EDUKACJA KONSUMENTA

WYKŁAD I

1. Konsument - jest to nabywca towaru lub osoba, której świadczono usługę.

W podejściu właściwym jako „konsument to osoba fizyczna, która nabywa od przedsiębiorcy towar lub usługę dla celów nie związanych z działalnością gospodarczą.

UE - konsument to ten który kupuje aby zaspokoić potrzeby własne lub gospodarstwa domowego dla celów profesjonalnych czy zarobkowych.

2. Suwerenność konsumenta - swoboda dokonywania wyboru i podejmowania decyzji zakupu dowolnego produktu i usługi od określonego dostawcy i sprzedawcy. W dogodnym miejscu i czasie, a jedynym ograniczeniem są środki finansowe.

3. Decyzje:

Wyróżniamy następujące rodzaje decyzji:

• decyzje rozważne - podejmowane przy zakupie produktu bardziej złożonego i mającego wysoką cenę; konsument spędza dużo czasu ja poszukiwaniu informacji na dany temat;

• decyzje racjonalne - uproszczone - dotyczy produktów już wcześniej nabywanych; konsument podejmując decyzje przy zakupie może oprzeć się na własnym doświadczeniu bądź może naśladować innych;

• decyzje nawykowe - wiążą się z dokonywaniem zakupów powtarzających się i relatywnie tanich towarów takich jak gazety czy usługi fryzjerskie, żywność. Konsument organizuje swoje spożycie w sposób tradycyjny i zgodny z własnymi przyzwyczajeniami;

• decyzje impulsywne - podejmowane pod wpływem chwili np. agresywna promocja;

4. Słabości konsumenta - na rynku wynikają między innymi z tego, że:

• konsument jest na rynku z powodu własnych potrzeb i konieczności ich realizacji;

• nie posiadamy odpowiedniej wiedzy ze względu na tempo zmian na rynku;

• brak wiedzy towaroznawczej;

• konsument występuje na rynku pojedyńczo, a producenci są najczęściej członkami różnych wspierających się organizacji;

5. Zagrożenia dla konsumenta - wynikają z:

• istnieją ograniczenia w konkurencji przez co podmioty mające pozycję monopolistyczną mogą dyktować warunki pozostałym podmiotom;

• z jednej strony występuje ograniczony dostęp do wiedzy a z drugiej strony zaś konsument jest atakowany systemem informacyjnym jaki podaje np. natarczywa reklama;

• w związku z dynamicznie rosnącą liczbą towarów i usług oraz zjawiska globalizacji, wprowadzanie na rynek produktów wadliwych zagrażających zdrowiu i życiu konsumenta;

• nadal występują ograniczenia w dostępie do wymiaru sprawiedliwości a także finansowe, psychologiczne i kulturowe bariery w tej dziedzinie;

WYKŁAD II

6. Pierwsze prawa konsumenta:

1. Prawo do ochrony przed produktami i usługami niebezpiecznymi dla naszego życia:

• szczególny nacisk powinien być położny na żywność;

• Inspekcja Handlowa - szybkie reagowanie na sygnały dotyczące towarów nieświeżych;

• INTERES KONSUMNETA - to wszystko co się przyczynia do poprawy naszych warunków szeroko rozumianych;

2. Prawo do ochrony interesów ekonomicznych - konsument ma prawo zaspokojenia swoich podstawowych potrzeb a więc dostęp do różnych produktów; konsument ma możliwość dokonania racjonalnych wyborów; zapewniona powinna być rzetelna informacja; to również odpowiednia polityka rządu eliminująca monopolistów oraz ochrona przed niewłaściwą reklamą;

3. Prawo do rzetelnej informacji o towarach i usługach i edukacji konsumenta;

• konsument ma prawo domagać się odpowiedniej informacji i edukacji na wszystkich szczeblach;

• mamy prawo wiedzieć jakie są ceny, skład, metody użytkowania po to aby bronić własnego konsumenckiego interesu;

• od was zależy kontrola tego co kupujemy;

• znajomość katalogu praw konsumenckich;

• prawo do edukacji na szczeblu rządowym, organizacji dobrowolnej.

4. Prawo do pozytywnego załatwiania uzasadnionych reklamacji:

• prawo do pomocy;

• konsumenci powinni mieć takie prawo zapewnione poprzez łatwy dostęp do odpowiednich organizacji, instytucji;

• prawo do wystąpienia na drogę sądową po to aby chronić i domagać się swoich praw;

• muszą być powołane odpowiednie organizacje służące konsumentom;

5. Prawo do reprezentowania i zrzeszania się;

7. Organizacje konsumenckie:

• polityka konsumencka - jest to ogół świadomych działań państwa zmierzających do stworzenia takich warunków aby konsumenci mogli jak najlepiej zaspokoić odczuwalne potrzeby za pomocą posiadanych zasobów;

1. Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów:

• powstał w 1996 roku i w wyniku przekształcenia Urzędu Antymonopolowego. Rozszerzono jednocześnie kompetencje Urzędu o zadania z zakresu ochrony konsumentów uzasadniając to zbieżnością polityki rozwoju konkurencji z polityką konsumencką. Jest centralnym organem administracji rządowej podległym Radzie Ministrów. Do zakresu jego działania należy m.in.:

• opracowywanie lub opiniowanie projektów aktów prawnych dotyczących praktyk monopolistycznych, rozwoju konkurencji lub warunków jej powstania, a także ochrony interesów konsumentów;

• przygotowywanie rządowych projektów polityki rozwoju konkurencji i polityki konsumenckiej;

• wnioskowanie w sprawie zmian przepisów w zakresie ochrony praw konsumenta;

• zlecanie wyspecjalizowanym jednostkom i odpowiednim organom kontroli państwowej dokonywania badań przestrzegania praw konsumentów;

• współpraca z krajowymi i zagranicznymi organizacjami społecznymi i innymi instytucjami, do których zadań statutowych należy ochrona interesów konsumentów;

• przeprowadzanie badań produktów i usług na zlecenie - współpraca z różnymi organizacjami krajowymi i międzynarodowymi;

2. Inspekcja Handlowa - to drugie ogniwo administracji rządowej uzupełniające działania i kompetencje UOKiK w zakresie polityki konsumenckiej.

- do zadań Inspekcji Handlowej należy:

• kontrola legalności i rzetelności działania przedsiębiorstw, prowadzących działalność gospodarczą w zakresie produkcji, handlu i usług;

• kontrola jakości i bezpieczeństwa towarów i usług, w szczególności zagrażających zdrowiu lub życiu konsumentów;

• podejmowanie kontroli, mediacji i innych działań interwencyjnych w celu ochrony indywidualnej interesów i praw konsumentów;

• prowadzenie centralnych i wojewódzkich laboratoriów kontrolno-analitycznych;

• organizowanie i prowadzenie polubownego sądownictwa konsumenckiego;

• prowadzenie poradnictwa konsumenckiego;

3. Rzecznik Powiatowy:

• zapewnienie konsumentom bezpłatnego poradnictwa i informacji prawnej w zakresie ochrony ich interesów;

• wytaczanie powództwa na rzecz konsumentów oraz występowanie, za ich zgodą, do toczącego się postępowania w sprawach o ochronę interesów konsumenta;

• możliwość udzielania obywatelom także w innych formatach pomocy prawnej w zakresie ochrony praw konsumentów;

• składanie wniosków w sprawie stanowienia i zmiany przepisów prawa miejscowego w zakresie ochrony interesów konsumentów;

• w Polsce 297 rzeczników;

4. Sądy konsumenckie:

• od 01.01.99 - istotne zmiany w obronie interesów konsumentów;

• za ich działanie odpowiada Inspekcja Handlowa;

• tu postępowanie toczy się szybciej niż przed sądami powszechnymi;

• jest to mniej kosztowne;

• postępowanie wszczynane na wniosek konsumenta;

• strony same decydują kto rozpatrzy ich sprawę i mogą wybierać arbitrów;

• sądy te dążą do ugody jeszcze przed rozprawą;

• wyrok tego sądu ma taką samą moc prawną jak wyrok sądu powszechnego;

WYKŁAD III

8. Polityka rządowa dotycząca ochrony konsumentów:

• działania legislacyjne (najważniejszy: Urząd Ochrony Konsumentów);

• działania mające na celu ochronę zdrowia konsumentów;

• ochrona rynku;

• sądownictwo - środek dochodzenia praw konsumentów;

• tworzenie struktur sądowniczych;

• informowanie i edukowanie konsumentów;

9. Konsumeryzm - całokształt działań podejmowanych na rzecz konsumentów przez instytucje prywatne i społeczne. Ich celem jest ochrona praw i interesów konsumentów, wzmacnianie ich pozycji na rynku w stosunku do producentów i sprzedawców towarów i usług oraz przeciwdziałanie szkodliwym działaniom osób fizycznych i przedsiębiorstw naruszających etykę biznesu i marketingu.

10. ORGANIZACJE SPOŁECZNE DZIAŁAJĄCE W POLSCE:

1. Federacja Konsumentów:

• jest to stowarzyszenie społeczne, zrzeszające konsumentów polskich niezależnych od jednostek gospodarczych oraz organów administracji państwowej powstałych w 1981 roku;

• posiada ponad 50 klubów terenowych, które podobnie jak Federacja świadczą bezpłatną pomoc konsumentom (porady bezpośrednie i telefoniczne), występują pisemnie w imieniu konsumentów, wytaczają sprawy sądowe i reprezentują konsumentów.

2. Konsumencki Instytut Jakości

• działa od 1991 roku, jako organizacja pozarządowa. Jej fundatorami są Federacja Konsumentów i Ministerstwo Skarbu Państwa. Nie jest to instytucja komercyjna, działa na zasadzie „non-profit”'

• głównym przedmiotem działalności KIJ jest organizowanie porównawczych test ów jakości żywności i artykułów przemysłowych powszechnego użytku. Fundacja przeprowadziła około 90 testów między innymi produktów spożywczych, środków czystości i higieny, zmechanizowanego sprzętu gospodarstwa domowego, artykułów tekstylnych;

• celem KIJ-a jest ochrona interesów konsumentów poprzez działania na rzecz podnoszenia jakości i bezpieczeństwa dóbr i usług;

• badaniu poddawane są produkty silnie obecne na rynku, powszechnie dostępne. Porównywane są marki danego wyrobu. Produkty poddawane testowaniu są kupowane losowo w sieci handlowej, tak jak to robią klienci. Badania zlecane są niezależnym, renomowanym laboratoriom;

• KIJ prowadzi również badania na użytek konkursu „Teraz Polska”;

• Wyniki badań prezentowane są w prasie a także podaje je telewizja i radio. Wykorzystują je także w reklamie sami producenci;

• Badania w części są dotowane przez Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Znaczna część dochodów Fundacji pochodzi od przedsiębiorstw, których produkty typowane są do badań;

• Z funduszy PHARE KIJ opracował i opublikował „Informator dla konsumentów” oraz przeprowadził konsumencką ocenę jakości odżywczej i zdrowotnej mleka pasteryzowanego oraz badanie warunków sprzedaży mleka w handlu.

11. Edukacja konsumenta:

• wszelkie działanie o charakterze informatyczno-doradczym pozwalające na podejmowanie decyzji przez konsumenta, oddziaływanie na wiedzę konsumenta i jego motywy dokonywania zakupów;

• obszary edukacji konsumenta: wykształcenie określonego układu wartości i potrzeb konsumenta; konkretyzacja potrzeb w określonych uwarunkowaniach rynkowych; o finalnej konsumpcji.

12. Rękojmia:

• to obowiązkowa odpowiedzialność sprzedawcy względem kupującego z mocy prawa (art. 567 - 576 Kodeks Cywilny), jeśli rzecz sprzedana ma wadę , która zmniejsza wartość użytkową towaru to odpowiedzialność za tą wadę spoczywa tylko i wyłącznie na sprzedawcy;

• z tytułu rękojmi kupującemu przysługuje prawo do reklamacji towaru tlko i wyłącznie gdy sprzedawca nie poinformował o wadzie;

• rękojmia działa przez 1 rok od chwili zakupienia towaru i 1 miesiąc od wykrycia wady (główna różnica z gwarancją);

• kupujący może „odstąpić od umowy” - zwrócić towar (sprzedawca jest zobowiązany zwrócić nam pełną cenę lub wymienić na nowy towar);

• przy załatwianiu reklamacji ważny jest dokument reklamacyjny;

• możemy uzyskać obniżenie ceny;

• możemy prosić o naprawę (jeśli po kilku naprawach towar jest ciągle wadliwy możemy żądać zwrotu pieniędzy);

• każda odmowa reklamacji powinna być uzasadniona;

• czas na załatwienie reklamacji to 14 dni (jeśli po upływie 14 dni nie ma wyniku załatwienia sprawy to wówczas możemy dyktować warunki załatwienia sprawy - reklamacji);

• konsument nie ma obowiązku dostarczenia wadliwego towaru do sklepu / serwisu (jeśli chcemy to możemy zawieźć towar np. taksówką i żądać zwrotu kosztów);

• kupujący powinien dokonywać reklamacji na piśmie (dokładnie opisany towar, wada, miejsce i czas zakupu towaru, podpis kupującego i sprzedawcy);

• sprzedawca ma obowiązek załatwienia reklamacji natychmiast, od ręki.

Reklamacja: to żądanie naprawy wadliwego produktu TAK i NIE

Rękojmia: chroni kupującego jeśli towar jest wadliwy TAK

13. Gwarancja:

• pisemne zobowiązanie gwaranta np.. producenta a nie sprzedawcy do bezpłatnej naprawy wad lub wymiany towaru; nie ma charakteru obowiązkowego; może być udzielana na dowolny okres czasu; ważna jest karta gwarancyjna np. musi być data sprzedaży towaru; jeśli reklamujemy cały towar to wówczas gwarancja biegnie od początku. W przypadku wymiany tylko elementów towaru - gwarancja jest liczona od początku tylko dla wymienionych elementów; w karcie gwarancyjnej ważne jest miejsce wykonywania napraw gwarancyjnych; jeśli konsument stwierdzi, że warunki gwarancji mu nie odpowiadają to może przejść na rękojmię (w ciągu roku od zakupienia towaru);

Różnice pomiędzy rękojmią a gwarancją:

• czas: rękojmia - do roku; gwarancja - nie ma określonego czasu;

• rękojmi nie przedłuża się, a w przypadku gwarancji tak;

• przy rękojmi osobą odpowiadającą za wadliwy towar jest sprzedawca, a w przypadku gwarancji - gwarant;

• przy gwarancji może nastąpić przejście na rękojmię.

WYKŁAD IV

14. Usługi telekomunikacyjne

TELEFONIA STACJONARNA

• liberalizacja sektora telekomunikacji w Polsce: TP S.A., NETIA, Dialog;

• następuje proces zmian jakościowych;

• nowe prawo telekomunikacyjne - zapewnienie dostępu, ochrona interesów użytkowników telekomunikacji, wspieranie konkurencji;

• jest to usługa powszechna - operator nie może odmówić nam tej usługi o ile nie przemawiają za tym trudności techniczne;

• w UE - termin usługi powszechnej to:

• powszechność - dostępność usługi dla każdego po umiarkowanej cenie;

• równość - każdy powinien mieć dostęp bez względu na miejsce zamieszkania;

• ciągłość - usługi powinny być świadczone na odpowiednim poziomie;

• polskie prawo jest obecnie dostosowywane do UE;

• operatorzy są zobligowani do raportowania danych o jakości usług telekomunikacyjnych

• obszary interesów konsumenta (tel. Stacjonarna):

• dostęp do sieci (w Polsce na podłączenie tel. 22 miesiące);

• abonament telefoniczny;

• połączenia telefoniczne;

• zmiany numeracji;

• usługa wzbogacona;

• możemy domagać się odszkodowania w wysokości 1/30 kosztu abonamentu za każdy dzień awarii w dostawie usługi pod warunkiem, że awaria była dłuższa niż 3 dni.

Wskaźniki poziomu usług telekomunikacyjnych:

• dostęp do sieci

• abonament telefoniczny

• połączenia telefoniczne

• zmiany numeracji

• usługi wzbogacone

Telefonia komórkowa:

• stosowanie kar umownych

• praktyki deinformacji

• niewłaściwe informowanie o walorach sieci

• ochrona danych osobowych

Obszary naruszeń interesów konsumenta:

• promocyjna cena

• umowy (finansowanie)

• dane osobowe lub kaucja

• nieuczciwa reklama

WYKŁAD V

15. Zaliczka

• Nie została uregulowana w Kodeksie Cywilnym.

• Ma postać pieniężna wpłacanych na poczet późniejszych transakcji

• Zasady wpłacania i zwrotu zaliczki powinny być ustalone przez obie strony

• W razie rozwiązania umowy zaliczka powinna być zwrócona na rzecz kupującego

• Przy wpłacaniu zaliczki trzeba bardzo dokładnie przeczytać umowę

• Jeśli cos sprzedajemy korzystniej jest wziąć zaliczkę

16. Zadatek

• ma formę rzeczowa lub pieniężna formę (nie jest obowiązkowy)

• w umowie musi być wyraźnie zaznaczone, iż daliśmy zadatek i wpisana jego kwota

• przy prawidłowo wykonanej umowie z obu stron zadatek jest wliczany w kwotę należności

• jeżeli konsument odstępuje od umowy wtedy zadatek przepada na rzecz sprzedawcy czy usługodawcy

• jeżeli z umowy nie wywiązuje się sprzedawca/usługodawca wtedy konsument może odstąpić od umowy i żądać podwójnej wysokości zadatku

• jeżeli obie strony zgodnie rozwiązują umowę lub jej nie wykonanie wynika z przyczyn losowych, zadatek zwracany jest w wysokości wpłaconej

• w umowie określamy wartość całej transakcji, termin zakończenia (termin wykonania umowy), formę zwrotu zadatku

17. USŁUGI TURYSTYCZNE:

Relacje miedzy konsumentem a usługodawcą określa Ustawa o Usługach Turystycznych z 97 roku i Kodeks Cywilny.

Niezbędne elementy umowy i ofert, na które zwraca uwagę ustawa:

• określony z imienia i nazwiska organizator imprezy turystycznej

• dokładnie sprecyzowana cena lub tryb jej ustalenia wraz z wydatkami, których nie obejmuje, a które trzeba będzie ponieść (np. opłaty lotniskowe)

• miejsce pobytu lub trasa imprezy oraz dokładny czas trwania imprezy

• rodzaj, klasa, kategoria - charakterystyka środka transportu

• położenie, rodzaj, kategoria obiektu zakwaterowania

• liczba i rodzaj posiłków

• program zwiedzania i atrakcje turystyczne

• wysokość zaliczki i termin dokonania całej zapłaty

• rodzaj i zakres ubezpieczeń

• termin powiadomienia klienta o odwołaniu imprezy (jeżeli np. realizacja zależy od liczby zgłoszeń)

• sposób składania przez klienta reklamacji związanych ze świadczeniem usług, które są częścią imprezy

• informacje o przepisach importowych

• przeciwwskazania zdrowotne

• w przypadku odwołania imprezy konsument może uczestniczyć w zastępczej, podobnej imprezie turystycznej lub o wyższym standardzie, ma także prawo do zwrotu wszystkich świadczeń i odszkodowania za nie wykonanie umowy

• w określonych sytuacjach cena usługi może wzrosnąć

• organizator imprezy może graniczyć wykonanie umowy np. ze względu na przepisy obowiązujące w danym kraju.

• Organizator może zmienić cenę imprezy ale nie w ciągu 20 dni przed rozpoczęciem

Reklamacje w usługach turystycznych:

• składamy na piśmie do organizatora imprezy w ciągu 14 dni od dnia powrotu

• organizator ma 30 dni na ustosunkowanie się do reklamacji

• w przypadku nie uznania reklamacji należy zgłosić się do Federacji Konsumentów lub Polskiej Izby Turystyki

18. KARTY PŁATNICZE - ZAGROŻENIA:

• kradzież - zastrzeżenie działa o północy

• podrabianie podpisów w trakcie dokonywania zakupów

• przechowywać wszystkie rachunki i potwierdzenia i porównywać je z wyciągiem bankowym

• przestępczość internetowa

• pozostawienie rachunku w bankomacie

• przesyłanie poczta kart i numeru PIN

• pracownik banku nie ma prawa żądać od nas numeru karty i PINu

19. KREDYTY KONSUMENCKIE:

Relacje określa Ustawa o Kredycie Konsumenckim z 20.07.2001

Umowa o kredycie powinna zawierać:

• imię i nazwisko kredytobiorcy lub dane firmy

• wysokość kredytu

• zasady i termin spłaty

• roczna stopę oprocentowania oraz warunki jej zmiany

• opłaty i prowizje oraz inne koszty związane z udzielaniem kredytu (opłaty przygotowawcze)

• informacje o całkowitym koszcie kredytu i rzeczywistej stopie oprocentowania

• informacje o całkowitej kwocie opłat i prowizji

• informacje o uprawnieniach i skutkach przedterminowej spłaty kredytu przez konsumenta

• informacje o skutkach uchybienia postanowień dotyczących zasad i terminu spłaty kredytu

Informacje dodatkowe:

• umowa kredytowa jest ważna tylko na piśmie

• od chwili spłaty kredytu kredytodawca musi się z nami rozliczyć w ciągu 14 dni

• możemy zerwać umowę z bankiem bez podania przyczyny

• bank może zerwać z nami umowę jeśli nie wpłacimy dwóch kolejnych rat

• kredytodawca przyznaje kredyt gdy dochód na 1 mieszkańca po odliczeniu opłat wynosi od 400 do 800 PLN

Ustawa nie dotyczy jeśli:

• kredyt w wysokości 50 - 80 tys. i powyżej

• termin spłaty nie przekracza 3 miesięcy

• jeżeli my jako kredytobiorcy jesteśmy zwolnieni z dodatkowych opłat

ELEMENTY KREDYTU:

PROWIZJA - jest czasami ważniejsza niż oprocentowanie, wynosi od 1% do 5% wysokości kredytu. Formy wpłaty prowizji: wpłata gotówki na początku lub skredytowanie prowizji (dobre gdy chcemy podjąć z banku cała wysokość kredytu)

OPROCENTOWANIE - stałe (lepsze gdy stopy zdecydowanie rosną) lub zmienne. Można zmienić oprocentowanie kredytu ale jest to zwykle płatne od 15 do 50 PLN.

WALUTA - złotówki lub obca

RATA - równe lub malejące. Jeżeli jednorazowo wpłacamy kilka rat to bank wcale nie musi uznać tego za jednorazową spłatę. O tym fakcie trzeba powiadomić bank pisemnie.

21. UMOWA NA ODLEGŁOŚĆ (dostawca i konsument nie jest równocześnie obecny przy podpisaniu umowy)

Aspekty ochrony konsumenta:

• ochrona prywatności konsumenta:

• konsument wyraża zgodę na używanie środków komunikacji na odległość

• konsument wyraża zgodę na to aby był niepokojony

• konsument zastrzega , że nie chce być niepokojony

• ochrona interesów ekonomicznych konsumenta

PRAWA KONSUMENTA:

• ma prawo do zapłacenia dopiero po realizacji dostawy towaru lub usługi

• powinien otrzymać pisemny wyciąg z treści umowy ze wszystkimi informacjami dla jej należytego wykonania - najlepiej najpóźniej w momencie dostarczenia towaru lub usługi

• może odstąpić od umowy w terminie nie krótszym niż 7 dni

• powinien być wprost poinformowany o handlowym aspekcie rozwiązania kontraktu oraz o tym, kiedy koszt użycia środka komunikacji na odległość obciąża konsumenta

• powinien otrzymać jednoznaczną informacje o tożsamości sprzedawcy, siedzibie

Prawo odstąpienia od umowy zawartej na odległość:

• nie przysługuje konsumentowi o ile strony nie uzgodniły inaczej

• nie przysługuje:

• dostarczanie prasy

• nagrania audiowizualne itp.

• Świadczenie usługi rozpoczętej za zgoda konsumenta przed upływem 10-dniowego terminu

22. USŁUGI

• większość zawieranych umów na wykonanie usługi to umowy o dzieło

• można złożyć reklamacje na usługę na piśmie

• reklamacje składamy osobiście lub ślemy poczta za potwierdzeniem odbioru lub listem poleconym

Reklamacja usługi powinna zawierać:

• adresata (podmiot, z którym zawarliśmy umowę)

• datę, najpóźniej miesiąc os chwili wykrycia wady

• bardzo dokładny opis na czym polega wada

• należy określić nasze żądania i termin kiedy usługodawca powinien usunąć wadę

• usługodawca może odmówić poprawienia wady gdy naprawa jest droższa od całej usługi ale nie zwalnia go to od odpowiedzialności

• można odstąpić od umowy żądając zwrotu kwoty

• usługodawca może zostać zwolniony od odpowiedzialności gdy się okażę, że odradzał nam wykonania usługi z przyczyn technicznych czy materiałowych i wada pojawiła się.

23. OBOWIĄZKI SPRZEDAWCY

• umowę sprzedaży reguluje kodeks cywilny, art. 535, który mówi „przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić za nią”

• informacja o towarze powinna być w jez. Polskim

• na towarze lub wywieszce powinna być czytelna cena, nazwa towaru, cechy użytkowe, nazwa wytwórcy czy importera - gdy nie wynika to z wyglądu towaru lub oznaczeń na opakowaniu

• sprzedaż towaru nie może odbywać się po cenie wyższej niż jest to pokazane na towarze, jeżeli cena jest wyższa może być to podstawą złożenia reklamacji

• musi być napis do wyczerpania w przypadku towarów promocyjnych

• sprzedawca jest zobowiązany do zapewnienia konsumentowi odpowiednich warunków do zapoznania się z funkcjonowaniem sprzętu i dać kupującemu wszystkie dodatkowe elementy do sprzętu zagwarantowane przez producenta

• przy wydawaniu pojazdu sprzedawca dodatkowo jest zobowiązany do sprawdzenia przy kupującym pojazdu

• konsumentowi powinien być wydany towar, który wskazuje (wyjątki: gdy towar jest elementem wystawy lub jest porcjowany)

• towar powinien być wydany w należytym opakowaniu

• przy sprzedaży samoobsługowej klient musi mieć torebki, które zapewnia sprzedający

24. Nadużywanie instrumentów marketingowych

• na opakowaniu nie wolno sugerować, że ten towar jest lepszy od innego

• informacje o wartości odżywczej nie mogą być podane w sposób mylący (olej)

• nie wolno podawać, iż produkt nie posiada jakiegoś składnika, niekorzystnego dla zdrowia jeżeli inne produkty również go nie posiadają

• nieuczciwa promocja (trwa cały rok)

• nieuczciwa reklama (skierowana do dzieci - chipsy, lalki Barbie, batoniki)

Praca pochodzi z serwisu www.e-sciagi.pl

3

1