Analizując prace dzieci trudno mi było jednoznacznie stwierdzić część rzeczy, a co do innych miałam pewność. Przykładowo wiek dziadków był wręcz nie do odgadnięcia, zawodu mogę się jedynie domyślać w części przypadków np. rolnik, a sposób wspólnego spędzania czasu był wyraźnie widoczny. Inne kwestie które mogłam odczytać z rysunków to płeć, relacje łączące rodzinę, wspólne zajęcia, miejsce zamieszkania w tym odległości pomiędzy krewnymi, potrzeby, zadania, trudności stojące rodzinom na przeszkodzie.

Dzieci przedstawiły obrazy ciepłych kochających się rodzin. Dziadkowie traktowani są w nich dobrze, tak samo jak inny bez względu na płeć. Członkowie rodzin kontaktują się z sobą często i chętnie przez co relacje są silne i zdrowe. Rysunki dzieci wyłaniają kontakt osobisty jako ja ważniejszą i możliwe najczęstszą formę obcowania z dziadkami. Najczęściej dzieci bawią się z dziadkami, uprawiają sporty lub wykonują wspólnie różnego typu prace.

Dobre relacje pozwalają na zaspokojenie potrzeb dzieci. Z rysunków wnioskuje, że dziadkowie dzieci bardzo dobrze wywiązują się z opieki nad nimi bowiem dzieci czuja się przy nich bezpieczne, kochane i akceptowane. Osoby starsze są oparciem dla dzieci.

Dzieci przedstawiły jak bawią się z dziadkami, wykonują różne prace. Wnioskuję, że dziadkowie są dla nich głównie opiekunami, nauczycielami, towarzyszami zabaw.

Z prac można wysnuć też podejrzenia co do trudności w kontaktach. Dzieci rysowały siebie, bądź dziadków w podróży co może oznaczać, że ich miejsca zamieszkania dzieli pewna odległość.

Prace dzieci potwierdziły w miarę możliwości odpowiedzi z ankiety wypełnionej przez dziadków.