Pierwotniaki

Którego płynu utrwalającego nie użyjesz do utrwalenia Trichomonas vaginalis?

1. MIF

2. PAF

3. Formalina 5%

4. PVA

Gatunek i postacie pierwotniaków pasoż., które mogą występować w kale:

1. Cysta Dientamoeba fragilis

2. Trofozoid Tox. Gondii

3. Oocysta Isospora hominis

Płyny utrwalające, które wykorzystuje się do konserwacji trofozoitów pierwotniaków to :

1. MIF

2. PAF

3. Formalina 10%

4. PVA

(1)To wiciowiec, który u człowieka pasożytuje w formie (2):

1. Leichmania donovani – 2 . amastigota

1. Trypanosoma Cruzi – 2. Trypomastigota, sferomastigota, amastigota

1. Trypanosoma Gambiense – trypomastigota

Powiększenie węzłów chłonnych, zwłaszcza karkowych, towarzyszących trupanosomozie afrykańskiej to tzw. :

• Objaw Winterbottoma (trypanosoma gambiense)

Wybierz zdanie fałszywe:

1. W przypadku Giardia lamblia zakażenie najczęściej przebiega bezobjawowo

2. Wykrywanie Trypanosoma gambiense zależy od fazy choroby

3. U Toxoplasma gondii w każdej oocyście występują 2 sporocysty zawierające sporozoity

4. W miejscu wniknięcia Leishmania donovani powstaje tzw. Chagona

Formą inwazyjną dla kota w zarażeniu Toxoplasma gondii jest : tachyzoit, sporozoit, bradyzoit.

Woda nie może stanowić źródła inwazji dla człowieka w przypadku:

• Trypansoma gambiense, Toxoplasma gondii, Balantiudium coli, Trypansoma cruzi

Postać trypomastigota pierwotniaka Trypmanosoma gambiense pasożytuje w:

• Osoczu krwi, płynie mózgowo-rdzeniowym, chłonce.

Zarażenie Naegleria fowleri następuje w : środowisku wodnym, postacią trofozoitu i cysty.

Właściwą kolejność stadiów rozwojowych Plasmodium vivax u człowieka przedstawia:

• Sporozoity – schizonty w wątrobie – merozoity – schizonty w erytrocytach – merozoity - gametocyty

Wiciowce, które wywołują chorobę Chagasa ( Trypanosoma cruzi ) pasożytują :

• W krwi i narządach miąższowych

Sporogonia u Toxoplasma gondii przebiega w nabłonku jelita cienkiego żywiciela ostatecznego.

W jakich postaciach u człowieka występuje Trypanosoma cruzi : trypomastigota, amastigota

W jelicie grubym pasożytują : Entamoeba histolytica, Balantidium coli

Giardia lamblia to:

• Wiciowiec występujący w postaci trofozoitu i cysty w jelicie cienkim człowieka,

• Wiciowiec, dla którego wrota zakażenia stanowi jama ustna, a drogą inwazji jest droga pokarmowa,

• Wiciowiec, którym zarażenie może przebiegać bezobjawowo lub wygasać samoistnie,

• Wiciowiec, którego inwazyjność jest szczególnie duża u dzieci z niedoborem immunoglobulin klasy G i wybiórczą hipoglobulinemią klasy A

Plasmodium vivax pasożytuje u człowieka w wątrobie oraz krwinkach czerwonych krwi obwodowej.

Kariosom mały, zbity, najczęściej kulisty, a pozostała chromatyna rozsiana w grudkach. Powyzszy opis jest charakterystyczny dla : Entamobea i Trichomonas.

Test, który wykorzystuje zmiany w cytoplazmie żywych trofozoitów pierwotniaków wywołane działaniem przeciwciał obecnych w surowicy krwi osobnika chorego to : test Sabina-Feldmanna.

Leichmania donovani:

• Jest wiciowcem, pasożytującym w postaci amastigota w narządach miąższowych człowieka,

• Jest wiciowcem, którym zarażenie następuję w czasie ssania krwi przez moskita postacią promastigota.

Metoda Kato-Mury to :

• metoda bezpośredniego badania kału

• metoda z wykorzystaniem zieleni malachitowej

• metoda, w której wykorzystuje się glicerol

• metoda, w której stosuje się celofan

Wypełniają prawie całą krwinkę czerwoną, pojawiają się po 3-5 dniach od rozpoczęcia schizogonii krwinkowej, charakteryzują się dużym, centralnie umieszczonym jądrem o luźnej siatce chromatynowej >> makrogametocyty Plasmodium vivax

Do utrwalenia trofozoitów pierwotniaków w badaniach koproskopowych nie używamy:

1. Formaliny 5%

2. Formaliny 10%

3. PVA

4. MJF

5. PAF

W diagnostyce serologicznej pełzakowicy jelitowej wykorzystuje się:

1. Test ELISA

2. Test immunofluorescencji

3. Odczyn hemaglutynacji pośredniej

4. Podwójną dyfuzję w żelu agarozowym

Charakter wstępujący zarażenia rzęsistkiem pochwowym polega na – przedostawaniu się pierwotniaka z pochwy do szyjki macicy.

Cysta Giardia lamblia posiada:

• 2 lub 4 jądra

• Aksonemy i zawiązki wici

• Wodniczki jodofilne

• Twory sierpowate

Postać trypomastigota pierwotniaka Trypanosoma gambiense pasożytuje w :

• Osoczu krwi

• Płynie mózgowo-rdzeniowym

• Chłonce

Płyny utrwalające, które wykorzystuje się do konserwacji trofozoitów pierwotniaków to:

• MJF

• PAF

• PVA

Badając treść dwunastnicy można wykryć : trofozoidy Giardia lamblia i jaja przywr.

Zarodziec ruchliwy w krwince czerwonej może wytwarzać postacie :

• Pierścienia

• merozoitu

• schizonta

• komórek macierzystych gamet

Wrotami inwazji Toxoplasma gondii do organizmu człowieka mogą być – jama ustna, uszkodzona skóra, przez łożysko, przez transfuzje krwi lub przeszczepy, błona śluzowa rectum (u homoseksualistów).

Największą wykrywalność Entamoeba histolyrica uzyskuje się stosując kilkakrotnie – w krótkich odstępach czasu : jednocześnie metody preparatu trwałego, bezpośredniego i hodowli.

Trypanosoma cruzi wędruje z krwią obwodową człowieka do komórek siateczki śródbłonkowych oraz innych tkanek w postaci: trypomastigota .

Charakterystyczne elementy budowy komórki Trichomonas vaginalis to m.in. : Kosta, ciało parabazalne, aksostyl, błona falująca.

Najczęstszą postacią pełzakowicy (Entamoeba) jest postać : jelitowa o przebiegu ostrym lub przewlekłym.

Jednostronny, twardy obrzęk twarzy towarzyszący tryponosomozie amerykańskiej (trypanosoma cruzi) nazywany jest : objawem Romana

W organizmie człowieka obecne są formy:

1. Trypanosoma cruzi – trypomastigota, amastigota

2. Leishmania tropica – promastigota, sferomastigota, amastigota

W wyniku ekscytacji cysty Giardia lamblia do dwunastnicy człowieka uwalniane są 2 trofozoity.

Chorobę wywoływaną przez Naegleria fowleri nazywamy : PAM/negleriozą/ ostrym pierwotnym pełzakowatym zapaleniem mózgu i opon mózgowych.

Wykrywanie Balantiuduim coli przeprowadza się w :

• Preparatach utrwalonych płynem Schaudina

• Preparatach bezpośrednich ze świeżego kału

• Preparatach bezpośrednich z roztworem Lugola

• Hodowli na prostych podłożach np. Pawłowej

Płyn utrwalający trofozoity Trichomonas vaginalis :

• MJF, PAF, PVA, formalina 10%

Wrodzona toksoplazmoza występuje u matek : z pierwotnym zarażeniem w czasie ciąży.

Przemiana pokoleń występuje u Plasmodium vivax i falciparum.

Objawy chorobowe charakteryzujące Naegleria fowleri: silne bóle głowy, podwyższona temperatura ciała, nudności, wymioty, symptomy zapalenia opon mózgowych, porażenie nerwu twarzowego, zbaczanie języka, halucynacje, zaburzenia ze strony narządu wzroku, śmierć zwykle w ciągu 72h.

Pojęcia i opisy:

• Kosta – pięcik podstawny błony falującej

• Hipnozoit – formy merozoitów o zmniejszonej aktywności

• Aksostyl – pałeczka osiowa

• Roptrie – stryktury znajdujące się u Plasmodium vivat obok ciała biegunowego

• Tachyzoity - postacie trofozoitów wytwarzające się w pseudocystach

• Ootyp – miejsce formowania się gamety żeńskiej i jej zapłodnienia oraz kształtowania jaj

Postacią inwazyjną świdrowca rozwijającą się u muchy tse tse jest: trypomastigota.

Sposób rozmnażania-gatunek pasożyta:

• Podział podłużny – trichomonas vaginalis

• Endodyogenia – toxoplasma gondii

• Koniugacja – szparkosz okrężnicy

• Podział poprzeczny – szparkosz okrężnicy

Chorobotwórczość Trichomonas Vaginalis u dzieci:

• U dzieci nie znane są inwazje przebiegające bezobjawowo,

• U starszych dzieci (do 10 roku życia) rzęsistkowica występuje rzadko

• Obraz kliniczny rzęsistkowicy zależy od płci i okresu rozwojowego

Do pasożytów euryksenicznych należą : Trichinella spirallis, Toxoplasma gondii

Największa liczebność Trichomonas vaginalis występuje : we wczesnej fazie estrogennej i późnej fazie lutealnej.

W leczeniu balantydiozy stosuje się leki wykorzystywane w zwalczaniu inwazji: Entamoeba histolytica.

Cysty Entamoeba histolytica w dolnym odcinka jelita cienkiego lub górnym odcinku jelita grubego człowieka uwalniają czterojądrowy trofozoid tzw. Metacystę.

Endodyogenia jest to wytwarzanie w obrębie macierzystego trofozoitu dwóch komórek siostrzanych.

Merulacja jest to wielokrotny podział schizonta.

Trichomonas vaginalis:

• Rozmnaża się przez rozwój podłużny

• Zarażenie ma charakter wstępujący

• Największa wykrywalność cechuje metodę hodowli na podłożach sztucznych

Plasmodium falciparum to pierwotniak:

• Występujący w krajach o klimacie tropikalnym i subtropikalnym,

• Nie tworzący hipnozoitów,

• Który w schizogonii przedkrwinkowej wytwarza 40 tys. Merozoitów,

• Wywołujący zimnicę o ciężkim przebiegu

Badając mocz można wykryć:

• Schistosoma haematobium

• Trichomonas vaginalis

Robaki płaskie-płazińce

Charakterystyczne cechy Taenia saginata (t. nieuzbrojony):

• Dwupłatowy jajnik

• 15-35 bocznych odgałęzień macicy

• Pojedyncze odrywanie się proglotydów

• Czynna wędrówka proglotydów

• Brak ryjka i haków

• 4 przyssawki

Schistosoma haematobium pasożytuje: w splotach żylnych pęcherza moczowego i miednicy mniejszej.

Zdania prawdziwe:

• Teania solium jest tasiemcem nieco mniejszym od teania saginata

• Przeżywalność wągrów u świni oblicza się na kilka lat

• Tasiemce pasożytujące w ustroju kobiety ciężarnej mogą przechodzić do płodu i uszkadzać go

Pasożytnictwo parateniczne:

• Zjawisko odkryte na przykładzie bruzdogłowca szerokiego

• Jego istotą jest dostosowanie się do zmiany żywiciela bez zmiany postaci rozwojowej

• Zjawisko to zwiększa szanse przetrwania gatunku

Jajnik Taenia Solium (t. uzbrojony) jest: trójpłatowy i ma 7-15 bocznych odgałęzień głównego pnia macicy.

Z podanych poniżej sposobów zarażania, wybierz przykłady inwazji czynnej:

1. Wnikanie sporozoitów malarii podczas ukłucia komara

2. Przenikanie toxoplasma gondii przez łożysko od zarodka

3. Wnikanie cerkarii schistosoma do ciała żywiciela ostatecznego

4. Zarażenie triochomonas vaginalis przez kontakt bezpośredni

Wągier bydlęcy (T.saginata) : bąbel ze skoleksem i przyssawkami , 2 stadium larwalne.

Motylica wątrobowa występuje w postaci metacerkarii i sporocysty.

Formą inwazyjną dla człowieka difylobatriozy dla człowieka jest: plerocerkoid.

Cechy charakterystyczne dla płazińców:

• Niedrożny przewód pokarmowy

• Obecność komórek płomykowych

• Ciało pokryte worem powłokowo-mięśniowym

• Niestrawione resztki pokarmu usuwane są przez otwór gębowy

• Protonefrydialny układ wydalniczy

Cechy charakteryzujące przywry:

• Pojedynczy jajnik

• Heteroksenia

• Włókna mięśniowe podłużne w worze powłokowo-mieśniowym

Zjawisko paratenii : tasiemiec bruzdogłowiec, plerocerkoid, ryba, zmiana postaci rozwojowej, zmiana żywiciela.

Diheterokseniczne przywry:

• Fasciola hepatica

• Clonorchis sinensis

• Paragonimus westernami

• Schistosoma haematobium

Do larw które aktywnie wnikają do ciała żywiciela należą:

• Miracydium Fasciola hepatica

• Cerkarie Schistosoma haematobium (człowiek)

• Miracydium Schistosoma haematobium (ślimak)

Echinococcus granulosus (t.bąblowiec) wywołuje zmiany w : wątrobie, śledzionie, trzustce, płucach i mózgu.

Żywicielem pośrednim Taenia solium (t.uzbrojony) może być : świnia, człowiek.

Rozpoznanie Echinococcus granulosus u człowieka opiera się na :

• Badaniach radiologicznych takich jak RT, CT czy NMR

• Wykorzystaniu odczynów serologicznych m.in. odczynu wiązania dopełniacza, testu ELISA itp.

• Stwierdzeniu we krwi obwodowej zwiększonej liczby krwinek kwasochłonnych,

Formy rozwojowe Diphylidium canium (bruzdogłowiec szeroki):

• Jajo-onkosfera-cysticerkoid-postać dojrzała

Ma kształt owalny przez cienką i gładką skorupkę prześwitują żółtobrązowe komórki żółtnikowe okrywające zygotę. Na jednym biegunie ma wieczko, na drugim mały guziczek >> jajo Diphyllobothrium latum (bruzdogłowiec szeroki)

Cechy charakterystyczne dla Clonorchis sinensis (przywra chińska) to :

• Ryby są drugim żywicielem pośrednim

• Człowiek zaraża się po spożyciu surowej ryby zawierającej metacerkarie

Cechy charakterystyczne Diphylidium canium :

• jest tasiemcem osiągającym do 20 m długośći

• difylobotrioza może przebiegać z niedrożnością jelit, bólami brzucha i niedokrwistością megaloblastyczną

U tasiemców spotykane są różne postacie larwalne np.: onkosfera, koracidium, procerkoid.

Wezykulacją nazywamy : powrót protoskoleksa do potencji rozwojowych młodszego w rozwoju stadium.

Metraterm to narząd kopulacyjny / zakończenie macicy / miejsce służące do składania jaj u samic Fasciola hepatica (motylicy wątrobowej).

Gatunek – larwa:

• Diphylobothrium latum – plerocerkoid

• Taenia saginata – cysticerkus

• Schistosoma haematobium – redia

Mechanizm działania albendazolu i mebendazolu w zwalczaniu tasiemców polega na – uniemożliwianiu pasożytom przyswajania glukozy.

Test ELISA powszechnie stosuje się w diagnostyce:

Fasciola hepatica (motylica wątrobowa) ,Echinococcus granulosus (bąblowiec), Taenia solium (tasiemiec uzbrojony)

Kanał Laurera (u Fasciola hepatica) służy : usuwaniu na zewnątrz niesparowanych jaj/plemników

„Przekształcenie w tę postać larwalną u przywr ma charakter metamorfozy regresywnej. W rezultacie larwa ta jest workiem zawierającym komórki zarodkowe i protonferydium” Opis dotyczy : sporocysty.

„Ma postać pęcherzyka zawierającego skoleks i ogonek z haczykami onkosfery” >> cysticerkus

Aktywnie do ciała żywiciela wnikają : miracydium i cerkaria Schistosoma haematobium.

Stadia rozwojowe tasiemców:

• Taenia solium : jajo-onkosfera-cysticercus-p.dojrzała

• Diphylobothrium latum: jajo-koracidium-procerkoid-plerocerkoid-p.dojrzała

• Echinococcuc granulosus: jajo-onkosfera-cerkoid-p.dojrzała

W cyklu rozwojowym Schistosoma haematobium brak jest : stadium redii i połykania larw przez żywiciela ostatecznego.

Procerkoid jest formą rozwojową bruzdogłowca szerokiego, która : nie jest postacią inwazyjną dla człowieka.

„Postać dojrzała bytuje w jelicie cienkim człowieka i różnych gatunków ssaków. Długość pasożyta zależy od wielkości żywiciela i intensywności inwazji. Jajo ma guziczek na jednym biegunie a wieczko na drugim oraz cienką, gładką skorupkę w komórkami żółtnikowymi. W cyklu rozwojowym występuje dwóch żywicieli pośrednich. Ciałka wapienne neutralizują soki trawienne drugiego żywiciela pośredniego i zapobiegają strawieniu larwy.” >> Diphyllaborium latum

W leczeniu Clonorchis sinesis stosuje się :

• parazykwantel

• niklozamid

• dehydroemetynę

W wyniku wezykulacji z protoskoleksa Echinococcus granulosus powstają torebki lęgowe pierwszego pokolenia („córczane”) lub torebki lęgowe drugiego pokolenia („wnuczane”)

Diphyllobothrium latum (bruzdogłowiec szeroki) – różne gatunki widłonogów odgrywają rolę żywiciela pośredniego.

Tasiemiec uzbrojony (Taenia solium) – proglotydy odrywają się po 5-6 i pozbawione są zdolności do samodzielnego ruchu.

Taenia saginata ( t. nieuzbrojony) – II stadium larwalne w cyklu rozwojowym to wągier bydlęcy.

Jajo z wieczkiem jest charakterystyczne dla :

• Paragonimus westernami (przywra płucna)

• Diphyllobothrium latum (bruzdogłowiec szeroki)

Cechy charakterystyczne Echinococcus granulosus (bąblowiec):

„Jaja wydalane z kałem do wody, wylęgają się miracydia, inwadują ślimaki, rozwijają się cerkarie, uwalniają do wody, tworzą na roślinach inwazyjne metacerkarie.>> Rozwój Fasciola hepatica (motylica wątrobowa).

Robaki obłe – nicenie

Zabłąkane larwy Ascaris lumbricoides (glista ludzka) ulegając otorbieniu tworzą : tzw. Guzki robacze.

Larwy wydostają się z jaja jeszcze wewnątrz macicy : u Trichinella spiralis (włosień kręty)

Diagnostyka i leczenie wuszereriozy (Wuchereria bancrofti) :

• Wykrywanie polega na wykonaniu grubego rozmazu krwi obwodowej, pobranej w godzinach nocnych

Cechy charakterystyczne dla Ascaris lumbricoides (glista ludzka):

• Bytuje w jelicie cienkim

• Samica w ciągu doby składa od 200 000 do 250 000 jaj

• Jaja niezapłodnione są bardziej wydłużone, wypełnione ziarnistościami i mają nieregularne zbudowaną otoczkę zewnętrzną lub są jej pozbawione,

• Jest pasożytem monoksenicznym

• Zdolna do zarażenia żywiciela jest larwa, która osiągnęła drugie stadium

• Groźnym powikłaniem glistnicy jest mechaniczna niedrożność jelit lub przewodów wyprowadzających trzustki i dróg żółciowych

Cechy charakterystyczne dla Trichinella spiralis (włosień kręty) :

• Płodność jednej samicy waha się w granicach od 200 do 2500 larw i związana jest z długością jej życia, które trwa od 9 do 73 dni,

• Urodzone przez samice larwy wpadają prosto do przestrzeni chłonnych, wędrują do przewodu piersiowego, dalej z krwią żylną do prawej połowy serca i płuc,

• Jedna larwa atakuje zazwyczaj jedną komórkę mięśniową, przebijając się z naczyń krwionośnych,

• Zwykle po 6-18 miesiącach rozpoczyna się proces inkrustowania torebki włośnia solami wapnia,

Cechy obleńców to :

• Wór skórno-mięśniowy

• Drożny układ pokarmowy

• Występowanie pierwotnej jamy ciała (celoma)

• Gigantyzm komórkowy

Jaja Ascaris lumbricoides (glista ludzka) inwazyjne u człowieka :

• Jajo z larwa 2 stadium,

• Okrągłe z pofałdowaną osłonką zewnętrzną,

Niceniem, którego postacie dojrzałe obecne są w tkance podskórnej, a mikrofilarie we krwi obwodowej człowieka jest: Loa Loa

Pierwszy przypadek Loa Loa opisał : Mongin

Objawy onchocerkozy (Onchocerca volvulus-filaria):

• Swędzące zmiany wypryskowe i hiperkeratyczne skóry

• Obrzęki, zanik tkanek elastycznych skóry

• Guzy podskórne

• W gałce ocznej: zapalenie spojówek, rogówki, naczyniówki i siatkówki

U Trichinella spiralis (włosień kręty) pierwsze larwy w mięśniach spotykane między 5 a 8 dniem od zarażenia to larwy : urodzone przez samice w jelicie cienkim.

Nicenie, których mikrofilarie posiadają charakterystyczną osłonkę, to : Wuchereria bancrofti i Loa loa.

Cechy charakterystyczne dla Loa loa:

• Żywicielami pośrednimi są ślepaki

• Są niceniami, które mogą wędrować pod spojówką oka powodując ból i świąd

• Loaza przebiega w postaci bolesnych obrzęków najczęściej zlokalizowanych w okolicy stawów

Cechy charakterystyczne dla Wuchereria bancrofti (słoniowacizna) :

• Żywicielem pośrednim są komary

• U osób pracujących w nocy, a śpiących w dzień może nastąpić odwrócenie dobowego rytmu zachowania mikrofilarii

• Mikrofilarie najłatwiej można znaleźć w grubym rozmazie krwi obwodowej pobieranej między 23 a 1 w nocy

Ślepaki (z rodzaju Chrysops) przenoszą : loazę.

Badanie na obecność owsików (Enterobius vermicularis) wykonuje się :

• Metodą przylepca celofanowego Grahama

• Metodą NIH

• Za pomocą pałeczki szklanej

Toxocara canis (glista psia) jest:

• Kosmopolitycznym niceniem bytującym u psów, wilków i lisów

• Niceniem wywołującym zespół larwy trzewnej wędrującej

• Niceniem, którego rozpoznanie potwierdza się badaniem serologicznym

U niceni formą inwazyjną dla człowieka jest najczęściej: larwa powstająca po drugim lnieniu, czyli trzecie stadium.

Przenosicielem Wuchereria bancrofti są : komary z rodzaju Anopheles i Culex.

Otwór gębowy otoczony trzema wargami, na których znajdują się brodawki posiada: Ascaris lumbricoides (glista ludzka), Enterobius vermicularis (owsik ludzki).

W początkowym okresie inwazji Toxocara canis (glista psia) u człowieka mogą występować :

• Wysoka temperatura ciała

• Zmiany zapalne płuc

• Bóle brzucha z nudnościami i wymiotami

Larwy Trichurus trichura (włosogłowka):

• Wylęgają się z inwazyjnego jaja w jelicie cienkim człowieka

• Odbywają lnienie w jelicie grubym człowieka

• Osiągają dojrzałość po upływie miesiąca od zarażenia

Jelito cienkie jest biotopem dla Ascaris lumblicoides.

Metoda przylepca celofanowego to inaczej metoda Grahama/ metoda NIH.

Mikrofilaria Loa Lola dojrzałość płciową osiąga po upływie : 1-3 lat.

Człowiek zaraża się włosogłówką (Trichocephalus trichurus) przez połknięcie inwazyjnych jaj wraz z pokarmem zanieczyszczonym ziemią. Z jaj tych następnie w jelicie cienkim wylęgają się larwy, które : przedostają się do jelita grubego, gdzie osiągają dojrzałość płciową, karmią się krwią i żyją przez kilka lat.

Do inwazji Enterobius vermicularis (owsik ludzki) może dojść na drodze:

• Retroinwazji

• Antoendoinwazji

• Antoegzoinwazji

• Zarażenia inhalacyjnego

Jajo – pasożyt:

Kształt beczułkowaty, otoczka cienka, gładka, na biegunach korki, jajo zawiera kulistą zygote >> Trichocephalus trichurus (włosogłówka)

Kształt nerkowaty, otoczka cienka i gładka, w środku larwa w kształcie kijanki >> Enterobius vermicularis (owsik ludzki)

Kształt kulisty, otoczka gruba i promieniście prążkowana, jajo zawiera onkosferę z sześcioma haczykami >> Taenia sp. (tasiemiec)

Kształt nieregularny, otoczka zewnętrzne nierówna, guzowata, wewnątrz komórki jajowa atroficzna >> niezapłodnione jajo Ascaris lumbricoides (glista ludzka)

Postać dojrzała Wuchereria bancrofti bytuje u człowieka : w naczyniach i węzłach chłonnych jamy brzusznej.

Charakterystyczne komórki gruczołowe występujące w gardzieli Trichuris trichura (włosogłówka) i Trichinella spiralis (włosień kręty) to : stichocyty.

Obleńce dla których biotopem są naczynia krwionośne to : larwy Wuchereria bancrofti

Dietylokarbamazyna pomocna w zwalczaniu : Wuchereria bancrofti , Onchocerca volvulus, Loaloa

Cykl rozwojowy Trichuris trichura (włosogłówka) :

Jaja w kale-jaja inwazyjne w ziemi-zanieczyszczenie pożywienia jajami-wylęganie larw w jelicie cienkim-lnienie larw i osiągnięcie postaci dojrzałej w jelicie grubym- dojrzałe nicenie w jelicie- jaja w kale

Stawonogi

Owady alergogenne : motle, karaczany,

Cechy stawonogów:

• Otwarty układ krwionośny

• Wielokomorowe serce

• 3 tagmy (głowa, tułów, odwłok)

• 3 pary odnóż krocznych (owady)

• Hemolimfa

• Płyny ciała nie transportują gazów

• Obecność mięśni poprzecznie-prążkowanych

• Tchawki

• Gnatosoma

• Rozwój złożony

• Autonomiczny układ nerwowy (sympatyczny)

• Oczy proste lub złożone

Wesz odzieżowa (Pediculus humanus) przenosi : riketsje duru epidem.

Pulex irritans (pchła ludzka) może przenosić :

• Riketsje duru endemicznego

• Pałeczki dżumy

• Pałeczki tularemii

Owady o przeobrażeniu holometabolicznym (zupełnym) :

• Anopheles maculipennis – komar widliszek

• Culex pipens – komar kłujący

• Musca domestica – mucha domowa

• Glossina palpalis – mucha tse-tse

• Pulex irritans – pchła ludzka

Jajo Pediculus humanus (wesz ludzka), zwane popularnie gnidą:

• Przytwierdzone do podłoża substancją cementową

• Owalne, zaopatrzone w wieczko z komorami mikropylarnymi

Ixodes ricinus (kleszcz pastwiskowy) jest pasożytem : czasowym, wielożywieniowym.

Cykl rozwojowy Sarcoptes scabiei (świerzbowiec ludzki) zachodzi w rogowej warstwie naskórka.

Gatunek – poczwarka:

• Glossina palpalis (tsetse) – poczwarka brązowa, w kształcie baryłki z dwoma wyrostkami

• Pulex irritans (pchła ludzka) – nieruchliwa, zamknięta w delikatnym kokonie, do którego przyklejają się cząstki organiczne

• Anopheles maculipennis – ruchliwa, głowotułów zaopatrzony w parę rurek oddechowych i parę włosków

Na odnóżach krocznych Ixodes ricinus (kleszcz pastwiskowy) obecne są :

• Ostrogi i narząd Hallera

• Przylgi i pazurki

W cyklu życiowym świerzbowca ludzkiego postacią inwazyjną dla człowieka jest : sześcionożna larwa.

Mucha odgrywa dużą rolę jako przenosiciel mechaniczny :

• Pałeczek duru brzusznego i rzekomego

• Pałeczek czerwonki bakteryjnej i cyst czerwonki pełzakowatej

• Przecinkowców cholery i prątków gruźlicy

• Jaj robaków

Argas ref lexus (obrzeżek gołębi) :

• To pasożyt czasowy, zewnętrzny patków domowych

• Należy do tzw. Roztoczy gniazdowych, może wywoływać u ludzi porażenie kleszczowe,

• Przenosi pałeczki duru plamistego, riketsje gorączki Q

Cechy charakterystyczne Phthirus pubis (wesz łonowa) to:

• Żyjąc na rzęsach może powodować zapalenie brzegów powiek

• Jest kosmopolitycznym pasożytem, którego samica składa ok. 30 jaj

• Owad dorosły uwalnia się po trzech lnieniach

Choroby-pasożyt:

• Ixodes ricinus (kleszcz pastwiskowy) – wirusy kleszczowego zapalenia mózgu, zarazki brucelozy i piroplazmozy bydła i koni, pałeczki tularemii

• Argas reflexus (obrzeżek gołębi) – wirusy kleszczowego zapalenia mózgu, pałeczki duru rzekomego, riketsje gorączki Q

• Pediculus humanus (wesz ludzka) – riketsje duru plamistego, dur powrotny endemiczny

Sarcoptes scabiei (świerzbowiec ludzki) – ma ciało okrągłe, spłaszczone grzbietowo-brzusznie, żywicielem właściwym jest człowiek.

Plamy błękitne pojawiają się po ukąszeniu przez – Pthirus pubis (wesz łonowa)

Pasożyty przewodu pokarmowego mogą zamknąć światło brodawki większej dwunastnicy dając objawy : żółtaczki mechanicznej (pozawątrobowej), ostrego zapalenia trzustki.

Przenoszenie pałeczek tularemii mogą być :

• Ixodes ricinus (kleszcz pastwiskowy)

• Pulex irritans (pchła ludzka)

Aparat gębowy typu ssąco-liżącego występuje u:

• Musca domestica

Leki stosowane w zwalczaniu Sarcoptes scabiei ( świerzbowiec ludzki ) to np.: novoscabin lub crotaminion.

Charakterystyczne dla samicy Ixodes ricinius (kleszcz pastwiskowy)cechy budowy:

• Dwa owalne pola porowate na grzbietowej stronie gnatosomy

• Organ Hallera na pierwszej parze nóg

• Hipostom uzbrojony w zęby skierowane do tyłu

Metody diagnostyczne:

PAF to roztwór fenolu, alkoholu i formaliny

Do metod diagnostycznych zagęszczających flotacyjnych zaliczamy : metodę Fulleborna (z NaCl)

W skład podłoża Pawłowej w modyfikacji Myjaka nie wchodzi : emulsja z białek kurczliwych, płyn Ringera.

Obejrzenie jednego pola mikroskopowego preparatu grubej kropli krwi odpowiada: obejrzeniu ok. 50 pól cienkiego rozmazu krwi.

Metoda OSF : - antygenem jest cała komórka, w reakcji dodatniej większość pasożytów ulega lizie i nie barwi się.

Zestaw leków przeciwpasożytniczych stosowanych w zarażeniu robakami:

• Albendazol, mebendazol, parazykwantel, pirantel

Do metod diagnostycznych pośrednich nieswoistych należą :

• USG

• Badanie histologiczne

• Badanie radiologiczne (RTG)

Do objawów wzmożonego ciśnienia śródczaszkowego w przebiegu chorób pasożytniczych zaliczamy :

• Poranne nudności i wymioty

• Bóle głowy

• Napady padaczkowe

• Zaburzenia widzenia

Metoda Fulleborna to :

• Metoda zagęszczająca

• Metoda flotacyjna

• Bezpośrednia metoda diagnostyczna

• Metoda, do której należy również metoda Fausta

Grupa metod parazytologicznych, których celem jest wykazanie reakcji immunologicznej ze strony żywiciela, będącej odpowiedzią na inwazję pasożytniczą to : metody swoiste , np. oznaczanie poziomu przeciwciał w surowicy krwi

Metody zagęszczające, w których badany materiał zanurza się w płynach o mniejszym ciężarze właściwym to : metody sedymentacyjne, p.n metoda Telemanna.

W teście ELISA wykorzystuje się enzymy: fosfataza kwaśna, peroksydaza glutaminowa, peroksydaza chrzanowa.

Test ELISA powszechnie stosuje się w diagnostyce:

• Fasciola hepatica (motylica wątrobowa)

• Echinococcus granulosus (tasiemiec bąblowcowy)

• Teania solium (tasiemiec uzbrojony)

Metody flotacyjne to – z roztworem NaCl.

Serologiczne metody z użyciem dopełniacza to : OWD i OSF.

Metoda Fausta to :

• Metoda flotacyjna

• Metoda wykorzystująca nasycony roztwór chlorku sodowego

• Metoda zagęszczająca

Pasożytnictwo - ogólne:

Wikariat parazytologiczny polega na : możliwości pełnienia roli żywiciela pośredniego przez różne gatunki widłonogów w zależności od strefy geograficznej.

Pasożyt, który jest związany z żywicielem tylko w pewnym okresie swojego rozwoju to : pasożyt okresowy.

Do internacki międzygatunkowych protekcjonistycznych zaliczamy :

• Forezę

• Komensalizm

• synoikia

Przykłady inwazji biernej :

• Giardioza

• Malaria

• Śpiączka afrykańska

• Toksoplazmoza

• Schistosomoza

Interakcją najbardziej zbliżoną do pasożytnictwa jest : drapieżnictwo.

Interakcja, w której jeden osobnik mieszka na powierzchni drugiego to : epioikia.

Pasożyt względny – może rozwijać się bez styczności z żywicielem, np. węgorek.

Do interreakcji wewnątrzgatunkowej należą :

• Autointoksykacja

• Allokataliza

• Protokooperacja

Parazytolodzy, którzy prześledzili cykl Fasciola hepatica to : Thomas i Leukart.

Inwazja czynna (ze wzgl. Na człowieka) :

• Phthirus pubis (wesz łonowa)

• Schistosoma haematobium (przywra żylna)

• Ixodes ricinus (kleszcz pastwiskowy)

Gatunek żywiciela, w którym najczęściej i w największej liczbie występuje określony pasożyt w różnych warunkach ekologicznych to : żywiciel właściwy.

Nibynóżki mogą być : cienkie i rozgałęzione, siateczkowate.

• Amfidia – chemoreceptory charakterystyczne dla Ascaris lumbroicoides (glista ludzka)

• Tokostom – otwór, przez który składane są jaja u Diphylobothrium latum (bruzd. Szeroki)

• Gubernaculum – dodatkowy narząd kopulacyjny u Wuchereria bancrofti

• Stichosom – część gruczołowa gardzieli u Trichinella spiralis (włosień kręty)

• Synoikia – współzamieszkiwanie dwóch gatunków w tym samym miejscu i brak zależności między nimi

• Symfilia – wykorzystywanie przez jeden organizm wydzielin drugiego

• Inkwilinizm – osiedlanie się jednego organizmu wewnątrz ciała innego organizmu

• Amensalizm – hamowanie wzrostu populacji jednego gatunku przez wytwory przemiany materii drugiego

Pasożyt stykający się jednorazowo lub wielokrotnie z żywicielem na krótko to : pasożyt czasowy, np. komar.