Dominika Włodarczyk kl. I a nr 31

Czy poświęcenie się jakiejś idei zawsze wymaga wyrzeczeń? Rozpatrz problem analizując przykłady z literatury oraz historii.

Większość ludzi stawia sobie w życiu pewne cele. Dąży do osiągnięcia doskonałości. Podąża drogą obranej wcześniej idei, która wymaga podjęcia wielu poważnych decyzji. Z czasem trzeba zrezygnować z ważnych dla nas rzeczy. Tak więc, poświęcenie się obranej idei zawsze wymaga od nas wielu wyrzeczeń.

Przede wszystkim przykładem osoby, która poświeciła wiele w imię swojej idei jest św. Aleksy z „Legend o św. Aleksym”. Był dobrym przykładem średniowiecznego ascety. To znaczy osoby, która zrezygnowała ze wszystkich wartości, które przeszkadzały mu w dążeniu do osiągnięcia najważniejszego celu. Pragnął by być jak najbliżej Boga. W dniu nocy poślubnej postanowił opuścić swoją żonę. Zabrał wszelkie bogactwa z domu, które następnie rozdał potrzebującym. Zdecydował się na życie w skrajnej nędzy, sam narzucił sobie dyscyplinę. Ponadto zrezygnował z jakichkolwiek przyjemności. Cierpiał za grzechy swoje i innych ludzi.

Kolejną osobą jest Matka Teresa z Kalkuty. Całe swoje życie poświęciła pracy dla ubogich, żyjąc wśród nich. Watro zauważyć, że pochodziła z bardzo religijnej katolickiej rodziny, kiedy to już w wieku dwunastu lat poczuła powołanie do służby zakonnej. Tak też się stało. Jednak po dwudziestu latach nauczania uzyskała od Papieża Piusa XII pozwolenie pozostawienia jej obowiązków jako niezależnej siostry zakonnej. Wtedy też rozpoczęła dzielenie swojego życia z biednymi, chorymi i głodnymi ludźmi z Kalkuty. Chociaż nie miała żadnych funduszy, otworzyła szkołę na otwartym powietrzu dla bezdomnych dzieci. Matka Teresa powiedziała, że poprzez karmienie i pomaganie ludziom: „ja karmię i pomagam Panu Jezusowi, to jest to, co On kazał czynić: pomagać biednym”. Do końca życia pracowała troszcząc się o nic, jednocześnie zawsze apelując o poszanowanie godności drugiego człowieka. Za swoje czyny została wyróżniona wieloma nagrodami. Jest to osoba, która zawsze zostanie zapamiętana.

Na końcu przytoczę przykład św. Franciszka z Asyżu z utworu „Kwiatki św. Franciszka”, który także podążył drogą swojej idei. Choć jego rodzice interweniowali nawet u biskupa, by nie podążył drogą ascety, on wyrzekł się dóbr materialnych. Mówił o sobie, że poślubił panią biedę, gdyż żył w ubóstwie. Charakteryzował się pokorą i prostotą. Nie przyjął święceń kapłańskich, cały czas był bratem. Również nie przywiązywał wagi do kształcenia. Najważniejsza dla niego była miłość bliźniego.

Z powyższych przykładów jasno wynika, że poświęcenie się idei zawsze wymaga wyrzeczeń. Uważam, że jeżeli szczerze i w pełni pragniemy oddać się prawdą, w które wierzymy, nie zdołamy uniknąć wyrzeczenia się dotychczasowych racji.