METODYKA GALWANIZACJI

1. Nerw twarzowy

• natężenie 3 - 5 mA

• czas 15 - 20min

• (+) okolica tylna barku po stronie przeciwnej nerwobólu

• (-) elektroda Bergoniego (gdy jest nerwoból to elektroda Bergoniego jest +)

2. Galwanizacja krtani

• natężenie 2 - 3 mA

• czas 5 - 10min

• (+) okolica międzyłopatkowa

• (-) dwie elektrody po obu stronach krtani

3. Galwanizacja tarczycy - niedoczynność

• natężenie 4 - 5 mA

• Czas 10 - 15min

• (+) okolica międzyłopatkowa

• (-) miedzy obojczykami, poniżej krtani

4. Nerwoból splotu barkowego

• natężenie 8 - 12 mA

• czas 15 - 20min

• (+) okolica międzyłopatkowa

• (-) wewnętrzne strony obydwu dłoni

5. Staw barkowy

• natężenie 10 mA

• czas 15 - 20min

• (+) okolica tylna barku (szczyt stawu barkowego)

• (-) okolica dłoniowa ręki lub na przedramieniu albo ramieniu

6. Galwanizacja kończyny górnej (KKG)

• natężenie 10 mA

• czas 10 - 15min

• (+) okolica barku (od tyłu)

• (-) dłoniowa strona ręki

- Gdy są dwie kończyny poddane zabiegowi:

(+) na wysokości C4-C5

(-) powierzchnie dłoniowe obydwu rąk

7. Galwanizacja kończyn dolnych (KKD)

• Natężenie 6 - 10 mA

• Czas 15min

• (+) odcinek L-S kręgosłupa

• (-) strona podeszwowa stóp

8. Staw łokciowy:

• Natężenie 6 - 10 mA

• Czas 10 - 15min

• (+) owinięta elektroda od ramienia do przedramienia (z ominięciem dołu łokciowego)

• (-) okolica tylna barku lub dłoniowa ręki

lub elektrody ułożone poprzecznie,

9. Staw kolanowy

• Natężenie 8 - 10 mA

• Czas 10 - 15min

• analogicznie jak przy stawie łokciowym z ominięciem dołu podkolanowego

10. Galwanizacja nerwu kulszowego

• Natężenie 6 - 8 mA

• Czas 15 - 20min

• (+) odcinek lędźwiowo - krzyżowy kręgosłupa,

• (-) uda, podudzia, lub stopa

WSKAZANIA DO GALWANIZACJI MIEJSCOWEJ

ANODOWEJ (działanie przeciwbólowe, przeciwzapalne)

- nerwobóle,

- przewlekłe zapalenia nerwów, splotów i korzeni nerwowch,

- zespoły bólowe w przebiegu choroby zwyrodnieniowej stawów kręgosłupa,

- przewlekłe zapalenia mięśni,

- nadczynność tarczycy,

- choroby reumatyczne,

KATODOWEJ (działanie drażniące, stymulujące)

- porażenia wiotkie,

- zaburzenia krążenia obwodowego,

- porażenia nerwów obwodowych,

- niedoczynność tarczycy,

- stany po przeszczepach,

- utrudniony zrost kostny

JONOFOREZA

Zabieg elektroleczniczy polegający na wprowadzeniu jonów leczniczych do tkanek siłami pola elektrycznego przez skórę lub przez błony śluzowe.

Penetracja - wnikanie substancji leczniczej do skóry,

Przenikanie - przejście substancji leczniczej przez skórę,

Absorpcja - wnikanie substancji leczniczej ze skóry do krwioobiegu lub naczyń limfatycznych.

Leki ulegają dysocjacji elektrolitycznej

KJ K + J

Jon ujemny spod katody

Jon dodatni spod anody

METODYKA ZABIEGÓW JONOFOREZY

- aparatura wytwarzająca prąd stały - galwaniczny,

- podkład lekowy - jednorazowy z bibuły filtracyjnej,

- podkład pośredni - gaza, tetra,

- technika zabiegowa jak w galwanizacji,

- dawki słabe i średnie,

- czas zabiegu 15 - 20min,

- codziennie lub co drugi dzień w serii 10 - 20 zabiegów.

CZYNNIKI WPŁYWAJĄCE NA SKUTECZNOŚĆ JONOFOREZY

- rodzaj leku,

- stężenie leku (najlepiej 1 lub 2%),

- natężenie i czas działania pola elektrycznego,

- właściwości bariery utrudniającej penetrację leku (stopień uwodnienia, ukrwienia, procesy zapalne),

- efekt depozytowy (pojemność jonowa tkanki),

ZALETY STOSOWANIA JONOFOREZY

- ominięcie przejścia wątrobowego,

- połączenie farmakologicznego działania leku z oddziaływaniem prądu,

- rzadkie występowanie efektów ubocznych, powikłań przy prawidłowo przeprowadzonym zabiegu,

- bezbolesne podawanie leku,

ZASADY WYKONYWANIA JONOFOREZY

- sprawdzić stan skóry, przy zabiegu w obrębie twarzy usunąć makijaż, mężczyźni nie powinni golić się przed samym zabiegiem,

- zabieg z lekiem uczulającym (np. Histamina) poprzedzamy testem,

- podkład lekowy jest jednorazowy, podkład pośredni należy wypłukać i wygotować,

- niskie stężenie leków,

- leki ampułkowe otwieramy przed zabiegiem,

- leki muszą być podpisane, ważne, trzymane w ciemnych butelkach,

- jonoforezę powinno się wykonywać w rękawiczkach,

- elektrody i ceratki powinny być myte po każdym zabiegu

METODY ZABIEGÓW ELEKTROFORETYCZNYCH

• Jonoforeza wapniowa (ogólna) wg metody Wermela

- wskazania: nerwica wegetatywna, osteoporoza,

- natężenie: 10 - 20 mA

- czas zabiegu 20min

- 1% roztwór chlorku wapnia

• Jonoforeza nerwu twarzowego

- na połowę twarzy elektroda Bergoniego (+)

- na bark przeciwny elektroda bierna (-)

- natężenie 4 - 6 mA

- czas zabiegu 20min

• Jonoforeza jodowo - wapniowa (w porażeniu nerwu twarzowego)

Dwie elektrody Bergoniego

- po stronie porażonej - jod (cel: zapobieganie przykurczą tkanek i ich rozluźnienie)

- po stronie przeciwnej - chlorek wapnia (cel: uzyskanie przekrwienia czynnościowego na drodze odruchowej)

- natężenie 3 - 5 mA

- czas 15 - 20min

• Jonoforeza śródmózgowa (transcerebralna) (w porażeniach połowicznych)

- cel: wywołanie czynnego przekrwienia w półkuli mózgowej i kończynach porażonych, zwiększenie ciśnienia tętniczego siatkówki oka, rozszerzenie naczyń tętniczych w obrębie ucha środkowego,

- roztwór 1% CaCl2 lub KJ, natężenie 1,5 - 2,5 mA, T = 20 - 30min

WSKAZANIA DO JONOFOREZY

- stany pourazowe np. stłuczenia, skręcenia, blizny, zrosty, przykurcze i zesztywnienia,

- stany przeciążenia np. bóle mięśniowo - szkieletowe, stany zapalne ścięgien, pochewek, powięzi, zespół bolesnego barku,

- przewlekłe procesy zapalne i zwyrodnieniowo - zapalne, zapalenia torebek stawowych, tkanek miękkich, ostrogi piętowe,

- inne stany bólowe, np.: bóle korzeniowe, neuralgie, zapalenia stawów,

- porażenia nerwów,

- zaburzenia naczyniowo - ruchowe,

- schorzenia skóry np. owrzodzenia, zmiany troficzne skóry,

PRZECIWSKAZANIA DO JONOFOREZY

- takie jak do galwanizacji oraz wynikające z przeciwwskazań do stosowania leku,

NAJCZĘSTRZE BŁĘDY PRZY WYKONYWANIU JONOFOREZY

- nieprawidłowe ustawienie polaryzacji,

- nastawienie natężenia zbyt dużego (uszkodzenie tkanek) lub zbyt małego (lek nie zostanie wprowadzony do tkanki),

- zbyt cienkie lub słabo namoczone podkłady,

- zbyt mały podkład lub wystawanie elektrody poza podkład,

- złe przyleganie elektrod,

- kable przylegające do ciała pacjenta,

- zbyt mała odległość pomiędzy elektrodami.

KĄPIELE ELEKTRYCZNO - WODNE

Zabiegi elektrolecznicze, w których części ciała lub całe ciało znajduje się w kąpieli wodnej i poddane zostaje działaniu prądu stałego.

Temperatura wody wynosi ok. 34 - 36ºC

Są to zabiegi działające silnie bodźcowo:

- bodziec elektryczny,

- bodziec mechaniczny,

- bodziec termiczny,

- bodziec chemiczny,

RODZAJE KĄPIELI

• Kąpiel elektryczno wodna całkowita

- natężenie 20 - 50 mA,

- czas zabiegu 5 - 15min

- nie częściej jak dwa razy w tygodniu,

• Kąpiel elektryczno wodna częściowa:

4-komorowa

a) zstępującą, (natężenie 10 - 30mA, czas 15 - 20min)

b) wstępującą, (natężenie 10 - 30mA, czas 10 - 20min)

2-komorowa

a) kończyn górnych (KKG)

- natężenie 6 - 15mA

- czas zabiegu 10 - 20min

b) kończyn dolnych (KKD)

- natężenie 10 - 20mA

- czas 10 - 20min

c) prawej połowy ciała

d) lewej połowy ciała

1-komorowa

a) 1-biegunowa

- elektroda czynna umieszczona jest w komorze,

- elektroda bierna płytkowa:

- na barku dla kończyny górnej,

- na pośladku lub L-S dla kończyny dolnej,

b) 2-biegunowa

- w komorze znajdują się dwie elektrody (katoda i anoda)

- przepływ prądu poprzeczny,

- natężenie 6 - 15mA

- czas zabiegu 10 - 15min

Wskazania:

Nerwobóle, zaburzenia naczyniowe, stany pourazowe nerwów obwodowych,