Zebrany materiał jest posegregowany według kategorii odnoszących się zarówno do relacji zachodzących między bohaterami, jak i faz miłości.
Wyróżnione kategorie to:
Symptomy miłości w rozmowie bohaterów
Symptomy miłości w zachowaniach bohaterów
Symptomy miłości w formach narracyjnych
SERCE
Klara -> August
serce niewinnej dziewczyny
ukazując palcem na serce
opanował jej myśl i serce
głęboko obraz jego musiał utkwić w jej sercu
bijące serce
serce, które po raz pierwszy takim dziwnym sposobem stukało
zgubną namiętnością w sercu
Serce moje potrzebowało oczyścić się
serce moje ulegnie żelaznej konieczności
serce moje (…) nie prześle ci więcej
znikł pan August na zawsze z serca i z myśli
słowa przeszyły serce
Serce rozrywało jej piersi
serce było przepełnione
serce do niego się rwało
August -> Klara
intonację, jak gdyby wprost wychodzącą z serca
czego w sercu nie było
dostają się do serca młodych i bogatych dziedziczek
zyskał zupełnie serce niewinnej, ale żywej i energicznej panienki
opanował jej myśl i serce
serce nie rozrywało piersi
Pewny serca
Henryk -> Klara
serce twego dziecka mówi za nim
Niech idzie za głosem serca
jeżeli to serce nie pomyliło się
coraz głębiej wrażał się w jego serce obraz dziewczynki
serce jego domyślało się smutnej prawdy
bolowi, który rozdzierał jego serce
Serce jego uderzyło od radości
się serca ich rozumieją
Klara -> Henryk
serce moje ulegnie żelaznej konieczności
na sercu jej zrobiło się lżej
myśli (…) zamiast ją zmartwić (…) uspokajały jej serce
się serca ich rozumieją
wyrzucało niestałość i lekkość serca
skłonienia serca panny Klary dla męża
serce panny Klary biło gwałtownie i wyrywało się z piersi
MIŁOŚĆ
Klara -> August
miłość jak złodziej z zasadzki, napadła nagle i niespodziewanie
widziała w tym dowód jego rozumu i miłości
zapewnieniach wzajemnej miłości
uśmiechem (…) miłości
miłość jej, znalazłszy ten nowy pokarm
miłość jej (…) rozdmuchniona tą chwilową obawą i bolem
miłość jej (…) tym silniejszym zajęła się pożarem
August -> Klara
pan i miłość masz za nic
zapewnieniach wzajemnej miłości
Henryk -> Klara
patrzył na nią okiem pełnym miłości
Klara -> Henryk
pod skrzydłem jego miłości
myślała o (…) jego miłości tak bezinteresownej
miłości tak (…) pełnej poświęcenia
miłości własnej
Szczęście
Klara -> August
Klara zaś była tak szczęśliwa
szczęśliwej podróży naszej
oczy pełna szczęścia
najszczęśliwsza chwila mojego krótkiego życia
Klara była szczęśliwa
poświęciłam szczęście
w upojeniu tak nowego dla siebie szczęścia
była teraz na szczycie szczęścia
uśmiechem (…) szczęścia
August -> Klara
inny młodzieniec (…) zapisałby tę chwilę do najszczęśliwszych w życiu
Henryk -> Klara
nikt na świecie oprócz pani, nie pragnie tak jej szczęścia, jak ja
przyjaciela, który by oddał połowę życia, abyś była szczęśliwą
Jam szczęśliwy jej pokojem
znaki przychylności napełniają mię szczęściem niewymownym
miara mojego szczęścia będzie dopełniona
To koniecznie potrzebne do szczęścia naszej Klaruni, a zatem do mego
na ustach marszałka był uśmiech szczęścia
marszałek coraz szczęśliwszy
Klara -> Henryk
wisząc u ust szczęśliwego i upojonego męża
Ból
Klara -> August
poczuła ten ból przenikliwy
August -> Klara
Henryk -> Klara
bolesny uśmiech przebiegł po jego ustach
kazawszy milczeć gwałtownemu bolowi
wyrazem jednakim bolu i stałości
Klara -> Henryk
zawołała z bolem