TECHNOLOGIA BUDOWY DRÓG - OBRONA PROJEKTU
PROJEKT NR 1
- wysokość nasypu hn [m]
- kąt tarcia wewn. gruntu nasypu Фn [◦]
- kąt tarcia wewn. słabej w-wy ФS [◦]
- ciężar obj. gruntu nasypu γn [kN/m3]
- ciężar obj. torfu γt [kN/m3]
- ciężar obj. słabej w-wy γS [kN/m3]
- spójność torfu ct [kN/m2]
- spójność słabej w-wy cS [kN/m2]
- zagłębienie stropu słabej warstwy ht [m]
1). Wyznaczenie osiągalnej siły przyczepności Tp = (0,5 ·a· γn· (hn)2· tgδ) / Fp
a - wsp. przyczepności (adhezji) = 1,0
γn - ciężar obj. gruntu nasypu [kN/m3]
hn - wysokość nasypu [m]
tgδ - kąt tarcia gruntu nasypu po zbrojeniu
Fp - wsp. bezpieczeństwa na zarwanie przyczepności min 1,2
2). Jakie parametry uwzględniamy przy liczeniu naprężeń w stropie kożucha torfiastego oraz przy liczeniu naprężeń działających w stropie słabej warstwy.
1. Wyznaczenie naprężeń w stropie torfu:
- wysokość nasypu hn [m]
- ciężar obj. gruntu nasypu γn [kN/m3]
- równomiernie rozłożone obciążenie ruchowe g=10[kN/m2]
2. Wyznaczenie naprężeń w stropie słabej w-wy:
- ciężar obj. torfu γt [kN/m3]
- zagłębienie stropu słabej warstwy ht [m]
4). Kiedy jest słuszność stosowania geosyntetyków w nasypie?
Maty i siatki antyerozyjne - w celu zbrojenia i ochrony przeciw erozyjnej.
Geowłókniny - w celu poprawy stateczności.
Geotkaniny - wzmacnianie i separacja słabego podłoża.
Geosiatki - zbrojenie gruntów słabonośnych, umacniania stromych skarp, zboczy i nasypów.
Gabiony - do wzmacniana, zapobiegania osuwaniem się ziemi.
Geomembrany - do zabezpieczenia przed wodą gruntową.
Geokraty - do wzmacniania słabych podłoży gruntowych; rozwiązywania problemów konstrukcyjnych w złożonych warunkach gruntowo-wodnych dla stromo nachylonych skarp; budowy nasypów.
1). Wyznaczenie wsp. bezp. stateczności nasypu:
- stateczność krótkotrwała FTK
- stateczność długotrwała FSK
- stateczność wewnętrzna FSD
2). Wyznaczenie ciężaru nasypu W= 0,5 · L· hn ·γn
L - rzut poziomy skarpy nasypu [m]
hn - wysokość nasypu [m]
γn - ciężar obj. gruntu nasypu [kN/m3]
PROJEKT NR 2
1). L = (N1· r1· N2· r2· N3 · r3) · f1· f2· f3
L - liczba osi obliczeniowych na dobę na obliczeniowy pas ruchu
N1 - śr. dobowy ruch sam. cięż. bez przyczep w przekroju drogi, w połowie okresu eksploatacji
N2 - śr. dobowy ruch poj. członowych (sam. cięż. z przyczepami i ciągników siodłowych z naczepami) w przekroju drogi, w połowie okresu eksploatacji
N3 - śr. dobowy ruch autobusów w przekroju drogi, w połowie okresu eksploatacji
r1, r2, r3, - wsp. przeliczeniowe na osie obliczeniowe określ. zgodnie z tab.b.
f1 - wsp. obliczeniowego pasa ruchu określ. zgodnie z tab.a1.
f2 - wsp. szer. pasa jezdni określ. zgodnie z tab.a2.
f3 - wsp. pochylenia podłużnego jezdni określ. zgodnie z tab.a3.
2). W jaki sposób doprowadza się grupę nośności G2 do G1.
Wyróżniamy 4 grupy nośności podłoża nawierzchni: G1 (grunty niespoiste), G2 (grunty słabo spoiste), G3 (spoiste mieszane), G4 (spoiste). Podłoże nawierzchni zakwalifikowane do grupy nośności od G2 do G4 możemy doprowadzić do grupy nośności G1 w następujący sposób:
- wymieniając w-wę gruntu słabego podłoża naw. na w-wę gruntu lub materiału niewysadzinowego.
- wzmacniając podłoże przez wykonanie pod konstrukcją. w-wy z gruntów stabilizowanych spoiwem. - ulepszając grunt w górnej w-wie podłoża, stabilizując grunt spoiwem (cementem, wapnem, popiołem).