WYCHOWANIE FIZYCZNE
7.10.2013
dyżur - piątek 12.35-13.45 p. 9
Maria Janikowska-Siatka, Materiały pomocnicze do ćwiczeń z metodyki wychowania fizycznego
K. Górna, W. Garbaciak, Kultura fizyczna w szkole
BHP na zajęciach wychowania fizycznego
Rozporządzenie z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach
§ 20. Pomieszczenia szkoły i placówki, w szczególności pokój nauczycielski, laboratoria, pracownie, warsztaty szkolne, pokój nauczycieli wychowania fizycznego, kierownika internatu (bursy) oraz kuchnię, wyposaża się w apteczki zaopatrzone w środki niezbędne do udzielania pierwszej pomocy i instrukcję o zasadach udzielania tej pomocy.
§ 21. Nauczyciele, w szczególności prowadzący zajęcia w warsztatach, laboratoriach, a także zajęcia wychowania fizycznego, podlegają przeszkoleniu w zakresie udzielania pierwszej pomocy.
§ 31. 3. Ćwiczenia są prowadzone z zastosowaniem metod i urządzeń zapewniających pełne bezpieczeństwo ćwiczących.
4. Bramki i kosze do gry oraz inne urządzenia, których przemieszczenie się może stanowić zagrożenie dla zdrowia ćwiczących, są mocowane na stałe.
5. Stan techniczny urządzeń i sprzętu sportowego jest sprawdzany przed każdymi zajęciami.
6. W salach i na boiskach oraz w miejscach wyznaczonych do uprawiania ćwiczeń fizycznych, gier i zabaw umieszcza się tablice informacyjne określające zasady bezpiecznego użytkowania urządzeń i sprzętu sportowego.
7. Prowadzący zajęcia zapoznaje osoby biorące w nich udział z zasadami bezpiecznego wykonywania ćwiczeń oraz uczestniczenia w grach i zabawach.
LICZEBNOŚĆ UCZNIÓW NA LEKCJI
Rozporządzenie MENiS z dnia 12 lutego 2002 r. w sprawie ramowych planów nauczania w szkołach publicznych
Zajęcia wychowania fizycznego są prowadzone w grupach liczących od 12 do 26 uczniów, z tym że w szkołach ponadpodstawowych, trzyletnich liceach ogólnokształcących, trzyletnich liceach profilowanych, czteroletnich technikach i zasadniczych szkołach zawodowych - oddzielnie dla dziewcząt i chłopców; dopuszcza się tworzenie grup międzyoddziałowych lub, w wyjątkowych przypadkach, grup międzyklasowych.
Zajęcia wychowania fizycznego w szkole specjalnej i w oddziale specjalnym w szkole ogólnodostępnej oraz w szkole integracyjnej i w oddziale integracyjnym w szkole ogólnodostępnej są prowadzone w grupach, w których liczba uczniów odpowiada liczbie uczniów w oddziale szkoły specjalnej - oddzielnie dla dziewcząt i chłopców. Jeżeli liczba dziewcząt i chłopców w grupie jest mniejsza niż. 5, dopuszcza się tworzenie grup międzyoddziałowych lub, w wyjątkowych przypadkach, grup między klasowych.
Na gimnastyce korekcyjnej nie ma określonej liczby ćwiczących.
ćwiczyć, mimo nie wykorektorowania
do 10 r.ż. wady postawy są do korekty, potem średnio
Absolwenci AWF nie mają kwalifikacji do nauczania wychowania fizycznego w klasach I-III ponieważ nie ma przedmiotu WF - jest nauczanie zajęć ruchowych. Aby prowadzić zajęcia ruchowe w klasach I-III trzeba mieć ukończoną edukację wczesnoszkolną.
można zrobić kurs z gimnastyki korekcyjnej
§ 17. 1. W pomieszczeniach, w których odbywają się zajęcia, zapewnia się temperaturę co najmniej 18 °C.
2. Jeżeli nie jest możliwe zapewnienie temperatury, o której mowa w ust. 1, dyrektor zawiesza zajęcia na czas
oznaczony, powiadamiając o tym organ prowadzący.
Nie ma określonej temperatury jaka powinna obowiązywać podczas zajęć na boisku nie mniej jednak należy się kierować wyznacznikiem § 33 2. Niedopuszczalne jest realizowanie wycieczek podczas burzy, śnieżycy i gołoledzi.
§ 31. 1. Stopień trudności i intensywności ćwiczeń dostosowuje się do aktualnej sprawności fizycznej i wydolności
ćwiczących.
2. Uczestnika zajęć uskarżającego się na dolegliwości zdrowotne zwalnia się w danym dniu z wykonywania
planowanych ćwiczeń, informując o tym jego rodziców (opiekunów).
ZAŁOŻENIA BUDOWY JEDNOSTKI LEKCYJNEJ
zasady budowy lekcji
typy lekcji
zadania poszczególnych części lekcji
toki różnych typów lekcji
toki gier i zabaw
ZASADY BUDOWY LEKCJI
Zasada racjonalnego stopniowania wysiłku
Zaczynanie od ćwiczeń o małej intensywności przechodząc do ćwiczeń intensywnych (tempo wykonania, ilość powtórzeń)
Zadania o znacznym obciążeniu muszą być poprzedzone ćwiczeniami przygotowawczymi bez obciążenia.
Zadania o znacznym ładunku emocjonalnym umieszczać pod koniec części głównej lekcji.
TRUCHT - bieg w tempie marszu
Zasada wszechstronności
Aktywizowanie wszystkich partii mięśniowych, oddziaływanie na wszystkie układy i narządy.
Stosowanie możliwie różnorodnych form i metod pracy.
Dbałość o rozwój procesów psychicznych, zainteresowań.
Kształtowanie pozytywnych postaw wobec kultury fizycznej.
Zasada zmienności pracy mięśniowej
Układanie ćwiczeń w takiej kolejności, aby każde kolejne miało odmienny wpływ na aparat ruchu.
Stosowanie częstych zmian pozycji wyjściowych do ćwiczeń (wysokie, niskie).
Przeplatanie:
ćwiczeń statycznych - dynamicznymi,
ćwiczeń w miejscu - z przemieszczaniem się,
ćwiczeń trudnych - ćwiczeniami łatwiejszymi,
ćwiczeń nieatrakcyjnych (dla ucznia) - ćwiczeniami atrakcyjnymi,
ćwiczenia wymagające znacznego skupienia - ćwiczeniami doskonale opanowanymi, atrakcyjnymi
TYPY LEKCJI:
1. Lekcje wprowadzające nowy materiał, nowe treści nauczania
2. Lekcje usprawniające organizm i doskonalące umiejętności ruchowe oraz utrwalające wiadomości
3. Lekcje sprawdzające poziom i postęp ucznia w zakresie realizacji poszczególnych działów programowych (służące często ocenie)
4. Lekcje mieszane
ZADANIA LEKCJI
U - umiejętności (nauka, doskonalenie)
W - wiadomości
S - sprawność
P - postawy
Te 4 rzeczy mają na siebie nachodzić
21.10.2013
Konspekt lekcji z…
Zadania lekcji:
U - umiejętności (nauka, doskonalenie)
W - wiadomości
S - sprawność
P - postawy
WARUNKI LEKCJI
klasa:
ilość ćwiczących: 14 + 1N
Miejsce ćwiczeń
Przybory/przyrządy: (napisać w nawiasie, ile tego jest potrzebne)
(kolana - biegać, ruszać się, piłka, najłatwiejsza - ręczna)
ZNACZENIE POSZCZEGÓLNYCH CZĘŚCI LEKCJI
część wstępna - 5-10 min: obecność, sprawdzenie stroju, temat-cel,
1. Zorganizowanie grupy
2. Sprawdzenie gotowości do ćwiczeń
Nastawienie psychiczne uczniów do świadomego i aktywnego udziału w lekcji oraz przekazanie stosownych wiadomości o wartości ćwiczeń
4. Przeprowadzenie ćwiczeń rozgrzewających wszystkie partie mięśniowe (przygotowujących organizm do wysiłku) i kształtujących (wpływających korzystnie na postawę)
CZĘŚĆ GŁÓWNA - czas trwania ok. 25-30 min
1. Nauczanie nowych ćwiczeń, zabaw lub gier, kształtowanie umiejętności ruchowych utylitarnych, rekreacyjnych i sportowych
2. Doskonalenie poznanych ćwiczeń, powtarzanie znanych i lubianych gier i zabaw
3. Usprawnianie organizmu oraz kontrolowanie i ocenianie poziomu sprawności
4. Wdrażanie do samokontroli, samooceny i samowychowania
5. Przekazywanie niezbędnych wiadomości wspomagających motywację do pracy nad sobą na lekcjach, w czasie wolnym od zajęć oraz po ukończeniu obowiązkowej edukacji
CZĘŚĆ KOŃCOWA - czas trwania ok. 3-5 min
1. Uspokojenie organizmu pod względem fizjologicznym i emocjonalnym
2. Przeprowadzenie czynności porządkowych związanych z zakończeniem lekcji
3. Podsumowanie zajęć, zachęcenie uczniów do samodzielnych ćwiczeń ruchowych w czasie wolnym
PROPOZYCJE TOKÓW RÓŻNEGO RODZAJU LEKCJI
tok lekcji gier i zabaw
tok mieszany
tok lekcji z grą drużynową
tok lekcji gimnastyki
tok lekcji lekkiej atletyki
tok lekcji z zespołowych gier sportowych
Pan wyśle toki lekcji na maila
literki S nie umieszczam w 1. części lekcji
ZASADY ZMIAN FORM USTAWIEŃ:
Nie należy przed każdą zmianą ustawienia przeprowadzać zbiórek.
Należy planować w lekcji wykorzystanie takich form ustawień i form podziału, które łatwo dają się przekształcić w inne.
W przypadku zmian miejsc zespołów (uczniów) podać kierunek, sposób przejścia, miejsce docelowe i pozycję końcową.
Zmiany miejsc będące zabiegiem organizacyjnym łączyć z wykonywaniem prostych ćwiczeń (biegi, podskoki, krok taneczny)
POSŁUGIWANIE SIĘ SPRZĘTEM
Przechowywanie sprzętu
Dla każdego rodzaju sprzętu należy wyznaczyć stałe miejsce.
Najczęściej używane przybory i przyrządy składać w miejscu łatwo dostępnym.
Uszkodzone przyrządy usuwać z Sali gimnastycznej i innych pomieszczeń dostępnych dla uczniów.
Przygotowanie sprzętu przed lekcją
Umieszczenie przyborów w miejscu uzależnionym od przewidywanego sposobu ich rozdania uczniom.
Rozmieszczenie przyrządów w pobliżu planowanego miejsca ich stosowania.
Zgromadzenie odpowiedniej ilości sprzętu, w przypadku takich zajęć jak: narciarstwo, rolkarstwo i inne, sprawdzenie stanu sprzętu na początku lekcji.
rozdawanie i zbieranie przyborów
Nie jest wskazane pozostawienie uczniom dowolności odnośnie pobrania przyborów oraz ich zebranie po wykonaniu ćwiczenia.
Polecenie nauczyciela porządkujące zachowanie uczniów powinno zawierać informację, w jaki sposób należy pobrać oraz jak zachować się po tej czynności.
Rozstawienie i usuwanie przyrządów
NALEŻY:
Wyznaczyć właściwą liczbę uczniów w zależności od rodzaju i ciężaru przenoszonego sprzętu.
Uczniów nie zaangażowanych do prac przygotowawczych zgromadzić w jednym miejscu w pozycji siedzącej lub zająć działaniem ruchowym nie wymagającym przemieszczania się.
Bezpośrednio pomagać uczniom, przede wszystkim klas młodszych.
Do czynności pomocniczych wykorzystywać uczniów niećwiczących.
Określić sposób zachowania się po wykonaniu zadania.
W PRZYPADKU ZASTOSOWANIA W LEKCJI PODZIAŁU NA ZESPOŁY, SPOSOBY ROZSTAWIENIA PRZYRZĄDÓW MOGĄ BYĆ NASTĘPUJĄCE:
1. Nauczyciel objaśnia sposób zorganizowania każdej stacji, po czym równocześnie wszystkie zespoły przystępują do ustawienia sprzętu.
2. Kolejno każdy zespół przygotowuje miejsce ćwiczeń pod kierunkiem nauczyciela, natomiast pozostałe zespoły oczekują w wyznaczonym miejscu (najlepsze w kl. I-III)
3. Wszystkie zespoły ustawiają przyrządy równocześnie, według informacji przygotowanej przez nauczyciela na kartkach.
DOBÓR ĆWICZEŃ
Należy:
Wprowadzać takie ćwiczenia, aby maksymalnie wykorzystać ustawienie uczniów, to znaczy nie zmieniać ustawienia dla wykonania jednego czy dwóch ćwiczeń.
Wprowadzać takie ćwiczenia, aby maksymalnie wykorzystać przybory i przyrządy.
W miarę możliwości każdą zmianę (ustawień uczniów, zespołów, sprzętu) łączyć z wykonaniem przez uczniów zadania ruchowego.
W ćwiczeniach parami stosować takie zadania ruchowe, które angażują obydwóch ćwiczących, na przykład, 1-ka odbija pulkę sposobem górnym nad głową, 2-ka - obiega partnera.
W grach ruchowych dzielić uczniów na zespoły liczące maksymalnie osiem osób.
W licznych zespołach uczniów, zamiast wyścigów pojedynczych wprowadzać sztafety wahadłowe, wyścigi strumieniem lub wyścigi szeregów, a w zabawach powielać rolę (np. berków).
POSTAWA NAUCZYCIELA
Należy:
Przekazywać informację w chwili skupionej uwagi wszystkich uczniów.
Ustawiać się względem grupy uczniów w taki sposób, aby wszyscy widzieli i słyszeli nauczyciela.
W trakcie pokazu stosować ustawienie przodem, tyłem lub bokiem w zależności od tego, z której strony widoczne są istotne momenty danego ćwiczenia.
Prowadząc zajęcia w terenie otwartym uwzględniać położenie słońca oraz kierunek wiatru.
Używać słownictwa dostosowanego do wieku uczniów, równocześnie nauczając poprawnej terminologii.
Objaśnić zadania w sposób zwięzły i nie przekazywać od razu zbyt wielu informacji.
Zwracać uwagi uczniom na niebezpieczne momenty danego ćwiczenia.
MIEJSCE ĆWICZEŃ
Podczas ćwiczeń poza salą gimnastyczną:
W grach terenowych wyznaczyć teren, uzależniając jego wielkość od zdolności orientacyjnych uczniów.
W ćwiczeniach z przemieszczaniem się przeprowadzanych na boisku szkolnym, określenie słownie (lub przez wykorzystanie znaczników) miejsca docelowego uczniów aby nie dopuścić do utraty kontaktu z grupą.
Na pływalni oddzielić linią miejsca o głębokości wody niedostosowanej do poziomu umiejętności dzieci.
WPŁYW CZYNNIKÓW ZEWNĘTRZNYCH NA DOBÓR ĆWICZEŃ:
Oświetlenie
W terenie otwartym, w słoneczny dzień należy przekazywać informacje i wykorzystywać ćwiczenia w ustawieniu nauczyciela i grupy bokiem do słońca.
W pomieszczeniach niewystarczająco oświetlonych nie należy wprowadzać do zajęć trudnych, niebezpiecznych ćwiczeń wymagających oceny odległości.
Niska temperatura
Zamiast nauczania techniki danej konkurencji, doskonalić i utrwalać wcześniej opanowane elementy lub prowadzić zajęcia o charakterze ogólnorozwojowym.
Zrezygnować z wyścigów pojedynczych na korzyść wyścigów szeregów.
Podłoże:
W zajęciach na śniegu unikać zabaw bieżnych i ćwiczeń równoważnych.
W Sali gimnastycznej o śliskiej nawierzchni przeciwdziałać upadkom uczniów (np. zdjęcie obuwia), zwiększać odległość półmetka od ścian i innych przeszkód, eliminować gry z pościgiem.
W przypadku niektórych zadaniach ruchowych każdorazowo po wykonaniu ćwiczenia należy powtórnie przygotować podłoże zapewniając w ten sposób bezpieczeństwo uczniom (np. skok w dal), na Sali gimnastycznej sprawdzić, czy nie przesunął się materac stanowiący zabezpieczenie w danym ćwiczeniu.
Pozycje wyjściowe w staniu:
postawa zasadnicza
rozkrok
pozycja równoważna,
pozycje kroczne: wykrok, zakrok
Pozycje wyściowe w klęku:
klęk obunóż
klęk jednonóż
klęk w rozkroku
klęk jednonóż w wykroku
klęk jednonóż w zakroku
Pozycje wyjściowe w siadzie:
siad na ławce,
siad okroczny,
skrzyżny,
siad klęczny,
ugięty,
prosty (płaski)
prosty rozkroczny
Pozycje wyjściowe w leżeniu:
leżenie tyłem,
leżenie przodem,
leżenie bokiem,
leżenie przewrotne,
leżenie przerzutne
Pozycje wyjściowe w podporze:
na czworakach
klęk podparty
przysiad podparty
podpór leżąc przodem
podpór leżąc tyłem
ĆWICZENIA RAMION:
w dół,
w górę,
w bok,
w górę w skos,
krążenia ramion
ĆWICZENIA NÓG:
przysiad,
półprzysiad,
przysiad podparty,
pozycja skulona,
wypad
ĆWICZENIA TŁOWIA:
skłon tułowia w przód,
opad tułowia w przód,
skłon tułowia w tył,
skręty tułowia,
skrętoskłony tułowia w lewo/w prawo,
krążenie tułowia
25.11.2013
1. Frontalna
2. Indywidualna
3. Ćwiczenia w zastępach
4. Ćwiczenia w zastępach z zadaniami dodatkowymi
5. Obwodów stacyjnych
6. Torów przeszkód
7. Małych obwodów
8. Strumieniowa
9. W parach
FORMA FRONTALNA
wszyscy ćwiczący, w tym samym czasie wykonują te same zadania
stosowana jest w prowadzeniu ćwiczeń kształtujących, zajęć tanecznych, w aerobiku
- zalety: duża intensywność ćwiczeń, łatwość stosowania,
wady: trudności w asekuracji oraz w indywidualnym poprawianiu błędów
np. zestaw ćw. kształtujących, aerobic, ćw. rytmiczne
FORMA INDYWIDUALNA
każdy ćwiczący wykonuje zadania samodzielnie (według własnej inwencji) lub ma do opanowania swój program ćwiczeń (zalecony przez nauczyciela)
stosowana jest w rozgrzewce, w zajęciach prowadzonych metodą problemową, w których wykorzystujemy improwizację ruchu, ekspresję
uczniowie powinni być przygotowani do samodzielności w podejmowaniu ćwiczeń
np. rozgrzewka indywidualna, zajęcia korekcyjne, rehabilitacyjne
FORMA ĆWICZEŃ W ZASTĘPACH
ćwiczenia odbywają się w kilku zastępach jednocześnie
nauczyciel jest przy zastępie, który uczy się nowego ćwiczenia lub wykonuje najtrudniejsze technicznie ćwiczenie
np. tryb równoległy: 1 chód po ławeczce z RR w bok, zeskok do przysiadu, 2 chód we wspięciu po ławeczce, przysiad na środku, powstanie, chód do końca ławeczki, zeskok do przysiadu, 3 chód po ławeczce, przekczenie dwóch przeszkód, zeskok do przysiadu, 4 chód po ławeczce przodem, tyłem i przodem, zeskok do przysiadu.
tryb zmienny: 1 przewrót w przód z przysiadu podparte do przysiadu, 2 przeskoki zawrotne przez ławeczkę, 3 przejście równoważne po ławeczce z kozłowaniem piłki
FORMA ĆWICZEŃ W ZASTĘPACH Z ZADANIAMI DODATKOWYMI
w zastępach oprócz zadania głównego stosowane są zadania dodatkowe,
ta forma stosowana jest w gimnastyce, może być stosowana również w innych rodzajach zajęć, zwłaszcza w takic, w których występuje zbyt długie oczekiwanie na wykonanie zadania
zadania powinny być proste, znane uczniom, bezpieczne i atrakcyjne
np. zadanie główne - przewrót w tył z przysiadu podpartego, zadanie dodatkowe - dowolne przeskoki przez skakankę
FORMA OBWODÓW STACYJNYCH
jej zadaniem jest usprawnianie motoryczności
polega na wyznaczeniu od 8 do 12 stacji (stanowisk dla ćwiczących), na których umieszcza się przyrządy i przybory
każdej stacji przyporządkowane jest inne ćwiczenie
na jednej stacji ćwiczy od 2 do 3 uczniów
ćwiczenia są wykonywane na sygnał nauczyciela, podobnie jak zmiana stacji
układ stacji powinien zapewniać zmienność pracy mięśniowej wszechstronność ćwiczeń (ćw. szybkościowe, zwinnościowe, skocznościowe, siłowe oraz wytrzymałościowe), atrakcyjność, bezpieczeństwo
ćw. wytrzymałościowe w formie stacjonarnej
45 sek ćwiczeń/1 min na zmianę
10 stacji 2 lub 3 razy (kobiety)
304 serie/ seria = 8-12 powtórzeń
dłuższa przerwa (u Kobiet krótsza)
FORMA TORÓW PRZESZKÓD
uczniowie na określonym terenie muszą pokonać w sposób dowolny lub ustalony wyznaczone przeszkody
odmiany torów przeszkód:
tory stałe - zainstalowane na boisku, terenie przyszkolnym
tory improwizowane - tworzone w czasie zajęć
tory równoległe o jednakowej budowie
tory równoległe różne
Pod względem trasy wyróżnia się tory zamknięte (w kształcie koła elipsy) oraz otwarte w kształcie linii prostych
Przy pokonywaniu toru przez kilku uczniów jednocześnie, w celu bezpieczeństwa należy:
pokonywać go w jednym kierunku,
zachować odpowiednie odległości pomiędzy ćwiczącymi,
unikać trudnych stwarzających niebezpieczeństwo przeszkód
przeplatać przeszkody trudniejsze - łatwiejszymi
stosować zasadę zmienności pracy mięśniowej
WSKAZÓWKI DOTYCZĄCE STOSOWANIA FORMY TORÓW PRZESZKÓD:
w terenie długość toru nie powinna przekraczać 150 m.
liczba przeszkód powinna się wahać od 6 do 10
pokonanie przeszkód powinno być możliwe dla wszystkich uczniów
należy unikać przeszkód stwarzających niebezpieczeństwo dla uczestników
przed przystąpieniem do toru należy zapoznać uczniów z przeszkodami i z obowiązującymi zasadami bezpieczeństwa
układanie i sprzątanie toru powinno być udziałem nauczyciela u uczniów
FORMA MAŁYCH OBWODÓW
stosowana jest w głównej części lekcji, oparta na 3-4 obwodach, których strukturę stanowią 3-4 czynności ruchowe (począwszy od ćw. prostego do coraz trudniejszego)
ostatnie ogniwo to zadanie złożone; poprzednie zadania stanowią ćw. ruchowe, ułatwiające wszechstronne przygotowanie organizmu do zadania głównego
FORMA STRUMIENIOWA
polega na szybkim przemieszczaniu się ćwiczących, biorących udział w uporządkowanym ruchu odbywającym się w określonym kierunku
stosowana podczas lekcji gier i zabaw (wyścigi, sztafety)
2.12.2013
9.12.2013
Analiza konspektu lekcji
Tok lekcji lekkiej atletyki
ZADANIA LEKCJI
U - umiejętności (nauka, doskonalenie) - nauka tzw. odbicia (do skoku w dal) techniką naturalną,
W - wiadomości - informacje o rekordach, informacje o budowie skoczni w dal,
S - sprawność - ćwiczenie skoczności, koordynacji,
P - postawy - dbanie o higienę miejsca ćwiczeń.
WARUNKI PROWADZENIA:
Klasa: 3,
Miejsce ćwiczeń: boisko szkolne, skocznia do skoku w dal przy boisku,
Ilość ćwiczących: 21
Czas: 45 min,
MOP - moment organizacyjno-porządkowy
Tok | Treść | Interpretacja treści | Uwagi |
Organizacja lekcji. Zabawa lub ćwiczenie o charakterze ożywiającym. Pełny zestaw ćwiczeń kształtujących. Ćwiczenia ramion. |
Nazwa i przebieg ćwiczenia lub zabawy. Trucht. Krążenia ramion obustronne w przód i w tył. Ćwiczenia nóg - przeplatanka prawym i lewym bokiem. Krok odstawno-dostawny. |
W – związane z zadaniami lekcji. | Ustawienie. Ilość powtórzeń. |
ćwiczenia mięśni grzbietu | „Młynek” - uczniowie w parach podają sobie ręce wykonując obroty w prawą i lewą stronę | ||
ćwiczenia mięśni brzucha | W marszu - lewy łokieć do prawego kolana i prawy łokieć do lewego | ||
Bieg wyścig (szybkość, wytrzymałość). Rzut (siła) Skok (skoczność) Uwaga: w każdej lekcji stosujemy wszystkie 3 elementy Czas do dyspozycji ucznia (ok. 5 min.). |
Nazwa i przebieg ćwiczenia lub zabawy. | U – nauczamy i doskonalimy znane elementy. S – wynikająca z zadań lekcji. W – mogą dotyczyć: rozwój sprawności, bezpieczeństwo, higiena, hartowanie, przepisy i pomiary, walory utylitarne, rekreacyjne i zdrowotne. P – indywidualizacja zainteresowań ucznia, wyrównywanie poziomu sprawności, samokontrola |
Ustawienie. Ilość powtórzeń. |
Ćwiczenia o charakterze korekcyjno-uspokajającym. Zakończenie lekcji. | Nazwa i przebieg ćwiczenia lub zabawy. | Sprawdzenie opanowania przekazanych wiadomości, ocena wyników, motywowanie do pracy. Podsumowanie lekcji. | Ustawienie. Ilość powtórzeń. |
HA - metodyka nauczania skoku w dal techniką naturalną