w celu zwalczania klęsk żywiołowych (DzU z dnia 7 sierpnia 1953 r.);

rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 8 czerwca 1999 r. w sprawie zasad oraz trybu ustalania i wypłaty odszkodowań za szkody poniesione w związku z akcjami zwalczania klęsk żywiołowych (DzU z dnia 22 czerwca 1999 r.).

Unia Europejska

Przy opracowania wielu aktów prawnych Polska korzystała z norm Unii Europejskiej. Obowiązujące w Unii Europejskiej normy w zakresie ochrony środowiska należą do najwyższych na świecie. Są one efektem wieloletnich prac i obejmują szereg kwestii. Obecnie do najważniejszych problemów należą: walka ze zmianami klimatu, ochrona różnorodności biologicznej, ograniczenie problemów zdrowotnych wynikających z zanieczyszczenia środowiska oraz bardziej odpowiedzialne wykorzystanie zasobów naturalnych. Głównym celem jest ochrona środowiska, jednak rozwiązanie powyższych problemów przyczyni się również do wzrostu gospodarczego poprzez wspieranie innowacji i przedsiębiorczości.

Wymagania Unii Europejskiej ujęte są w przepisach o charakterze ogólnym (prawo horyzontalne) nie dotyczących konkretnych emisji, działów, czy produktów oraz w "standardach" w zakresie ochrony środowiska, odnoszących się do szczegółów.

Ochrona Przyrody

Dyrektywa Rady 79/409/EWG z dnia 2 kwietnia 1979r. w sprawie ochrony dzikich ptaków,

Dyrektywa Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992r. w sprawie ochrony naturalnych siedlisk oraz dzikiej fauny i flory

Dyrektywy i Rozporządzenia dot. obrotu skórami młodych fok, zakazu używania potrzasków, pułapek i innych niehumanitarnych form odłowy oraz handlu dzikimi gatunkami fauny i flory.

Dostęp informacji o środowisku

Dyrektywa Rady 90/313/EWG z 7 czerwca 1990r. w sprawie swobodnego dostępu do informacji o środowisku,

Dyrektywa Rady 91/692/EWG z 23 grudnia 1991r. w sprawie standaryzacji i racjonalizacji raportów z wprowadzania w życie postanowień niektórych dyrektyw,

Dyrektywa Rady 96/62/EWG z 27 września 1996r. w sprawie oceny i zarządzania jakością powietrza,

Dyrektywa Rady 96/61/EWG z 24 września 1996r. w sprawie zintegrowanego zapobiegania zanieczyszczeniom środowiska.

Standardy w zakresie ochrony środowiska

Jakość powietrza w UE określa tzw. dyrektywa ramowa 96/62/WE. Wytycza ona cele jakości powietrza w celu uniknięcia lub ograniczenia szkodliwych skutków dla zdrowia ludzi oraz środowiska. Wprowadza również metody i kryteria oceny jakości powietrza wspólne dla wszystkich krajów członkowskich. Ujmuje ona wiele innych, szczegółowych dyrektyw, określających graniczne wartości emisji substancji zanieczyszczających ze źródeł ruchomych i stacjonarnych oraz określające zasady produkcji niektórych wyrobów mogących wpływać na środowisko.

Polityka wodna Wspólnoty koncentruje się na zintegrowanym systemie ochrony wód przed zanieczyszczeniami oraz wyznacza standardy jakości wód powierzchniowych i podziemnych. Obejmuje to wiele dyrektyw z których kluczową jest dyrektywa 76/464/EWG z 4 maja 1976r. Ma ona na celu doprowadzenie do osiągnięcia przez wszystkie wody powierzchniowe i podziemne dobrego stanu do 2010r.

Ogólne zasady systemu gospodarowania odpadami zostały ujęte w Dyrektywie Rady 75/442/EWG w sprawie odpadów zmienionej Dyrektywą Rady 91/156/EWG, zwanej ramową. Określa ona ramy prawne gospodarowania odpadami i nakłada na państwa członkowskie wymóg zapewnienia odzysku lub usuwania odpadów w sposób bezpieczny dla życia ludzkiego oraz nie powodując szkód środowiska. Dodatkowo rozszerzone jest bardziej szczegółowymi dyrektywami, z których jedna grupa określa wymogi dotyczące udzielania zezwoleń i eksploatacji zakładów usuwania odpadów, a druga grupa dotyczy poszczególnych rodzajów odpadów tj. oleje, opakowania i baterie. Państwa członkowskie mają obowiązek utworzenia zintegrowanego i stosowanego systemu technicznego służącego do usuwania odpadów. Duży nacisk skierowany jest na zasadę "zanieczyszczających połaci", która określa, że koszty usuwania odpadów muszą pokryć jednostki posiadające te odpady i ich wytwórcy.

10) Istota i cele bezpieczeństwa kulturowego

-Bezpieczeństwo kulturowe jest to proces mający na celu zachowanie tożsamości narodowej, czerpanie z doświadczenia i dorobku innych narodów oraz ochronę przed negatywnymi wpływami innych kultur które mogą negatywnie oddziaływac na spójność państwa

Kultura- Całokształt duchowego i materialnego dorobku ludzkości

Bezpieczeństwo kulturowe dotyczy :
1)ochrony wartości duchowych
2)dziedzictwa materialnego
3)tożsamości narodowej
4)otwartości kulturowej (do pewnego stopnia)

11) Grupy regulacji prawnych dot. Bezpieczeństwa kulturowego

Krajowe Prawo dot. Tworzenia i upowszechniania dzieł, przepisy dot radiofoni i telewizji Prawo wolności kultu religijnego -konstytucja(1997) -konkordat(1993) Prawo dot. Ochrony dorobku naukowego(ust o bibliotekach i archiwach) Prawo dot. Ochrony zabytków (ust. O ochronie zabytków z 2003r)

międzynarodowe 1)Prawo dot. Swobodnego przepływu wartości,promowania i rozwoju kultury (Europejska konwencja kultur. Z 1954 r , Polska89r) / Powszechna Deklaracja praw Człowieka 1948r/Międzynarodowy pakt praw obywatelskich i Polit. 1966r 2) Prawo dot. Ochrony zebytków i dzieł sztuki UNESCO, lista zabytków 3)Prawa autorskie, baz danych i dzieł literackich -powszechna konwencja o prawie autorskim z 1952 r

12) Emerytura to świadczenie pieniężne mające służyć jako zabezpieczenie bytu na starość dla osób, które ze względu na wiek nie posiadają już zdolności do pracy zarobkowej albo utraciły ją w znacznym stopniu oraz nie dysponują innymi źródłami dochodu gwarantującymi możliwość utrzymania się. W Polsce państwowa emerytura przysługuje osobom, które osiągnęły wiek emerytalny i mają udokumentowany wymagany okres zatrudnienia

W Polsce państwowa emerytura przysługuje osobom, które osiągnęły wiek emerytalny i mają udokumentowany wymagany okres zatrudnienia (dotyczy tylko tzw. starej emerytury, a więc osób, które urodziły się przed 1949 rokiem).

W Polsce wiek emerytalny wynosi obecnie 60 lat dla kobiet i 65 dla mężczyzn, jednakże od 1 stycznia 2013 rozpocznie się wykonywanie reformy emerytalnej , która zakłada poniesienie wieku emerytalnego mężczyzn do 67 (docelowo w roku 2020) i kobiet również do 67 lat (docelowo w roku 2040). Świadczenia społeczne są obsługiwane oddzielnie dla rolników (KRUS) oraz dla reszty pracujących (ZUS).
Polski system emerytalny opiera się na działaniu trzech filarów, z czego dwa pierwsze są obowiązkowe (trzeba do nich odprowadzać składki na rzecz przyszłej emerytury), a III filar jako jedyny jest dobrowolny.

I filar systemu emerytalnego jest związany z działalnością ZUSu, do którego są odprowadzane składki w ramach pierwszego filaru emerytalnego. Z tych składek ZUS na bieżąco wypłaca emerytury i renty. Co z tego wynika? Nasze oszczędności w I filarze nie są inwestowane, ponieważ są w ciągłym ruchu.

II filar to system działalności OFE - Otwartych Funduszy Emerytalnych. Odprowadzanie składek do II filaru jest podobnie jak w pierwszego filaru obowiązkowe. Czym więc różni się I filar od II filaru? Różnice są dość istotne. W II filarze nasze oszczędności są inwestowane, czyli wartość zgromadzonych pieniędzy wzrasta wraz z upływem czasu. Poza tym możemy sami dokonać wyboru właściwego OFE, które według nas najlepiej radzi sobie na rynku finansowym.

III filar systemu emerytalnego jest całkowicie dobrowolny. Składki do niego odprowadzają tylko Ci, którzy chcą. Jakie są jego zalety? Przede wszystkim posiadając IKE w III filarze i zgromadzone tam fundusze powiększamy wartość naszej przyszłej emerytury. Wysokości odprowadzanych przez nas składek ustalamy sami.

Jak funkcjonował stary system emerytalny?

Do końca 1998 roku w Polsce funkcjonował wyłącznie system repartycyjny, czyli oparty na umowie pokoleniowej. W systemie takim ludzie aktywni zawodowo wpłacają część zarobionych pieniędzy do wspólnej kasy, z której na bieżąco wypłacane są świadczenia (emerytury) osobom już niepracującym.

Podstawą systemu był Zakład Ubezpieczeń Społecznych (ZUS). Do ZUS-u trafiała co miesiąc składka w wysokości 45 procent płacy brutto (przed opodatkowaniem). W ten sposób zbierano pieniądze na wypłatę bieżących świadczeń.