Praktyki przeprowadzone

MIEJSCE – Przedszkole Publiczne nr. 26 w Włocławku

KLASA – grupa sześciolatków

NAUCZYCIEL PROWADZĄCY – Krzysztof Zawiszewski

TEMATYKA KOMPLEKSOWA – „Śmigus - Dyngus”

TEMAT DNIA – „Wielkanocne zwyczaje”

DATA – 25.03.2013

CEL OGÓLNY – wprowadzenie w świąteczny nastrój

CELE SZCZEGÓŁOWE:

Dziecko poznaje zwyczaje związane z obchodami Świąt Wielkanocnych
Dziecko rozwija słownictwo związane z omawianym tematem
Dziecko udoskonala umiejętność wypowiedzi na temat własnych przeżyć, doświadczeń
Dziecko rozwija umiejętność łączenia technik plastycznych
Dziecko rozwija sprawność manualną

Podająca - rozmowa
Problemowa
Praktyczne działania – ćwiczebne

Ilustracje świąteczne
Fragmenty wiersza „Wielkanoc”
Piłka, gwizdek
Sylwetki świątecznego stołu oraz ozdób i potraw
Wyprawka s. 15
Kredki
Farby plakatowe
Pędzle
Plastelina, tkanina, wata

Tok zajęć	Zadania nauczyciela	Zadania dzieci	Cele operacyjne	Wskazówki organizacyjno-metodyczne
1. 2. 3. 4.	Zorganizowanie wystawki świątecznej Zabawa ruchowa rzutna „Do trzech podaj” Odczytanie fragmentów wiersza „Wielkanoc” (z: „Bardzo ważne daty dla Ciebie, Mamy i Taty”); omówienie wiersza, zadawanie pytań; zabawa dydaktyczna „Świąteczny stół”- nauczyciel przypina do tablicy sylwetkę stołu i rozkłada sylwetki ozdób i potraw świątecznych Nauczyciel rozdaje Wyprawkę s. 15, przybory plastyczne, omawia etapy pracy nad obrazkiem, organizuje aktywność sprzątając z dziećmi, organizuje wystawę świątecznych obrazków	Dzieci potrafią wspólnie układać przyniesione przez siebie przedmioty – symbole Świąt Wielkanocnych Dzieci biegają, na sygnał nauczyciela dziecko posiadające piłkę podaje ją do następnego dziecka licząc głośno „Raz”, następne podaje licząc „Dwa”, po doliczeniu do trzech dzieci znów biegają Dzieci wysłuchują fragmentów wiersza; potrafią dzielić się własnymi doświadczeniami związanymi ze Świętami Wielkanocnymi, wypowiadają się na temat rodzinnych tradycji; potrafią wybrać i nazwać sylwetki świątecznych ozdób i potraw, a następnie ułożyć je na stole Dzieci wykonują prace plastyczne zgodnie z omówionymi etapami; korzystają z różnego rodzaju materiałów; wypowiadają się na temat prac wykonanych przez siebie i kolegów; planują czynności porządkowe	Dziecko łączy symbole i potrawy z różnymi świętami (np. opłatek z Bożym Narodzeniem0 Dziecko przestrzega wspólnie ustalonych zasad podczas zabawy i gier zespołowych Dziecko jest zainteresowane słuchaniem dłuższych opowiadań i wierszy, potrafi wypowiedzieć się na temat wysłuchanego utworu; umie opowiedzieć o swoich wrażeniach i odczuciach; klasyfikuje konkretne obiekty lub przedstawione na obrazkach przedmioty; rozumie i wykonuje polecenia kierowane do niego lub do całej grupy Dziecko potrafi wykonać prace plastyczne zgodnie z zaleceniami, wyraża się w różnych technikach plastycznych, tworzy proste kompozycje, jest sprawne manualnie, trzyma się w miarę możliwości zaznaczonych linii; potrafi zaplanować czynności porządkowe w swoim otoczeniu	Dziecko wie, jakiej jest narodowości, że mieszka w Polsce, a stolicą Polski jest Warszawa, nazywa godło i flagę państwową, zna polski hymn oraz najważniejsze tradycje Dziecko przestrzega reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej (stara się współdziałać w zabawach i w sytuacjach zadaniowych) oraz w świecie dorosłych Dziecko słucha, np. opowiadań, baśni i rozmawia o nich; interesuje się książkami; uważnie słucha, pyta o niezrozumiałe fakty i formułuje dłuższe wypowiedzi o ważnych sprawach; grupuje obiekty w sensowny sposób i formułuje uogólnienia typu: to pasuje do tego, te obiekty są podobne, te są inne; przestrzega reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej oraz w świecie dorosłych Dziecko umie wypowiadać się w różnych technikach plastycznych i przy użyciu podstawowych środków wyrazu, w postaci prostych kompozycji i form konstrukcyjnych; dysponuje sprawnością rąk oraz koordynacją wzrokowo-ruchową potrzebną do rysowania, wycinania i nauki pisania; utrzymuje porządek w swoim otoczeniu

Zorganizowanie wystawki świątecznej

Zabawa ruchowa rzutna „Do trzech podaj”

Odczytanie fragmentów wiersza „Wielkanoc” (z: „Bardzo ważne daty dla Ciebie, Mamy i Taty”); omówienie wiersza, zadawanie pytań; zabawa dydaktyczna „Świąteczny stół”- nauczyciel przypina do tablicy sylwetkę stołu i rozkłada sylwetki ozdób i potraw świątecznych

Nauczyciel rozdaje Wyprawkę s. 15, przybory plastyczne, omawia etapy pracy nad obrazkiem, organizuje aktywność sprzątając z dziećmi, organizuje wystawę świątecznych obrazków

Dzieci potrafią wspólnie układać przyniesione przez siebie przedmioty – symbole Świąt Wielkanocnych

Dzieci biegają, na sygnał nauczyciela dziecko posiadające piłkę podaje ją do następnego dziecka licząc głośno „Raz”, następne podaje licząc „Dwa”, po doliczeniu do trzech dzieci znów biegają

Dzieci wysłuchują fragmentów wiersza; potrafią dzielić się własnymi doświadczeniami związanymi ze Świętami Wielkanocnymi, wypowiadają się na temat rodzinnych tradycji; potrafią wybrać i nazwać sylwetki świątecznych ozdób i potraw, a następnie ułożyć je na stole

Dzieci wykonują prace plastyczne zgodnie z omówionymi etapami; korzystają z różnego rodzaju materiałów; wypowiadają się na temat prac wykonanych przez siebie i kolegów; planują czynności porządkowe

Dziecko łączy symbole i potrawy z różnymi świętami (np. opłatek z Bożym Narodzeniem0

Dziecko przestrzega wspólnie ustalonych zasad podczas zabawy i gier zespołowych

Dziecko jest zainteresowane słuchaniem dłuższych opowiadań i wierszy, potrafi wypowiedzieć się na temat wysłuchanego utworu; umie opowiedzieć o swoich wrażeniach i odczuciach; klasyfikuje konkretne obiekty lub przedstawione na obrazkach przedmioty; rozumie i wykonuje polecenia kierowane do niego lub do całej grupy

Dziecko potrafi wykonać prace plastyczne zgodnie z zaleceniami, wyraża się w różnych technikach plastycznych, tworzy proste kompozycje, jest sprawne manualnie, trzyma się w miarę możliwości zaznaczonych linii; potrafi zaplanować czynności porządkowe w swoim otoczeniu

Dziecko wie, jakiej jest narodowości, że mieszka w Polsce, a stolicą Polski jest Warszawa, nazywa godło i flagę państwową, zna polski hymn oraz najważniejsze tradycje

Dziecko przestrzega reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej (stara się współdziałać w zabawach i w sytuacjach zadaniowych) oraz w świecie dorosłych

Dziecko słucha, np. opowiadań, baśni i rozmawia o nich; interesuje się książkami; uważnie słucha, pyta o niezrozumiałe fakty i formułuje dłuższe wypowiedzi o ważnych sprawach; grupuje obiekty w sensowny sposób i formułuje uogólnienia typu: to pasuje do tego, te obiekty są podobne, te są inne; przestrzega reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej oraz w świecie dorosłych

Dziecko umie wypowiadać się w różnych technikach plastycznych i przy użyciu podstawowych środków wyrazu, w postaci prostych kompozycji i form konstrukcyjnych; dysponuje sprawnością rąk oraz koordynacją wzrokowo-ruchową potrzebną do rysowania, wycinania i nauki pisania; utrzymuje porządek w swoim otoczeniu

Podpis osoby prowadzącej Potwierdzenie nauczyciela opiekuna

MIEJSCE – Przedszkole Publiczne nr. 26 w Włocławku

KLASA – grupa sześciolatków

NAUCZYCIEL PROWADZĄCY – Krzysztof Zawiszewski

TEMATYKA KOMPLEKSOWA – „Śmigus - Dyngus”

TEMAT DNIA – „Śmigus - Dyngus”

DATA – 26.03.2013

CEL OGÓLNY – utrwalenie znajomości symboli i zwyczajów świątecznych

CELE SZCZEGÓŁOWE:

Dziecko doskonali myślenie przyczynowo-skutkowe
Dziecko doskonali analizę i syntezę wzrokową
Dziecko doskonali słuch fonematyczny

METODY PRACY:

Waloryzująca
Podająca
Problemowa
Praktyczne działania – ćwiczebne

Historyjka obrazkowa
Obrazki
Pocięte karty świąteczne
Woreczki
Gwizdek

Tok zajęć	Zadania nauczyciela	Zadania dzieci	Cele operacyjne	Wskazówki organizacyjno-metodyczne
1. 2. 3. 4.	Zabawa „Obrazek do pary” – nauczyciel rozkłada na stoliku obrazki Zaprezentowanie historyjki obrazkowej odnośnie śmigusa – dyngusa bez zakończenia; przeczytanie wiersza W. Broniewskiego „Śmigus”; aktywacja do rozmowy na temat lanego poniedziałku; zabawa w „Dokończ zdanie” Nauczyciel rozdaje pocięte karty świąteczne (liczba elementów jest dostosowana do możliwości dzieci) Zabawa ruchowa skoczna „Zrzuć woreczek” – nauczyciel rozdaje woreczki, ustala sygnał dźwiękowy	Dzieci potrafią nazwać głoskę którą słychać na początku jak i na końcu wyrazu, potrafi znaleźć odpowiednie obrazki do danej głoski Dzieci oglądają obrazki zawieszone na tablicy, potrafią formułować zdania na temat zaobserwowanych obrazków, potrafią dokończyć historię; słuchają wiersz i wypowiadają się, opierając się na własnych doświadczeniach oraz usłyszanej treści , na temat lanego poniedziałku; potrafią formułować poprawnie dłuższe wypowiedzi Dziecko składa indywidualnie bądź w grupie karty świąteczne, potrafi połączyć podane elementy w całość Dziecko kładzie na głowie woreczek, na sygnał dany przez nauczyciela skacze jak najwyżej umie, jednocześnie zrzucając woreczek z głowy	Dziecko analizuje wyrazy proste fonetycznie, dzieląc je na głoski; umie wyszukać przedmiot zaczynający się, bądź kończący na podaną głoskę Dziecko potrafi opowiedzieć co dzieje się na obrazku; porządkuje i opowiada historyjki obrazkowe, uwzględniając zauważone związki przyczynowo – skutkowe; jest zainteresowane słuchaniem dłuższych opowiadań i wierszy, wypowiada się na temat wysłuchanego utworu; formułuje dłuższe, wielozdaniowe wypowiedzi, buduje zdania rozwinięte Dziecko rozwija i doskonali analizę i syntezę wzrokową, utrwala znajomość symboli świątecznych, składa obrazek z wielu elementów różnego kształtu Dziecko przestrzega wspólnie ustalonych zasad podczas zabawy i gier zespołowych	Dziecko dysponuje sprawnością rąk oraz koordynacją wzrokowo-ruchową potrzebną do rysowania, wycinania i nauki pisania Dziecko potrafi uważnie patrzeć, aby rozpoznać i zapamiętać to, co jest przedstawione na obrazkach, słucha, np. baśni i opowiadań i wypowiada się na ich temat; jest zainteresowane książkami; stara się łączyć przyczynę ze skutkiem i próbuje przewidywać , co się może zdarzyć; zwraca się bezpośrednio do rozmówcy, stara się mówić poprawnie pod względem artykulacyjnym, gramatycznym, fleksyjnym składniowym; przestrzega reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej oraz w świecie dorosłych Dziecko potrafi uważnie patrzeć, aby rozpoznać i zapamiętać to, co jest przedstawione na obrazkach Dziecko przestrzega reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej (stara się współdziałać w zabawach i w sytuacjach zadaniowych) oraz w świecie dorosłych

Zabawa „Obrazek do pary” – nauczyciel rozkłada na stoliku obrazki

Zaprezentowanie historyjki obrazkowej odnośnie śmigusa – dyngusa bez zakończenia; przeczytanie wiersza W. Broniewskiego „Śmigus”; aktywacja do rozmowy na temat lanego poniedziałku; zabawa w „Dokończ zdanie”

Nauczyciel rozdaje pocięte karty świąteczne (liczba elementów jest dostosowana do możliwości dzieci)

Zabawa ruchowa skoczna „Zrzuć woreczek” – nauczyciel rozdaje woreczki, ustala sygnał dźwiękowy

Dzieci potrafią nazwać głoskę którą słychać na początku jak i na końcu wyrazu, potrafi znaleźć odpowiednie obrazki do danej głoski

Dzieci oglądają obrazki zawieszone na tablicy, potrafią formułować zdania na temat zaobserwowanych obrazków, potrafią dokończyć historię; słuchają wiersz i wypowiadają się, opierając się na własnych doświadczeniach oraz usłyszanej treści , na temat lanego poniedziałku; potrafią formułować poprawnie dłuższe wypowiedzi

Dziecko składa indywidualnie bądź w grupie karty świąteczne, potrafi połączyć podane elementy w całość

Dziecko kładzie na głowie woreczek, na sygnał dany przez nauczyciela skacze jak najwyżej umie, jednocześnie zrzucając woreczek z głowy

Dziecko analizuje wyrazy proste fonetycznie, dzieląc je na głoski; umie wyszukać przedmiot zaczynający się, bądź kończący na podaną głoskę

Dziecko potrafi opowiedzieć co dzieje się na obrazku; porządkuje i opowiada historyjki obrazkowe, uwzględniając zauważone związki przyczynowo – skutkowe; jest zainteresowane słuchaniem dłuższych opowiadań i wierszy, wypowiada się na temat wysłuchanego utworu; formułuje dłuższe, wielozdaniowe wypowiedzi, buduje zdania rozwinięte

Dziecko rozwija i doskonali analizę i syntezę wzrokową, utrwala znajomość symboli świątecznych, składa obrazek z wielu elementów różnego kształtu

Dziecko przestrzega wspólnie ustalonych zasad podczas zabawy i gier zespołowych

Dziecko dysponuje sprawnością rąk oraz koordynacją wzrokowo-ruchową potrzebną do rysowania, wycinania i nauki pisania

Dziecko potrafi uważnie patrzeć, aby rozpoznać i zapamiętać to, co jest przedstawione na obrazkach, słucha, np. baśni i opowiadań i wypowiada się na ich temat; jest zainteresowane książkami; stara się łączyć przyczynę ze skutkiem i próbuje przewidywać , co się może zdarzyć; zwraca się bezpośrednio do rozmówcy, stara się mówić poprawnie pod względem artykulacyjnym, gramatycznym, fleksyjnym składniowym; przestrzega reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej oraz w świecie dorosłych

Dziecko potrafi uważnie patrzeć, aby rozpoznać i zapamiętać to, co jest przedstawione na obrazkach

Dziecko przestrzega reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej (stara się współdziałać w zabawach i w sytuacjach zadaniowych) oraz w świecie dorosłych

Podpis osoby prowadzącej Potwierdzenie nauczyciela opiekuna

MIEJSCE – Przedszkole Publiczne nr. 26 w Włocławku

KLASA – grupa sześciolatków

NAUCZYCIEL PROWADZĄCY – Krzysztof Zawiszewski

TEMATYKA KOMPLEKSOWA – „Śmigus - Dyngus”

TEMAT DNIA – „Nauka piosenki „Wieziemy tu kogucika”

DATA – 27.03.2013

CEL OGÓLNY – zapoznanie z polskim tańcem ludowym z regionu kujawskiego

CELE SZCZEGÓŁOWE:

Dziecko rozwija zainteresowania polską kulturą ludową
Dziecko kształtuje poczucie rytmu
Dziecko rozwija swoją orientację w przestrzeni
Dziecko integruje się w grupie
Dziecko doskonali swoją pamięć
Dziecko doskonali swoją analizę słuchową
Dziecko doskonali swoją spostrzegawczość

METODY PRACY:

Waloryzująca
Podająca
Praktyczne działania – ćwiczebne

Obrazki świąteczne, napisy do obrazków
Karty Pracy II s. 48
CD – nagranie „Korowód koło”
Tamburyn

Tok zajęć	Zadania nauczyciela	Zadania dzieci	Cele operacyjne	Wskazówki organizacyjno-metodyczne
1. 2. 3. 4.	Nauczyciel rozkłada obrazki świąteczne oraz podpisy do nich Rozdanie Kart Pracy II s. 48 „Tańczymy koło” – nauczyciel gra puls na tamburynie (2 szybkie nuty, 1 wolna i pauza – cisza); prezentacja melodii „Korowód koło”, rozmowa na temat tańca Nauka tańca: I – ustawienie dzieci naprzemiennie w kole II –ustawienie dzieci parami III – wybranie pary prowadzącej IV – utworzenie koła	Dzieci odczytują globalnie, w miarę swoich możliwości, wyrazy znane w powiązaniu z przedstawiającym je obrazkami Dzieci wykonują zadanie związane z Kartami Pracy – odnajdują różnice między dwoma obrazkami Dzieci stają w kole, śpiewają do melodii „Kółko graniaste”, następnie poruszają się po sali zgodnie z pulsem granym na tamburynie, gdy melodia cichnie wytupują ją; po wysłuchaniu melodii wypowiadają się na temat utworu, np. jakie kroki pasują do tańca, zaś później klaszczą pojawiający się rytm I – Dzieci poruszają się w kierunku przeciwnym do ruchów wskazówek zegara w rytmie i krokach w rytmie z zabawy „Tańczymy koło” II – Dzieci dobierają się w pary, chłopcy stoją w środku koła, trzymają dziewczynki lewą ręką za lewą rękę, prawą obejmuję je w pasie, kroki analogiczne III – Wybrana para rozpoczyna tunel i zmienia kierunek – wchodząc pod uniesione ręce par (analogicznie jak przy polonezie) IV – Dzieci tworzą koło wiązane i poruszają się w drugim kierunku tańca	Dziecko potrafi czytać globalnie, potrafi wymienić kolejne sylaby w wyrazie, wyodrębnia głoski – dokonuje analizy i syntezy sylabowej wyrazu Dziecko wskazuje co najmniej 6 szczegółów różniących dwa porównywane obrazki Dziecko śpiewa znane piosenki indywidualnie i w grupie, wyraźnie odtwarzając tekst; umie dostosować i zmienić ruch do charakteru muzyki, odtwarza złożone rytmy; potrafi rozpoznać tempo melodii i określić nastrój wysłuchanej melodii Dziecko umie dostosować i zmienić ruch do charakteru muzyki, odtwarza złożone rytmy; potrafi rozpoznać tempo melodii, potrafi zatańczyć wybrane tańce ludowe (np. krakowiaka, kujawiaka), porusza się swobodnie podstawowymi krokami, wykonuje charakterystyczne figury taneczne, zapamiętuje i odtwarza układ tańca	Dziecko interesuje się pisaniem i czytaniem; jest gotowe do nauki czytania i pisania; układa krótkie zdania, dzieli zdania na wyrazy, wyrazy na sylaby; wyodrębnia głoski w słowach o prostej budowie fonetycznej Dziecko potrafi uważnie patrzeć, aby rozpoznać i zapamiętać to, co jest przedstawione na obrazkach Dziecko śpiewa piosenki z dziecięcego repertuaru oraz łatwe piosenki ludowe; chętnie uczestniczy w zbiorowym śpiewie, w tańcach i muzykowaniu; dostrzega zmiany dynamiki, tempa i wysokości dźwięku utworu muzycznego, wyraża je pląsając lub tańcząc Dziecko chętnie uczestniczy w zbiorowym śpiewie, w tańcach i muzykowaniu; dostrzega zmiany dynamiki, tempa i wysokości dźwięku utworu muzycznego, wyraża je pląsając lub tańcząc

Nauczyciel rozkłada obrazki świąteczne oraz podpisy do nich

Rozdanie Kart Pracy II s. 48

„Tańczymy koło” – nauczyciel gra puls na tamburynie (2 szybkie nuty, 1 wolna i pauza – cisza); prezentacja melodii „Korowód koło”, rozmowa na temat tańca

Nauka tańca:

I – ustawienie dzieci naprzemiennie w kole

II –ustawienie dzieci parami

III – wybranie pary prowadzącej

IV – utworzenie koła

Dzieci odczytują globalnie, w miarę swoich możliwości, wyrazy znane w powiązaniu z przedstawiającym je obrazkami

Dzieci wykonują zadanie związane z Kartami Pracy – odnajdują różnice między dwoma obrazkami

Dzieci stają w kole, śpiewają do melodii „Kółko graniaste”, następnie poruszają się po sali zgodnie z pulsem granym na tamburynie, gdy melodia cichnie wytupują ją; po wysłuchaniu melodii wypowiadają się na temat utworu, np. jakie kroki pasują do tańca, zaś później klaszczą pojawiający się rytm

I – Dzieci poruszają się w kierunku przeciwnym do ruchów wskazówek zegara w rytmie i krokach w rytmie z zabawy „Tańczymy koło”

II – Dzieci dobierają się w pary, chłopcy stoją w środku koła, trzymają dziewczynki lewą ręką za lewą rękę, prawą obejmuję je w pasie, kroki analogiczne

III – Wybrana para rozpoczyna tunel i zmienia kierunek – wchodząc pod uniesione ręce par (analogicznie jak przy polonezie)

IV – Dzieci tworzą koło wiązane i poruszają się w drugim kierunku tańca

Dziecko potrafi czytać globalnie, potrafi wymienić kolejne sylaby w wyrazie, wyodrębnia głoski – dokonuje analizy i syntezy sylabowej wyrazu

Dziecko wskazuje co najmniej 6 szczegółów różniących dwa porównywane obrazki

Dziecko śpiewa znane piosenki indywidualnie i w grupie, wyraźnie odtwarzając tekst; umie dostosować i zmienić ruch do charakteru muzyki, odtwarza złożone rytmy; potrafi rozpoznać tempo melodii i określić nastrój wysłuchanej melodii

Dziecko umie dostosować i zmienić ruch do charakteru muzyki, odtwarza złożone rytmy; potrafi rozpoznać tempo melodii, potrafi zatańczyć wybrane tańce ludowe (np. krakowiaka, kujawiaka), porusza się swobodnie podstawowymi krokami, wykonuje charakterystyczne figury taneczne, zapamiętuje i odtwarza układ tańca

Dziecko interesuje się pisaniem i czytaniem; jest gotowe do nauki czytania i pisania; układa krótkie zdania, dzieli zdania na wyrazy, wyrazy na sylaby; wyodrębnia głoski w słowach o prostej budowie fonetycznej

Dziecko potrafi uważnie patrzeć, aby rozpoznać i zapamiętać to, co jest przedstawione na obrazkach

Dziecko śpiewa piosenki z dziecięcego repertuaru oraz łatwe piosenki ludowe; chętnie uczestniczy w zbiorowym śpiewie, w tańcach i muzykowaniu; dostrzega zmiany dynamiki, tempa i wysokości dźwięku utworu muzycznego, wyraża je pląsając lub tańcząc

Dziecko chętnie uczestniczy w zbiorowym śpiewie, w tańcach i muzykowaniu; dostrzega zmiany dynamiki, tempa i wysokości dźwięku utworu muzycznego, wyraża je pląsając lub tańcząc

Podpis osoby prowadzącej Potwierdzenie nauczyciela opiekuna

MIEJSCE – Przedszkole Publiczne nr. 26 w Włocławku

KLASA – grupa sześciolatków

NAUCZYCIEL PROWADZĄCY – Krzysztof Zawiszewski

TEMATYKA KOMPLEKSOWA – „Śmigus - Dyngus”

TEMAT DNIA – „Baranek wielkanocny”

DATA – 28.03.2013

CEL OGÓLNY – doskonalenie umiejętności formowania określonych kształtów

CELE SZCZEGÓŁOWE:

Dziecko rozwija sprawność manualną
Dziecko poszerza doświadczenia plastyczne
Dziecku stwarzana jest okazja do odczuwania satysfakcji z wykonanej pracy
Dziecko rozwija umiejętności koncentracji na wykonywanym zadaniu

METODY PRACY:

Waloryzująca
Podająca
Praktyczne działania – ćwiczebne

Obrazki przedstawiające przedmioty, zwierzęta, rośliny, zabawki
Szarfy
Ilustracje cukrowych baranków
Masa solna
Dzwoneczki na tasiemce
Biała i czarna farba
Karty Pracy II s. 49
Karty Matematyczne s. 29

Tok zajęć	Zadania nauczyciela	Zadania dzieci	Cele operacyjne	Wskazówki organizacyjno-metodyczne
1. 2. 3. 4.	Prace przygotowawcze do wykonania baranka wielkanocnego, rozdanie Kart Pracy II s. 49 Nauczyciel rozkłada karty z obrazkami, opowiada historie, rozkłada na podłodze szarfy, rozdaje Karty Matematyczne Nauczyciel wystawia obrazki baranków wielkanocnych, rozmowa o znaczeniu i symbolice baranka, opisywanie jego wyglądu i szczegółów Omówienie etapów wykonania pracy, organizacja sprzątania i przestrzegania zasad higieny, zorganizowanie wystawy baranków wielkanocnych	Dzieci malują sylwetki dzwoneczków, oraz nawlekają je na czerwoną tasiemkę, następnie kolorują obrazek według podanego kodu Dzieci słuchują historii, odnajdują obrazki z poszczególnych kategorii – zwierzęta, rośliny, przedmioty, zabawki, nazywają je i wkładają do odpowiedniej szarfy, w Kartach Matematycznych otaczają pętlą obrazki tej samej kategorii, sprawdzają poprawność wykonanego zadania i odkładają Karty na wyznaczone miejsce Dzieci swobodnie wypowiadają się – opierając się na swoich doświadczeniach – na temat wyglądu, szczegółów baranka wielkanocnego, oraz na temat jego symboliki w związku z okresem Świąt Wielkanocnych Dziecko formuje kształt baranka z masy solnej, maluje go, przywiązuje wcześniej zrobioną wstążkę z dzwoneczkiem i pozostawia do wyschnięcia; sprząta miejsce pracy oraz myje ręce po zakończeniu sprzątania	Dziecko doskonali swoje zdolności manualne, potrafi pokolorować obrazek według podanego kodu Dziecko grupuje obiekty wg ich przeznaczenia, porównuje liczebność zbiorów, licząc i działając na konkretach, rozumie i wykonuje polecenia kierowane do niego bądź do całej grupy, zachowuje porządek w swoich zabawkach, przyborach plastycznych, książkach Dziecko potrafi opowiedzieć co się dzieje na obrazku, dostrzega i określa cechy przedstawionych przedmiotów i postaci Dziecko umie ulepić formę z jednego kawałka masy plastycznej, umie wykonać prace plastyczno-techniczną wg wzoru, planuje czynności porządkowe	Dziecko dysponuje sprawnością rąk oraz koordynacją wzrokowo-ruchową potrzebną do rysowania, wycinania oraz nauki pisania Dziecko grupuje obiekty w sensowny sposób i formułuje uogólnienia, np. to pasuje do tego; ustala równoliczność dwóch zbiorów, a także posługuje się liczebnikami porządkowymi; przestrzega reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej (stara się współdziałać w zabawach i w sytuacjach zadaniowych) oraz w świecie dorosłych; utrzymuje porządek w swoim otoczeniu Dziecko potrafi uważnie patrzeć, aby rozpoznać i zapamiętać to, co jest przedstawione na obrazkach; zwraca się bezpośrednio do rozmówcy, stara się mówić poprawnie pod względem artykulacyjnym, gramatycznym, fleksyjnym i składniowym; uważnie słucha, pyta o niezrozumiałe fakty i formułuje dłuższe wypowiedzi o ważnych sprawach Dziecko wznosi konstrukcje z klocków i tworzy kompozycje z różnych materiałów, ma poczucie sprawstwa, odczuwa radość z wykonanej pracy; umie wypowiadać się w różnych technikach plastycznych i przy użyciu elementarnych środków wyrazu w postaci prostych kompozycji i form konstrukcyjnych; właściwie zachowuje się przy stole, sprząta po sobie

Prace przygotowawcze do wykonania baranka wielkanocnego, rozdanie Kart Pracy II s. 49

Nauczyciel rozkłada karty z obrazkami, opowiada historie, rozkłada na podłodze szarfy, rozdaje Karty Matematyczne

Nauczyciel wystawia obrazki baranków wielkanocnych, rozmowa o znaczeniu i symbolice baranka, opisywanie jego wyglądu i szczegółów

Omówienie etapów wykonania pracy, organizacja sprzątania i przestrzegania zasad higieny, zorganizowanie wystawy baranków wielkanocnych

Dzieci malują sylwetki dzwoneczków, oraz nawlekają je na czerwoną tasiemkę, następnie kolorują obrazek według podanego kodu

Dzieci słuchują historii, odnajdują obrazki z poszczególnych kategorii – zwierzęta, rośliny, przedmioty, zabawki, nazywają je i wkładają do odpowiedniej szarfy, w Kartach Matematycznych otaczają pętlą obrazki tej samej kategorii, sprawdzają poprawność wykonanego zadania i odkładają Karty na wyznaczone miejsce

Dzieci swobodnie wypowiadają się – opierając się na swoich doświadczeniach – na temat wyglądu, szczegółów baranka wielkanocnego, oraz na temat jego symboliki w związku z okresem Świąt Wielkanocnych

Dziecko formuje kształt baranka z masy solnej, maluje go, przywiązuje wcześniej zrobioną wstążkę z dzwoneczkiem i pozostawia do wyschnięcia; sprząta miejsce pracy oraz myje ręce po zakończeniu sprzątania

Dziecko doskonali swoje zdolności manualne, potrafi pokolorować obrazek według podanego kodu

Dziecko grupuje obiekty wg ich przeznaczenia, porównuje liczebność zbiorów, licząc i działając na konkretach, rozumie i wykonuje polecenia kierowane do niego bądź do całej grupy, zachowuje porządek w swoich zabawkach, przyborach plastycznych, książkach

Dziecko potrafi opowiedzieć co się dzieje na obrazku, dostrzega i określa cechy przedstawionych przedmiotów i postaci

Dziecko umie ulepić formę z jednego kawałka masy plastycznej, umie wykonać prace plastyczno-techniczną wg wzoru, planuje czynności porządkowe

Dziecko dysponuje sprawnością rąk oraz koordynacją wzrokowo-ruchową potrzebną do rysowania, wycinania oraz nauki pisania

Dziecko grupuje obiekty w sensowny sposób i formułuje uogólnienia, np. to pasuje do tego; ustala równoliczność dwóch zbiorów, a także posługuje się liczebnikami porządkowymi; przestrzega reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej (stara się współdziałać w zabawach i w sytuacjach zadaniowych) oraz w świecie dorosłych; utrzymuje porządek w swoim otoczeniu

Dziecko potrafi uważnie patrzeć, aby rozpoznać i zapamiętać to, co jest przedstawione na obrazkach; zwraca się bezpośrednio do rozmówcy, stara się mówić poprawnie pod względem artykulacyjnym, gramatycznym, fleksyjnym i składniowym; uważnie słucha, pyta o niezrozumiałe fakty i formułuje dłuższe wypowiedzi o ważnych sprawach

Dziecko wznosi konstrukcje z klocków i tworzy kompozycje z różnych materiałów, ma poczucie sprawstwa, odczuwa radość z wykonanej pracy; umie wypowiadać się w różnych technikach plastycznych i przy użyciu elementarnych środków wyrazu w postaci prostych kompozycji i form konstrukcyjnych; właściwie zachowuje się przy stole, sprząta po sobie

Podpis osoby prowadzącej Potwierdzenie nauczyciela opiekuna

MIEJSCE – Przedszkole Publiczne nr. 26 w Włocławku

KLASA – grupa sześciolatków

NAUCZYCIEL PROWADZĄCY – Krzysztof Zawiszewski

TEMATYKA KOMPLEKSOWA – „Śmigus - Dyngus”

TEMAT DNIA – „Co wiemy o świętach”

DATA – 29.03.2013

CEL OGÓLNY – utrwalenie wiadomości na temat Świąt Wielkanocnych

CELE SZCZEGÓŁOWE:

Dziecko doskonali umiejętności określania położenia przedmiotów w przestrzeni
Dziecko kształtuje umiejętności współdziałania w grupie
Dziecku utrwala zapis graficzny dni tygodnia
Dziecko rozwija analizator słuchowy w zakresie analizy i syntezy sylabowej wyrazów

METODY PRACY:

Waloryzująca
Podająca
Praktyczne działania – ćwiczebne

4 zestawy odpowiedzi – w każdym 6 kopert z wyrazami do globalnego czytania (nazwy dni tygodnia), bądź obrazki symboli świątecznych
Zagadki
Sylwetki pisanek
Karty Pracy II s. 49
Kredki

Tok zajęć	Zadania nauczyciela	Zadania dzieci	Cele operacyjne	Wskazówki organizacyjno-metodyczne
1. 2. 3. 4.	Wielkanocny quiz – nauczyciel dzieli dzieci na 4 zespoły, rozdaje 6 kopert z odpowiedziami każdemu zespołowi, odpowiedzi są oznaczone do zadań Nauczyciel odczytuje każde z sześciu zadań, do każdego zadania wybiera z każdego zespołu jedno dziecko do odpowiedzi Nauczyciel umieszcza w klasie, w różnych miejscach sylwetki pisanek, mówi ile pisanek jest ukrytych, daje sygnał do szukania i zakończenia szukania pisanek Nauczyciel rozdaje Karty pracy II s. 49, organizuje prace porządkowe	Dzieci siadają na dywanie w swoich zespołach, zapoznają się z odpowiedziami zawartymi w kopertach Drużyny wspólnie rozwiązują kolejne zadania, współpracują nad znalezieniem poprawnej odpowiedzi Na sygnał dzieci szukają pisanek poukrywanych po klasie, na kolejny sygnał wracają na dywan, dzieci które znalazły pisanki opisują dokładnie gdzie je znalazły Dziecko analizuje wyrazy, dzieli je na sylaby, sprawdza poprawność wykonanego zadanie, odkłada książki na miejsce	Dziecko rozumie i wykonuje polecenia kierowane bezpośrednio do niego lub do całej grupy Dziecko potrafi odczytać globalnie wyrazy znane w powiązaniu z przedmiotem bądź przedstawiającym go obrazkiem; klasyfikuje konkretne obiekty lub przedstawione na obrazkach przedmioty; potrafi rozwiązać zagadki; dokonuje analizy i syntezy wyrazowej Dziecko potrafi ustalić położenie przedmiotów w przestrzeni, stosując właściwe zwroty Dziecko potrafi wymienić kolejne sylaby w wyrazach	Dziecko dysponuje sprawnością rąk oraz koordynacją wzrokowo-ruchową potrzebną do rysowania, wycinania oraz nauki pisania Dziecko grupuje obiekty w sensowny sposób i formułuje uogólnienia; przestrzega reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej oraz w świecie dorosłych; Dziecko rozróżnia prawą i lewą stronę, określa kierunki i ustala położenie obiektów w stosunku do własnej osoby, a także w odniesieniu do innych obiektów Dziecko układa krótkie zdania, dzieli zdania na wyrazy, wyrazy na sylaby; wyodrębnia głoski w słowach o prostej budowie fonetycznej; właściwie zachowuje się przy stole, sprząta po sobie

Wielkanocny quiz – nauczyciel dzieli dzieci na 4 zespoły, rozdaje 6 kopert z odpowiedziami każdemu zespołowi, odpowiedzi są oznaczone do zadań

Nauczyciel odczytuje każde z sześciu zadań, do każdego zadania wybiera z każdego zespołu jedno dziecko do odpowiedzi

Nauczyciel umieszcza w klasie, w różnych miejscach sylwetki pisanek, mówi ile pisanek jest ukrytych, daje sygnał do szukania i zakończenia szukania pisanek

Nauczyciel rozdaje Karty pracy II s. 49, organizuje prace porządkowe

Dzieci siadają na dywanie w swoich zespołach, zapoznają się z odpowiedziami zawartymi w kopertach

Drużyny wspólnie rozwiązują kolejne zadania, współpracują nad znalezieniem poprawnej odpowiedzi

Na sygnał dzieci szukają pisanek poukrywanych po klasie, na kolejny sygnał wracają na dywan, dzieci które znalazły pisanki opisują dokładnie gdzie je znalazły

Dziecko analizuje wyrazy, dzieli je na sylaby, sprawdza poprawność wykonanego zadanie, odkłada książki na miejsce

Dziecko rozumie i wykonuje polecenia kierowane bezpośrednio do niego lub do całej grupy

Dziecko potrafi odczytać globalnie wyrazy znane w powiązaniu z przedmiotem bądź przedstawiającym go obrazkiem; klasyfikuje konkretne obiekty lub przedstawione na obrazkach przedmioty; potrafi rozwiązać zagadki; dokonuje analizy i syntezy wyrazowej

Dziecko potrafi ustalić położenie przedmiotów w przestrzeni, stosując właściwe zwroty

Dziecko potrafi wymienić kolejne sylaby w wyrazach

Dziecko dysponuje sprawnością rąk oraz koordynacją wzrokowo-ruchową potrzebną do rysowania, wycinania oraz nauki pisania

Dziecko grupuje obiekty w sensowny sposób i formułuje uogólnienia; przestrzega reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej oraz w świecie dorosłych;

Dziecko rozróżnia prawą i lewą stronę, określa kierunki i ustala położenie obiektów w stosunku do własnej osoby, a także w odniesieniu do innych obiektów

Dziecko układa krótkie zdania, dzieli zdania na wyrazy, wyrazy na sylaby; wyodrębnia głoski w słowach o prostej budowie fonetycznej; właściwie zachowuje się przy stole, sprząta po sobie

AD.

Zadanie 1. – W jaki dzień idziemy do Kościoła ze święconką? (w kopertach trzy wyrazy wtorek, piątek, sobota)
Zadanie 2 – Co nie pasuje do świątecznego koszyka? (w kopertach trzy obrazki – baranek, chleb, karp)
Zadanie 3 – W jaki dzień tygodnia przypada śmigus-dyngus ? ( w kopertach wyrazy – poniedziałek, wtorek, środa)
Zadanie 4 – Jakie są symbole Świąt Wielkanocnych? ( w kopertach obrazki – choinka, baranek, pisanka, Mikołaj, koszyczek, bombka, wiosna, zima, zajączek)
Zadanie 5 – W którym dniu tygodniu dzielimy się jajkiem i składamy sobie życzenia? ( w kopertach wyraz – poniedziałek, czwartek, niedziela)
Zadanie 6 – Ile jest sylab w wyrazach : pisanka, święconka, Wielkanoc? ( w kopertach kartoniki z 2, 3 i 4 kropkami)

Podpis osoby prowadzącej Potwierdzenie nauczyciela opiekuna

MIEJSCE – Przedszkole Publiczne nr. 26 w Włocławku

KLASA – grupa sześciolatków

NAUCZYCIEL PROWADZĄCY – Krzysztof Zawiszewski

TEMATYKA KOMPLEKSOWA – „W zdrowym ciele zdrowy duch”

TEMAT DNIA – „Pan kotek był chory”

DATA – 02.04.2013

CEL OGÓLNY – poznanie prawidłowego postępowania w celu zachowania zdrowia

CELE SZCZEGÓŁOWE:

Dziecko rozumie dlaczego praca lekarza jest potrzebna
Dziecko doskonali umiejętność formułowania opisu
Dziecku zna skutki nadużywania leków
Dziecko uważnie słucha
Dziecko myśli logicznie podczas wyboru odpowiednich przedmiotów

METODY PRACY:

Waloryzująca
Podająca
Praktyczne działania – ćwiczebne

Wizytówki
4 Wiersz Stanisława Jachowicza „Chory kotek”
Obrazki przedstawiające chorego kotka oraz lekarstwa, pokrojone warzywa i owoce
Kredki
Woreczki

Tok zajęć	Zadania nauczyciela	Zadania dzieci	Cele operacyjne	Wskazówki organizacyjno-metodyczne
1. 2. 3. 4. 5.	Zabawa pantomimiczna „Zgadnij, co robię?” Pełnimy dyżury – nauczyciel powtarza zasady pełnienia dyżurów przy posiłkach, pokazuje jak nakrywa się do stołu podczas śniadania obiadu i podwieczorku, zaznacza dyżurnych w kalendarzu wizytówkami Odczytanie przez nauczyciela wiersza „Chory kotek”; rozpoczęcie rozmowy na temat wiersza, oraz o tym jak należy dbać o zdrowie, przedstawienie obrazków Zabawa ruchowa skoczna „Zrzuć woreczek” – nauczyciel rozdaje woreczki, ustala sygnał dźwiękowy Wykonanie wesołego rysunku dla chorego kolegi – kreowanie postaw empatycznych; rozmowa o tym co jest śmieszne, zapoznanie z przysłowiem „Śmiech to zdrowie”	Dziecko pokazuje czynności związane z zabiegami higienicznymi; kto pierwszy odgadnie prezentuje kolejną czynność Dzieci nazywają naczynia i sztućce potrzebne przy każdym posiłku; powtarzają czynności związane z nakrywaniem do stołu, odnajduje w kalendarzu wizytówkę ze swoim imieniem Dzieci wypowiadają się na temat usłyszanego wiersza; opowiadają o tym jak należy dbać o zdrowie opierając się na własnej wiedzy i doświadczeniach; układają obrazki z lekarstwami i zdrową żywnością Dziecko kładzie na głowie woreczek, na sygnał dany przez nauczyciela skacze jak najwyżej umie, jednocześnie zrzucając woreczek z głowy Dzieci wypowiadają się na temat tego co je śmieszy; poznają popularne przysłowie polskie; obmyślają, co narysować aby wywołać uśmiech chorego kolegi	Dziecko rozwija inwencję twórczą przez przedstawienie ruchem czynności Dziecko potrafi nakryć do stołu, potrafi nazwać naczynia i sztućce potrzebne do każdego posiłku, potrafi odszukać swoją wizytówkę w kalendarzu Dziecko jest zainteresowane słuchaniem dłuższych opowiadań i wierszy; wypowiada się na temat wysłuchanego utworu; potrafi swobodnie rozmawiać na każdy temat z dziećmi i dorosłymi; zna podstawowe zasady zdrowego żywienia, rozumie zależność między chorobą a leczeniem Dziecko przestrzega wspólnie ustalonych zasad podczas zabawy i gier zespołowych Dziecko podejmuje się działań na rzecz innych; zna oraz rozumie polskie przysłowia; robi upominki wg własnego pomysłu; potrafi przedstawić nastrój	Dziecko odgrywa role w zabawach parateatralnych, posługując się mową, mimiką, gestem i ruchem; umie posługiwać się rekwizytami Dziecko właściwie zachowuje się podczas posiłków, nakrywa do stołu i sprząta po sobie; rozumie sens informacji podanych w formie uproszczonych rysunków oraz często stosowanych oznaczeń i symboli Dziecko słucha, np. opowiadań, baśni, wierszy i rozmawia o nich; interesuje się książkami; zwraca się bezpośrednio do rozmówcy, stara się mówić poprawnie pod względem artykulacyjnym, gramatycznym fleksyjnym i składniowym; dba o swoje zdrowie – zaczyna orientować się w zasadach zdrowego żywienia; Dziecko przestrzega reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej (stara się współdziałać w zabawach i w sytuacjach zadaniowych) oraz w świecie dorosłych Dziecko przestrzega reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej (stara się współdziałać w zabawach i w sytuacjach zadaniowych) oraz w świecie dorosłych; umie wypowiadać się w różnych technikach plastycznych i przy użyciu podstawowych środków wyrazu, w postaci prostych kompozycji i form konstrukcyjnych

Zabawa pantomimiczna „Zgadnij, co robię?”

Pełnimy dyżury – nauczyciel powtarza zasady pełnienia dyżurów przy posiłkach, pokazuje jak nakrywa się do stołu podczas śniadania obiadu i podwieczorku, zaznacza dyżurnych w kalendarzu wizytówkami

Odczytanie przez nauczyciela wiersza „Chory kotek”; rozpoczęcie rozmowy na temat wiersza, oraz o tym jak należy dbać o zdrowie, przedstawienie obrazków

Zabawa ruchowa skoczna „Zrzuć woreczek” – nauczyciel rozdaje woreczki, ustala sygnał dźwiękowy

Wykonanie wesołego rysunku dla chorego kolegi – kreowanie postaw empatycznych; rozmowa o tym co jest śmieszne, zapoznanie z przysłowiem „Śmiech to zdrowie”

Dziecko pokazuje czynności związane z zabiegami higienicznymi; kto pierwszy odgadnie prezentuje kolejną czynność

Dzieci nazywają naczynia i sztućce potrzebne przy każdym posiłku; powtarzają czynności związane z nakrywaniem do stołu, odnajduje w kalendarzu wizytówkę ze swoim imieniem

Dzieci wypowiadają się na temat usłyszanego wiersza; opowiadają o tym jak należy dbać o zdrowie opierając się na własnej wiedzy i doświadczeniach; układają obrazki z lekarstwami i zdrową żywnością

Dziecko kładzie na głowie woreczek, na sygnał dany przez nauczyciela skacze jak najwyżej umie, jednocześnie zrzucając woreczek z głowy

Dzieci wypowiadają się na temat tego co je śmieszy; poznają popularne przysłowie polskie; obmyślają, co narysować aby wywołać uśmiech chorego kolegi

Dziecko rozwija inwencję twórczą przez przedstawienie ruchem czynności

Dziecko potrafi nakryć do stołu, potrafi nazwać naczynia i sztućce potrzebne do każdego posiłku, potrafi odszukać swoją wizytówkę w kalendarzu

Dziecko jest zainteresowane słuchaniem dłuższych opowiadań i wierszy; wypowiada się na temat wysłuchanego utworu; potrafi swobodnie rozmawiać na każdy temat z dziećmi i dorosłymi; zna podstawowe zasady zdrowego żywienia, rozumie zależność między chorobą a leczeniem

Dziecko przestrzega wspólnie ustalonych zasad podczas zabawy i gier zespołowych

Dziecko podejmuje się działań na rzecz innych; zna oraz rozumie polskie przysłowia; robi upominki wg własnego pomysłu; potrafi przedstawić nastrój

Dziecko odgrywa role w zabawach parateatralnych, posługując się mową, mimiką, gestem i ruchem; umie posługiwać się rekwizytami

Dziecko właściwie zachowuje się podczas posiłków, nakrywa do stołu i sprząta po sobie; rozumie sens informacji podanych w formie uproszczonych rysunków oraz często stosowanych oznaczeń i symboli

Dziecko słucha, np. opowiadań, baśni, wierszy i rozmawia o nich; interesuje się książkami; zwraca się bezpośrednio do rozmówcy, stara się mówić poprawnie pod względem artykulacyjnym, gramatycznym fleksyjnym i składniowym; dba o swoje zdrowie – zaczyna orientować się w zasadach zdrowego żywienia;

Dziecko przestrzega reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej (stara się współdziałać w zabawach i w sytuacjach zadaniowych) oraz w świecie dorosłych

Dziecko przestrzega reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej (stara się współdziałać w zabawach i w sytuacjach zadaniowych) oraz w świecie dorosłych; umie wypowiadać się w różnych technikach plastycznych i przy użyciu podstawowych środków wyrazu, w postaci prostych kompozycji i form konstrukcyjnych

Podpis osoby prowadzącej Potwierdzenie nauczyciela opiekuna

MIEJSCE – Przedszkole Publiczne nr. 26 w Włocławku

KLASA – grupa sześciolatków

NAUCZYCIEL PROWADZĄCY – Krzysztof Zawiszewski

TEMATYKA KOMPLEKSOWA – „W zdrowym ciele zdrowy duch”

TEMAT DNIA – „Lekarz”

DATA – 03.04.2013

CEL OGÓLNY – zapoznanie dzieci z trudną i odpowiedzialną pracą lekarza

CELE SZCZEGÓŁOWE:

Dziecko rozumie przeznaczenie przychodni i szpitala
Dziecko jest zainteresowane pacą zawodową dorosłych
Dziecku kształtuje zmysł obserwacji
Dziecko wypowiada się samodzielnie na temat dbania o zdrowie
Dziecko rozumie znaczenie zabiegów higienicznych dla zdrowia

METODY PRACY:

Waloryzująca
Podająca
Praktyczne działania – ćwiczebne

CD - „Było sobie życie” – odcinek 3 i 22
Sylwetka lekarza oraz pielęgniarki, i przyborów lekarskich
Obrazki przedstawiające zawód lekarza i pielęgniarki
Opakowania po lekarstwach
Opatrunki
Kartki na recepty
Patyczki po lodach
Zestaw „Mały lekarz”

Tok zajęć	Zadania nauczyciela	Zadania dzieci	Cele operacyjne	Wskazówki organizacyjno-metodyczne
1. 2. 3. 4.	Zorganizowanie czasu na obejrzenie serialu animowanego „Było sobie życie”; rozmowa na temat obejrzanego materiału Nauczyciel przyczepia do tablicy sylwetkę lekarza oraz pielęgniarki, rozkłada sylwetki ich przyborów; przyczepia obrazki odnośnie pracy lekarza i pielęgniarki stymuluje dzieci do rozmowy na temat zawodu lekarza i pielęgniarki Zorganizowanie „Kącika medycznego” Zabawa poznawcza „W przychodni”	Dzieci uważnie oglądają serial; po obejrzeniu serialu zadają pytanie odnośnie niezrozumiałych spraw przedstawionych w materiale. Dziecko przedstawia sylwetkę lekarza i pielęgniarki, potrafi nazwać przyrządy lekarskie, wie do czego służą i jak się nimi posługiwać Dzieci dobierają, sortują i układają przyrządy medyczne we wcześniej przygotowanym „Kąciku medycznym” Dzieci dzielą się rolami na lekarzy, pielęgniarek oraz chorych, odgrywają swoje role; ćwiczą opatrywanie stłuczonych kolan, zwijanie bandaży, naklejanie plastrów	Dziecko jest zainteresowane słuchaniem dłuższych opowiadań i wierszy; wypowiada się na temat wysłuchanego utworu; potrafi swobodnie rozmawiać na każdy temat z dziećmi i dorosłymi; Dziecko interesuje się pracą ludzi wykonujących różne zawody, potrafi opowiedzieć co się dzieje na obrazku, dostrzega i określa cechy przedstawionych przedmiotów i postaci, zna rolę jaką pełni personel medyczny w ochronie zdrowia i życia, zna społeczne znaczenie określonych zawodów Dziecko rozpoznaje i nazywa poznane przedmioty oraz potrafi wyjaśnić do czego służą Dziecko odgrywa przydzieloną mu rolę, uczestniczy w zabawach tematycznych	Dziecko przestrzega reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej (stara się współdziałać w zabawach i w sytuacjach zadaniowych) oraz w świecie dorosłych; zwraca się bezpośrednio do rozmówcy, stara się mówić poprawnie pod względem artykulacyjnym, gramatycznym fleksyjnym i składniowym. Dziecko interesuje się narzędziami technicznymi, próbuje rozumieć jak one działają, dostrzega zależność między chorobą a leczeniem, potrafi uważnie patrzeć, aby rozpoznać i zapamiętać to co jest przedstawione na obrazku Dziecko grupuje obiekty w sensowny sposób i formułuje uogólnienia typu: to do tego pasuje, to do tego nie pasuje Dziecko obdarza uwagą dzieci oraz dorosłych, aby rozumieć to, co mówią i czego oczekują; grzecznie zwraca się do innych w domu, przedszkolu i na ulicy

Zorganizowanie czasu na obejrzenie serialu animowanego „Było sobie życie”; rozmowa na temat obejrzanego materiału

Nauczyciel przyczepia do tablicy sylwetkę lekarza oraz pielęgniarki, rozkłada sylwetki ich przyborów; przyczepia obrazki odnośnie pracy lekarza i pielęgniarki stymuluje dzieci do rozmowy na temat zawodu lekarza i pielęgniarki

Zorganizowanie „Kącika medycznego”

Zabawa poznawcza „W przychodni”

Dzieci uważnie oglądają serial; po obejrzeniu serialu zadają pytanie odnośnie niezrozumiałych spraw przedstawionych w materiale.

Dziecko przedstawia sylwetkę lekarza i pielęgniarki, potrafi nazwać przyrządy lekarskie, wie do czego służą i jak się nimi posługiwać

Dzieci dobierają, sortują i układają przyrządy medyczne we wcześniej przygotowanym „Kąciku medycznym”

Dzieci dzielą się rolami na lekarzy, pielęgniarek oraz chorych, odgrywają swoje role; ćwiczą opatrywanie stłuczonych kolan, zwijanie bandaży, naklejanie plastrów

Dziecko jest zainteresowane słuchaniem dłuższych opowiadań i wierszy; wypowiada się na temat wysłuchanego utworu; potrafi swobodnie rozmawiać na każdy temat z dziećmi i dorosłymi;

Dziecko interesuje się pracą ludzi wykonujących różne zawody, potrafi opowiedzieć co się dzieje na obrazku, dostrzega i określa cechy przedstawionych przedmiotów i postaci, zna rolę jaką pełni personel medyczny w ochronie zdrowia i życia, zna społeczne znaczenie określonych zawodów

Dziecko rozpoznaje i nazywa poznane przedmioty oraz potrafi wyjaśnić do czego służą

Dziecko odgrywa przydzieloną mu rolę, uczestniczy w zabawach tematycznych

Dziecko przestrzega reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej (stara się współdziałać w zabawach i w sytuacjach zadaniowych) oraz w świecie dorosłych; zwraca się bezpośrednio do rozmówcy, stara się mówić poprawnie pod względem artykulacyjnym, gramatycznym fleksyjnym i składniowym.

Dziecko interesuje się narzędziami technicznymi, próbuje rozumieć jak one działają, dostrzega zależność między chorobą a leczeniem, potrafi uważnie patrzeć, aby rozpoznać i zapamiętać to co jest przedstawione na obrazku

Dziecko grupuje obiekty w sensowny sposób i formułuje uogólnienia typu: to do tego pasuje, to do tego nie pasuje

Dziecko obdarza uwagą dzieci oraz dorosłych, aby rozumieć to, co mówią i czego oczekują; grzecznie zwraca się do innych w domu, przedszkolu i na ulicy

Podpis osoby prowadzącej Potwierdzenie nauczyciela opiekuna

MIEJSCE – Przedszkole Publiczne nr. 26 w Włocławku

KLASA – grupa sześciolatków

NAUCZYCIEL PROWADZĄCY – Krzysztof Zawiszewski

TEMATYKA KOMPLEKSOWA – „W zdrowym ciele zdrowy duch”

TEMAT DNIA – „Oto ja”

DATA – 04.04.2013

CEL OGÓLNY – Nazywanie i wskazywanie części ciała w tym stopy, dłoni, kolana, łokcia

CELE SZCZEGÓŁOWE:

Dziecko kształtuje umiejętności współpracy w grupie
Dziecko doskonali percepcję słuchową i wzrokową
Dziecko rozwija zmysły smaku, węchu i dotyku

METODY PRACY:

Waloryzująca
Podająca
Praktyczne działania – ćwiczebne

Duże kartony szarego papieru
Kredki
Woda czysta i smakowa
Pudełka z przedmiotami o różnych zapachach (np. kadzidełka)
Talerzyki
Kolorowe klocki
Lalki

Tok zajęć	Zadania nauczyciela	Zadania dzieci	Cele operacyjne	Wskazówki organizacyjno-metodyczne
1. 2. 3. 4. 5.	Podzielenie dzieci na czteroosobowe grupy, rozdanie kartonów szarego papieru, wytłumaczenie zasad zabawy Pytania o części ciała człowieka Zabawa „Nos, kolano, ucho …” – nauczyciel wprowadza dzieci w błąd, mylnie podając części ciała – inne niż te, które wskazuje, poczęstunek Zabawa „Powiedz jaki to zapach” Zabawa „Powiedz, gdzie” – nauczyciel wskazuje części ciała „Podwieczorek dla lalek wyleczy ich katarek” – nauczyciel podaje wzory, według których dzieci układają kolorowe klocki na talerzykach dla lalek	Dzieci wybierają między sobą najniższego kolegę/koleżankę, obrysowują jego kontur na kartonie Poza widocznymi częściami ciała, dzieci wymieniają inne i dorysowują je na konturach wcześniej narysowanych Dzieci uważnie słuchają, wskazują te części ciała, które zostały wymienione przez nauczyciela, poprawiając go jeśli wskazał błędną część ciała; dzieci określają smak wypitej wody, starają się określić, skąd wiedzą, że to taki smak W kole dzieci podają sobie pudełka, próbują określić jaki to zapach Dzieci siadają w parach, jedno zamyka oczy, drugie dotyka je we wskazaną przez nauczyciela część ciała; dotknięte dziecko zgaduje gdzie zostało dotknięte, zamiana ról Dzieci układają na talerzykach dla lalek kolorowe klocki zgodnie ze wzorami, nazywają klocki nazwami wybranych zdrowych produktów spożywczych	Dziecko potrafi współpracować w trakcie wykonywania zespołowych prac plastycznych Dziecko potrafi wymienić wszystkie części ciała, zauważa części pojedyncze i podwójne, zna podstawową budowę ciała ludzkiego Dziecko ma orientację w schemacie ciała, zna podstawową budowę ciała ludzkiego; potrafi określić smak Dziecko potrafi nazwać narządy zmysłów oraz określić ich funkcje, potrafi powiedzieć, które bodźce ze środowiska są odbierane przez poszczególne narządy zmysłów Dziecko zna podstawowe zasady prawidłowego odżywiania się, potrafi wskazać, które produkty są zdrowe i potrzebne do właściwego funkcjonowania organizmu, rozumie dlaczego należy jeść dużo owoców, wie, które artykuły spożywcze można jeść sporadycznie	Dziecko umie wypowiadać się w różnych technikach plastycznych i przy użyciu elementarnych środków wyrazu w postaci prostych kompozycji i form konstrukcyjnych Dziecko potrafi uważnie patrzeć, aby rozpoznać i zapamiętać to, co jest przedstawione na obrazku; rozumie sens informacji podanych w formie uproszczonej Dziecko potrafi uważnie patrzeć, aby rozpoznać i zapamiętać to, co jest przedstawione na obrazku; rozumie sens informacji podanych w formie uproszczonej Dziecko obdarza uwagą dzieci oraz dorosłych, aby rozumieć to, co mówią i czego oczekują; potrafi określać kierunki i miejsca Dziecko dba o swoje zdrowie, zaczyna orientować się w zasadach zdrowego żywienia; rozumie polecenia; grupuje obiekty w sensowny sposób i formułuje uogólnienia typu: to do tego pasuje, to do tego nie pasuje

Podzielenie dzieci na czteroosobowe grupy, rozdanie kartonów szarego papieru, wytłumaczenie zasad zabawy

Pytania o części ciała człowieka

Zabawa „Nos, kolano, ucho …” – nauczyciel wprowadza dzieci w błąd, mylnie podając części ciała – inne niż te, które wskazuje, poczęstunek

Zabawa „Powiedz jaki to zapach”

Zabawa „Powiedz, gdzie” – nauczyciel wskazuje części ciała

„Podwieczorek dla lalek wyleczy ich katarek” – nauczyciel podaje wzory, według których dzieci układają kolorowe klocki na talerzykach dla lalek

Dzieci wybierają między sobą najniższego kolegę/koleżankę, obrysowują jego kontur na kartonie

Poza widocznymi częściami ciała, dzieci wymieniają inne i dorysowują je na konturach wcześniej narysowanych

Dzieci uważnie słuchają, wskazują te części ciała, które zostały wymienione przez nauczyciela, poprawiając go jeśli wskazał błędną część ciała; dzieci określają smak wypitej wody, starają się określić, skąd wiedzą, że to taki smak

W kole dzieci podają sobie pudełka, próbują określić jaki to zapach

Dzieci siadają w parach, jedno zamyka oczy, drugie dotyka je we wskazaną przez nauczyciela część ciała; dotknięte dziecko zgaduje gdzie zostało dotknięte, zamiana ról

Dzieci układają na talerzykach dla lalek kolorowe klocki zgodnie ze wzorami, nazywają klocki nazwami wybranych zdrowych produktów spożywczych

Dziecko potrafi współpracować w trakcie wykonywania zespołowych prac plastycznych

Dziecko potrafi wymienić wszystkie części ciała, zauważa części pojedyncze i podwójne, zna podstawową budowę ciała ludzkiego

Dziecko ma orientację w schemacie ciała, zna podstawową budowę ciała ludzkiego; potrafi określić smak

Dziecko potrafi nazwać narządy zmysłów oraz określić ich funkcje, potrafi powiedzieć, które bodźce ze środowiska są odbierane przez poszczególne narządy zmysłów

Dziecko zna podstawowe zasady prawidłowego odżywiania się, potrafi wskazać, które produkty są zdrowe i potrzebne do właściwego funkcjonowania organizmu, rozumie dlaczego należy jeść dużo owoców, wie, które artykuły spożywcze można jeść sporadycznie

Dziecko umie wypowiadać się w różnych technikach plastycznych i przy użyciu elementarnych środków wyrazu w postaci prostych kompozycji i form konstrukcyjnych

Dziecko potrafi uważnie patrzeć, aby rozpoznać i zapamiętać to, co jest przedstawione na obrazku; rozumie sens informacji podanych w formie uproszczonej

Dziecko obdarza uwagą dzieci oraz dorosłych, aby rozumieć to, co mówią i czego oczekują; potrafi określać kierunki i miejsca

Dziecko dba o swoje zdrowie, zaczyna orientować się w zasadach zdrowego żywienia; rozumie polecenia; grupuje obiekty w sensowny sposób i formułuje uogólnienia typu: to do tego pasuje, to do tego nie pasuje

Podpis osoby prowadzącej Potwierdzenie nauczyciela opiekuna

MIEJSCE – Przedszkole Publiczne nr. 26 w Włocławku

KLASA – grupa sześciolatków

NAUCZYCIEL PROWADZĄCY – Krzysztof Zawiszewski

TEMATYKA KOMPLEKSOWA – „W zdrowym ciele zdrowy duch”

TEMAT DNIA – „Sport to zdrowie”

DATA – 05.04.2013

CEL OGÓLNY – Porównywanie tempa wykonywania czynności, stosowanie określeń: szybko, szybciej, najszybciej, wolno, wolniej, najwolniej

CELE SZCZEGÓŁOWE:

Dziecko utrwala liczebniki porządkowe
Dziecko jest zachęcane do aktywnego wypoczynku
Dziecko rozwija słownictwo
Dziecko utrwala wiedzę na temat zależności pomiędzy odżywianiem a zdrowiem

METODY PRACY:

Waloryzująca
Podająca
Praktyczne działania – ćwiczebne

Ilustracje przedstawiające artykuły spożywcze
Kartoniki z nazwami posiłków
Obrazki ze sportowcami
Karty Matematyczne s. 26
Kredki

Tok zajęć	Zadania nauczyciela	Zadania dzieci	Cele operacyjne	Wskazówki organizacyjno-metodyczne
1. 2. 3. 4.	Zabawa dydaktyczna „Co jemy na …” – nauczyciel rozkłada ilustracje z artykułami spożywczymi, przyczepia do tablicy nazwy posiłków, zadaje pytanie „Co jemy na …” Rozmowa na temat sportu i zdrowego trybu życia, nauczyciel zadaje pytanie czym jest sport, pokazuje obrazki z różnymi sportowcami, pyta co oni robią (odpowiedzi z użyciem czasowników związanych z czynnościami) Zabawa ruchowa „Dwa wyścigi” – nauczyciel tłumaczy zasady zabawy, ustala miejsce startu oraz mety wyścigów Nauczyciel rozdaje Karty Matematyczne s. 26	Dziecko wybiera spośród artykułów spożywczych te, które są spożywane w określonych porach dnia Dzieci rozmawiają na temat spotu, wybierają swoją ulubioną dyscyplinę sportową, opisują obrazki z użyciem czasowników oznaczających czynności gimnastyczne, np. biega, skacze, pływa, jedzie, ściga się. Dzieci dzielą się na dwie grupy – sportowców i kibiców; I wyścig – Kto pierwszy do mety? – Dzieci z grupy kibiców określają, kto był najszybszy, szybki, szybszy II wyścig – Wyścig ślimaków – po zamianie miejsc, grupa kibiców określa kto był wolny, wolniejszy i najwolniejszy Dzieci oglądają obrazek i oceniają który sportowiec pierwszy dotrze do mety, zaznaczają ich miejsca na podium; liczą z ilu płyt składa się droga dzieci z przedszkola do domu, zaznaczają najdłuższą i najkrótszą – określają które dziecko dojdzie najszybciej, a które najpóźniej	Dziecko zna podstawowe zasady prawidłowego odżywiania się, potrafi wskazać produkty, które są zdrowe i potrzebne do właściwego funkcjonowania organizmu, umie wybrać odpowiednie produkty na różne posiłki Dziecko wie, co oznacza pojęcie zdrowy tryb życia, rozumie jakie znaczenie ma dla zdrowia ruch na świeżym powietrzu, stosuje poprawną formę czasowników w czasie przeszłym, teraźniejszym i przyszłym Dziecko stosuje poprawne określenia do wyrażenia czasu trwania czynności: szybciej, wolniej, dłużej, krócej Dziecko posługuje się liczebnikami porządkowymi w znanym sobie zakresie, umie określić miejsce przedmiotu w szeregu, a także miejsce poprzedniego i następnego obiektu	Dziecko dba o swoje zdrowie, zaczyna orientować się w zasadach zdrowego żywienia Dziecko zwraca się bezpośrednio do rozmówcy, stara się mówić poprawnie pod względem artykulacyjnym, gramatycznym fleksyjnym i składniowym. Dziecko zwraca się bezpośrednio do rozmówcy, stara się mówić poprawnie pod względem artykulacyjnym, gramatycznym fleksyjnym i składniowym. Dziecko liczy obiekty i rozróżnia błędne liczenie od poprawnego

Zabawa dydaktyczna „Co jemy na …” – nauczyciel rozkłada ilustracje z artykułami spożywczymi, przyczepia do tablicy nazwy posiłków, zadaje pytanie „Co jemy na …”

Rozmowa na temat sportu i zdrowego trybu życia, nauczyciel zadaje pytanie czym jest sport, pokazuje obrazki z różnymi sportowcami, pyta co oni robią (odpowiedzi z użyciem czasowników związanych z czynnościami)

Zabawa ruchowa „Dwa wyścigi” – nauczyciel tłumaczy zasady zabawy, ustala miejsce startu oraz mety wyścigów

Nauczyciel rozdaje Karty Matematyczne s. 26

Dziecko wybiera spośród artykułów spożywczych te, które są spożywane w określonych porach dnia

Dzieci rozmawiają na temat spotu, wybierają swoją ulubioną dyscyplinę sportową, opisują obrazki z użyciem czasowników oznaczających czynności gimnastyczne, np. biega, skacze, pływa, jedzie, ściga się.

Dzieci dzielą się na dwie grupy – sportowców i kibiców;

I wyścig – Kto pierwszy do mety? – Dzieci z grupy kibiców określają, kto był najszybszy, szybki, szybszy

II wyścig – Wyścig ślimaków – po zamianie miejsc, grupa kibiców określa kto był wolny, wolniejszy i najwolniejszy

Dzieci oglądają obrazek i oceniają który sportowiec pierwszy dotrze do mety, zaznaczają ich miejsca na podium; liczą z ilu płyt składa się droga dzieci z przedszkola do domu, zaznaczają najdłuższą i najkrótszą – określają które dziecko dojdzie najszybciej, a które najpóźniej

Dziecko zna podstawowe zasady prawidłowego odżywiania się, potrafi wskazać produkty, które są zdrowe i potrzebne do właściwego funkcjonowania organizmu, umie wybrać odpowiednie produkty na różne posiłki

Dziecko wie, co oznacza pojęcie zdrowy tryb życia, rozumie jakie znaczenie ma dla zdrowia ruch na świeżym powietrzu, stosuje poprawną formę czasowników w czasie przeszłym, teraźniejszym i przyszłym

Dziecko stosuje poprawne określenia do wyrażenia czasu trwania czynności: szybciej, wolniej, dłużej, krócej

Dziecko posługuje się liczebnikami porządkowymi w znanym sobie zakresie, umie określić miejsce przedmiotu w szeregu, a także miejsce poprzedniego i następnego obiektu

Dziecko dba o swoje zdrowie, zaczyna orientować się w zasadach zdrowego żywienia

Dziecko zwraca się bezpośrednio do rozmówcy, stara się mówić poprawnie pod względem artykulacyjnym, gramatycznym fleksyjnym i składniowym.

Dziecko liczy obiekty i rozróżnia błędne liczenie od poprawnego

Podpis osoby prowadzącej Potwierdzenie nauczyciela opiekuna

MIEJSCE – Przedszkole Publiczne nr. 26 w Włocławku

KLASA – grupa sześciolatków

NAUCZYCIEL PROWADZĄCY – Krzysztof Zawiszewski

TEMATYKA KOMPLEKSOWA – „W zdrowym ciele zdrowy duch”

TEMAT DNIA – „Umiem dbać o zdrowie”

DATA – 08.04.2013

CEL OGÓLNY – Utrwalenie wiedzy na temat roli, jaką odgrywa personel medyczny(lekarz, ratownik medyczny, pielęgniarka) w ochronie zdrowia i życia

CELE SZCZEGÓŁOWE:

Dziecko kształtuje logiczne myślenie podczas rozwiązywania zagadek
Dziecko poznaje produkty, które są zdrowe i potrzebne do właściwego funkcjonowania organizmu
Dziecko rozwija umiejętności łączenia różnych form wypowiedzi poprzez dobieranie właściwego obrazka do tekstu słownego
Dziecko wzbogaca swój zasób słownictwa

METODY PRACY:

Waloryzująca
Podająca
Praktyczne działania – ćwiczebne

Kolorowe klocki
Karty z pytaniami
Odznaki zdrowego trybu życia
Obrazki przedstawiające odpowiedzi do zagadek
Obrazki przedstawiające przedmioty potrzebne w pracy personelu medycznego
Dwie apteczki o różnej zawartości
Wyprawka s 14
CD – nagranie z numerami alarmowymi
Klej, nożyczki

Tok zajęć	Zadania nauczyciela	Zadania dzieci	Cele operacyjne	Wskazówki organizacyjno-metodyczne
1. 2. 3. 4. 5. 6.	Rozwiązanie testu – Czy zdrowo żyję?; nauczyciel czyta pytania i przyznaje dzieciom klocki: „tak” – niebieski, „nie” – czerwony Zagadki słowne – nauczyciel czyta dzieciom zagadki Zagadki obrazkowe „ W szpitalu i w aptece” – nauczyciel rozkłada na dywanie obrazki związane z pracą lekarza, sanitariusza, ratownika, pielęgniarki i aptekarza Telefony alarmowe – nauczyciel pyta jaki numer należy wybrać aby wezwać pogotowie ratunkowe, następnie puszcza nagranie z CD – Numery alarmowe Zabawa – Czy to jest to samo? – nauczyciel kładzie na podłodze dwie apteczki i pyta czym się różnią Nauczyciel rozdaje Wyprawki s. 14, klej oraz nożyczki; tłumaczy wykonanie zadania, wykonane prace zanoszone są do „Kącika medycznego”, sprzątanie po wykonanej pracy	Dzieci odpowiadają na zadawane przez nauczyciela pytania Chętne dziecko podaje odpowiedź nauczycielowi na ucho, kolejne dziecko odnajduje obrazek na którym jest narysowana odpowiedź do zagadki Dzieci wyszukują, nazywają i grupują obrazki łącząc je z podanymi zawodami Dzieci powtarzają numery telefonów alarmowych słuchając nagrania, następnie chętne próbują wskazać na aparacie telefonicznym odpowiednie cyfry Dzieci wyjmują zawartość obu apteczek, porównują je i wymieniają czym się różnią Dzieci wycinają gotowe elementy i sklejają je według wzoru, wykonane w ten sposób czepki umieszczają w kąciku tematycznym, następnie sprzątają swoje miejsca pracy	Dziecko wie co oznacza termin zdrowy tryb życia, utrwala wiedzę na temat zdrowego trybu życia, porównuje liczebność zbiorów, licząc i działając na konkretach Dziecko potrafi rozwiązać zagadki oraz podejmuje się próby ich układania Dziecko rozpoznaje i nazywa poznane przedmioty oraz potrafi wyjaśnić do czego służą Dziecko zna i potrafi skorzystać z numerów alarmowych (policja, straż pożarna, pogotowie oraz ogólnoeuropejski numer alarmowy) Dziecko umie odpowiedzieć na pytanie o szczegóły dotyczące obrazka, przedmiotu oglądanego przez chwilę Dziecko potrafi wykonać prace plastyczno-techniczne wg wzoru	Dziecko dba o swoje zdrowie, zaczyna orientować się w zasadach zdrowego żywienia; liczy obiekty, rozróżnia prawidłowe liczenie od błędnego Dziecko przestrzega reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej oraz w świecie dorosłych Dziecko grupuje obiekty w sensowny sposób i formułuje uogólnienia typu: to pasuje do tego, to do tego nie pasuje Dziecko słucha, np. opowiadań, wierszy; wie jak należy się zachować w sytuacji zagrożenia i gdzie może otrzymać pomoc; umie o nią poprosić Dziecko grupuje obiekty w sensowny sposób i formułuje uogólnienia typu: to pasuje do tego, to do tego nie pasuje Dziecko przewiduje, w miarę swoich możliwości, jakie będą skutki czynności manipulacyjnych na przedmiotach; dysponuje sprawnością rąk oraz koordynacją wzrokowo-ruchową potrzebną do wycinania, rysowania i nauki pisania; utrzymuje porządek w swoim otoczeniu

Rozwiązanie testu – Czy zdrowo żyję?; nauczyciel czyta pytania i przyznaje dzieciom klocki: „tak” – niebieski, „nie” – czerwony

Zagadki słowne – nauczyciel czyta dzieciom zagadki

Zagadki obrazkowe „ W szpitalu i w aptece” – nauczyciel rozkłada na dywanie obrazki związane z pracą lekarza, sanitariusza, ratownika, pielęgniarki i aptekarza

Telefony alarmowe – nauczyciel pyta jaki numer należy wybrać aby wezwać pogotowie ratunkowe, następnie puszcza nagranie z CD – Numery alarmowe

Zabawa – Czy to jest to samo? – nauczyciel kładzie na podłodze dwie apteczki i pyta czym się różnią

Nauczyciel rozdaje Wyprawki s. 14, klej oraz nożyczki; tłumaczy wykonanie zadania, wykonane prace zanoszone są do „Kącika medycznego”, sprzątanie po wykonanej pracy

Dzieci odpowiadają na zadawane przez nauczyciela pytania

Chętne dziecko podaje odpowiedź nauczycielowi na ucho, kolejne dziecko odnajduje obrazek na którym jest narysowana odpowiedź do zagadki

Dzieci wyszukują, nazywają i grupują obrazki łącząc je z podanymi zawodami

Dzieci powtarzają numery telefonów alarmowych słuchając nagrania, następnie chętne próbują wskazać na aparacie telefonicznym odpowiednie cyfry

Dzieci wyjmują zawartość obu apteczek, porównują je i wymieniają czym się różnią

Dzieci wycinają gotowe elementy i sklejają je według wzoru, wykonane w ten sposób czepki umieszczają w kąciku tematycznym, następnie sprzątają swoje miejsca pracy

Dziecko wie co oznacza termin zdrowy tryb życia, utrwala wiedzę na temat zdrowego trybu życia, porównuje liczebność zbiorów, licząc i działając na konkretach

Dziecko potrafi rozwiązać zagadki oraz podejmuje się próby ich układania

Dziecko rozpoznaje i nazywa poznane przedmioty oraz potrafi wyjaśnić do czego służą

Dziecko zna i potrafi skorzystać z numerów alarmowych (policja, straż pożarna, pogotowie oraz ogólnoeuropejski numer alarmowy)

Dziecko umie odpowiedzieć na pytanie o szczegóły dotyczące obrazka, przedmiotu oglądanego przez chwilę

Dziecko potrafi wykonać prace plastyczno-techniczne wg wzoru

Dziecko dba o swoje zdrowie, zaczyna orientować się w zasadach zdrowego żywienia; liczy obiekty, rozróżnia prawidłowe liczenie od błędnego

Dziecko przestrzega reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej oraz w świecie dorosłych

Dziecko grupuje obiekty w sensowny sposób i formułuje uogólnienia typu: to pasuje do tego, to do tego nie pasuje

Dziecko słucha, np. opowiadań, wierszy; wie jak należy się zachować w sytuacji zagrożenia i gdzie może otrzymać pomoc; umie o nią poprosić

Dziecko grupuje obiekty w sensowny sposób i formułuje uogólnienia typu: to pasuje do tego, to do tego nie pasuje

Dziecko przewiduje, w miarę swoich możliwości, jakie będą skutki czynności manipulacyjnych na przedmiotach; dysponuje sprawnością rąk oraz koordynacją wzrokowo-ruchową potrzebną do wycinania, rysowania i nauki pisania; utrzymuje porządek w swoim otoczeniu

Pytania do testu

Czy codziennie wychodzisz na spacer?
Czy jesz jabłka?
Czy pijesz mleko?
Czy myjesz ręce po przyjściu z zewnątrz?
Czy często się gimnastykujesz?
Czy pijesz wodę z kranu? (klocek czerwony za „tak”, niebieski za „nie”)
Czy codziennie jesz słodycze? (klocek czerwony za „tak”, niebieski za „nie”)
Czy myjesz zęby po każdym posiłku?

Zagadki:

Co każdego ranka mama nalewa z dzbanka, abyśmy mogli zjeść na śniadanie smaczne płatki kukurydziane? (mleko)
Jesienią z jabłonki spadło rumiane, zimą witaminy nam potrzebne daje? (jabłko)
Dobra jest źródlana, dobra gazowana, zimna i gotowana, do szklanki nalana? (woda)
Kiedy powiedz moje dziecię, wszyscy zęby myją na świecie? (po śniadaniu)
Ręce w górę, ręce w bok, skłony, wymachy i podskok, ten codzienny dobry ruch po to abyś zdrowym być mógł? (gimnastyka

Podpis osoby prowadzącej Potwierdzenie nauczyciela opiekuna

Wyszukiwarka