Komunikacja

Komunikacja nauczyciel – rodzic

• bariery:

• Niechęć do szkoły z powodu doświadczeń własnych lub dziecka,

• Społeczne rozwarstwienie,

• Dysfunkcje rodziny,

• Niedostępność nauczyciela- różne kody komunikacyjne,

Ograniczenie wpływu rodziców na proces kształcenia dziecka (niewiedza rodziców)

Nauczyciel-Rodzic

• zadania:

• Otwarcie na współpracę z rodzicami i ich potrzeby,

• Kształtowanie właściwych postaw – nauczyciel inicjator współpracy,

Szkoła-Dom

• szkoła:

- Inicjacja kontaktu i aktywność,

• Grono wyspecjalizowanych fachowców,

• dom:

• Rodzice - aktywni uczestnicy interakcji,

• Korzystanie z ofert szkoły

Kontaktowanie się”, „wymiana informacji” – dialog

• wzajemne otwarcie się partnerów kontaktu na siebie,

• dialog pedagogiczny – jako warunek możliwości rozumienia, czyli „ciągłe konstytuowanie i przezwyciężenie sensów, dziejące się przez wymianę myśli, będące aktywnością ustawiczną, ludzkim sposobem bycia; rozumienie nie oznacza tutaj więc odtwarzania ustalonych już znaczeń – jak się je zazwyczaj interpretuje w pedagogice”.

Cechy dialogu nauczyciel – rodzic

• partnerstwo,

• wzajemne uznanie swoich praw,

• charakter intencjonalny lub spontaniczny,

• dłuższy okres trwania kontaktu,

• wzajemne otwarcie i zrozumienie,

• cel: wymiana, przekaz, weryfikacja informacji,

• ukierunkowanie na działania wspomagające względem siebie.

Co przeszkadza, co pomaga w komunikacji pomiędzy szkołą i domem?

Formy komunikowania się

• Dzienniczek ucznia,

• Bloczki z karteczkami do wyrywania:

- Kształtowanie poczucia odpowiedzialności,

- Budowanie zaufania.

Dwa aspekty kultury:

• Kultura mowy ( komunikacja oparta na mowie)

• Kultura pisma ( komunikacja oparta na przekazie pisemnym)

(Tomasz Szkudlarek)

Formy oparte na piśmie

• Dzienniczek (różne formy),

• Ankieta,

• Jednokartkowe ulotki,

• Rodzicielskie przewodniki,

• „Karty Dobrych Wieści”,

• Internet.

Formy oparte na mowie

• Spotkania w szkole (zbiorowe i indywidualne):

• zebrania,

• Konferencje,

• Konsultacje.

• Prezentacje,

• Rozmowy i inne kontakty, m. in. nieformalne

• Spotkania w domu,

• Rozmowy telefoniczne.

Jak mogą wyglądać przykłady spotkań z rodzicami?

• „Wieczorne lekcje z mamą i tatą”,

• „Poznajmy się”.

Co zrobić aby współpraca z rodzicami układała się dobrze?

• Zobacz w rodzicu sprzymierzeńca, jest najbliższą osobą dla Twojego ucznia. Wie o Nim więcej, niż Ty. Pragnie jego dobra. Ty również do tego dążysz.

• Sposób, w jaki starasz się porozumieć z rodzicem, niekoniecznie jest tym najlepszym. Różnimy się od siebie, mamy odmienne przyzwyczajenia oraz obowiązki, które czasem skutecznie blokują możliwość nawiązania kontaktu. Jeśli jeden sposób Cię zawiedzie, spróbuj skorzystać z innego.

• Pamiętaj, że nie jesteś osamotniony w komunikowaniu się z rodzicem. Otaczają Cię inni rodzice, nauczyciele. Im też zależy żeby Ci się udało. Skorzystaj z ich doświadczeń i możliwości. Mogą Cię wesprzeć.

Co zrobić aby rodzice czytali wiadomości ze szkoły?

• uprzedź, że mogą się ich spodziewać. Możesz to zrobić na zebraniu, w telefonicznej rozmowie albo przekazując informację przez innych.

• Przyzwyczaj ich do otrzymywania przesyłek od Ciebie. Wysyłaj je zgodnie z założonym planem, regularnie, niezważając, że początkowo, być może, nie będzie żadnej reakcji, albo odwrotnie – żywiołowe na początku, będą boleśnie słabły.

• Pisz tak, by Cię rozumieli. Dostosuj język, którym się posługujesz, do języka adresata.

• Plecak ucznia nie jest jedynym miejscem na pisemne wiadomości ze szkoły. Pamiętaj, że masz jeszcze tradycyjną pocztę oraz elektroniczną, możesz przesyłkę doręczyć osobiście, albo przez kogoś, kto mieszka blisko. Masz też telefon, by w razie czego ponownie umówić się jak najlepiej przekazywać wiadomości.

• Wszelkie wiadomości ze szkoły powinny być ujmowane estetycznie. Świadczy to o szacunku jakim darzymy adresata.

Co zrobić aby rodzice przychodzili na spotkania?

• Zawsze zawiadamiaj o nich dużo wcześniej. Najlepiej ustalić grafik wspólnie z rodzicami na początku roku szkolnego. Godzina spotkań powinna być stała, koniecznie wieczorem by pracujący rodzice mogli w nich uczestniczyć.

• Tuż przed datą spotkania przypomnij o nim przez uczniów, telefonicznie itp.

• Nigdy nie przedłużaj spotkań. Staraj się, by czas ich trwania nie przekraczał tego, który podałeś rodzicom do wiadomości. Spotkanie raczej nie powinno trwać dużej niż 2 godziny.

• Uczyń z rodziców współgospodarzy spotkań. Przychodzą przecież do siebie, bo to również ich szkoła. Najważniejsze jest jednak, by poprzez zachętę ze strony nauczyciela, rodzice podczas spotkań czynnie włączali się w rozwiązywanie bieżących problemów, dzielili się swoimi umiejętnościami i wiedzą.

• Dobrze, jeśli spotkania mają urozmaiconą formę i różnią się od siebie. Wytworzeniu atmosfery pracy podczas spotkań, służy zachowanie ramowej struktury, dzięki której wiadomo, czego mniej więcej można się spodziewać. Ważnym jej elementem, jest jeden z punktów planu: informacja o porządku spotkania.

• Miejscem spotkań nie musi być tylko i wyłącznie szkoła. W nawiązaniu do bieżących potrzeb spotkanie może odbyć się w poradni pedagogiczno – psychologicznej, ośrodku rozwijającym zainteresowania dzieci. Organizując spotkanie poza szkołą, pamiętaj o dokładnym poinformowaniu, gdzie będzie miało ono miejsce i jak do niego dotrzeć.

Dlaczego nauczyciel czasem rezygnuje z prób porozumiewania się z rodzicami ucznia? Dlaczego nie powinien tego robić?