Wykład 1
Znaczenie finansów międzynarodowych:
wzrost zaangażowania banków i przedsiębiorstw w operacje handlowe z zagranicą
zwiększenie skali transferów międzynarodowych
upowszechnienie systemu płynnych kursów walutowych
rosnący dostęp do międzynarodowych rynków finansowych
Decyzje finansowe przedsiębiorstw:
Gromadzenie funduszy – określenie źródeł funduszy (wewnętrznych i zewnętrznych), których koszty są najniższe.
Alokacja inwestycji – alokacja funduszy między możliwe zastosowania w celu uzyskania maksymalnej wartości rynkowej finansów
Wypłata dywidendy – stanowi jednocześnie wynik finansowy efektywności zaangażowanych funduszy i zatrudnionego w firmie zarządu.
Finanse krajowe a międzynarodowe
podstawowym pojęciem zarządzania finansami krajowymi jest pieniądz, a jego obszarem rynek krajowy
podstawowym pojęciem zarządzania finansami międzynarodowymi jest waluta zagraniczna, a jego obszarem działania rynki międzynarodowe.
Przedmiot finansów międzynarodowych
1. Czynniki kształtujące kursy walutowe - rola kursów walutowych w podejmowaniu decyzji finansowych w krótkim i długim okresie
2. Zarządzanie ryzykiem kursowym - minimalizowanie strat z tytułu utrzymywania aktywów i zobowiązań denominowanych w walutach zagranicznych z wykorzystaniem technik osłonowych
3. Finansowanie kapitału obrotowego - analiza bieżących źródeł funduszy zagranicznych oraz techniki i metody finansowania, rozliczanie handlu zagranicznego oraz techniki kredytowania należności i zobowiązań eksportowo – importowych.
4. Strategiczny proces wyboru bezpośrednich inwestycji międzynarodowych i ocena finansowa projektow
inwestycyjnych - ocena zagranicznych projektów inwestycyjnych uwzględniająca ryzyko polityczne, ryzyko ekonomiczne wynikające z inflacji, fluktuacji kursów walutowych i kontroli dewizowej.
5. Problematyka opodatkowania w związku z międzynarodowymi operacjami gospodarczymi przedsiębiorstw - możliwość transferowania funduszy zagranicznych powoduje wzrost znaczenia tzw. rajów podatkowych
Kurs walutowy
jest to stosunek w jakim dokonuje się wymiany określonej ilości danej waluty na jednostkę innej waluty
jest to cena jednej waluty wyrażona w drugiej walucie
Funkcje kursu walutowego:
informacyjna – informuje podmioty gospodarcze o cenie walut obcych
cenotwórcza – przenoszenie poprzez kurs walutowy zagranicznego układu cen (i zagranicznych relacji cen) na krajowy układ cen. Przykłady – ropa naftowa, złoto
Rola kursu walutowego:
kurs walutowy bezpośrednio wpływa na ceny towarów w handlu zagraniczny i ceny walorów obcych na rynku wewnętrznym i pośrednio na ceny towarów na rynku wewnętrznym.
Kurs walutowy wpływa na koszy i przychody przedsiębiorstw biorących udział w wymianie międzynarodowej zarówno po stronie importu jak i eksportu.
Na kurs walutowy wpływają:
1. Czynniki ekonomiczne:
a. Podaż walut i popyt na waluty na krajowym rynku walutowym
b. Stan bilansu handlowego i płatniczego
c. Różnice stop procentowych i stop inflacji między danym krajem a innym krajem\\
d. Poziom cen w kraju
e. Przepływ kapitału
f. Stopień reglamentacji waluty
g. Polityka walutowe i pieniężno – kredytowa kraju
h. Koniunktura i stan gospodarki w kraju, a także w innych krajach z którymi utrzymuje stosunki ekonomiczne i finansowe
2. Czynniki pozaekonomiczne
a. Polityczne ( w sytuacji zaostrzenia konfliktów międzynarodowych, czy w momencie występowania kryzysów finansowych)
b. Psychologiczne (pesymistyczne lub optymistyczne przewidywania zmian koniunktury i rozwoju gospodarki w danym kraju)
Popyt na waluty
Popyt na walutę zagraniczną (np. dolary amerykańskie) zależy od popytu na amerykańskie towary i usługi w Polsce i na denominowane w USD aktywa finansowe
Wzrost wartości dolara w PLN wzrost cen w PLN wyrobów amerykańskich na rynku polskim, ograniczenie popytu na importowane towary i usługi amerykańskie oraz aktywa amerykańskie w Polsce, powstrzymanie zakupów w USD
Podaż waluty
Podaż waluty zagranicznej (np. euro) jest określona przez popyt w strefie euro na Polskie towary i usługi oraz aktywa finansowe denominowane w PLN
Wzrost wartości euro w PLN spadek cen w EUR polskich towarów i usług, zwiększenie popytu na polskie towary i usługi w strefie euro, wzrost podaży EUR w Polsce.
Prawidłowy kurs walutowy:
Kiedy spełnia wymóg utrzymywania równowagi bilansu płatniczego w dłuższym okresie
Kiedy sprzyja podnoszeniu efektywności i sprawności gospodarczej
Kurs równowagi:
Równowaga bilansu płatniczego
Kurs walutowy wyrównujący podaż waluty z popytem na nią
Kurs walutowy:
Może być ustalony przez władze walutowe
Może ustalać się samoistnie na skutek równowagi między podażą a popytem an waluty obce na krajowym rynku walutowym
Waluta bazowa – waluta, której ilość w danym kursie jest stała (zazwyczaj 1 lub 100)
Waluta kwotowana – waluta, której ilość w danym kursie zmienia się w kolejnych kwotowaniach.
Kurs kupna (BID) – cena, po której dealer np. bank jest gotowy kupić jednostkę waluty bazowej. Po tym kursie klientwymienia walutę bazową na kwotowaną.
Kurs sprzedaży (ASK lub OFFER) – cena, po której dealer jest gotowy sprzedać jednostkę waluty bazowej. Po tym kursie klient wymienia walutę kwotowaną na bazową.
Kurs wolnorynkowy – określony przez podaż i popyt na waluty obce na krajowym rynku walutowym
(kantory w Polsce od lat 90)
Kurs czarnorynkowy – kształtowany przez nielegalne transakcje kupna i sprzedaży walut (np. Polska lat powojennych)
o Płynny kurs walutowy – ustalany przez popyt i podaż , może być korygowany przez władze (kurs płynny kierowany) w drodze interwencji na rynkach walutowych (np. kursy płynne krajów UE)
o Kurs stały krótkookresowy tzw kurs pełzający – często zmieniany kurs stały, głownie pod wpływem wyższego tempa inflacji w kraju w porównaniu z zagranicą
o Kurs stały o szerokiej marży wahań wokół parytetu (lub kursu centralnego) pozwalający eliminować krótkookresowe lub przejściowe zakłócenia w bilansie płatniczym.
o Sztywny kurs walutowy – kurs nie zmieniany w bardzo długim okresie mimo nacisków ze strony stanu bilansu płatniczego (np. system waluty złotej 1870 – 1914 kurs parytetowy, kurs walut narodowych do EUR po utworzeniu strefy euro, kurs waluty Chin)
Kursy stałe - do których zalicza się : Kurs stały krótkookresowy, Kurs stały o szerokiej marży wahań oraz kurs sztywny. Są one ustalana przez władze walutowe, które są zobowiązane do obrony ich poziomu.
Kursy zmienne – wolnorynkowe i płynne. Ustalane przez rynek.
Kurs jednolity – całość obrotów płatniczych z zagranicą odbywa się po jednym kursie
System kursu dualnego (podwójnego) – jeden kurs dla obrotów handlowych, drugi dla obrotów kapitałowych
System zróżnicowanych kursów walutowych – odrębne poziomy kursu walutowego dla poszczególnych kategorii eksportu i importu.
Kurs wolnorynkowy
Kurs walutowy wymagający ograniczonej interwencji państwa (kurs płynny, Kurs stały krótkookresowy, Kurs stały o szerokiej marży wahań)
Kurs walutowy który wymaga nie tylko interwencji na rynkach walutowych lecz także zastosowania innych środków polityki gospodarczej w celu utrzymania danego kursu walutowego ( kursy sztywne, dualne, zróżnicowane).
Wykład 2
Rynki walutowe
Rynek walut obejmuje:
1.Rynek bieżący lub kasowy (spot market)
2.Rzeczywisty rynek terminowy (forward market)
W przypadku rzeczywistego rynku terminowego musi nastąpić dostawa waluty w transakcji terminowej
Rynek kasowy – na rynku kasowym dokonywane są transakcje sprzedaży i zakupu walut z natychmiastową dostawa po aktualnie notowanym kursie walutowym ( kursie kasowym spot rate)
Rynek terminowy – dokonywane są transakcje sprzedaży i zakupu walut zagranicznych, których dostawa ma wart. w pewnym ściśle określonym terminie w przyszłości
Premia / dyskonto terminowe :
Waluta zagraniczna jest sprzedawana z premią, gdy jej kurs terminowy jest wyższy od kursu kasowego, Jest
sprzedaż z dyskontem, gdy kurs terminowy jest niższy niż kurs kasowy.
Ryzyko kursowe
- możliwość nieosiągnięcia oczekiwanego efektu lub…
Ryzyko kursowe wynika ze zmiany kursu walutowego na rynki i dotyczy tych instrumentów finansowych i innych aktywów i zobowiązań, których wartość zależy od rynku walutowego np. należności / zobowiązania.
RYZYKO KURSOWE W PRZEDSIĘBIORSTWIE
1. Pozycja walutowa zamknięta (należności = zobowiązania) – tylko na rynku krajowym
2. Pozycja walutowa otwarta:
- długa (należności > zobowiązania)
- krótka (należności < zobowiązania)
Strategie sterowania ryzykiem kursowym walutowym:
1. Dopasowania przepływów pieniężnych.
2. Strategia zabezpieczenia z zastosowaniem instrumentów pochodnych.
STRATEGIA DOPASOWANIA PRZEPŁYWÓW PIENIĘŻNYCH
Jeżeli w określonym momencie w przyszłości występuje przepływ pieniężny o znanej wielkości wyrażony w walucie obcej to w celu zabezpieczenia się przed ryzykiem kursu walutowego do tego przepływ trzeba dopasować odwrotny.
przykład:
przepływ 3 miesięczny należności w kwocie 500 tys EUR, zabezpieczony przed ryzykiem kredyty 3 miesięczny w 500 tys EUR
- spłaca zobowiązanie w kwocie 500 tys EUR za 6 miesięcy w celu zabezpieczenia należy założyć 6 msc depozyt w EUR, przy czym wraz z odsetkami za 6 miesięcy wynosić musi 500 tys EUR.
STRATEGIA ZABEZPIECZENIA Z ZASTOSOWANIEM INSTRUMENTÓW POCHODNYCH
1. Walutowy kontrakt terminowy (futures lub forward) – należy dopasować termin wygaśnięcia kontraktu do terminu zabezpieczenia (tzw. ryzyko bazy)
2. Swap walutowy
3. Opcja walutowa
Kontrakty terminowe futures
- jest porozumieniem zobowiązanej strony do sprzedaży lub zakupu standardowej ilości specyficznego instrumentu finansowego na określony termin w przyszłość po cenie giełdowej ustalonej w trakcie sesji handlowej.
- są kontraktami nie rzeczywistymi, na ogół brak fizycznego obrotu walutami zagranicznymi. W kontraktach futures dopuszczalną fizyczną dostawę określonych instrumentów finansowych, sprzedawca zobowiązany jest do ich dostarczenia, a kupujący do ich odebrania. W pozostałych przypadkach dokonuje się rozliczenia gotówkowego przez porównanie bieżącego kursu kasowego z kursem terminowym tego instrumentu, wyznaczonym w zawartym wcześniej kontrakcie futures.
- w kontraktach futures nabywca i sprzedawca nie mają w stosunku do siebie bezpośredniego zobowiązania.
- bezpośrednią odpowiedzialność za fizyczne wykonanie transakcji futures spada na giełdę terminową (izbę rozrachunkową giełdy) która gwarantuje rozliczenie kontraktu w terminie zapadalności.
- warunkiem zawarcia transakcji terminowej futures jest uiszczenie wstępnej marży przez wniesienie depozytu początkowego, stanowiącego niewielki % wartości nominalnej całego kontraktu.
Przedmiotem kontraktu futures mogą być:
1. Towary ( metale - złoto, miedź, srebro, art. spożywcze, rośliny oleiste, surowce energetyczne)
2. Instrumenty finansowe (ceny obligacji, indeksy akcji, stopy %, kursy wymiany walut)
Cechy kontraktów futures
1. Standaryzacja ( wramach danej serii kontraktów jest ustalona ilość jaka występuje)
2. Występowanie w obrocie giełdowym
3. Publikowanie cen kontraktów
4. Kompensowanie zobowiązań i należności przez izby rozrachunkowe ( clearingowe).
Kontraktu termionowe futures a terminowe kontrakty walutowe forward:
Cecha kontraktu: lokalizacja wielkość kontraktu termin dostawy partner kontraktu sposób rozliczania koszty transakcji ryzyko kredytowe |
futures
nie ma fizycznej dostawy instrumentu bazowego |
forward
jest fizyczna forma ale można uzgodnić z bankiem by jej nie dostać tylko różnice rozliczyć |
|---|
Transakcje na terminowym rynku walutowym
podmioty dokonujące osłony przed ryzykiem kursowym zawierają tak kontrakt aby zrównoważyć wartość rzeczywistej lub przewidywanej transakcji na rynku kasowym.
O skuteczności osłony decyduje różnice między ceną rynku kasowego a terminowego tzw. baza.
Wnioski:
Straty i zyski w terminowej transakcji dewizowej nie zależną od początkowego kursu kasowego, a jedynie od kursu terminowego i kursu kasowego w momencie rozliczania transakcji.
Walutowy kurs terminowy nie jest kontraktem opcyjnym strony muszą go wykonać.
Swapy kursowe – transakcja polegająca na wymianie jednej waluty na drugą, połączona z transakcją odwrotnej
wymiany w późniejszym terminie.
Rodzaje swapów kursowych:
- krótkoterminowe
- złożone z transakcji natychmiastowych i terminowych
- złożone z transakcji terminowych (swapy terminowe)
Swapy na krótkie terminy:
- O/N – overnight
- T/N – tommorow to next
- -S/N – spot to next
OPCJE WALUTOWE:
- jest instrumentem finansowym, który daje jego posiadaczowi prawo (ale nie stwarza zobowiązania) do sprzedaży (put) lub zakupu (call) innego instrumentu finansowego po ustalonej cenie na z góry określony termin.
Wystawca opcji musi wykonać kontrakt, o ile nabywca tego żąda.
Opcje:
- Kupna (call)
- Sprzedaży (put) – ten co nabywa, nabywa prawo, wystawca opcji sprzedaży musi kupić
- Nabywca opcji – pozycja długa (long)
- Wystawca opcji – pozycja krotka (short)
Cena bazowa (cena realizacji) – cena, po której opcja jest realizowana, cena po której posiadacz opcji ma prawo kupna lub sprzedaży określonej waluty zagranicznej (strike price).
Cena opcji (premia opcji) – suma pieniężna jaką nabywca płaci z chwilą jej zakupu lub jaką sprzedawca opcji otrzymuje z chwilą jej wystawienia nabywcy.
Opcje walutowe:
Opcje amerykańskie – mogą być realizowane w dowolnym czasie, aż do momentu wygaśnięcia ich ważności.
Opcje europejskie – mogą być realizowane w momencie wygaśnięcia terminu ważności kontraktu.
Opcje bermudzkie – terminy, w których opcja może być wykonana przedterminowo są ściśle określone w kontrakcje opcji.
Opcja, której realizacja przyniesie natychmiastowy zysk pieniężny przy istniejącym na rynku kasowym kursie walutowym, jest nazywana opcją pieniężną (in the money)
Kiedy opcja nie może przynieść zysku pieniężnego przy aktualnym kursie walutowym jest opcją niepieniężną (out of money)
Opcja, której cena realizacji jest aka sama jak kurs kasowy nie przynosi ani zysku ani straty (at the money)
OPCJE WALUTOWE - Long call (nabywamy opcję kupna)
Wynik w zależności od kursu kasowego:
Dla S < E wynik = - P
Dla S ≥ E wynik = S – E – P
Short call (wystawiamy opcje kupna)
Wynik w zależności od kursu kasowego:
Dla S < E wynik = P
Dla S ≥ E wynik = E – S + P
Long put (nabywamy opcje sprzedaży)
Wynik w zależności od kursu kasowego:
Dla S < E wynik = E – S - P
Dla S ≥ E wynik = – P
Short put (wystawiamy opcje sprzedaży)
Wynik w zależności od kursu kasowego:
Dla S < E wynik = E – S + P
Dla S ≥ E wynik = P
Strategie opcyjnie – oparte na jednej opcji
| LONG CALL | SHORT CALL | LONG PUT | SHORT PUT | |
|---|---|---|---|---|
| Inwestycja początkowa | zapłacona premia | nie występuje | zapłacona premia | nie występuje |
| Maksymalna strata | ogrniczona do premii | nieograniczona | ogrniczona do premii | nieograniczona |
| Maksymalny zysk | nieograniczony | ogrniczony do premii | nieograniczony | ogrniczony do premii |
| Próg rentowności | kurs wykonania + premia na jednostkę waluty | kurs wykonania + premia na jednostkę waluty | kurs wykonania - premia na jednostkę waluty | kurs wykonania - premia na jednostkę waluty |
ZABEZPIECZENIE Z ZASTOSOWANIEM INSTRUMENTÓW POCHODNYCH
Jeżeli zabezpieczamy przyszły wpływ pieniężny w obcej walucie (podmiot jest narażony na spadek kursu waluty obcej) to możliwe są następujące strategie:
1. Zakup waluty opcji put
2. Sprzedaż kontraktu walutowego
3. Zawarcie jednookresowego kontraktu swap, w którym podmiot dokonuje płatności w obcej walucie, a otrzymuje płatność w krajowej walucie
Jeżeli zabezpieczony przyszły wpływ pieniężny w obcej walucie (podmiot narażony na wzrost kursu waluty obcej) to możliwe są następujące strategii
1. zakup walutowy opcji call
2. Zakup kontraktu walutowego
3. Zawarcie jednookresowego kontraktu swap, w którym podmiot dokonuje płatności w walucie krajowej , a otrzymuje płatność w obcej walucie.
Wykład 3
FOREX – rynek walutowy, zwany od ang. określeniem rynkiem wymiany w skrócie określony mianem FOREX.
Na transakcje na rynku walutowym składają się:
- Spot market (rynek kontraktów natychmiastowych
- future market - rynku kontraktów futures
- options market), to polega on na tym, że kupujący ma możliwość (opcję) zakupienia w przyszłości waluty po ustalonej cenie.
- Forward market, czyli rynek terminowy, wiąże się z dwustronną transakcją par walut
FOREX
- większość transakcji nie jest dokonywana za kwotę całej wartości transakcji, tylko przy wykorzystaniu tzw. depozytu (występuje efekt dźwigni finansowej)
- brak fizycznej lokalizacji i giełdy, na której skupione byłyby wszystkie transakcje/
W praktyce funkcjonuje cała dobę.
Uczestnicy rynku walutowego:
1. Bankowi i nie bankowi dealerzy
Działają na rynku międzybankowym i detalicznym
Zarabiają kupując waluty po kursie kupna (BID) i sprzedając je po wyższym kursie sprzedaży (ASK).
2. Osoby fizyczne i podmioty prowadzące działalność inwestycyjną
Wykorzystują rynek walutowy jako instrument ułatwiający wywiązywanie się z podjętych zobowiązań handlowych lub inwestycyjnych (importerzy, eksporterzy, inwestorzy giełd międzynarodowych, turyści zagraniczni).
Traktują rynek walutowy jako dodatkowe narzędzie zabezpieczenia prowadzonej działalności przed ryzykiem nagłej zmiany kursu walutowego.
3. Spekulanci i arbitrażyści
Wykorzystuje rynek walutowy wyłącznie jako źródło zwiększenia swoich dochodów.
Zyski spekulantów w całości wynikają z oczekiwanej zmiany kursu walut.
Arbitrażyści zarabiają na dokonywaniu jednoczesnych transakcji kupna walut na tańszym rynku oraz odsprzedaży na droższym – nie ma ryzyka kursu walutowego
4. Bank Centralny i administracja skarbu państwa
Wykorzystuje rynek walutowy w celu nabycia potrzebnych walut zagranicznych lub upłynnienia części rezerw, bądź w celu wywarcia odpowiedniego wpływu na rynek walut i uzyskania pożądanej zmiany kursu waluty krajowej.
Motywem ich działania nie jest dążenie do osiągnięcia zysku ale realizacja polityki gospodarczej kraju.
5. Brokerzy walutowi
Działają głownie jako pośrednicy ułatwiający nawiązywanie bezpośrednich kontaktów z dealerami walutowymi za co pobierają prowizję.
Teoria parytetu sil nabywczych
impulsem do zmian kursu walutowego powinna być zmiana cen.
Jeżeli inflacja jest wyższa w jednym kraju to cena waluty tego kraju powinna spadać.
Parytet siły nabywczej – taki kurs wymiany walut, że za jednostkę danego dobra można kupować taką samą ilość ustalonego dobra w rożnych krajach.
$$\frac{S_{t}}{S_{0}} = \frac{{(1 + p_{h})}^{t}}{{(1 + p_{f)}}^{t}}$$
St – kurs kasowy (spot) w momencie t
So – Kurs kasowy bieżący
Fo – kurs terminowy dziś ustalony
ih – stopa procentowa w kraju
if – stopa procentowa za granicą
Ph – inflacja w kraju
pf – inflacja za granicą
Waluta bazowa jest to waluta zagraniczna:
$$\frac{S_{t} - S_{0}}{S_{0}} = \frac{p_{h} - p_{f}}{1 - p_{f}}$$
Realny kurs walutowy = nominalny kurs skorygowany o zmianę poziomu cen, zmianę siły nabywczej pieniądza w rożnych krajach.
Realny kurs walutowy $S_{t}r = S_{t}({\frac{1 + p_{h}}{1 + p_{f}})}^{t}$
pn > p f – deprecjacja waluty tego kraju, gdzie inflacja jest wyższa
Wzrost realnego kursu walutowego powoduje nieatrakcyjność, niekonkurencyjność rynku
Efekt Balassy- Samuelsona
Poziom cen w krajach o wysokiej produktywności pracy jest wyższy niż w krajach o niskiej produktywności pracy.
Wynika to z faktu, że wzrost produktywności pracy przy produkcji dóbr niehandlowych jest zwykle wolniejszy niż przy produkcji dóbr handlowych. Wzrost płac pracowników wytwarzających dobro handlowe prowadzi do wzrostu płac pracowników wytwarzających dobra niehandlowe ( poprzez wzrost cen niehandlowych).
Efektem tych procesów jest wyższy przeciętny poziom cen w krajach bogatych i trwałe „przewartościowanie” walut tych krajów
Efekt Fishera
- to zjawisko zwiększenia się nominalnych stóp procentowych w okresach inflacji.
Nominalna stopa procentowa obejmuje realną stopę procentową i oczekiwaną stopę inflacji krajowej.
Wyższa stopa procentowa w danym kraju napływ kapitału z innych krajów zniwelowanie różnicy
$$\frac{ih - if}{1 + if} = \frac{p_{h} - p_{f}}{1 + p_{f}}\ $$
Międzynarodowy Efekt Fishera
– powiązanie parytetu ogólnej siły nabywczej pieniądza i Efektu Fishera
W kraju, w którym oferuje się relatywnie wyższą stopę procentową, należy liczyć się z deprecjacją waluty krajowej
$$\frac{S_{t}}{S_{0}} = \frac{1 + ih}{1 + if}$$
$$\frac{S_{t} - S_{0}}{S_{0}} = \frac{ih - if}{1 + if}$$
Parytet stopy procentowej
- realna stopa procentowa w skali międzynarodowej nie zmienia się.
- w sytuacji doskonale konkurencyjnego i zrównoważonego rynku walutowego, na którym prawie nie występują koszty transakcyjne, różnica między kursem terminowym a kasowym powinna dokładnie odpowiadać różnicy między stopą procentową w kraju i za granicą.
$$\frac{f_{0}}{S_{0}} = \frac{1 + ih}{1 + if}$$
$$\frac{f_{0} - S_{0}}{S_{0}} = \frac{ih - if}{1 + if}$$
Parytet kursu terminowego ( teoria oczekiwań)
$$\frac{f_{0} - S_{0}}{S_{0}} = \frac{St - S_{0}}{S_{0}}$$
Współzależność kursu walut, stóp procentowych i inflacji
Parytet siły nabywczej – gdy jest zachowany taki kurs walutowy, który eliminuje różnice w poziomach cen
pomiędzy krajami.
Obliczanie PPP:
1) Konstrukcja koszyka dóbr i usług,
2) Stabilizacja cen produktów,
3) Ustalanie sum parytetowych dla każdego państwa,
4) Realizacja parytetu