Agnieszka Górska
67462
Administracja
I rok
Temat: Policja.
Słowo policja pochodzi od greckiego słowa politeia i łacińskiego politia. W świecie nowożytnym po raz pierwszy pojawiło się około roku 1500 we Francji jako police. W XVI, XVII w policją nazywano całą wewnętrzną administrację (wyłączano z niej jednak sądownictwo, skarbowość i wojskowość). Pojęcie to wraz z biegiem czasu ulegało skrystalizowaniu i tak dziś, zgodnie z ustawą z dnia 6 kwietnia 1990 r. Policja jest umundurowaną i uzbrojoną formacją służącą społeczeństwu i przeznaczoną do ochrony bezpieczeństwa ludzi oraz do utrzymywania bezpieczeństwa i porządku publicznego.
W skład Policji wchodzą następujące służby: kryminalna, wspomagająca, prewencyjna (również oddziały prewencji oraz pododdziały antyterrorystyczne), śledcza, wodna, sądowa (jej zadaniem jest zapewnianie prawidłowego przebiegu postępowania karnego), lotnictwa policji, a Wyższa Szkoła Policji wraz z ośrodkami szkolenia i szkołami policyjnymi. Istnieje ponadto służba do spraw walki z przestępczością gospodarczą.
Ustawa o Policji jasno wyznacza zakres jej zadań. Do podstawowych czynności każdego policjanta należą między innymi: ochrona życia i zdrowia ludzi oraz mienia, ochrona bezpieczeństwa i porządku publicznego (w tym zapewnienie spokoju w miejscach publicznych np. w środkach publicznego transportu i komunikacji publicznej), współdziałanie z organami państwowymi, samorządowymi i organizacjami społecznymi w zakresie zjawisk kryminogennych; wykrywanie przestępstw, a co za tym idzie - ściganie ich sprawców; nadzór nad strażami gminnymi; kontrola przestrzegania przepisów porządkowych i administracyjnych; współpraca z policjami innych państw, realizacja zadań wynikających z podpisanych umów międzynarodowych i odrębnych przepisów; zarządzanie informacją kryminalną, poprzez prowadzenie baz danym Systemu Informacyjnego Schengen SIS1, DNA2.
W ramach wypełniania w/w obowiązków policjanci wykonują czynności operacyjno – rozpoznawcze, dochodzeniowo – śledcze i administracyjno – porządkowe, mają w związku z tym prawo do:
zatrzymywania osób na zasadach określonych w przepisach Kodeksu postępowania karnego i innych ustaw;
legitymowania osób w celu ustalenia ich tożsamości (po padaniu uzasadnienia);
obserwowania i rejestrowania obrazu zdarzeń w miejscach publicznych, a w określonych przypadkach, także i dźwięku;
zatrzymywania osób pozbawionych wolności, które korzystając z przepustki nie powróciły w wyznaczonym terminie do Zakładu Karnego lub Aresztu Śledczego;
zatrzymywania osób stwarzających zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzkiego i mienia;
kontrolowanie rodzaju używanego paliwa przez pobranie próbek paliwa ze zbiornika pojazdu;
pobierania od osób wymazu ze śluzówki policzków celu identyfikacji osób o nieustalonej tożsamości oraz osób usiłujących ukryć swoją tożsamość, jeżeli ustalenie tożsamości w inny sposób nie jest możliwe, pobierania materiału biologicznego ze zwłok ludzkich o nieustalonej tożsamości;
żądania pomocy od instytucji państwowych, organów administracji rządowej i samorządu terytorialnego oraz jednostek gospodarczych prowadzących działalność w zakresie użyteczności publicznej, oraz zwracania się o niezbędną pomoc do innych jednostek gospodarczych i organizacji społecznych, jak również zwracania się w nagłych wypadkach do każdej osoby o udzielenie doraźnej pomocy, w ramach obowiązujących przepisów prawa.
dokonywania kontroli osobistej, a także przeglądania zawartości bagaży i sprawdzania ładunku w portach i na dworcach oraz w środkach transportu lądowego, powietrznego i wodnego, w razie istnienia uzasadnionego podejrzenia popełnienia czynu zabronionego pod groźbą kary;
24 lipca każdego roku obchodzony jest w Polsce jako Święto Policji.3
Centralnym organem administracji rządowej, właściwym w sprawach ochrony bezpieczeństwa ludzi oraz utrzymania bezpieczeństwa i porządku publicznego jest Komendant Główny Policji. Podlega on bezpośrednio ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych i administracji. Komendant Główny Policji jest przełożonym wszystkich funkcjonariuszy Policji.
Policja w Polsce liczy około 100 tysięcy osób. Poniższe wykresy dostarczają nam informacji na temat tego jak procentowo przedstawia się liczba zatrudnionych w poszczególnych pionach (wykres pierwszy), przekrojowy wiek policjantów (wykres drugi), oraz wykształcenie (wykres trzeci).
58% policjantów służy (funkcjonariusze) i pracuje (pracownicy cywilni) w pionie prewencji, 34% w kryminalnym, a pozostałe 8% w działach pomocniczych.
Wiekowo wśród polskich funkcjonariuszy przeważa grupa 30-40-latków (44%), dalej plasują się
40-50-latkowie (25%) i 25-30-latkowie (21%), policjanci w wieku poniżej 25 i powyżej 50 lat stanowią 5% stanu.
Większość policjantów ma wykształcenie średnie (72%), wyższe ma 27%, a podstawowe i zawodowe jedynie 1%.
Artykuł 47 ustawy o Policji, ustanawia korpusy Policji oraz stopnie policyjne. Jest to swoistego rodzaju hierarchia, niezbędna do prawidłowego funkcjonowania organizacji państwowej.
1) w korpusie generałów Policji: a) generalny inspektor Policji, b) nadinspektor Policji, 3) oficerów młodszych Policji: a) nadkomisarz Policji, b) komisarz Policji, c) podkomisarz Policji, 5) podoficerów Policji: a) sierżant sztabowy Policji, b) starszy sierżant Policji, c) sierżant Policji, |
2) oficerów starszych Policji: a) inspektor Policji, b) młodszy inspektor Policji, c) podinspektor Policji 4) aspirantów Policji: a) aspirant sztabowy Policji, b) starszy aspirant Policji, c) aspirant Policji, d) młodszy aspirant Policji, 6) szeregowych Policji: a) starszy posterunkowy, b) posterunkowy.4 |
---|
Bibliografia:
- Ustawa z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji
- http://www.policja.pl/ (na dzień 27 V 2010r.)
- Prawo administracyjne – Eugeniusz Ochendowski, Toruń 2009r.
System Informacyjny Schengen (SIS) umożliwia organom administracji rządowej i organom sprawiedliwości przekazywanie oraz dostęp do danych.↩
DNA – bazy danych zawierające informacje o wynikach analizy kwasu dezoksyrybonukleinowego.↩
Artykuł 13b. ustawy o Policji z dnia 6 kwietnia 1990 r.↩
http://www.policja.pl/ftp/prawo/ustawa_o_policji_120207.pdf na dzień 27 V 2010 r.↩