Inżynieria Ochrony Środowiska

PWSZ w Kaliszu

Labolatorium z Analizy Chemicznej Wody i Ścieków

SPRAWOZDANIE

Ćw. 2 Pehametria

Oznaczanie NaOH

Studia dzienne

Grupa IVb

Sprawozdanie opracowali:

1. Określenie liczby mg NaOH zawartych w próbce:

n_NaOH = V_K ∗ C_n = 2,5 ∗ 10^-3 dm³ ∗ 0,1 mol/dm³ = 2,5 ∗ 10^-4 mol

n_NaOH - liczba moli NaOH zawartych w 2,5 dm³

V_k - objętość titranta zużyta do miareczkowania w punkcie

końcowym

C_n - stężenie normalne roztworu HCL (titranta)

1mol NaOH ----- 40g

2,5 ∗ 10^-4 mol ----- x

x = 0,01g NaOH = W_D

2. Obliczenie wartości błędu bezwzględnego:

B_B =  W_T - W_D 

W_T - wartość teoretyczna

W_D - wartość doświadczalna wynikająca z obliczeń

B_B = 0,016 - 0,01

B_B = 0,006

B_B = 0,006

3. Obliczenie wartści błędu względnego:

B_W = B_B/W_T ∗ 100%

B_W = 0,006 / 0,016 ∗ 100%

B_W = 37,5%

WNIOSKI:

Miareczkowanie pehametryczne rozpoczeło się od uzupełnienia 100 ml zlewki wodą destylowaną do objętości 60ml w której znajdował się 0,1molowy roztwór NaOH. Po uzupełnieniu zlewki w pierwszej fazie miareczkowania dodawano 0,5 ml kwasu, w fazie końcowej dodawana objętość wzrosła do 1 ml.

W czasie miareczkowania podczas dodawania kwasu HCl w mieszaninie zachodziła następująca reakcja:

Na⁺ + OH^- + H⁺ + Cl^- → H₂O + Cl^- + Na⁺

Zgodnie z wykresem krzywej wzorcowej, podczas dodawania pierwszych objętości kwasu HCl na skutek przewagi jonów wodorotlenowych OH^- nad jonami wodorowymi kwasu H⁺ wykres powoli maleje i tym samym pH rotworu zmienia się nieznacznie, zachowując jednak w dalszym ciągu odczyn zasadowy.

Po dodaniu 1,5ml kwasu następuje gwałtowny spadek pH roztworu który odczytujemy z wykresu.

Gdy do roztworu NaOH dodano 2,5cm³ kwasu HCl stężenie jonów wodorotlenowych OH^- jak i wodorowych H⁺ w mieszaninie wyrównało się-puntk ten na wykresie wyznacza miejsce przecięcia przekątnej czworościanu z wykresem. Punkt ten ”P_K” równy objętości 2,5ml nazywany jest punktem końcowym miareczkowania w którym pH ma oczyn obojętny.

Z chwilą przekroczenia objętości 2,5ml kwasu HCl i wykonywania doświadczenia w dalszym ciągu w roztworze wzrasta liczba jonów wodorowych H⁺ nad jonami OH^-, potwierdza to opadający wykres. Równocześnie w chwili gdy jony H⁺ osiągły przewage nad jonami OH^- pH roztworu zmieniło się na kwaśne.

Z wykresu pierwszej pochodnej odczytujemy wartość V_R = 3,05cm³, punkt ten powinien być równoażny wartości P_K = 2,5cm³ odczytywanej z wykresu krzywej wzorcowej.

Niestety po wykonaniu doświadczenia stwierdzamy iż wyniki nie są równe, po przyjęciu wartości teoretycznych i wyliczeniu wartości błędu względnego i błędu bezwzględnego stwierdzamy jak bardzo duży błąd mógł nastąpić. Zaistniały błąd spowodowany być może niedokładnością prowadzonych pomiarów lub zużyciem elektrod pehametru.