Wykład VII:

Zahamowania orgazmu u kobiet = anorgazmia:

• Nie ma podstaw do rozpoznania, gdy k. nie była podniecona,

• Czas trwania zbyt krótki,

• Biologiczne - zmiany anatomiczne narządów płciowych. choroby, nadmiar prolaktyny, niedoczynność tarczycy, depresja, uzależnienia, zła kurczliwość mięśnia Kegla - okołopochwowy/guziczny, zmiany poporodowe, niskie ciśnienie tętnicze.

• Psychiczne - urazy, szoki seksualne, lęk przed ciążą, błędna lub nie efektywna sztuka miłosna, silna potrzeba dominacji, brak zaufania do partnera, niechęć do mężczyzn, rygoryzm religijny, purytanizm, problemy i zaburzenia sex partnera.

• W Polsce 10% nie ma orgazmu, 15% z trudem osiąga,

• Na świecie co 4a kobieta,

• Warszawa 4%, rzeszowskie 40% (większy rygoryzm, zacofanie).

• Leczenie:

• Zaleca się terapię kompleksową,

• Farmakoterapia (leki hormonalne, pobudzające sex),

• Fizykoterapia (masaż, fizykoterapia),

• Metody treningowe (z użyciem wibratora, partnera, masturbacyjne, hipnoza),

• Psychoterapia (indywidualna, partnerska, grupowa).

Wytrysk przedwczesny:

• Def: „Niezdolność do opóźnienia wytrysku wystarczającego do zadowolenia z gry miłosnej”,

• Wytrysk następuje przed lub tuż po rozpoczęciu stosunku,

• Wytrysk w stanie erekcji niepełnej.

• Kryteria diagnostyczne:

• Występowanie wytrysku wbrew woli,

• Mężczyzna nie jest w stanie kontrolować odruchu,

• Kiedy występuje przedwczesny wytrysk zmiana partnerki/ długa przerwa we współżyciu/ rzadkie kontakty/ brak intymności.

• Typologie:

• Pierwotne - był zawsze,

• Epizodyczne - sytuacyjne,

• Wtórne - u starszych mężczyzn, towarzyszą mu zaburzenia erekcji.

• Zależnie od fazy kontaktu sex (co 3i w Polsce, co 4y na Świecie):

• Wytrysk zbyt przedwczesny - jeszcze przed pieszczotami wstępnymi,

• Wytrysk przedwczesny - w trakcie pieszczot, przed próbom stosunku,

• Wytrysk zbyt wczesny - w momencie immisji członka do pochwy na początku stosunku.

• Typowe przyczyny:

• Biologiczne - nadwrażliwość żołędzi członka na tle neurogennym, przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego-prostaty, zmiany pooperacyjne, zbyt krótkie wędzidełko żołędzi członka, choroby (cukrzyca, miażdżyca, zapalenie wielonerwowe).

• Psychiczne - błędy w sztuce miłosnej, lęki, kompleksy, hipochondria, depresja, neurotyzm, zaburzone relacje partnerskie, negatywne postawy wobec kobiet, rygoryzm religijny, poczucie winy, uwarunkowania masturbacyjne (10-15% masturbujących się).

• Leczenie:

• Bardzo skuteczne - ponad 90%,

• Leki (przeciwdepresyjne, znieczulające żołądź członka, iniekcje w ciała jamiste z prostaglandyny, przeciwlękowe.

• Chirurgiczne (w obrębie żołędzi członka, nefrektomia),

• Treningowa (masturbacyjne, partnerskie),

• Hipnoza, psychoterapeutyczne.

Orgazm za wczesny kobiet:

• Nie ma takiego rozpoznania w ICD - 10,

• K. Bauman wprowadził takie rozpoznanie, ok. 10.3%.

• Orgazm za wczesny często skłania kobietę do przerwania stosunku, który może być dla niej bolesny lub budzić niechęć.

Pochwica:

• Odruch mimowolny, skurcz mięśni zamykających wejście do pochwy.

• Skurcze spastyczne + ruchy obronne ciała,

• 1-3% populacji, młode kobiety,

• 1862 M. Sims - opisane jako zespół simsa.

• Lęk ->skurcz mięśni pochwy, przywiedzenie ud, uniesienie pośladków, lordoza kręgosłupa.

• Podział I:

• Absolutna - skurcz natychmiastowy przy każdej próbie,

• Sytuacyjna.

• Podział II:

• Pochwica przedwczesna,

• Napad pochwicy w czasie stosunku (bardzo rzadkie).

• Osobowość pacjentek:

• Zwiększony poziom lęku 100%,

• Zwiększona neurotyczność 80%,

• Zwiększona skala histerii 20%.

• Typy pacjentek:

• Infantylny stosunek do seksualności:

• Stłumienie seksualności, lęk + poczucie winy: sex jako tabu, grzech, ból i zagrożenie, brak szacunku.

• Rywalizacyjne i agresywne w stosunku do mężczyzn:

• Podporządkowanie seksualne mężczyźnie to słabość,

• Penetracja to podległość,

• W związku konkuruje lub będzie konkurowała z mężczyzną.

• Przyczyny psychogenne:

• Lęk prze bólem, ciążą, naruszeniem ciała,

• Wychowanie w rodzinie, rygoryzm religijny,

• Uraz psychoseksualny - zgwałcenie, molestowanie, urazowe Ie kontakty seksualne,

• Nieakceptowanie partnera, zaburzenia seksualne partnera, ukryte tendencje homoseksualne.

• Leczenie:

• Metody treningowe,

• Systematyczna desensybilizacja (stopniowe eliminowanie źródeł lęku) relaksacja + wizualizacja,

• Psychoterapia indywidualna, terapia małżeńska, hipnoza,

• Chirurgiczna defloracja,

• Farmakoterapia - toksyna batulinowa, leki rozkurczowe enestetyczne, P/lękowe, zwilżające.

• Leczenie musi uwzględnić:

• Bardzo dokładny wywiad związany z przeszłością pacjenta, przebyte urazy, osobowość pacjentki, motywacje, osoba partnera, własne umiejętności - jatrogenizacja, możliwości emocjonalne pacjentki - 95% pacjentek boi się położyć na fotelu ginekologicznym.

• Po leczeniu:

• Zaprzestanie współżycia - celem jest tylko ciąża,

• Dyspareunia (ból podczas stosunku) - często,

• Hipolipidemia - brak ochoty na sex.

• Anorgazmia,

• Paradoksalne zwiększenie poczucia winy - u osób infantylnych seksualnie, lęk przed ciążą,

• Konflikt związku - pochwica służyła utrzymaniu relacji między partnerami.

Dyspareunia:

• Def: „odczuwanie bólu w czasie stosunku”

• DSM IV stały lub okresowy ból narządów sex,

• Epidemiologia 14,4% k, 3% m.

• Typologia:

• Lokalizacja: srom - wejście do pochwy, głęboko w pochwie, żołądź członka, trzon członka, cały członek.

• Sytuacyjna, okresowa, trwała.

• Typowe przyczyny u k:

• Stany zapalne, zmiany zanikowe (atrofia śluzówki pochwy - menopauza), duże tyłozgięcie macicy,

• Choroby ginekologiczne, urologiczne, zespół nadwrażliwości jelit.

• Psychiczne: rygoryzm religijny, zaburzone relacje partnerskie, urazy i szoki seksualne, preferencje masochistyczne, błędy w sztuce miłosnej.

• Typowe przyczyny u m:

• Stany zapalne, pourazowe, alergiczne, zaburzone relacje partnerskie, cechy histeryczne.

• Typowy cykl zaburzenia:

• Ból -> lęk przed bólem -> ograniczenia aktywności sex -> zaburzenia podniecenia -> zaburzenia orgazmu -> zanik zainteresowania -> unikanie -> zaburzone relacje partnerskie.

• Leczenie:

• Leki (przeciwbólowe + przeciwlękowe), metody treningowe, psychoterapie.