Prawa i wolności (18)
Każdy, czyje prawa i wolności zawarte w Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności zostały naruszone, ma prawo do skutecznego środka odwoławczego do właściwego organu państwowego
a także wówczas, gdy naruszenia dokonały osoby wykonujące swoje funkcje urzędowe
b chyba że naruszenia dokonały osoby wykonujące swoje funkcje urzędowe w dobrej wierze
c chyba że naruszenia dokonały osoby wykonujące swoje funkcje urzędowe
Podstawa prawna: 13
A
Nikt nie może być uznany za winnego popełnienia czynu polegającego na działaniu lub zaniechaniu działania, który według prawa wewnętrznego lub międzynarodowego nie stanowił czynu zagrożonego karą w czasie jego popełnienia. Nie będzie również wymierzona kara surowsza od tej, którą można było wymierzyć w czasie, gdy czyn zagrożony karą został popełniony. Zasady te
a stanowią przeszkodę w sądzeniu i karaniu osoby winnej działania lub zaniechania, które w czasie popełnienia stanowiły czyn zagrożony karą według ogólnych zasad uznanych przez narody cywilizowane
b co do zasady stanowią również przeszkodę w sądzeniu i karaniu osoby winnej działania lub zaniechania, które w czasie popełnienia stanowiły czyn zagrożony karą według ogólnych zasad uznanych przez narody cywilizowane
c nie stanowią przeszkody w sądzeniu i karaniu osoby winnej działania lub zaniechania, które w czasie popełnienia stanowiły czyn zagrożony karą według ogólnych zasad uznanych przez narody cywilizowane
Podstawa prawna: 7 ust. 1
C
Nikt nie może być zmuszony do świadczenia pracy przymusowej lub obowiązkowej. Zakaz ten
a
nie obejmuje żadnych świadczeń wymaganych w stanach nadzwyczajnych lub klęsk zagrażających życiu lub dobru społeczeństwa, ani żadnej pracy, ani świadczeń stanowiących część zwykłych obowiązków obywatelskich
b
obejmuje również służbę o charakterze wojskowym, bądź służby, wymaganą zamiast obowiązkowej służby wojskowej w tych krajach, które uznają odmowę służby wojskowej ze względu na przekonania
c
obejmuje również pracę, jakiej wymaga się zwykle w ramach wykonywania kary pozbawienia wolności orzeczonej zgodnie z postanowieniami artykułu 5 Konwencji lub w okresie warunkowego zwolnienia
Podstawa prawna: 4 ust. 2 i 3
A
Ograniczenia praw i wolności, na które zezwala Konwencja o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności
a
nie mogą być stosowane w innych celach niż te, dla których je wprowadzono
b
tylko w wyjątkowych przypadkach mogą być stosowane w innych celach niż te, dla których je wprowadzono
c
mogą być stosowane w innych celach niż te, dla których je wprowadzono
Podstawa prawna: 18
A
Torturom ani nieludzkiemu lub poniżającemu traktowaniu
a
nikt nie może być poddany
b
nikt nie powinien być poddawany, z wyjątkami określonymi w Konwencji i ustawach
c
nikt nie powinien być poddawany, z wyjątkami określonymi w Konwencji
Podstawa prawna: 3
A
Jeżeli pozbawienie człowieka życia nastąpi w wyniku bezwzględnie koniecznego użycia siły; w obronie jakiejkolwiek osoby przed bezprawną przemocą lub w celu wykonania zgodnego z prawem zatrzymania, lub uniemożliwienia ucieczki osobie pozbawionej wolności zgodnie z prawem, lub w działaniach podjętych zgodnie z prawem w celu stłumienia zamieszek, lub powstania
a
może być uznane za pogwałcenie przepisów Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, dotyczących ochrony życia ludzkiego
b
będzie uznane za pogwałcenie przepisów Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, dotyczących ochrony życia ludzkiego
c
nie będzie uznane za pogwałcenie przepisów Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, dotyczących ochrony życia ludzkiego
Podstawa prawna: 2 ust. 2
C
Prawo każdego człowieka do życia jest chronione przez ustawę. Zgodnie z zapisami Konwencji
a
nikt nie może być umyślnie pozbawiony życia, wyjąwszy przypadki wykonania wyroku sądowego, skazującego za przestępstwo, za które ustawa przewiduje taką karę
b
nikt nie może być pozbawiony życia
c
nikt nie może być umyślnie pozbawiony życia
Podstawa prawna: 2 ust. 1
A
Każdy ma prawo do wolności wyrażania opinii. Prawo to obejmuje wolność posiadania poglądów oraz otrzymywania i przekazywania informacji, i idei bez ingerencji władz publicznych, i bez względu na granice państwowe. Przepis ten
a
co do zasady wyklucza prawo Państw do poddania procedurze zezwoleń przedsiębiorstw radiowych, telewizyjnych lub kinematograficznych
b
wyklucza prawo Państw do poddania procedurze zezwoleń przedsiębiorstw radiowych, telewizyjnych lub kinematograficznych
c
nie wyklucza prawa Państw do poddania procedurze zezwoleń przedsiębiorstw radiowych, telewizyjnych lub kinematograficznych
Podstawa prawna: 10 ust. 1
C
Każdy ma prawo do poszanowania swojego życia prywatnego i rodzinnego, swojego mieszkania i swojej korespondencji. Niedopuszczalna jest ingerencja władzy publicznej w korzystanie z tego prawa, z wyjątkiem przypadków
a
koniecznych w demokratycznym społeczeństwie z uwagi na bezpieczeństwo państwowe, bezpieczeństwo publiczne, ochronę porządku i zapobieganie przestępstwom oraz ochronę zdrowia i moralności lub ochronę praw i wolności innych osób
b
przewidzianych przez ustawę i koniecznych w demokratycznym społeczeństwie z uwagi na bezpieczeństwo państwowe, bezpieczeństwo publiczne lub dobrobyt gospodarczy kraju, ochronę porządku i zapobieganie przestępstwom, ochronę zdrowia i moralności lub ochronę praw i wolności innych osób
c
koniecznych w demokratycznym społeczeństwie z uwagi na bezpieczeństwo publiczne
Podstawa prawna: 8 ust. 1 i 2
B
Każdy oskarżony o popełnienie czynu zagrożonego karą ma co najmniej prawo do otrzymania szczegółowej informacji w języku dla niego zrozumiałym o istocie i przyczynie skierowanego przeciwko niemu oskarżenia w
a
w ciągu 48 godzin od chwili oskarżenia
b
w ciągu 24 godzin od chwili oskarżenia
c
niezwłocznie
Podstawa prawna: 6 ust. 3 pkt a
C
Każdy oskarżony o popełnienie czynu zagrożonego karą ma co najmniej prawo do posiadania czasu i możliwości do przygotowania obrony. Czas ten
a
nie może być krótszy niż 7 dni
b
powinien być odpowiedni
c
nie może być krótszy niż 3 dni
Podstawa prawna: 6 ust. 3 pkt b
B
Każdy ma prawo do wolności myśli, sumienia i wyznania; prawo to obejmuje wolność zmiany wyznania lub przekonań oraz wolność uzewnętrzniania indywidualnie lub wspólnie z innymi, publicznie lub prywatnie, swego wyznania lub przekonań przez uprawianie kultu, nauczanie, praktykowanie i czynności rytualne. Wolność uzewnętrzniania wyznania lub przekonań
a
może podlegać jedynie takim ograniczeniom, które są konieczne w społeczeństwie demokratycznym z uwagi na interesy bezpieczeństwa publicznego, ochronę porządku publicznego, zdrowia i moralności lub ochronę praw i wolności innych osób
b
nie może podlegać ograniczeniom
c
może podlegać jedynie takim ograniczeniom, które są przewidziane przez ustawę i konieczne w społeczeństwie demokratycznym z uwagi na interesy bezpieczeństwa publicznego, ochronę porządku publicznego, zdrowia i moralności lub ochronę praw i wolności innych osób
Podstawa prawna: 9 ust. 1 i 2
C
Każdy ma prawo do swobodnego, pokojowego zgromadzania się oraz do swobodnego stowarzyszania się, włącznie z prawem tworzenia związków zawodowych i przystępowania do nich dla ochrony swoich interesów. Wykonywanie tych praw
a
nie może podlegać innym ograniczeniom niż te, które określa ustawa i które są konieczne w społeczeństwie demokratycznym z uwagi na interesy bezpieczeństwa państwowego lub publicznego, ochronę porządku i zapobieganie przestępstwu, ochronę zdrowia i moralności lub ochronę praw i wolności innych osób; stanowi to również przeszkodę w nakładaniu zgodnych z prawem ograniczeń w korzystaniu z tych praw przez członków sił zbrojnych, policji lub administracji państwowej
b
nie może podlegać innym ograniczeniom niż te, które określa ustawa i które są konieczne w społeczeństwie demokratycznym z uwagi na interesy bezpieczeństwa państwowego lub publicznego, ochronę porządku i zapobieganie przestępstwu, ochronę zdrowia i moralności lub ochronę praw i wolności innych osób; nie stanowi to jednak przeszkody w nakładaniu zgodnych z prawem ograniczeń w korzystaniu z tych praw przez członków sił zbrojnych, policji lub administracji państwowej
c
nie może podlegać ograniczeniom
b
W przypadku wojny lub innego niebezpieczeństwa publicznego zagrażającego życiu narodu, każde z państw - stron Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności może podjąć środki uchylające stosowanie zobowiązań wynikających z tej Konwencji w zakresie ściśle odpowiadającym wymogom sytuacji, pod warunkiem że środki te nie są sprzeczne z innymi zobowiązaniami wynikającymi z prawa międzynarodowego. Każde z państw - stron tej Konwencji korzystając z prawa do uchylenia zobowiązań, powinno poinformować wyczerpująco o środkach, które podjęła, oraz powodach ich zastosowania
a
Komisję Europejską
b
Sekretarza Generalnego Rady Europy
c
Radę Unii Europejskiej
Podstawa prawna: 15 ust. 1 i 3
B
Każdy oskarżony o popełnienie czynu zagrożonego karą ma co najmniej prawo do bronienia się osobiście lub przez ustanowionego przez siebie obrońcę, a jeśli nie ma wystarczających środków na pokrycie kosztów obrony - do bezpłatnego korzystania z pomocy obrońcy wyznaczonego z urzędu, gdy wymaga tego
a
dobro wymiaru sprawiedliwości
b
jego dobro
c
zasada sprawiedliwości społecznej
Podstawa prawna: 6 ust. 3 pkt c
A
Każdy ma prawo do sprawiedliwego i publicznego rozpatrzenia jego sprawy w rozsądnym terminie przez niezawisły i bezstronny sąd ustanowiony ustawą przy rozstrzyganiu o jego prawach i obowiązkach o charakterze cywilnym albo o zasadności każdego oskarżenia w wytoczonej przeciwko niemu sprawie karnej. Postępowanie przed sądem jest
a
tajne
b
jawne
c
jawne, jednak prasa i publiczność mogą być wyłączone z całości lub części rozprawy sądowej ze względów obyczajowych, z uwagi na porządek publiczny lub bezpieczeństwo państwowe w społeczeństwie demokratycznym, gdy wymaga tego dobro małoletnich lub gdy służy to ochronie życia prywatnego stron albo też w okolicznościach szczególnych, w granicach uznanych przez sąd za bezwzględnie konieczne, kiedy jawność mogłaby przynieść szkodę interesom wymiaru sprawiedliwości
Podstawa prawna: 6 ust. 1
C
Każdego oskarżonego o popełnienie czynu zagrożonego karą uważa się za niewinnego do czasu
a
prawomocnego skazania zgodnie z ustawą
b
udowodnienia mu winy zgodnie z ustawą
c
skazania go przez sąd zgodnie z ustawą
Podstawa prawna: 6 ust. 2
B
Trzymanie kogoś w niewoli lub w poddaństwie
a
jest bezwzględnie zakazane, z wyjątkami określonymi w Konwencji i ustawach
b
jest bezwzględnie zakazane
c
jest zakazane, z wyjątkami określonymi w Konwencji
Podstawa prawna: 4 ust. 1
B
Europejski Trybubnał Praw Człowieka (25)
Europejski Trybunał Praw Człowieka
Aby zapewnić, jeśli to możliwe, odnowienie kadencji połowy składu sędziowskiego Europejskiego Trybunału Praw Człowieka co 3 lata, Zgromadzenie Parlamentarne może przed rozpoczęciem procedury każdych kolejnych wyborów postanowić, że kadencja lub kadencje jednego lub większej liczby sędziów, którzy mają zostać wybrani, będzie inna niż 6-letnia, jednak nie dłuższa niż
a
7 lat i nie krótsza niż 2 lata
b
9 lat i nie krótsza niż 3 lata
c
8 lat i nie krótsza niż 4 lata
Podstawa prawna: 23 ust. 3
B
Europejski Trybunał Praw Człowieka może, na wniosek Komitetu Ministrów, wydawać opinie doradcze w kwestiach prawnych dotyczących wykładni Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności i jej protokołów. Opinie te nie mogą dotyczyć treści i zakresu praw i wolności określonych w rozdziale I Konwencji i w jej protokołach ani jakichkolwiek innych zagadnień, które Trybunał lub Komitet Ministrów mogłyby rozpatrywać w wyniku postępowania podjętego na podstawie postanowień Konwencji. Decyzje Komitetu Ministrów w sprawie wniosku o opinię doradczą Trybunału podejmowane są
a
większością głosów przedstawicieli uprawnionych do zasiadania w Komitecie
b
większością 3/4 głosów przedstawicieli uprawnionych do zasiadania w Komitecie
c
większością 2/3 głosów przedstawicieli uprawnionych do zasiadania w Komitecie
Podstawa prawna: 47 ust. 1-3
A
Każda ze stron postępowania przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka może, w wyjątkowych przypadkach, wnioskować o przekazanie sprawy do Wielkiej Izby w okresie
a
6 miesięcy od daty wydania wyroku przez Izbę
b
12 miesięcy od daty wydania wyroku przez Izbę
c
3 miesięcy od daty wydania wyroku przez Izbę
Podstawa prawna: 43 ust. 1
C
Wyrok Izby staje się ostateczny, jeśli nie złożono wniosku o przekazanie sprawy do Wielkiej Izby w ciągu
a
3 miesięcy od daty wydania wyroku
b
30 dni od daty wydania wyroku
c
60 dni od daty wydania wyroku
Podstawa prawna: 44 ust. 2
A
Wyrok Wielkiej Izby
a
jest ostateczny
b
jest ostateczny, o ile od jego wydania minęło 60 dni
c
nie jest ostateczny
Podstawa prawna: 44 ust. 1
A
Komitet może, na zasadzie jednomyślności, uznać za niedopuszczalną lub skreślić z listy spraw skargę indywidualną, jeśli taka decyzja może zostać podjęta bez dalszego rozpatrywania. Decyzja taka
a
jest ostateczna
b
może, ale nie musi być ostateczna
c
nie jest ostateczna
Podstawa prawna: 28
A
Przewodniczących Izb Europejskiego Trybunału Praw Człowieka wybiera
a
Sekretarz Generalny Rady Europy
b
Wielka Izba siedemnastu sędziów Trybunału
c
Zgromadzenie plenarne Trybunału
Podstawa prawna: 26
C
Sędziowie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka powinni być ludźmi o najwyższym poziomie moralnym i muszą albo posiadać kwalifikacje do sprawowania wysokiego urzędu sędziowskiego, albo być prawnikami o uznanej kompetencji. Sędziowie zasiadają w Trybunale
a
w imieniu państw, z których pochodzą
b
w imieniu Rady Europy
c
we własnym imieniu
Podstawa prawna: 21 ust. 1 i 2
C
Europejski Trybunał Praw Człowieka może przyjmować skargi każdej osoby, organizacji pozarządowej lub grupy jednostek, która uważa, że stała się ofiarą naruszenia przez jedną z państw - stron Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności praw zawartych w Konwencji lub jej protokołach. Jeżeli skarga wniesiona w tym trybie jest anonimowa, Trybunał
a
rozpatruje ją
b
nie rozpatruje jej
c
rozpatruje ją, chyba że jest ona co do istoty identyczna ze sprawą już rozpatrzoną przez Trybunał lub ze sprawą, która została poddana innej międzynarodowej procedurze dochodzenia, lub rozstrzygnięcia
Podstawa prawna: 34 i 35 ust. 2
B
Sędziowie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, których kadencja ma upłynąć z końcem początkowego okresu trzech lat, są wyznaczeni w drodze losowania przez Sekretarza Generalnego Rady Europy
a
w ciągu 30 dni po ich wyborze
b
bezpośrednio po ich wyborze
c
w ciągu 60 dni po ich wyborze
Podstawa prawna: 23 ust. 2
B
W okresie sprawowania urzędu sędziowie nie mogą brać udziału w żadnej działalności, która nie daje się pogodzić z niezawisłością, bezstronnością oraz z wymaganiami piastowania urzędu w pełnym wymiarze czasu; wszelkie kwestie wynikające ze stosowania tego zakazu rozstrzyga
a
Komisja UE
b
Rada UE
c
sam Trybunał
Podstawa prawna: 21 ust. 3
C
Sędziowie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka są wybierani na okres
a
4 lat
b
6 lat
c
5 lat
Podstawa prawna: 23 ust. 1
B
Europejski Trybunał Praw Człowieka może rozpatrywać sprawę dopiero po wyczerpaniu wszystkich środków odwoławczych, przewidzianych prawem wewnętrznym, zgodnie z powszechnie uznanymi zasadami prawa międzynarodowego, i jeśli sprawa została wniesiona w ciągu
a
3 miesięcy od daty podjęcia ostatecznej decyzji
b
12 miesięcy od daty podjęcia ostatecznej decyzji
c
6 miesięcy od daty podjęcia ostatecznej decyzji
Podstawa prawna: 35 ust. 1
C
Koszty działalności Europejskiego Trybunału Praw Człowieka ponosi
a
Rada Europy
b
Komisja UE
c
Parlament UE
Podstawa prawna: 50
A
Sędziowie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka
a
nie mogą być wybrani ponownie
b
mogą być wybierani ponownie; jednak kadencja połowy sędziów wybranych w pierwszych wyborach upływa po 2 latach
c
mogą być wybierani ponownie; jednak kadencja połowy sędziów wybranych w pierwszych wyborach upływa po 3 latach
Podstawa prawna: 23 ust. 1
C
Wyroki Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, jak również decyzje uznające skargi za dopuszczalne lub niedopuszczalne, zawierają uzasadnienie. Jeżeli wyrok w całości lub w części nie wyraża jednomyślnej opinii sędziów
a
każdy sędzia jest zobowiązany do załączenia opinii odrębnej
b
każdy sędzia, którego opinia odbiega od wyroku lub decyzji, składa opinię odrębną
c
każdy sędzia jest uprawniony do załączenia opinii odrębnej
Podstawa prawna: 45 ust. 1 i 2
C
Rozprawy przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka są
a
tajne
b
publiczne
c
publiczne, chyba że Trybunał zdecyduje inaczej ze względu na wyjątkowe okoliczności
Podstawa prawna: 40 ust. 1
C
W celu rozpatrzenia wniesionych spraw Europejski Trybunał Praw Człowieka zasiada w składzie komitetów trzech sędziów, Izb siedmiu sędziów i Wielkiej Izby siedemnastu sędziów. Komitety tworzone są przez
a
Izby Trybunału na czas wyznaczony
b
Zgromadzenie plenarne Trybunału na czas wyznaczony
c
Izby Trybunału na czas nieoznaczony
Podstawa prawna: 27 ust. 1
A
Jeśli zdołano doprowadzić do polubownego załatwienia sprawy, Europejski Trybunał Praw Człowieka skreśla skargę z listy spraw w formie
a
postanowienia, które nie wymaga uzasadnienia
b
wyroku wraz z uzasadnieniem
c
decyzji, która ogranicza się do krótkiego przedstawienia faktów i przyjętego rozwiązania
Podstawa prawna: 39
C
Kadencja sędziów Europejskiego Trybunału Praw Człowieka upływa z chwilą osiągnięcia przez nich wieku
a
75 lat
b
65 lat
c
70 lat
Podstawa prawna: 23 ust. 6
C
Sędziów Europejskiego Trybunału Praw Człowieka wybiera Zgromadzenie Parlamentarne w odniesieniu do każdego z państw - stron Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, większością głosów, z listy kandydatów przedstawionych przez to państwo w liczbie
a
5
b
2
c
3
Podstawa prawna: 22 ust. 1
Żaden sędzia Europejskiego Trybunału Praw Człowieka nie może być odwołany ze swojego urzędu, chyba że pozostali sędziowie postanowią, że przestał on spełniać stawiane wymogi. Postanowienie w tej sprawie zapada większością
a
3/5 głosów
b
3/4 głosów
c
2/3 głosów
Podstawa prawna: 24
C
Trybunał składa się z
a
sędziów, których liczba równa jest liczbie państw - stron Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności
b
12 sędziów
c
10 sędziów
Podstawa prawna: 20
A
Europejski Trybunał Praw Człowieka działa w sposób
a
doraźny
b
doraźny, jednak w niektórych sprawach wskazanych w Konwencji działa on również w sposób trwały
c
stały
Podstawa prawna: 19
C
Jeśli w sprawie toczącej się przed Izbą pojawia się poważne zagadnienie dotyczące interpretacji Konwencji lub jej protokołów lub jeśli rozstrzygnięcie takiego zagadnienie może doprowadzić do sprzeczności z wyrokiem wydanym wcześniej przez Trybunał, Izba
a
może, w każdym czasie przed wydaniem swego wyroku, zrzec się swojej właściwości na rzecz Wielkiej Izby, chyba że sprzeciwia się temu jedna ze stron
b
może, w każdym czasie przed wydaniem swego wyroku, zrzec się swojej właściwości na rzecz Wielkiej Izby, nawet jeśli sprzeciwia się temu któraś ze stron
c
nie może zrzec się swojej właściwości na rzecz Wielkiej Izby
Podstawa prawna: 30
A
Europejski Trybunał Praw Człowieka (25) Prawa i wolności (18)