Zdanie nauczycieli nauk ścisłych:
Dziewczyny:
pozytywny stosunek do szkolnych zadań (strategia przed nie radzeniem sobie ich z przedmiotami ścisłymi)
dążenie "po trupach";
żadko wychodzą poza ramy programowe;
lubi mieć z góry postawiony cel;
mają skłonność do odtwarzania faktów;
słabsza psychika (humory, kompleksy itp.)
złośliwe, wredne;
swoboda, brak zaangażowania;
Chłopcy:
naturalne i wszechstronne uzdolnienia w zakresie nauk ścisłych;
lenistwo;
zdystansowana praca szkolna;
spryt pozwala im osiągać dobre wyniki;
samodzielność w ustawieniu sobie poprzeczki;
Zdanie nauczycieli nauk humanistycznych:
Dziewczyny:
pozytywny stosunek do szkoły;
sprawność wykonawcza;
komunikatywność;
dyscyplina;
dobre przygotowanie do zajęć;
zaangażowanie i wewnętrzna motywacja;
zabierają publicznie głos;
są skupione, poważne i wrażliwe;
estetycznie prowadzą notatki;
manifestują fizyczną atrakcyjność;
Chłopcy:
wycofanie, niechęć podejmowania współpracy;
nie są dojrzali, śmieją się z byle czego, zachowują się jak dzieci;
Zdanie nauczycieli (mężczyzn) przedmiotów ścisłych:
Dziewczyny:
są przekonani o naturalnym deficycie ich zdolności przedmiotów ścisłych;
nadmierna emocjonalność;
tendencje do wchodzenia w konflikt z otoczeniem;
mniej samodzielne myślowo, wycofują się z nauk ścisłych;
nie stawiają sobie wyżej poprzeczek;
Chłopcy:
kombinatorzy;
posiadają naturalne zdolności przyswajania wiedzy ścisłej;
zdystansowany, swobodny stosunek do uczenia się na lekcji;
mocni psychicznie (odporni na stres);
Zasadnicza szkoła zawodowa – grzeczni chłopcy i niegrzeczne dziewczynki?
Badana grupa ma świadomość tego, że jest w gorzej postrzegana niż uczniowie liceum. Źródłem tego jest przeważnie niski status społeczny rodzin uczniów, większa przestępczość, zaniedbania intelektualne ze wcześniejszej edukacji. Jawią się nauczycielą jako osoby nieprzystosowane w sensie szkolnym i społecznym. Często są porównywani do marginesu społecznego. Niektórzy twierdzą, iż sami sobie zgotowali ten los, poprzez opór i lenistwo w stosunku do szkoły.
kadra pedagogiczna próbuje pokonać "opór materii" robiąc wszystko "co w jej mocy" najczęściej wbrew uczniom;
ma świadomość ograniczonego działania;
są bezradni, nie mogą zrobić nic;
"przetrzymywanie" młodzieży o niekorzystnym kapitale;
Typy postaw przyjmowanych przez uczennice i uczniów szkół zawodowych:
postawa obojętności – bierny opór szkolny. Pozorowane funkcjonowanie w roli ucznia. Manifestacja podległości względem władzy nauczycielskiej.
postawa antyszkolna – kwintesencja uczniowskiego oporu. Odrzucenie wszelkich atrybutów szkolnego funkcjonowania, wrogi stosunek do szkoły, przeciw autorytetowi kadry pedagogicznej
Obraz nauczycielek szkół zawodowych:
Dziewczyny:
negatywny stosunek do szkoły;
aktywne w zakresie zachowań werbalnych;
negatywne zachowanie uczennic;
głośniejsze, piskliwe, chęć bycia zwuażoną;
więcej klną, nie patrzą na nauczycieli;
podważają autorytet nauczycieli;
zwracają uwagę na swój wygląd fizyczny;
odrabiają prace domowe, przychodzą na zajęcia;
przychodzą na zajęcia by je odsiedzieć, przepisują sztywno notatki do zeszytu;
nie mają zainteresowań;
nie ćwiczą na Wfie;
Chłopcy:
negatywny stosunek do szkoły;
spokojni z wydawaniem głosów;
aktywni w zakresie zachowań werbalnych;
większy respekt w stosunku do nauczycieli z klnięciem;
podatniejsi na dyscyplinę;
otwarci, sympatyczni;
myślą logicznie i wyciągają wnioski;
Obraz nauczycieli:
Dziewczyny:
rażący język (wulgaryzmy);
poniżają się i chcą przypodobać chłopcom;
kombinatorstwo;
brak zainteresowań;
prowadzą zeszyty;